tag:blogger.com,1999:blog-114134672024-03-13T18:42:38.340+02:00dtsomp on the keyboardκάποιος πατάει τα πλήκτρα...dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.comBlogger744125tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-64225381736383548332018-08-12T20:47:00.001+03:002018-08-12T20:47:11.816+03:00Μετακομίζουμε<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Το παρόν blog πακετάρει και μετακομίζει. Ανανεώστε τα feeds σας - αν θέλετε δηλαδή, δεν αναγκάζουμε κανέναν :)<br />
<br />
<a href="https://blog.dtsomp.net/">https://blog.dtsomp.net</a><br />
<br />
<br />
Αντιός blogspot, καλά ξεκουμπίδια.</div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-78372199201060048452017-07-08T18:55:00.000+03:002017-07-08T18:56:57.603+03:00Debian 9 και provisioning με Ansible<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Βγήκε το <a href="https://www.debian.org/News/2017/20170617" target="_blank">Debian Stretch </a>πρόσφατα και ο καλύτερος υποψήφιος για δοκιμή είναι το travel laptop μου, ένα Macbook Air 11".<br />
<br />
Το MBA είναι παλιό (μοντέλο 2012, i5 @ 1.6GHz, 2GB RAM) αλλά το Stretch με Gnome 3 δουλεύει αξιοπρεπέστατα, πολύ ευχαριστημένος, would install again, κλπ. Το επόμενο βήμα είναι το Thinkpad X220 και ένα Mac Mini που κυκλοφορούν στο σπίτι, κάποια περιφεριακά συστήματα που διαχειρίζομαι και ενδεχομένως το laptop της δουλειάς.<br />
<br />
Εκτός όλων αυτών, ζούμε σε έναν κόσμο όπου πρέπει να κάνεις wipe το travel laptop κάθε φορά που περνάς τα σύνορα της ΕΕ - πχ <a href="https://mricon.com/i/travel-laptop-setup.html" target="_blank">δες εδώ</a>. <br />
<br />
Όλα αυτά είναι πολλά Debian installations και προφανώς βαριέμαι να τα σετάρω με το χέρι. <br />
<br />
Με 2-3 απογευματάκια δουλειάς βρήκα την ευκαιρία να ξαναπιάσω Ansible και έτσι έφτιαξα ένα σετάκι από playbooks για να σετάρω όλα αυτά τα συστήματα. Είναι φυσικά διαθέσιμο <a href="https://github.com/dtsomp/provision" target="_blank">στο Github</a>.<br />
<br />
Αν κάποιος έχει ένα καλό τρόπο για την εγκατάσταση Firefox plugins μέσω cli, είμαι όλος αυτιά :) </div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-62901911146622247292017-01-16T22:39:00.000+02:002017-01-16T22:50:08.909+02:00Πίσω στο XMPP<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Επιστροφή στο XMPP/Jabber, γιατί κουράστηκα με τα Telegram, Whatsapp και τις υπόλοιπες αηδίες. Αν ξαναδώ τηλεφωνικό αριθμό ως account id σε messaging app θα ξεράσω.<br />
<br />
Το <a href="https://conversations.im/" target="_blank">Conversations</a> είναι ε-ξαι-ρε-τι-κός Jabber client για Android. Οι δημιουργοί του μάλιστα προσφέρουν <a href="https://account.conversations.im/domain/" target="_blank">hosted service</a> για €12 τον χρόνο. Τσίμπησα account, έστησα το προσωπικό μου domain, άρχοντας.<br />
<br />
Στο desktop Adium/Pidgin γιατί είμαι παραδοσιακός κατά βάθος. Το Finch είναι η command-line έκδοση του Pidgin και βολεύει τρελά αν είσαι ο τύπος που έχεις ένα tmux ανοιχτό όλη την ώρα.<br />
<br />
Ευτυχία είναι να μπορείς να διαλέξεις όποιο ρημάδι client θες :)<br />
<br />
By the way, τα παιδιά του hackerspace.gr έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά στο στήσιμο του <a href="https://gnu.gr/" target="_blank">gnu.gr</a>, ενός ελληνικού public jabber server. Εξαιρετική επιλογή αν δεν θες να ασχοληθείς με στήσιμο δικού σου server/domain και απλά θες ένα account και να ξεκινήσεις. Άσε που το να έχεις username τύπου "me παπάκι gnu.gr" είναι απείρως cool :)</div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-37010761971533955242016-12-12T00:22:00.002+02:002016-12-12T00:22:43.666+02:00Reading challenge 2016<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Τα πάντα είναι θέμα κινήτρου.<br />
<br />
Τα τελευταία 10 περίπου χρόνια διάβαζα βιβλία πολύ αραία. Μοναδική και παντοτινή εξαίρεση βέβαια ο αγαπημένος Pratchett, άντε και λίγο η αρρώστια με το Game of Thrones που με έσπρωξε να κατεβάσω αμάσητα όλους τους τόμους της σειράς Song of fire and ice, αλλά από λογοτεχνία ως εκεί.<br />
<br />
Στον τεχνικό τομέα τα ίδια. Πολλά, πάμπολλα, αναρίθμητα τεχνικά άρθρα αποθηκευμένα στο Pocket. Κάθε τόσο αγοράζα κάποιο βιβλίο από O'Reilly και το άφηνα σε κάποια γωνιά, για "αργότερα". Η εικονική στοίβα με τα epubs μόνο μεγάλωνε.<br />
<br />
Πριν ενάμισι περίπου χρόνο αγόρασα ένα e-reader της Kobo για να αντικαταστήσω το παλιό Sony PRS 650, κυρίως λόγω του Pocket integration με το αυτόματο syncing μέσω wifi. Με βοήθησε να αρχίσω να μειώνω τον αριθμό των ανέγγιχτων άρθρων που περίμεναν με υπομονή να ασχοληθώ μαζί τους. Δυο-τρία αρθράκια στο τρένο/λεωφορείο για την δουλειά κάθε μέρα και η λίστα μειώθηκε σε πιο νορμάλ μεγέθη.<br />
<br />
Κάπου τον Μάρτιο ανακάλυψα ότι το <a href="https://www.goodreads.com/" target="_blank">Goodreads</a> (social network για βιβλιοφάγους) έχει reading challenge: συμμετέχεις δηλώνοντας πόσα βιβλία στοχεύεις να διαβάσεις μέχρι το τέλος του χρόνου. Ξεκινάς κάποιο βιβλίο; Το μαρκάρεις ως 'currently reading'. To τελείωσες; Mark as read. <br />
<br />
Τσίμπησα και έβαλα στόχο τα 30 βιβλία για φέτος. Λίγο αισιόδοξος ο στόχος, δεδομένου ότι ξεκίνησα κάπου τον Μάρτιο. Τα πράγματα έγιναν λίγο χειρότερα το καλοκαίρι καθώς λόγω ενός burnout στην δουλειά δεν είχα κουράγιο να ασχοληθώ με τίποτα και πέρασα ολόκληρο τον Ιούλιο στο χαζοκούτι, σε παραλίες και στις μπύρες, μη διαβάζοντας ούτε σειρά.<br />
<br />
Ο στόχος τελικά επετεύχθη - και μάλιστα στις τελευταίες μέρες του Νοέμβρη - για αυτό και το καμαρωτό post στο ξεχασμένο τούτο blog :)<br />
<br />
Ομολογώ ότι το φθινόπωρο χρειάστηκε να πιεστώ για να πιάσω ρυθμό. Διάβασα τεχνικά βιβλία την μέρα - συνήθως κατά το πρωϊνό commuting για την δουλειά. Το βράδυ ήθελα να καθαρίζω το μυαλό μου, οπότε λογοτεχνία στο κρεβάτι μέχρι να με πάρει ο ύπνος.<br />
<br />
Η πλήρης λίστα είναι εδώ: <a href="https://www.goodreads.com/user_challenges/4142422">https://www.goodreads.com/user_challenges/4142422</a>.<br />
<br />
Νομίζω φαίνεται ότι ξεκίνησα λίγο από τα classics, με 1984 και Lord of the Flies εκεί μέσα.<br />
Χαίρομαι πολύ που διάβασα Lovecraft, Edgar Allan Poe και Philip K. Dick. Η τριλογία Hannibal Lecter ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα και η μεταφορά της στο σινεμά ήταν, απ'ότι φαίνεται, πολύ πιστή. Παρομοίως και το Godfather, πολύ καλό. Το American Psycho ήταν ένα πολύ κουραστικό βιβλίο και διαβάζεται μόνο μια φορά, και αυτή με το ζόρι. <br />
<br />
Στα τεχνικά βιβλία, το βαρύγδουπο όνομα είναι το Site Reliability Engineering της Google, ένα must read, αλλά όχι απαραίτητα κορυφαίο. Ωραίο το insight για το πως δουλεύει η φάμπρικα της Google, αλλά το scale of operations και οι πόροι που έχει στην διάθεση της η εταιρεία τα κάνει όλα διαστημικά για εμάς τους πτωχούς πλην τίμιους εργάτες στα μαγαζάκια των 50, 100, 200 ατόμων.<br />
Θεωρώ το Clean Coder ως πολύ πιο σημαντικό ανάγνωσμα από το SRE book. Περιέχει μαθήματα επαγγελματισμού για τον κάθε IT worker, ανεξαρτήτως ειδικότητας, και νομίζω ότι θα έπρεπε να μοιράζεται δωρεάν σε κάθε απόφοιτο, μαζί με το πτυχίο του. Απλά εξαιρετικό.<br />
Την λίστα συμπληρώνουν το Art of Monitoring (πολύ Reimann, λίγο Graphite και ELK) και το Logstash book, και τα δύο από τον James Turnbull. Ωραία, απλή γραφή, αλλά περισσότερο για αρχάριους παρά για experts στο εκάστοτε αντικείμενο. Πάραυτα, ενδιαφέροντα βιβλία.<br />
<br />
Δεδομένου ότι το έτος δεν έχει τελείωσει, η ανάγνωση συνεχίζεται και ίσως προλάβω να στριμώξω 2-3 βιβλία ακόμα. Διαβάζω ταυτόχρονα το Martian, που είναι εξαιρετικό, και το early preview του Modern System Administration, το οποίο αναλύει τα devops-y skills που πλέον χρειάζεται ένας sysadmin.<br />
<br />
Μ'αυτά και μ'αυτά, είμαι πολύ χαρούμενος που πίεσα τον εαυτό μου να διαβάσει περισσότερο. Το reading challenge ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόμουν για να πιάσω ρυθμό. Τώρα το μόνο κακό είναι ότι μπαίνω ενθουσιασμένος στο μαγαζί του O'Reilly και του Kobo και απλά πατάω κουμπιά και αγοράζω και η στοίβα μεγαλώνει :)<br />
<br /></div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-14489627189725744192016-05-24T23:10:00.002+03:002016-05-24T23:10:32.093+03:00Θεωρία για το Game of Thrones<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Προφανώς και έχω spoilers παρακάτω. Όσοι δεν έχετε δει s6e5 ("The Door"), Σεπτέμβριο με τον κηδεμόνα σας.<br />
<br />
Spoilers λέμε!<br />
<br />
You have been warned.<br />
<br />
Το "The Door" είναι χαλαρά από τα καλύτερα επεισόδια της σειράς, επάξιο του Hardhome και του Red Wedding. Καλή τηλεόραση ρε φίλε, πως το λένε.<br />
<br />
Η τελική σκηνή ("hold the dοor", κλάααμααα) ξεκίνησε ουσιαστικά από ένα συμβάν: ο Μπραν ανακάλυψε ότι δεν κάνει απλά flashbacks, αλλά έχει την δύναμη να αλληλεπιδρά με το παρελθόν. Τι warging και αηδίες, αυτή είναι η κορυφαία υπερδύναμη στο Westeros. Πιάσαμε φάση Lost.<br />
<br />
Κάπου εδώ ξεκινάει η θεωρία μου, φορέστε ζώνη.<br />
<br />
Ο Μπραν έχει την δύναμη να επηρεάσει πράγματα στο παρελθόν. Μάλλον σε πολύ μεγάλο βαθμό. Σε βαθμό που να... χτίσει το Τείχος;<br />
<br />
Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Bran the Builder το έχτισε. Εδώ ο κουτσο-Μπραν μόλις τα έκανε σκατά με τους Whitewalkers, σίγουρα θα φτάσει η ώρα που θα το μετανιώσει και θα προσπαθήσει να αλλάξει το παρελθόν για να τα διορθώσει.<br />
Σε αυτό το σημείο αναρωτιέμαι αν το σημάδι από τον Night's King του έδωσε κάποιες δυνάμεις να ελέγχει τον πάγο, κάτι πολύ χρήσιμο για την ανέγερση του Τείχους.<br />
<br />
Αν λοιπόν ο κουτσό-Μπραν είναι/γίνει όντως ο Bran the Builder... δεν αντιπροσωπεύει τρόπο τινά τον "Smith", τον έναν από τους Εφτά (the Seven ή the new Gods);<br />
<br />
Ρίξε μια ματιά στους υπόλοπους του <a href="http://awoiaf.westeros.org/index.php/Faith_of_the_Seven" target="_blank">Faith of the Seven</a>. Κάποιες περιγραφές είναι ΠΟΛΥ γνώριμες.<br />
<br />
The Stranger: αντιπροσωπεύει τον θάνατο, δεν ξέρουν καν αν είναι άντρας ή γυναίκα και έχει το πρόσωπο κρυμμένο. Για σκέψου τώρα... πόσες φορές έχει τονιστεί ότι η Arya είναι αγοροκόριτσο; Σαν φωτογραφική προκήρυξη για θέση στο δημόσιο είναι.<br />The Warrior: στοιχηματίζω Jon Snow.<br />
The Mother: mother of dragons, mother of slaves, γενικά mother του πλανήτη.<br />
The Crone: γριά, guiding wisdom, φως στο σκοτάδι, Μελισάνδρη μυρίζει, Catelyn Stark δεύτερη επιλογή.<br />
Τhe Father: μουσάτος λέει, υπόδειγμα δικαιοσύνης λέει, εγώ ψηφίζω Ned Stark.<br />
The Maiden: innocence, chastity, protects a maiden's virtue, σαν Brienne μου ακούγεται. <br />
<br />
Μπορεί να έχασα κάποιες λεπτομέρειες και να βγουν κάποιοι άλλοι, αλλά το βασικό κόνσεπτ είναι το ίδιο. Επίσης μου έχει κολλήσει ότι ίσως και οι υπόλοιπες θρησκείες να έχουν το ίδιο θέμα, οπότε ξεκινήστε να ψάχνετε για R'hllor και Drowned God. Φαντάζεσαι Tyrion και Theon αντίστοιχα;<br />
<br />
Μετά από τέτοιο παραλογισμό, ούτε καν με νοιάζει ποιος θα πάρει τον Iron Throne.<br />
<br />
<br /></div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-35605613968456725782015-12-24T18:24:00.003+02:002015-12-24T18:33:35.873+02:00Το 2015 ενός sysadmin<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ήρθε η περίοδος του self-reflection, ε; Θα κάνω μια προσπάθεια, αλλά θα μου επιτρέψετε να μείνω στα sysadminικά και να μην πιάσω τα προσωπικά μου.<br />
<br />
Ξεκίνησα να μπλέκομαι στην στην διαδικασία προσλήψεων της εταιρίας, τουλάχιστον για τους sysadmins. Υπάρχει <a href="http://dtsomp.blogspot.se/2015/05/interviewer.html" target="_blank">παλιότερο post</a> επί της διαδικασίας, αργότερα ακολούθησαν και κάποιες άλλες συνεντεύξεις και άλλη μια πρόσληψη - τρεις στο σύνολο για το έτος.<br />
<br />
Μαθήματα από την διαδικασία:<br />
<ul style="text-align: left;">
<li>Πρέπει να είσαι ξεκάθαρος με τον υποψήφιο. Πρέπει να είσαι ακόμα πιο ξεκάθαρος με τον νεο-προσληφθέντα. Δικαιούνται να ξέρουν τι γίνεται και πρέπει να έχουν τακτικό και ειλικρινό feedback. Ειδικά αν η εταιρία έχει δοκιμαστική περίοδο πρόσληψης πριν το μόνιμο συμβόλαιο (σουηδικός νόμος), δώσε feedback τακτικά στον νέοπα για να ξέρει πως τα πάει και αν πιάνει τους στόχους που του έχει θέσει η εταιρία. Η μαγική λέξη είναι "τακτικά", τουλάχιστον κάθε δύο μήνες, αν όχι κάθε μήνα.</li>
<li>Πρέπει να είσαι ξεκάθαρος στον εαυτό σου. Φρόντισε να ορίσεις τι κενό ακριβώς θέλεις να γεμίσεις με έναν νέο συνάδελφο. Θα είναι καλύτερα και για σένα και για την εταιρία και για τον νέο συνάδελφο. </li>
<li>Η δοκιμαστική περίοδος στην Σουηδία είναι έξι μήνες, όπου η εταιρία έχει την δυνατότητα να διώξει τον νέο υπάλληλο άμεσα αν δει ότι δεν τραβάει/δεν κολλάει στο πνεύμα της εταιρίας. Σιγουρέψου ότι ο υποψήφιος το ξέρει από πριν. </li>
<li>Η τεχνική κατάρτιση βρίσκεται εύκολα. Η εργασιακή προσωπικότητα που ταιριάζει στην ομάδα σου όμως είναι δυσεύρετη. Ξέρεις τι ακριβώς χαρακτήρα έχει η ομάδα σου και πως δουλεύει;</li>
<li>Μη βασίζεσαι στο HR για την μη τεχνική εκτίμηση του υποψηφίου. Just don't.</li>
<li>Πρέπει να διώξεις sysadmin; Όσο φιλικά και να γίνει, πολύ πιθανόν να πρέπει να κλείσουν τα accounts του όση ώρα του μιλάει ο μάνατζερ του. Δυστυχώς οι sysadmins ανήκουν σε αυτή την ειδική κατηγορία που σε μια έκρηξη θυμού μπορούν να κάνουν ζημιά. Και αυτή η έκρηξη μπορεί να μην έρθει άμεσα, μπορεί να έρθει το βράδυ, μετά από δύο μέρες, την επόμενη βδομάδα.</li>
</ul>
Αν όλα αυτά σου ακούγονται σαν προϊόν κακών εμπειριών, έπεσες μέσα.<br />
<br />
Δυστυχώς η τελευταία μας πρόσληψη δεν πήγε όσο καλά θα περιμέναμε και αναγκαστήκαμε να τον αφήσουμε να φύγει στο τέλος της δοκιμαστικής περιόδου του. Πέρα από τα δικά του και τα δικά μας λάθη (τα οποία έγιναν πικρά μαθήματα), ήταν περίεργο να βλέπεις πόσοι νέοι συνάδελφοι συνειδητοποίησαν ξαφνικά ότι η δοκιμαστική περίοδος δεν συνεπάγεται αυτόματα μόνιμο συμβόλαιο.<br />
Instant μαθήματα επαγγελματικής ζωής για όλους, λοιπόν.<br />
<br />
Στις νέες προσθήκες στην εργαλειοθήκη μου έχουμε τα εξής:<br />
<ul style="text-align: left;">
<li><b>Ansible</b><br />Νομίζω ότι είχα σχηματίσει μια άλλη εικόνα για την <a href="http://www.ansible.com/" target="_blank">Ansible</a> πριν αρχίσω να την χρησιμοποιώ. Ερχόμενος από τον κόσμο του Puppet, περίμενα κάτι πιο structured και managed. Η Ansible είναι ακριβώς το αντίθετο και θα την περιέγραφα ως ένα python-based SSH loop. Η χρήση της είναι εύκολη, γράφεις τα βήματα που θέλεις να κάνει σε YAML format και ορίζεις σε ποια hosts θα συνδεθεί για να εκτελέσει το playbook.<br />Τα προβλήματα που βλέπω στην Ansible είναι η σχετική ανωριμότητα του εργαλείου. Υπάρχουν κάτι bugs από δω κι από κει, υπάρχουν και κάτι προβλήματα performance. Μακάρι να έλεγα ότι οφείλεται στην (προς το παρόν) απλοϊκή χρήση που κάνω, αλλά πήγα σε ένα continuous deployment meetup και ο ένας παρουσιαστής, από μια Ansible-heavy εταιρία, έκραζε για αυτά ακριβώς τα προβλήματα.<br />Προς το παρόν την βλέπω ως ένα βολικό orchestration tool, ειδικά στην περίπτωση ενός rolling update, αλλά θα αφήσω το Puppet να κάνει την βαριά δουλειά.<br />Πάντως, φαίνεται να είναι φοβερά δημοφιλής, το community της αναπτύσσεται ραγδαία και έχει φτάσει στο σημείο να <a href="http://www.redhat.com/en/about/press-releases/red-hat-acquire-it-automation-and-devops-leader-ansible" target="_blank">εξαγοραστεί από την RedHat</a>. Σίγουρα ένα καλό εργαλείο να μάθεις για λόγους επαγγελματικής προόδου.</li>
<li><b>Travis CI</b><br />Δεν είναι τόσο το συγκεκριμένο εργαλείο, όσο το τι εκπροσωπεί: Test driven development + Continuous Integration. Η συζήτηση γίνεται μέσα στο context του infrastructure operations, οπότε μη φαγωθείτε να με κράξετε φίλοι devs :)<br />Για τους λίγους σαν εμένα που δεν ξέρουν, το <a href="https://travis-ci.org/" target="_blank">Travis CI</a> αναλαμβάνει να τρέξει κάποια προκαθορισμένα tests στον κώδικα σου κάθε φορά που κάνεις commit. Το πόσο περίπλοκα θα είναι τα tests είναι δικό σου θέμα, αλλά συνήθως μιλάμε για unit testing μαζί με code style conformity. <br />Καθώς ασχολούμαι κυρίως με Puppet σε αυτή την περίπτωση, τα tests αυτά τρέχουν με rspec-puppet και puppet-lint. Τα functionality tests τα τρέχω σε vagrant με το χέρι γιατί είμαι κολλημένος, αλλά θα το διορθώσω κι αυτό σύντομα :)<br />Βέβαια το Travis CI είναι κατιτις <a href="https://github.com/" target="_blank">Github</a>-specific. Καθώς στην εταιρία είμαστε οπαδοί του <a href="https://about.gitlab.com/" target="_blank">Gitlab</a>, έχουμε προγραμματίσει να κάνουμε deploy το <a href="https://about.gitlab.com/gitlab-ci/" target="_blank">Gitlab-CI</a>, το οποίο δίνει ακριβώς το ίδιο functionality με το Travis. Για μαθησιακούς σκοπούς πάντως το να σηκώσεις ένα Github repo και να το συνδέσεις στο Travis είναι πανεύκολο και δωρεάν, highly recommended.</li>
<li><b>Puppet-lint</b><br />Το puppet-lint είναι ένα ελαφρώς... κομπλεξικό εργαλειάκι που φροντίζει ο κώδικας σου να είναι γραμμένος σύμφωνα με τα puppet code styles. Σπαστικό ώρες-ώρες και η διαφορά που θα κάνει στο τελικό αποτέλεσμα είναι μικρή, αλλά που και που πιάνει κάποιο θέμα συμβατότητας (πχ κώδικας που τρέχει σε παλιότερες εκδόσεις puppet αλλά όχι 3.8+). Είναι στιγμαίο σε εκτέλεση, οπότε δεν υπάρχει σοβαρός λόγος να μη το χρησιμοποιήσεις.</li>
<li><b>Rspec-puppet</b><br />Το <a href="http://rspec-puppet.com/" target="_blank">rspec-puppet</a> είναι ένα νόθο αδέρφι του <a href="http://rspec.info/" target="_blank">rspec</a> που αναλαμβάνει να δει ότι πχ το nginx module σου δεν έχει ξεχάσει να κάνει start το service. Πολύ χρήσιμο αν π.χ. δώσεις στον junior sysadmin ένα module που δεν έχει τροποποιηθεί πάνω από χρόνο και θέλεις να σιγουρευτείς ότι δεν θα σβήσει απαραίτητα κομμάτια. Το γράφεις τώρα και κάνεις επένδυση για το μέλλον.</li>
<li><b>Jenkins</b><br />Κάπου εδώ φρικάρουν οι περισσότεροι έμπειροι αναγνώστες τελείως. "ΤΩΡΑ ΕΜΑΘΕΣ JENKINS;" <br />Εντάξει παιδιά, και στα γεράματα καλά είναι :P<br />Η επαφή μου με τον Jenkins ήταν μικρή, στα πλαίσια του commit-push-deploy-restart. Για να είμαι ειλικρινής, εφόσον έσπρωχνε το puppet code μου, δεν με ένοιαζε και πολύ, άφηνα τους devs να παίζουν με το jenkins, αυτά είναι του διαβόλου, μη με μπλέκετε με maven κλπ κλπ.<br />Ο λόγος που άρχισα να δουλεύω λίγο παραπάνω με Jenkins είναι ότι αποφασίσαμε να το χρησιμοποιήσουμε ως troubleshooting tool. Σε συνεργασία με το DBA team και τους senior devs έχουμε γράψει αρκετά jobs που μαζεύουν forensics ή κάνουν maintenance tasks. Πολύ-πολύ χρήσιμο όταν πρέπει να τρέξεις τέτοια πράγματα από το κινητό σου και εύκολο να δώσεις access στον καημένο junior που είναι on-call, χωρίς να έχει shell/DB access.</li>
<li><b>Debian packaging</b><br />Έχω απαγορεύσει στους devs μας να εγκαθιστούν software με το χέρι. Πατ. Τζιζ. Θέλεις Tomcat στο local env σου; <br /><span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">apt-get install tomcat </span><br />Θέλεις Tomcat σε dev/test/staging/prod server; <br /><span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">package{'tomcat': ensure => installed}</span><br />Μαλώνουμε λίγο αλλά δεν πειράζει. Μόλις δούνε ότι δεν χρειάζεται να κάνουν καν ssh στο vm, αρχίζουν να γλυκαίνονται. Στην τελική, ο μέσος dev αυτό θέλει: να γράφει τον κώδικα και να μην ασχολείται με την εγκατάσταση του. <br />Για να το πετύχει αυτό η ομάδα, θα πρέπει να σπρώξεις λίγο τα κατάλληλα εργαλεία. Ευτυχώς κάποια standalone services αναπτύχθηκαν εξαρχής σε Dropwizard, για τα υπόλοιπα προσπαθώ να φτιάξω jobs που παίρνουν τα deployables και τα πακετάρουν σε .deb format. Απέχουμε ακόμα από 100% κάλυψη, αλλά το παλεύουμε.<br />Επί της ευκαιρίας, I'll toot my own horn και θα λινκάρω την παρουσίαση που έκανα στην εταιρία για εισαγωγή στο Debian packaging, ίσως κάποιοι την βρουν χρήσιμη:<br /><a href="http://www.slideshare.net/DimitrisTsompanidis/debian-packaging-55056414">http://www.slideshare.net/DimitrisTsompanidis/debian-packaging-55056414</a></li>
<li><b>Graphite</b><br />Late to the party, ξέρω. Είμαστε ακόμα σε δοκιμαστική περίοδο, αλλά έχουμε ζητήσει beta access σε μια καινούρια startup, την <a href="http://raintank.io/" target="_blank">Raintank</a> (παιδί του δημιουργού του Grafana), που αναλαμβάνει την διαχείριση του dashboard σου. Το μέλλον προβλέπεται ενδιαφέρον.</li>
</ul>
Τι έχω στην λίστα για το 2016;<br />
<br />
Automation, automation, automation. Πραγματικά, δεν έχω καμιά όρεξη να κάθομαι να κάνω manually δουλειές που θα έπρεπε να κάνουν οι υπολογιστές για μένα. Deployments, provisioning, packaging, testing, δεν με νοιάζει, θέλω μόνο να βλέπω ένα Job succeeded στο Hipchat.<br />
<br />
<br />
Τα πρώτα εργαλεία που θα κοιτάξω να πιάσω τον επόμενο χρόνο είναι <a href="https://www.packer.io/" target="_blank">Packer</a>, <a href="http://serverspec.org/" target="_blank">serverspec</a>, <a href="http://rundeck.org/" target="_blank">Rundeck</a>, <a href="https://puppetlabs.com/blog/say-hello-open-source-puppet-4" target="_blank">Puppet v4</a> και ένα καλό χέρι <a href="https://www.elastic.co/webinars/introduction-elk-stack" target="_blank">ELK stack</a>. Ειδικά το τελευταίο, όλοι το διαφημίζουν σαν ΤΗΝ λύση για centralized logging, αλλά δεν σου λέει κανένας ότι θα σου γεμίσει ό,τι δίσκο και μνήμη του πετάξεις αν δεν το ταράξεις στο tuning.<br />
<br />
Δυστυχώς, θα πρέπει να μάθω και systemd...</div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-21193301633778110192015-12-13T20:57:00.000+02:002015-12-13T20:57:12.526+02:00Truncating live logs<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
So... your Tomcat has created a huge catalina.out log file that is now larger than the remaining space on your disk. Logrotate kicks in, tries to make a copy of the file before truncating it, but the copy (as expected) takes up the rest of the disk space, logrotate fails and exits in humiliation and you end up with 100% disk usage.<br />
<br />
If you can afford to restart Tomcat, things are going to work out for you.<br />
Stop Tomcat, transfer catalina.out to a different partition/server and start Tomcat again.<br />
<br />
If Tomcat is on your production server and you can't afford a restart because its peak-traffic-time-of-the-day, things are more complicated.<br />
<br />
You can NOT just move catalina.out to a different mountpoint or server or just plain delete it. The file is actively open by the Tomcat process. '<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">rm catalina.out'</span> will only delete the reference to the file, but the actual space on the disk will remain occupied by the file (and still actively written to). You'll end up needing to stop Tomcat so that it releases the space.<br />
<br />
Make a copy of the file somewhere else, then truncate that thing.<br />
'<a href="http://linux.die.net/man/1/truncate" target="_blank">man truncate</a>' is your friend, but this should be ok:<br />
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">sudo truncate -s 0K catalina.out</span><br />
<br />
It's not an instant process, so this will probably mean you'll lose a few seconds of logging.<br />
If few minutes of downtime is more expensive than Tomcat logs (it usually is), this is the way to go.<br />
<br />
Now, if I only I had set up central logging and/or log rotation properly...</div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-86546325524844094012015-07-31T16:39:00.002+03:002015-07-31T16:40:31.256+03:00Αξιόλογες υπηρεσίες - καλοκαιρινή έκδοση 2015<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Τυχαίες σημειώσεις και σχόλια περί υπηρεσιών που έχω χρησιμοποιήσει πρόσφατα. Πιο σωστά, τις χρησιμοποιώ καιρό, αλλά κάποια καινούρια features ή κάποιος καινούριος τρόπος χρήσης τις έχει αναδείξει ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό.<br />
<br />
Το κοινό τους χαρακτηριστικό: επιτρέπουν την συνεργασία διάφορων υπηρεσιών και πλατφόρμων μεταξύ τους. Δεν έχει σημασία αν έχω iPhone, Android, Windows, Mac ή Linux ;)<br />
<br />
Τέλος πάντων, είναι ενδιαφέρουσες υπηρεσίες, ρίχτε μια ματιά.<br />
<br />
<a href="https://ifttt.com/" target="_blank"><b>IFTTT</b></a><br />
<br />
Προσφέρει έναν απλό/απλοϊκό τρόπο να προγραμματίσεις actions σε κάποιες υπηρεσίες ή συσκευές που χρησιμοποιείς βασισμένα σε events που συμβαίνουν σε άλλες υπηρεσίες ή συσκευές σου. Το ifttt ονομάζει αυτές τις συσχετίσεις event-action ως συνταγές (recipes).<br />
<br />
Παράδειγμα συνταγής: όταν κάνω favourite κάποιο tweet, τότε το ifttt το σώζει σε ένα Evernote notebook (το χρησιμοποιώ για bookmarking διάφορων tips και guides).<br />
<br />
Άλλο παράδειγμα: όταν μπαίνω στο γραφείο, βάλε το κινητό στο αθόρυβο.<br />
<br />
Τρίτο παράδειγμα: όταν πατάω το τάδε κουμπί, βάλε τις συντεταγμένες μου στο facebook. <br />
<br />
Η λίστα υπηρεσιών (τα λέει "channels") με τις οποίες συνεργάζεται το ifttt είναι πολύ μεγάλη και συνεχίζει να μεγαλώνει. Ενδιαφέροντα πρόσφατα channels που προστέθηκαν είναι για Spotify, Instagram και "Maker channel", το οποίο ουσιαστικά κάνει REST API requests σε δικές σου DIY services.<br />
<br />
Τα διαθέσιμα mobile apps είναι δύο: το IF και το DO.<br />
Το IF αναλαμβάνει την διαχείριση των αυτόματων συνταγών (αυτές που συμβαίνουν χωρίς την δικιά σου παρέμβαση).<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmGJrs9aT_grjdmO14UV08olVFDIE6kX70sSP22vVqTr6FNHNKJ4pBK7AAdOf4s0tg28TLynFTGYQAErHz7m7Dqh3VNu3zRHByaVLxqmGvK1Vak4bn0wB0yeHKOWuTX6SNfiA5/s1600/if.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmGJrs9aT_grjdmO14UV08olVFDIE6kX70sSP22vVqTr6FNHNKJ4pBK7AAdOf4s0tg28TLynFTGYQAErHz7m7Dqh3VNu3zRHByaVLxqmGvK1Vak4bn0wB0yeHKOWuTX6SNfiA5/s320/if.png" width="180" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Πουλιά, ελέφαντες, χαμός.</td></tr>
</tbody></table>
Το DO είναι σχεδόν το ίδιο, με την διαφορά ότι αυτό που κάνει είναι να σου έχει μια λίστα από πλήκτρα πάνω στην οθόνη - σαν keyboard shortcuts. Οι συνταγές που έχεις επιλέξει εκτελούνται όταν πατήσεις το σχετικό shortcut (βλέπε τρίτο παράδειγμα).<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhY5R1j9YSECHm0L9rBVsO6i9VmDUCEwqtp7DWlB1d5v6R5hx8hLHNbCJz8BiedinreAx55zTz-K4FYjH7lFElWJO35kXUJ5noV8NxKFzFwOE00iyin_Sf54556MFX-FSP20tIr/s1600/do.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhY5R1j9YSECHm0L9rBVsO6i9VmDUCEwqtp7DWlB1d5v6R5hx8hLHNbCJz8BiedinreAx55zTz-K4FYjH7lFElWJO35kXUJ5noV8NxKFzFwOE00iyin_Sf54556MFX-FSP20tIr/s320/do.png" width="180" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Do app: swipe αριστερά-δεξιά για τα υπόλοιπα buttons.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
Bonus point: αν έχεις Pebble, υπάρχει watchapp (Pushbutton) για να σου δίνει πρόσβαση στα Do buttons σου. Πολύ-πολύ βολικό.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dw-7jzNZqt9vXPwZuiu8V5RyBnjOMxzK13DNrZwNcVqO2t8_Q7Kasx2IO1Ss_Vxc-R7SviGYBAw-84' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<br />
Κόστος: δωρεάν.<br />
<br />
<a href="https://www.pushbullet.com/" target="_blank"><b>Pushbullet</b></a><br />
<br />
Βάζεις την εφαρμογή στο κινητό σου, βάζεις και το plugin στον browser σου, τώρα μπορείς να στείλεις links ή photo από το ένα στο άλλο.<br />
<br />
Π.χ. είσαι στο τρένο, βλέπεις στο κινητό σου ένα λινκ για ένα άρθρο αλλά είναι μεγάλο και δεν προλαβαίνεις να το διαβάσεις. Το κάνεις share to Pushbullet και βλέπεις αυτό:<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl6PgeUkQVzIc-1BGHsZsf1dvxOutVmdjN-gl4KRP_IJ3JgUfYT2bdTvw1HlV1XH9Ow1I-ExvBeP6efurrge4F9HwM26RxMVhb1s0_cD7g-VttY6t42jsNXg65mjMABwVxk3aC/s1600/Screenshot_2015-07-31-14-53-08.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl6PgeUkQVzIc-1BGHsZsf1dvxOutVmdjN-gl4KRP_IJ3JgUfYT2bdTvw1HlV1XH9Ow1I-ExvBeP6efurrge4F9HwM26RxMVhb1s0_cD7g-VttY6t42jsNXg65mjMABwVxk3aC/s320/Screenshot_2015-07-31-14-53-08.png" width="180" /></a></div>
<br />
Επιλέγεις τον browser σου και σκάει στον desktop browser σου εντός λίγων δευτερολέπτων.<br />
<br />
Πέρα από κάποια social features που έχουν προστεθεί και τα οποία δεν καταλαβαίνω, το άλλο killer feature είναι ότι μπορεί να διαχειριστεί τα sms του κινητού σου. Ανοίγεις το browser plugin και βλέπεις άμεσα όλα τα sms threads σου και φυσικά μπορείς να συνεχίσεις την συζήτηση εκεί, με την χαρά του πλήρους πληκτρολογίου.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv-hA87gUTczbngujCu3Ns33FVO8LHYKccYUquBzSR9OAGlwILf2qE7ulhsM4a6sZNmT8iwbuwk4Q8BVqy7g-6EIA_qVuuKo3NoocPeRx5rYsXvCzzwyQSczo9axw7eJ1NsJO8/s1600/pushbullet.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="218" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv-hA87gUTczbngujCu3Ns33FVO8LHYKccYUquBzSR9OAGlwILf2qE7ulhsM4a6sZNmT8iwbuwk4Q8BVqy7g-6EIA_qVuuKo3NoocPeRx5rYsXvCzzwyQSczo9axw7eJ1NsJO8/s320/pushbullet.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Τα voicemails παραμένουν πρόβλημα.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Κόστος: δωρεάν.<br />
<br />
<b><br /></b>
<a href="http://www.shiftyjelly.com/pocketcasts" target="_blank"><b>Pocket casts</b></a><br />
<br />
Η κατάσταση με τους podcast catchers/players στο Android είναι λίγο άσχημη. Το Pocketcasts είναι ίσως η μόνη αξιόλογη επιλογή.<br />
<br />
Το ιδιαίτερο με το Pocketcasts είναι ότι έχει: <br />
<ol style="text-align: left;">
<li>server sync</li>
<li>web player</li>
</ol>
Αυτό σημαίνει ότι μπορώ να ακούω τα podcasts μου στο δρόμο, και μπορώ να συνεχίσω στον web player μόλις κάτσω μπροστά σε υπολογιστή.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc04G-YKLB-XjGnOn1l-DCcG8q7X3aMcIJD2vsWoTNwGjUCBhGa6NumwPnO6EJjACkB13MaKJb2lu6IoQ2Pd5M5wzZfclTM28j6EGte3vgW9a8E2ID9sj3JTD1etaKXiuygnDA/s1600/pocketcasts.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="270" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc04G-YKLB-XjGnOn1l-DCcG8q7X3aMcIJD2vsWoTNwGjUCBhGa6NumwPnO6EJjACkB13MaKJb2lu6IoQ2Pd5M5wzZfclTM28j6EGte3vgW9a8E2ID9sj3JTD1etaKXiuygnDA/s320/pocketcasts.png" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
Κόστος: $9 εφάπαξ για τον web player, $5 για το mobile app.</div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-63908661031153460092015-05-19T11:39:00.003+03:002015-05-19T11:39:51.296+03:00Η πλευρά του interviewer<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Προειδοποίηση: ακολουθεί σεντόνι, βάλε καφέ. <br />
<br />
Φέτος για πρώτη φορά έτυχε να πάρω μέρος στην διαδικασία που λέγεται "πρόσληψη κόσμου για IT". Ήταν μια θέση για το γραφείο μας στο Λονδίνο, το οποίο είναι ξεχωριστή εταιρία αλλά μέρος του "ομίλου". Αυτό σημαίνει ότι έχουν τους δικούς τους HR και μάνατζερς για αυτά, απλά δεν είχαν κάποιον να αναλάβει την αξιολόγηση των τεχνικών δεξιοτήτων των υποψηφίων. "Ο κλήρος πέφτει στον γενναίο", οπότε εγώ και ο φίλτατος συνάδελφος sysadmin παραλάβαμε και κοιτάξαμε πάνω από 60 βιογραφικά για να κάνουμε το τεχνικό ξεσκαρτάρισμα.<br />
<br />
Ας ξεκαθαρίσω ένα πράγμα από την αρχή: δεν ξέρω πως να κάνω συνεντεύξεις και να κοιτάω βιογραφικά. Ήταν η πρώτη φορά που έπρεπε να κάνω κάτι τέτοιο (τουλάχιστον σε αυτή την κλίμακα) και ανέτρεξα στο Google πολλές φορές. Υπάρχουν πολλοί που περιγράφουν μεθόδους για το πως να κάνεις συνεντεύξεις για τέτοιες θέσεις. Κάποιες συμβουλές είναι καλές, κάποιες φαίνονται καλές αλλά δεν δουλεύουν στην πράξη και με κάποιες διαφώνησα τόσο πολύ που άρχισα να βρίζω την οθόνη μου. Δοκίμασα αρκετές από τις μεθόδους και τελικά κατέληξα στο ότι αν δεν ξέρεις ΕΣΥ ως interviewer τι θες να μάθεις από τον υποψήφιο, η προσέγγιση που θα επιλέξεις δεν παίζει ρόλο. <br />
<br />
Επίσης, συνειδητοποίησα πως ότι είχα ακούσει στην σχολή σαν φοιτητής για το πως να κάνεις βιογραφικό είναι σχεδόν κακό. Πραγματικά, έψαξα και ξέθαψα το βιογραφικό μου από την εποχή που ήμουν φοιτητής και το πέρασα ένα χέρι, με το βλέμμα του interviewer. Χ δαγκωτό.<br />
<br />
Οργανωθήκαμε με τον συνάδελφο, γράψαμε μια λίστα με προσόντα που πρέπει να έχει ο υποψήφιος ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ. Η λίστα αυτή ήταν επίτηδες μικρή και οι υπόψηφιοι που δεν είχαν τις λέξεις-κλειδιά στο βιογραφικό τους έμπαιναν στην στοίβα των απορριφθέντων. Ακούγεται σκληρό και ναι, είχα στο μυαλό μου συνεχώς το "δώσε μια ευκαιρία στο παιδί, μπορεί να μάθει στην πορεία, δεν ξέρεις πόσο χρειάζεται την δουλειά", αλλά εδώ δεν γίνονται σκόντα. Όπως είπα, η λίστα ήταν επίτηδες μικρή (3-4 πράγματα) και περιελάμβανε δεξιότητες που ήταν πραγματικά απαραίτητες. Δεν γίνεται να κοιτάς για Windows sysadmin που δεν ξέρει Active Directory, τόσο απλό.<br />
<br />
Μια δεύτερη, νοητή λίστα, περιείχε τα skills που θα ήταν καλό να έχει. Δεν είναι απαραίτητα, αλλά κάθε skill εδώ έδινε πόντους. Μας βοηθά να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης μεταξύ των υποψηφίων.<br />
<br />
Προσπαθήσαμε να μην είμαστε τσαπατσούληδες. Διαβάσαμε όλα τα βιογραφικά και οι δύο και εφόσον συμφωνούσαμε και οι δύο ο υποψήφιος προχωρούσε στην επόμενη φάση.<br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /></div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Λίγα λόγια για τα βιογραφικά: δράμα.</div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Μία με δύο σελίδες είναι οκ, τρεις σελίδες απλά ξοδεύεις χώρο και τον χρόνο μας. Άσε τα χρωματιστά templates, τα περίεργα fonts και τα background images, απλά κάνουν το βιογραφικό σου 1) καρναβάλι 2) δυσανάγνωστο.<br />
<br />
Επί της ευκαιρίας, να ακούτε τον Πάρη. Το post του <a href="http://javapapo.blogspot.se/2010/08/cv.html" target="_blank">περί σύνταξης CV</a> ισχύει 100%. Θα προσθέσω μόνο ότι τα PDF δείχνουν περισσότερο επαγγελματισμό από τα αρχεία Word ;)</div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /></div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Τι κοιτούσαμε στα βιογραφικά; Σχετική εμπειρία! Ο υποψήφιος που είχε σχετική εμπειρία είχε προτεραιότητα σε σχέση με αυτόν που είχε ακαδημαϊκή εμπειρία με το αντικείμενο. Επίσης, βλέπαμε το πόσο καιρό έχει κάτσει ο υποψήφιος σε κάθε προηγούμενη δουλειά. Αλλαγή εργασίας κάθε δύο χρόνια = red flag.Τα κενά στο βιογραφικό επίσης χτυπάνε πολύ στο μάτι, έπρεπε να κρατάω συνεχώς στο μυαλό μου ότι, ξέρεις, σε κάποιες χώρες η ανεργία τσακίζει και είναι φυσιολογικό να μείνεις άνεργος για κάποια περίοδο, αλλά δεν νομίζω ότι οι υπόλοιποι συνάδελφοι κάθονται να το σκεφτούν αυτό.</div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /></div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Τα καλύτερα στην ανάγνωση βιογραφικά είναι εκείνα που για κάθε δουλειά έγραφαν θέση, σύντομη περιγραφή με τα σημαντικότερα καθήκοντα και κάποια "κατορθώματα" (πχ μετέτρεψα το τοπικό samba domain σε active directory). Είναι εκπληκτικό όμως πόσο άσχημα χτυπάει όταν ο υποψήφιος ξεκινούσε τις σάλτσες. Δεν είναι όλα τα "κατορθώματα" άξια αναφοράς και όσο να'ναι η παπαρολογία ξεχωρίζει με πολύ φωτεινά γράμματα - είμαστε συνάδελφοι σου, όχι ηλίθιοι ;)</div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /></div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Επίσης, εστιάζαμε κυρίως στην πιο πρόσφατη εμπειρία. Κοιτούσαμε περαστικά την παλιότερη εμπειρία, αλλά είναι δύσκολο να ενθουσιαστείς με "Windows NT knowledge".</div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /></div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Εν τέλει καταλήξαμε σε μια λίστα υποψηφίων. Οι πρώτοι δέκα περίπου πέρασαν τηλεφωνική συνέντευξη από την κοπέλα του HR, η οποία εξέταζε κυρίως επικοινωνιακές δεξιότητες. Το να διαβάζεις τα σχόλια της για κάθε υποψήφιο ήταν σχολείο, η κοπέλα έπιανε τα πάντα. Καθώς η εταιρεία μας εκτιμάει πάρα πολύ τις καλές σχέσεις και επικοινωνία των υπαλλήλων, υπήρχε κόσμος που απορρίφθηκαν ή έπεσαν θέσεις στην λίστα γιατί ήταν σαρκαστικοί, δεν μπορούσαν να συννενοηθούν στα αγγλικά ή γιατί άρχιζαν τις υπεκφυγές σε κάποιες ερωτήσεις. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν πολλοί είναι ότι το να μπορείς να συννενοηθείς με τον συνάδελφο σου είναι κι αυτό δεξιότητα, και μάλιστα από τις πιο σημαντικές.<br />
<br />
Η κοπέλα του HR φίλτραρε αρκετό κόσμο, τώρα ήρθε η σειρά μας να αρχίσουμε την ανάκριση. Επειδή κατοικοεδρεύουμε Στοκχόλμη και η θέση ήταν στο Λονδίνο, συμφωνήσαμε να στείλουμε ένα assignment σε όλους, να φιλτράρουμε μερικούς ακόμα και να καλέσουμε για συνέντευξη τους τοπ 5-6 σε διάστημα ενός διήμερου που θα είμαστε κι εμείς Λονδίνο.<br />
<br />
Οι ερωτήσεις του assignment ήταν γενικές και είχαν κάποια στοιχεία προσωπικής κρίσης, καθώς θέλαμε να δούμε τον τρόπο σκέψης του υποψήφιου, στην φάση "έχεις το εξής πρόβλημα, πως θα το έλυνες και γιατί". Ο υποψήφιος είχε περίπου μια μέρα να απαντήσει στο assignment, με την λογική ότι κάπου τόσο θα θέλαμε να του πάρει για να λύσει ανάλογα προβλήματα. Δεν μας πειράζει να googlάρει κάτι που δεν ξέρει - δεν είμαστε παντογνώστες και δεν περιμένουμε να είναι και ο υποψήφιος. Περιμένουμε όμως να έχει την όρεξη να ασχοληθεί και να μάθει κάτι που θα είναι εντός των ευθυνών του. <br />
<br />
Οι απαντήσεις που λάβαμε ήταν αποκαλυπτικές. Υπήρξαν πολλές φορές που απλά φωνάζαμε "Noooooooo" στην οθόνη. Κάποιοι απλά έκαναν copy-paste κείμενο από το internet (διατηρώντας και το formatting του αρχικού κειμένου). Κάποιοι κατάφεραν να ξεθάψουν απαντήσεις που ήταν σωστές πριν δεκαετίες σε ερωτήσεις που ήταν φαινομενικά εύκολες. (Ποτέ wep στο wifi. ΠΟΤΕ.) <br />
<br />
Ξέρεις τι δείχνει αυτό; Έλλειψη κριτικής σκέψης.<br />
<br />
Καταφέραμε να καταλήξουμε σε 5 υποψηφίους με περίπου 5 ακόμα σαν backup αν δεν καταλήγαμε κάπου με τους πρώτους. Δεν ήταν όλοι τους γκουρού του ΙΤ. Π.χ., μια κοπελιά, παρότι χωρίς σχετική εκπαίδευση, κατάφερε να φτάσει εκεί γιατί σε όλα τα στάδια έδειχνε με αποτελεσματικό τρόπο ότι δουλεύει σκληρά και μαθαίνει και αφομοιώνει νέες τεχνολογίες (και είχε μακράν το καλύτερο assignment).<br />
<br />
Όταν ήρθε η ώρα των συνεντεύξεων, κλείσαμε 1,5 ώρα για τον κάθε υποψήφιο. Η συνέντευξη είχε αρκετό μπλα-μπλα και από τις δύο πλευρές.<br />
<br />
Συνήθως το αρχικό μπλα-μπλα ήταν δικό μας. Η εταιρεία μας είναι αυτή, κάνει αυτό, έχουμε γραφεία εδώ κι εκεί, αυτά είναι τα προσωπικά μου διαπιστευτήρια κλπ κλπ. Το μέρος αυτό είναι αρκετά σημαντικό - πρέπει να θυμόμαστε ότι ο υποψήφιος περνάει την εταιρία από συνέντευξη όπως τον περνάμε κι εμείς. Κανένας δεν θέλει να δουλέψει σε ένα κάτεργο με αγενείς και άχρηστους συναδέλφους. <br />
<br />
Οι ερωτήσεις προς τον υποψήφιο προχώρησαν στο ίδιο μοτίβο της συζήτησης. Θέλαμε να δούμε μερικά συγκεκριμένα πράγματα για τον κάθε υποψήφιο:<br />
<ul style="text-align: left;">
<li>αν το CV του ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα</li>
<li>πως σκέφτεται όταν αντιμετωπίζει προβλήματα</li>
<li>αν μπορούμε να συνεργαστούμε με αυτό το άτομο ως συνάδελφοι</li>
</ul>
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να τα τσεκάρεις αυτά, εμείς απλά το ρίξαμε στη συζήτηση-ενώ-πίνουμε-καφέ. Είναι πιο εύκολο για τον υποψήφιο να απαντήσει όταν νιώθει άνετος και ανάμεσα σε ομοίους του παρά όταν βρίσκεται στο ανακριτικό απόσμασμα.<br />
<br />
Ίσως κακώς, οι τεχνικές μας ερωτήσεις δεν ήταν τόσο τεχνικές. Προσωπικά απεχθάνομαι την live επίλυση προβλημάτων. Κανένας δεν έγραψε κώδικα της προκοπής με δύο interviewers να βλέπουν την οθόνη του. Προσπαθήσαμε να ρωτάμε τι έχει κάνει επαγγελματικά ο υποψήφιος για το οποίο νιώθει υπερήφανος (βλέπε τα "κατορθώματα" που λέγαμε πιο πάνω) και ρωτούσαμε κάποιες διερευνητικές ερωτήσεις πάνω σε αυτό το θέμα - είναι εύκολο να μάθεις λεπτομέρεις για κάτι που ο υποψήφιος καμαρώνει :)<br />
<br />
Από τους 5 υποψήφιους, οι δύο δεν εμφανίστηκαν. Ο ένας τηλεφώνησε το προηγούμενο βράδυ και είπε ότι έχει προσληφθεί αλλού. Ο άλλος δεν εμφανίστηκε καν και καταφέραμε να μάθουμε την επόμενη μέρα ότι τελικά άλλαξε γνώμη.<br />
<br />
Μιλήσαμε με τρία άτομα τελικά. Ο ένας ήταν senior Windows admin με πάνω από 12 χρόνια εμπειρία. Το assignment του ήταν οκ αλλά μέσα στην συνέντευξη κατάφερε να υποστηρίξει οτιδήποτε είχε πάνω στο CV του με λεπτομέρειες, όντας ταυτόχρονα φιλικότατος, άνετος, χαμογελαστός. Ναι, μπορούμε να δουλέψουμε με αυτόν.<br />
<br />
Δεύτερη ήρθε η αυτοδίδακτη κοπέλα. Δεν είχε το μορφωτικό background αλλά το assignment ήταν λαμπρό. Όταν της ζητήσαμε να μας εξηγήσει πως θα έλυνε ένα (επίτηδες άγνωστο σε αυτήν) τεχνικό πρόβλημα, ο τρόπος με τον οποίο σκέφτηκε ήταν καλύτερο απ'ότι περιμέναμε. Ορισμός του go-getter, εξαιρετικά φιλική και χαμογελαστή και με τις καλύτερες και πιο διερευνητικές ερωτήσεις προς εμάς. People's person, αυτό ακριβώς που συνήθως λείπει από τις θέσεις για IT support.<br />
<br />
Ο τρίτος είχε πανεπιστημιακή μόρφωση με μεταπτυχιακό στον τομέα. Ήρθε μια ώρα νωρίτερα από την συνέντευξη. Χαμογελούσε όλη την ώρα αμήχανα, μουρμούριζε τις απαντήσεις του και κάποιες φορές άρχισε να παρασέρνεται και να μιλάει για άσχετα πράγματα, το οποίο σε γενικές γραμμές δεν μας χαλάει, αρκεί να καταλαβαίνουμε τι λέει. Μέσα από την συνέντευξη ζοριστήκαμε να επιβεβαιώσουμε ότι γνωρίζει ό,τι αναφέρει στο CV του, σα να μην είχε όρεξη να πείσει ότι τα ξέρει. Το τελειωτικό χτύπημα ήταν ότι ήταν ο μόνος που δεν ήξερε με τι ασχολείται η εταιρία μας, κάτι που δείχνει ότι δεν έκανε καθόλου έρευνα, δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου και απλά έστειλε το βιογραφικό του τυφλά. Δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά είμαστε μια online gaming εταιρία, όχι κάποια άγνωστη στο ευρύ κοινό B2B εταιρία, και οι άλλοι δύο είχαν κάνει αυτό το παραπάνω βήμα - η κοπέλα ειδικά είχε κάνει ολόκληρη έρευνα.<br />
<br />
Τα πάντα καταλήγουν στην εξής ερώτηση:<br />
<br />
Εσύ με ποιον από αυτούς θα ήθελες να συνεργαστείς;<br />
<br /></div>
</div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-32274414346430333312015-03-14T14:41:00.001+02:002015-03-14T14:53:08.790+02:00Για τον φίλο απλό χρήστη: SSL certificates και HTTPS<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<blockquote class="tr_bq">
- Καλημέρα, είμαι απλός χρήστης του Ίντερνετ. Τι πρέπει να ξέρω για το HTTPS και τα πιστοποιητικά SSL για την απλή χρήση που κάνω στο Ίντερνετ;</blockquote>
<br />
Καλημέρα φίλτατε απλέ χρήστη του Ίντερνετ και καλώς ήρθες στην παρέα μας.<br />
Το HTTPS και τα πιστοποιητικά SSL είναι δύο αλληλένδετες τεχνολογίες που εξασφαλίζουν ότι οι πληροφορίες που στέλνεις σε ένα site θα φτάσουν ασφαλείς και μόνο στον παραλήπτη για τις οποίες προορίζονταν.<br />
<br />
Θα το εξηγήσω με ένα παράδειγμα για να γίνει πιο κατανοητό.<br />
<br />
Άνοιξε τον αγαπημένο σου browser, Firefox, Chrome, Safari, Internet Explorer, Opera, όποιον θες. Γράψε facebook.com, πάτα enter και θα αντικρύσεις αυτή την οθόνη:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijkRw_lRZPdvkEzj6sWuVvJCbnPsbJgcfhrSJ4fT5pWfkhscNgswu6fU49dAF0qnwtaU3R4ebwLBKwJTbFXdnIRZZhyJ5igELQkoYUTsgi2UwwTJjoywg_X0gi5C_s79x1_6eb/s1600/Screen+Shot+2015-03-14+at+11.36.59.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijkRw_lRZPdvkEzj6sWuVvJCbnPsbJgcfhrSJ4fT5pWfkhscNgswu6fU49dAF0qnwtaU3R4ebwLBKwJTbFXdnIRZZhyJ5igELQkoYUTsgi2UwwTJjoywg_X0gi5C_s79x1_6eb/s1600/Screen+Shot+2015-03-14+at+11.36.59.png" height="173" width="320" /></a></div>
Η μπάρα της διεύθυνσης σου δύο πολύ χρήσιμες πληροφορίες.<br />
<ol style="text-align: left;">
<li> <b>Η διεύθυνση στην αρχή λέει https αντί για http.</b><br />Το έξτρα S σημαίνει Secure (ασφαλές). Για εσένα φίλε χρήστη αυτό σημαίνει ότι η επικοινωνία του υπολογιστή σου με το facebook είναι ασφαλής - το password σου θα το διαβάσει μόνο το facebook και όχι ο κάθε τυχάρπαστος που τυγχάνει να παρακολουθεί την σύνδεση σου στο internet. Δηλαδή είναι αυτό που λέμε ότι η σύνδεση σου στο Facebook είναι <i>κρυπτογραφημένη</i>.</li>
<li><b> Υπάρχει μια κλειδαριά μπροστά από την διεύθυνση.</b><br />Η κλειδαριά σημαίνει ότι το Facebook έχει πιστοποιητικό SSL για να δείχνει ότι όντως είναι το Facebook και όχι κάποιος άλλος - κάτι σαν ψηφιακό δελτίο αστυνομικής ταυτότητας. Δεν θέλεις να δώσεις τον κωδικό σου και άλλες ευαίσθητες πληροφορίες σε κάποιον που παριστάνει το Facebook αλλά δεν είναι, έτσι; Το πιστοποιητικό SSL <i>ταυτοποιεί</i> ότι το site είναι αυτό που λέει ότι είναι.</li>
</ol>
Για το https δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα. Είτε υποστηρίζεται από το site είτε όχι.<br />
<br />
Για το πιστοποιητικό SSL όμως μπορείς να κάνεις και μόνος σου επαλήθευση ότι όντως το site είναι αυτό που λέει ότι είναι. Κάνε απλά κλικ στην κλειδαριά και θα δεις αυτό:<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMUzXkdRovo96flJJMb2eWoiSg8e1ELT779CKJtd0XcrROaXVFpVG1WwgSeGuLoW6wICFKZIx00z8OrBwZO9w5nNl6adKhAdJx8tcgagM-wjgq_pTwDIAAKD-NiSb4l41RZbJk/s1600/Screen+Shot+2015-03-14+at+11.59.14.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMUzXkdRovo96flJJMb2eWoiSg8e1ELT779CKJtd0XcrROaXVFpVG1WwgSeGuLoW6wICFKZIx00z8OrBwZO9w5nNl6adKhAdJx8tcgagM-wjgq_pTwDIAAKD-NiSb4l41RZbJk/s1600/Screen+Shot+2015-03-14+at+11.59.14.png" height="256" width="320" /></a></div>
Ο Firefox έχει κάνει κάποια δουλειά στα γρήγορα και έχει επαληθεύσει το πιστοποιητικό SSL για σένα και τώρα σου το κάνει λιανά:<br />
<br />
<i>"Είσαι συνδεμένος στο: facebook.com"</i><br />
Έτσι ξέρεις ότι όντως είσαι στο σωστό site.<br />
<br />
<i>"Πιστοποιημένο από: DigiCert Inc"</i><br />
Όπως όλα τα πιστοποιητικά στον κόσμο, έτσι κι αυτό έχει μια "αρχή έκδοσης". Στην προκειμένη περίπτωση, το πιστοποιητικό έχει εκδοθεί από την DigiCert, μια εταιρεία που ο Firefox εμπιστεύεται.<br />
<br />
<i>"Η σύνδεση σε αυτή την σελίδα είναι ασφαλής"</i><br />
Το τελικό συμπέρασμα :)<br />
<br />
Αν θες να δεις περισσότερες πληροφορίες, πάτα στο More Information.<br />
Ανάλογα με τον browser θα δεις και διαφορετικό πακέτο πληροφοριών (όπως πχ τελευταία φορά που τσέκαρες αυτό το site), αλλά κυρίως μπορείς να δεις όλα τα στοιχεία του πιστοποιητικού.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQhJVcJeumbg4UOsT9MAUOKzgg1GMRXocg9kmatfqnHwUU6eAhd-cgsGvEdzjpH8ZOV0mueQ1yTI655ANLjV9y7vUvqPWEN9dG03YWji9bKUCZMo3Exc4YmceSMylL25CUtH3i/s1600/Screen+Shot+2015-03-14+at+12.47.12.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQhJVcJeumbg4UOsT9MAUOKzgg1GMRXocg9kmatfqnHwUU6eAhd-cgsGvEdzjpH8ZOV0mueQ1yTI655ANLjV9y7vUvqPWEN9dG03YWji9bKUCZMo3Exc4YmceSMylL25CUtH3i/s1600/Screen+Shot+2015-03-14+at+12.47.12.png" height="320" width="301" /></a></div>
Μην αγχώνεσαι, δεν κάνεις χακεριές, ούτε υποκλέπτεις δεδομένα. Κάνεις χειροκίνητα αυτό που έκανε ο Firefox αυτοματοποιημένα για να μην χρειάζεται να παιδεύεσαι. Το πιστοποιητικό ούτως ή άλλως είναι δημοσίως διαθέσιμο. To Facebook δεν σου κάνει χάρη να δημοσιεύσει το πιστοποιητικό του - είναι υποχρεωμένο να το δείχνει δημόσια αν θέλει:<br />
<ol style="text-align: left;">
<li>να δουλεύει το https </li>
<li>να το εμπιστευόμαστε</li>
</ol>
<br />
Είναι καλό να κάνεις και μόνος σου αυτά τα βήματα όταν έχεις να κάνεις χρηματικές συναλλαγές στο Internet. Είδες ότι είναι πολύ απλό να τσεκάρεις ότι το site είναι ασφαλές - ένα απλό κλικ στην κλειδαριά. Θα δεις και μόνος σου ότι όταν το πιστοποιητικό δεν είναι σωστό, ο browser θα σε ενημερώσει με εύκολο τρόπο - η μπάρα διεύθυνσης θα γεμίσει κόκκινα σημάδια ή δεν θα σου επιτρέψει καν να μπεις στο προβληματικό site.<br />
<br />
Δεν χρειάζεται να κάθεσαι να διαβάσεις φυσικά όλα τα αναλυτικά πεδία (το κάνει ο Firefox για σένα) αλλά μερικές φορές είναι χρήσιμο.<br />
<br />
Για παράδειγμα, πριν κάποιο καιρό ένας φίλος μου είπε ότι το site της ΤραινΟΣΕ είχε πρόβλημα στο πιστοποιητικό τους και ο Firefox έριχνε προειδοποιητικές φωτοβολίδες. Μια ματιά στις αναλυτικές πληροφορίες του πιστοποιητικού (βλέπε τελευταία εικόνα) έδειξε ότι το πιστοποιητικό μόλις είχε λήξει την προηγούμενη μέρα και οι τεχνικοί δεν είχαν προλάβει να το ανανεώσουν. Συμβαίνει. Τα υπόλοιπα πεδία ήταν όλα μια χαρά, στείλαμε ένα email στην ΤραινΟΣΕ να τους ειδοποιήσουμε και αποφασίσαμε ότι μπορούμε να αγοράσουμε εισιτήρια χωρίς πρόβλημα.<br />
<br />
Να πούμε εδώ ότι η ΤραινΟΣΕ ήταν ευγενικότατη στην απάντηση τους, μας ευχαρίστησαν, επιβεβαίωσαν το πρόβλημα και ανανέωσαν το πιστοποιητικό άμεσα - και χαίρουν της εμπιστοσύνης μας για αυτό :)<br />
<br />
Άλλο παράδειγμα προβλήματος με πιστοποιητικά: κάποια δημόσια ασύρματα δίκτυα, ειδικά σε αεροδρόμια, προκαλούν μηνύματα λάθος του στυλ "το πιστοποιητικό για το mail.google.com είναι λάθος".<br />
Σε τέτοιες περιπτώσεις, <b>δεν</b> κάνουμε άμεση αποδοχή του πιστοποιητικού! Αυτό που γίνεται είναι ότι το ασύρματο δίκτυο έχει ένα δικό του σέρβερ ανάμεσα σε σένα και το Ίντερνετ. Τα πάντα περνάνε μέσα από αυτόν τον σέρβερ, ο οποίος έχει ένα δικό του πιστοποιητικό και παριστάνει το Facebook, το Google κλπ. Αυτό γίνεται για διάφορους τεχνικούς λόγους, το αποτέλεσμα όμως είναι ότι κάποιος σέρβερ παριστάνει κάτι που δεν είναι και το μήνυμα λάθος για το πιστοποιητικό σε προειδοποιεί για αυτό. <br />
<br />
Θα εμπιστευόσουν αυτό το δίκτυο για να κάνεις τραπεζικές συναλλαγές; Φυσικά όχι.<br />
<br />
<b>Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις τον νου σου.</b><br />
<br />
Μπορείς κάλλιστα να σταματήσεις το διάβασμα εδώ, αυτό ήταν το ζουμί της υπόθεσης.<br />
Αν έχεις όρεξη να μάθεις μερικά πράγματα ακόμα, τότε ίσως είναι καλό να γνωρίζεις ότι:<br />
<br />
<ul style="text-align: left;">
<li>Ο τρόπος με τον οποίο εξασφαλίζεται ότι το πιστοποητικό του facebook το έχει ΜΟΝΟ το Facebook και όχι κάποιος άλλος είναι ότι υπάρχει και ένα κρυφό κλειδί (ένα ειδικό αρχείο) το οποίο είναι συνδεδεμένο άρρηκτα με το πιστοποιητικό. Ο σέρβερ του Facebook και οποιοσδήποτε άλλος σέρβερ δεν μπορεί να δουλέψει μόνο με το ένα - χρειάζεται να έχει <b>και τα δύο</b>, και το πιστοποιητικό και το κλειδί.<br /> Ο πιο απλός τρόπος να το εξηγήσω είναι με την αναλογία του γραμματοκιβωτίου: όλοι ξέρουν που είναι το γραμματοκιβώτιο σου, είναι δημόσια πληροφορία (την δημοσιεύεις για να σου στέλνουν γράμματα), αλλά ο ιδιοκτήτης του γραμματοκιβωτίου είναι αυτός που έχει το κλειδί, δηλαδή εσύ.</li>
<li>Πως επαληθεύει η DigiCert ότι το Facebook είναι αυτό που λέει και του δίνει το πιστοποιητικό; <br />Μέσα από μια σειρά ελέγχων που κυμαίνονται από απλή τηλεφωνική επιβεβαίωση, μέχρι και πλήρη εταιρικό έλεγχο παρουσία νομικών εκπροσώπων και δικηγόρων.</li>
<li> Διαφορετικές εταιρίες κάνουν διαφορετική διαδικασία. Ως εκ τούτου κάποια πιστοποιητικά είναι πιο ακριβά αλλά έχουν κάνει και πιο αυστηρούς ελέγχους.</li>
<li>Γιατί εμπιστευόμαστε εμείς την κάθε DigiCert για να κάνει αυτή την δουλειά;<br />Γιατί την εμπιστεύεται ο Firefox!<br />Ένα από τα αρχεία που εγκαθιστά ο Firefox στον υπολογιστή σου είναι και ένα πιστοποιητικό (από τον Firefox) που λέει ότι η DigiCert έχει ελεγχθεί και ως εκ τούτου τα πιστοποιητικά SSL που είναι υπογεγραμμένα από την DigiCert είναι ασφαλή.<br />Η λογική αυτή ονομάζεται Αλυσίδα Εμπιστοσύνης (Chain of Trust).</li>
<li>Φυσικά δεν υπάρχει μόνο η Digicert. Υπάρχουν πολλές εταιρίες και δημόσιοι φορείς που έχουν πιστοποιηθεί από τον Firefox και θεωρούνται ασφαλείς.</li>
<li>Το ίδιο κάνουν και όλοι οι υπόλοιποι browsers (Internet Explorer, Chrome, Opera, Safari)</li>
<li>Αυτός είναι και ο λόγος που χρησιμοποιούμε ΜΟΝΟ γνωστούς και "επίσημους" browsers. Κάποιος "ύποπτος" browser μπορεί κάλλιστα να θεωρεί ασφαλή τα πιστοποιητικά που εκδίδει η Apateonas Ltd. - και τότε αυτόματα χάνεται η εμπιστοσύνη που μπορείς να έχεις στο σηματάκι της κλειδαριάς...</li>
</ul>
Ελπίζω κάποια πράγματα να ξεκαθαρίστηκαν και να έγιναν κατανοητά από όλους. Δυστυχώς είναι πράγματα που θα πρέπει όλοι να ξέρουν (έστω τα πιο βασικά), καθώς οι online συναλλαγές είναι καθημερινότητα για πολλούς.<br />
<br />
Η αφορμή για αυτό το κείμενο είναι <a href="http://ebalaskas.gr/blog/2015/03/13/web-bank-security/" target="_blank">η δημοσίευση του ebalaskas</a>.<br />
<br />
Το "έγκλημα" που έκανε ο ebalakas είναι να έχει πολύ αυστηρά μέτρα ασφαλείας στον Firefox του. Ο Firefox παραπονέθηκε για κάποια μικρο-ατοπήματα στα πιστοποιητικά SSL δύο ελληνικών τραπεζών και όταν επικοινώνησε μαζί τους για να τους ειδοποιήσει, η μία τράπεζα τον απείλησε με νομικές ενέργειες. <br />
<br />
Έχοντας εξηγήσει το τι είναι τα πιστοποιητικά SSL και πως περίπου δουλεύουν ελπίζω να καταλαβαίνετε ότι το να στέλνετε screenshots των ειδοποιήσεων που βγάζει ο firefox δεν είναι λόγος νομικών απειλών αλλά ευκαιρία από την πλευρά του τεχνικού τμήματος της τράπεζας για διορθώσεις. Αν μη τι άλλο, σαν πελάτες της τράπεζας η ασφάλεια του e-banking είναι κάτι που μας αφορά άμεσα.<br />
<br />
Είμαι σίγουρος ότι το τεχνικό τμήμα της τράπεζας δεν φταίει για τις νομικές κινήσεις - πρόκειται για νευρική αντίδραση μάνατζερς και δικηγόρων που προφανώς και δεν έχουν συμβουλευτεί τεχνικούς για το ζήτημα και απλά έτρεξαν να "προστατεύσουν" την τράπεζα με τον χειρότερο δυνατό τρόπο.<br />
<br />
Ξανατονίζω ότι προσπάθησα το κείμενο μου να είναι όσο πιο απλό και κατανοητό γίνεται. Αν κάτι λείπει ή είναι πολύ μπερδεμένο, αφήστε σχόλιο να το διορθώσω (χωρίς νομικές ενέργειες ;) )</div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-43875414109275334042014-12-29T02:10:00.000+02:002015-01-14T19:50:24.753+02:00Pebble θέλεις, αλλά δεν το ξέρεις.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Τι ώρα είναι;<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://photos-f.ak.instagram.com/hphotos-ak-xpf1/t51.2885-15/10802399_847498831937269_1754125236_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://photos-f.ak.instagram.com/hphotos-ak-xpf1/t51.2885-15/10802399_847498831937269_1754125236_n.jpg" height="320" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ώρα για νέο ποστ!</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
Ήρθε ένας φίλος και μου έδωσε το Pebble του, σχεδόν το πέταξε στα μούτρα μου. "Να, εσύ ασχολείσαι με gadgets, πάρε να το δεις αν θες". Ξέρεις, βλέμμα τύπου "εσείς οι τεχνικοί..."<br />
<br />
"Αααα νέο gadget. Δικόμουδικόμουδικόμου!"<br />
<br />
(Στερεότυπα. Στερεότυπα παντού)<br />
<br />
Ως άτομο που έχει να φορέσει ρολόι περισσότερο από δέκα χρόνια, ανάθεμα με κι αν ήξερα τι να το κάνω.<br />
<br />
Δηλαδή τι; Το κινητό θα μου στέλνει νοτιφικέισονς στο ρολόι; Εδώ θέλω να μειώσω αυτά που παίρνω τώρα, όχι να προσθέσω άλλη μια πηγή φασαρίας. Και την οθονούλα ασπρόμαυρη την βλέπω, σαν Casio από τα νιάτα μας. Και γιατί δεν αντιδρά η touch screen; Α, ναι, δεν είναι touch η screen. Ααα τι μοντέρνα πράγματα, σε δισκέτες έρχονται τα firmware updates;<br />
<br />
Μην αγχώνεσαι βλάκα dtsomp, το Pebble εχεί αυτό που χρειάζεσαι, όχι αυτό που θες.<br />
<br />
Η e-Ink οθόνη έχει ανάλυση από μπρελόκ και μεγάλη γκάμα χρωμάτων, αρκεί να σου φτάνει το άσπρο και το μαύρο. Και παραδόξως δεν θα το άλλαζα με τίποτα. Έχει μια αίσθηση από 8-bitες εποχές (ή κατιτίς παλιότερα).<br />
<br />
Κυρίως λόγω της οθόνης, η αυτονομία της μπαταρίας είναι αστρονομική για smartwatches: πιάνω σταθερά τις 6 μέρες. Πέρα από το Kindle, πότε ήταν η τελευταία φορά που είχες συσκευή που την φόρτιζες κάθε βδομάδα;<br />
<br />
Πέρα από αυτό, η οθόνη έχει φτιαχτεί για να την διαβάζεις άνετα. Είναι απλά υπέροχο το πόσο καθαρή και ευανάγνωστη είναι η οθονίτσα στο δυνατό φως. Και αν δεν έχεις δυνατό φως, κάνεις μια ξαφνική περιστροφή του καρπού (accelerometers, bitch) και το backlight φωτίζει την οθόνη απαλά και φυσικά και μετά από 3 sec σβήνει μόνη της.<br />
<br />
Το ότι τις πρώτες δύο μέρες έσερνα το δάχτυλο μου πάνω στην οθόνη χωρίς απότελεσμα μάλλον είναι θέμα μυϊκής μνήμης παρά κάποια έλλειψη από πλευράς Pebble. Το μενού είναι απλό, λιτό, κατανοητό και δεν χρειάζεται touch screen. Όχι ότι θα μας χαλούσε η touch screen, αλλά θα μας χαλούσε, γιατί το Pebble είναι αδιάβροχο και σαφώς πιο εύκολο να χρησιμοποιήσουμε τα κουμπιά του ενώ φοράμε γάντια. Οι σύντροφοι σε βόρεια κλίματα ΞΕΡΟΥΝ.<br />
<br />
Η φόρτιση γίνεται με το ειδικό USB καλωδιάκι που κουμπώνει μαγνητικά πάνω στο ρολόι, α λα Magsafe. Γύρω στην μία ώρα είναι αρκετή. Δεν'ν'κακό. <br />
<br />
Μόλις κάνεις pair το κινητό σου (iOS ή Android, το Pebble δεν είναι ρατσιστής), αρχίζουν και σπρώχνονται τα notifications στον καρπό σου. Το notification εμφανίζεται στην οθόνη ενώ ταυτόχρονα η δόνηση στο Pebble σου τραβάει την προσοχή. Δεν ρυθμίζεις ούτε διαφορετικά vibrations ούτε τίποτα. Όλα δουλεύουν ως πρέπουν and that's it. Πετάγονται τα sms στην οθόνη του Pebble, εμφανίζεται το caller ID του προσώπου που σε καλεί, βλέπεις και το subject από το email που μόλις έλαβες, ωραία πράγματα. Κάποια πράγματα δεν δουλεύουν τέλεια (πχ δεν βλέπω content μηνυμάτων από Whatsapp), αλλά μπορεί να φταίνε και κάτι ανωμαλίες που έκανα με τα notifications του Android ή το Whatsapp αυτό καθεαυτό.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgzT6ez4O2k3ejbKSKfTttCo31usQSPhize1OCJYeay5my5dsOsrtq2lf6tv05c21pM44I-clQQ6n-9AonPqvhToeH4vz5DTkQjpwphnZE0IV0CCaVZHfmlwCZrWTZuglzXDeI/s1600/Screenshot_2014-12-29-00-28-28.png" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgzT6ez4O2k3ejbKSKfTttCo31usQSPhize1OCJYeay5my5dsOsrtq2lf6tv05c21pM44I-clQQ6n-9AonPqvhToeH4vz5DTkQjpwphnZE0IV0CCaVZHfmlwCZrWTZuglzXDeI/s1600/Screenshot_2014-12-29-00-28-28.png" height="320" width="179" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Τι εννοείς δεν θέλεις notifications</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"> από το Frozen Bubble;</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Φυσικά, μπορείς να φιλτράρεις ποια notifications θα σου έρχονται. Όλη η διαχείριση του ρολογιού γίνεται μέσα στο mobile app που τρέχει στο κινητό σου, όπου βλέπεις την λίστα με apps που στέλνουν notifications και επιλέγεις ποια θες. Εδώ μάλλον είναι ο λόγος που ο φίλος σιχάθηκε το Pebble - το συγκεκριμένο μενού αυτό δεν ήταν διαθέσιμο στο iOS μέχρι την ώρα που μου το έδωσε, άρα μάλλον έπαιρνε στο ρολόι όλα τα notifications. Όλα. Λογικό να του έσπασε τα νεύρα ένα ρολόι που παθαίνει επιληψία σε κάθε Facebook chat. Too late φίλος, δεν το παίρνεις πίσω.<br />
<br />
Α, εδώ να προσθέσω ότι τα updates είναι συχνά. Πολύ συχνά. Τα παιδιά δουλεύουν ενεργά και στο firmware, και στα mobile apps. Το τελευταίο major update πρόσθεσε multilingual support στο Pebble, αλλά όχι ελληνικά ακόμα. Η λύση εδώ είναι το hacking community: <a href="http://pebblebits.com/firmware/" target="_blank">pebblebits.com</a><br />
Διαλέγεις ποια character sets θες να υποστηρίζει το ρολόι σου, δημιουργείς το custom firmware, κατέβασμα στο κινητό και από κει εγκατάσταση στο ρολόι. Δυστυχώς απαραίτητο βήμα για να βάλεις ελληνική υποστήριξη, αλλά πολύ απλό και είναι ωραίο να ξέρεις ότι το ρολογάκι είναι τόσο hacking-friendly.<br />
<br />
Μιας που είπαμε "hacking-friendly", κατεβάζεις το δωρεάν SDK, ανοίγεις το developer connection μεταξύ κινητού-Pebble, γράφεις το hello world σου και το κάνεις upload στο Pebble. Συνολικός χρόνος: κάτω από 10 λεπτά, ακόμα και για άτομα σαν εμένα. <br />
<br />
Από λοιπό software... υπάρχουν δύο κατηγορίες λογισμικού που μπορείς να φορτώσεις στο Pebble: τα watchfaces και τα watchapps. Ότι και να'ναι, μπορείς να έχεις 8 από αυτά φορτωμένα στο Pebble σου. Λιτότης, κύριος.<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXTG_5icFPMsjmAtDwW-AVbrYrk70wG2IAirJVVJ5kSVute5UMBOsW6aagiU7hD9MPQM8uNzZ0geV9XX7JrcamreL1xmu5TuG0mTcnHPR8tPPU8VqWE9bd_rk5NqiMV2BMiami/s1600/Screenshot_2014-12-29-00-55-58.png" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXTG_5icFPMsjmAtDwW-AVbrYrk70wG2IAirJVVJ5kSVute5UMBOsW6aagiU7hD9MPQM8uNzZ0geV9XX7JrcamreL1xmu5TuG0mTcnHPR8tPPU8VqWE9bd_rk5NqiMV2BMiami/s1600/Screenshot_2014-12-29-00-55-58.png" height="320" width="180" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Γούστο: προαιρετικό.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="blurb">
Τα watchfaces είναι το στυλ του ρολογιού, δηλαδή πως θες να σου δείχνει την ώρα το Pebble. Υπάρχουν μερικά προεγκατεστήμενα, όπως το διάσημο και πολύ ντιζαϊνάτο Text Watch, το οποίο γράφει με μεγάλα γράμματα "nine fifteen". Ή μπορείς να κατεβάσεις μερικά watchfaces από το Pebble Store. </div>
<div class="blurb">
Κάποια έχουν έξτρα λειτουργικότητα, όπως το να σου δείχνουν τον καιρό ή μετοχές ή αριθμό αδιάβαστων emails στο κινητό σου. </div>
<div class="blurb">
Κάποια άλλα πεταμένα έχουν κάτι bitmap εικονούλες από αυτοκίνητα ή Pokemon ή τον Justin Bieber, επιτρέποντας σου να κάνεις το ρολόι σου Nokia 3210. Μπορείς, αλλά μην το κάνεις. Ρίξε μια ματιά στο <a href="http://www.mypebblefaces.com/" target="_blank">mypebblewatch</a> και θα καταλάβεις.</div>
<div class="blurb">
Η προσωπική μου εμπειρία είναι ότι μόλις βρεις ένα διακριτικό και ευανάγνωστο watchface δεν πρόκειται να ξαναασχοληθείς με την κατηγορία. ΠΟΤΕ.</div>
<div class="blurb">
<br /></div>
<div class="blurb">
Τα watchapps είναι apps για το ρολόι σου. Ξέρεις, σε περίπτωση που η λέξη δεν είναι αρκετά επεξηγηματική.</div>
<div class="blurb">
<br /></div>
<div class="blurb">
Εδώ τα πράγματα είναι πιο ενδιαφέροντα. Έχε πάντα υπόψη σου ότι σχεδόν όλες οι εφαρμογές είναι κάτι σαν dumb terminals για το κινητό σου, δεν μπορείς να τις χρησιμοποιήσεις χωρίς να είναι το κινητό σου εντός εμβέλειας Bluetooth. Έχεις πολλές mainstream εφαρμογές όπως Evernote, Swarm, Yelp κλπ. Τα fitness apps είναι μάλλον τα περισσότερα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το Runkeeper, το οποίο σου δείχνει την πρόοδο της προπόνησης σου στον καρπό σου, χωρίς να χρειάζεται να βγάλεις το κινητό. Κάποια από τα watchapps χρειάζονται ένα companion app στο κινητό σου, το οποίο θα χρειαστεί να το κατεβάσεις από το App Store ή το Play Store.</div>
<br />
Μέχρι τώρα χρησιμοποιώ τα εξής:<br />
<ul style="text-align: left;">
<li>Swarm. Είναι εκπληκτικό πόσο καλά δουλεύει. </li>
<li>Slebble. Αναχωρίσεις τρένων-λεωφορείων στις συγκοινωνίες Στοκχόλμης.</li>
<li>Compass. Περισσότερο για να κάνω επίδειξη της hardware πυξίδας του Pebble.</li>
<li>Nav Me. Το Google Maps στο κινητό κάνει navigation και οι οδηγίες εμφανίζονται στο Pebble!</li>
<li>Glance. Πολυεργαλείο. Μεταξύ άλλων έχει preset SMS replies για γρήγορες απαντήσεις χωρίς να βγάλεις το κινητό από την τσέπη.</li>
<li>LATC remote. Χειρίζεται το <a href="http://www.telldus.se/products/tellstick_net" target="_blank">Tellstick</a> που έχω στο σπίτι, το οποίο χειρίζεται τις remote-controlled πρίζες που έχω στο σπίτι. Δηλαδή: ανοιγοκλείνω φώτα στο σπίτι από το ρολόι μου. ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ!!!!</li>
</ul>
<br />
Από όλα αυτά μάλλον αρχίζει να γίνεται προφανές το killer feature του Pebble: αφήνεις το κινητό στην τσέπη σου.<br />
<br />
Από τότε που πήρα το Pebble, έχω το κινητό μονίμως στο αθόρυβο και δεν το βγάζω από την τσέπη μου για να "τσεκάρω μήπως έχασα καμιά ειδοποίηση". Δεν έχασα καμία ειδοποίηση, το Pebble δονείται για τις ειδοποιήσεις που με ενδιαφέρουν και φιλτράρει αθόρυβα τις υπόλοιπες. Δείχνει την ώρα. Με ειδοποιεί για meetings που είναι στο calendar μου. Με ξυπνάει το πρωί χωρίς να ξυπνήσει όλο το σπίτι. Αλλάζει ακόμα και το track που παίζει στον music player του κινητού πάλι χωρίς να το βγάλω από την τσέπη.<br />
<br />
Δεν ξέρω κατά πόσο το καταλαβαίνεις, φίλε αναγνώστη, αλλά είναι ένα περιέργο αίσθημα ελευθερίας που νιώθεις όταν συνειδητοποιείς ότι δεν χρειάζεται να κοιτάς το κινητό σου κάθε 2 λεπτά. Προσωπικά, είχα καιρό να το νιώσω αυτό, πάνω από 10 χρόνια. Και μ'αρέσει πολύ που μπορώ να το ξανακάνω.<br />
<br />
Υποθέτω ότι και τα υπόλοιπα smartwatches της αγοράς προσφέρουν κάτι παρόμοιο, αλλά είμαι σίγουρος ότι η απλότητα και η εκπληκτική αυτονομία είναι που κάνουν το Pebble ξεχωριστό από τον συρφετό των Android Wear. Και σε πιο υποκειμενικό επίπεδο, προτιμώ το design του Pebble από οτιδήποτε άλλο κυκλοφορεί αυτή την στιγμή. Και τα χτυπητά του χρωματάκια αποπνέουν μια υγειή δόση ντιζαϊνάτη geekίλας, εγκρίνω 100%.<br />
<br />
Κάπου εδώ πρέπει να πω και τα αρνητικά, ε;<br />
<br />
Τα αρνητικά είναι ότι θα σε κουράσουν γρήγορα οι παρακάτω ερωτήσεις:<br />
<ul style="text-align: left;">
<li>"Α, αυτό είναι το ρολόι της Apple;"</li>
<li>"Α, αυτό είναι το ρολόι που είναι και τηλέφωνο;"</li>
<li>"Α, τι ακριβώς κάνει;" </li>
</ul>
<span style="color: red;">Μικρό update:</span> μια χαρά βλέπω Whatsapp μηνύματα στο Pebble, ή κάτι έφτιαξα χωρίς να πάρω χαμπάρι ή έπεσε update.<br />
<ul style="text-align: left;">
</ul>
</div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-18072527334082283732014-05-24T21:29:00.002+03:002014-05-24T21:41:57.309+03:00Android switch<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
(Κάνουμε και κανά ποστάκι για ξεσκόνισμα του blog)<br />
<br />
Το iPhone 4S μου αποφάσισε τελευταία ότι δεν έχει wifi interface, και η τελευταία απόπειρα για restore απλά χειρότερεψε τα πράγματα. Ήρθε η ώρα για αλλαγή τηλεφώνου. Για αλλαγή, γενικά, μετά από 6 χρόνια με iOS συσκευές.<br />
<br />
Το LG Nexus 5 έχει κλείσει δύο βδομάδες στα χέρια μου. Ως καμμένο geek θα έπρεπε να κάνω ένα full tech review α λα Verge, αλλά με έχουν φάει τα γεράματα και η βαρεμάρα οπότε θα το συντομεύσω. <a href="http://www.gsmarena.com/lg_nexus_5-5705.php" target="_blank">Specs εδώ</a>.<br />
<br />
<br />
PART 1 - η συσκευή<br />
<br />
<b>Hardware:</b><br />
Καλό. Το κινητό είναι σβέλτο, δεν έχω δει πουθενά καθυστερήσεις. Ζεσταίνεται λίγο ευκολούτσικα όμως, όχι υπερβολικά αλλά δεν θα έπρεπε να το προσέχω όταν τρέχω απλά πράγματα, πχ Facebook, Twitter ή Feedly.<br />
<br />
<b>Οθόνη:</b><br />
5 ίντσες, καλή, μάλλον υπάρχουν και καλύτερες. Να πω εδώ ότι 5 ίντσες είναι too much, μου είναι αδύνατο να χειριστώ τη συσκευή με μόνο ένα χέρι.<br />
<br />
<b>Κάμερα:</b><br />
Νομίζω υστερεί ελαφρώς του iPhone 4S.<br />
<br />
<b>Μπαταρία:</b><br />
Μιάμιση μέρα, αλλά με 2300mAh (900mAh παραπάνω από το 4S) περίμενα κάτι πιο εντυπωσιακό. Γκουχ*battery management*γκουχ.<br />
<b><br /></b>
<b>Κατασκευή:</b><br />
Για πλαστική συσκευή, απρόσμενα καλή. Being me, το έχω ρίξει ήδη δύο φορές και δεν έχει ούτε γρατζουνιά.<br />
<b><br /></b>
<b>Τηλέφωνο:</b><br />
Ακούω τους πάντες καθαρά, αλλά έχω την εντύπωση ότι οι συνομιλητές μου δεν καταλαβαίνουν πάντα τι λέω.<b> </b>Μάλλον θα χρειαστεί να κάνω ένα μίνι γκάλοπ για περισσότερες λεπτομέρειες.<br />
<br />
<b>Τιμή:</b><br />
Για να είμαστε ειλικρινείς, bargain. Για 350 ευρώ παίρνεις ένα smartphone με τετραπύρηνο CPU, 2 GB RAM, 16 GB flash, 4G και με άμεσα updates από την Google - ξέρεις, χωρίς να περιμένεις την κάθε Samsung να βγάλει το δικό της firmware update μετά από 5 μήνες. Αν ψάχνετε για Android συσκευή, θεωρώ ότι είναι πολύ καλή επιλογή ανεξαρτήτως του budget σας.<br />
<br />
<br />
PART 2 - Android<br />
<br />
Θα περίμενε κανείς να γράψω ένα πιο ενθουσιώδες κείμενο για ένα ολοκαίνουριο κινητό στα χέρια μου. Το θέμα μου είναι ότι μου έχει περάσει ο ενθουσιασμός του καινούριου hardware εδώ και μερικά χρόνια, καθώς λίγο-πολύ όλα τα gadgets έχουν φτάσει σε ένα επίπεδο που πλέον δεν υπάρχει κακό hardware. Με 40 ευρώ παίρνεις ένα Raspberry Pi το οποίο είναι ικανό να τρέξει ένα full desktop. Αυτό που εννοώ είναι ότι το καλό hardware είναι πλέον προσιτό, υπάρχει παντού και δεν εντυπωσιάζεσαι/εκπλήσσεσαι όταν το συναντάς.<br />
<br />
Αυτό που με ενδιαφέρει είναι το software. Θεωρώ ότι το software είναι αυτό που κάνει την διαφορά, αυτό που δίνει την ξεχωριστή αίσθηση, που δίνει το έξτρα feature. Γι'αυτό με ενδιέφερε περισσότερο να δω το Android (του οποίου οι χρήστες το υμνούν), παρά το καινούριο hardware. Και το Android με έχει απογοητεύσει.<br />
<br />
Κάποια πράγματα που δεν περίμενα και που κανένας Android user δεν σου λέει πριν πάρεις μια συσκευή:<br />
<ul style="text-align: left;">
<li>Το Android είναι ο τρόπος με τον οποίο συλλέγει τα δεδομένα σου η Google όταν δεν κάθεσαι σε υπολογιστή. Το λειτουργικό είναι φτιαγμένο για αυτή καθεαυτή την λειτουργία, όλα τα υπόλοιπα (δυνατότητα να κάνεις κλήσεις, να σερφάρεις, να παίρνεις email, τα πάντα δηλαδή) είναι περιφερειακά features για να έχεις λόγο να συνεχίζεις να χρησιμοποιείς την συσκευή.</li>
<li>Απόρρεια του προηγούμενου είναι ότι τα Google Apps που ταίζουν τα data σου στην Google είναι όλα καλοσχεδιασμένα και με φοβερά σφιχτό integration. Βάζεις το account σου μια φορά και ΟΛΑ είναι αυτομάτως έτοιμα και σεταρισμένα. Email στο Gmail app, η ατζέντα σου στα Contacts, το πρόγραμμα σου στο Calendar, τα chats σου στο Hangouts - είναι εντυπωσιακό πόσο καλά δουλεύουν όλα μαζί. Χωρίς ίχνος ειρωνίας, εκπληκτικό. Νομίζω κάτι τέτοιο ήθελε να κάνει η Apple με το iCloud αλλά μου φαίνεται ότι η προσέγγιση της Google είναι πιο αποτελεσματική εδώ.</li>
<li>Παρενέργεια του tight integration: λόγω αυτόματης σύνδεσης με το
Picassa, στο κινητό μου βρέθηκαν όσες εικόνες έχω προσθέσει στο blog
αυτό. Μπαρντόν;</li>
<li>Είναι επίσης εντυπωσιακό πόσο παραμελημένο είναι οτιδήποτε δεν είναι Google service-related, με φαεινότερο παράδειγμα... τα Settings της συσκευής. Το UX των settings είναι απλά γελοίο. Επίσης γελοίο το ότι πρέπει πχ να κατεβάσω third-party εφαρμογή για να μπορώ να ρυθμίσω το notification led (γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει τίποτα που να βοηθάει στα settings).</li>
<li>Από την μία είναι πολύ σημαντικό το ότι μπορείς να αλλάξεις οποιoδήποτε default app με κάποιο άλλο. Δεν σ'αρέσει το SMS app; Βάζεις το Χ third-party SMS app. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το περιγράψεις, απλά γαμάτο.</li>
<li>Από την άλλη, το default SMS app του stock Android είναι... (drum roll)... το Hangouts.</li>
<li>Κάπου εκεί αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι όταν οι Androidάδες σου πρήζουν τα ούμπαλα για την δυνατότητα customization, εννοούν σε μεγάλο βαθμό ότι πρέπει μόνος σου να φτιάξεις αυτά που αμέλησε η Google. Και προφανώς αυτό κάνουν και οι Samsung, HTC, LG, Sony με τα custom UI τους.</li>
<li>Το Google Now είναι ότι πιο creepy έχω συναντήσει σε ηλεκτρονική συσκευή. Ναι, φοβερά αποτελεσματικό, το AI από πίσω του είναι καταπληκτικό, αλλά δεν θα πάρω. </li>
<li>Το Play Store είναι ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ. </li>
<li>Συνεχίζω την αναζήτηση του killer app για το Android. Μέχρι τώρα χρησιμοποιώ ακριβώς τις ίδιες εφαρμογές που είχα και στο iOS (πχ Evernote). Δεν βλέπω και καμιά τρομακτική διαφορά.</li>
<li>Κάποιες εφαρμογές είναι απλά καλύτερες στο iOS. Εφαρμογή που ποτέ δεν πίστευα ότι θα χρησιμοποιήσω ως παράδειγμα σχεδιασμού: Podcasts app. Ότι έχω κατεβάσει στο Android ως τώρα φαίνεται σα να είναι σχεδιασμένο από αυτιστικό παιδάκι με φετίχ το κυνήγι θησαυρού.</li>
<li>UPDATE: ξέχασα να προσθέσω, όσοι μισείτε το flat design του iOS, δεν έχετε χρησιμοποιήσει Android μάλλον. Γιατί χρειάστηκε να γκουγκλάρω πως να προσθέσω ελληνικό πληκτρολόγιο; Γιατί η σχετική επιλογή ήταν πίσω από πλήκτρο με μορφή label.</li>
</ul>
<br />
Κράξιμο over.<br />
<br />
Υπήρχαν τέσσερα πράγματα που περίμενα πως και πως να δω στο Android, τα οποία πραγματικά τα ζήλευα όσο είχα το iPhone. Στα τρία από αυτά ευτύχησα.<br />
<ul style="text-align: left;">
<li><a href="https://play.google.com/store/apps/details?id=org.mozilla.firefox" target="_blank">Firefox browser</a>. Ναιιιιι! Πολιτισμός.</li>
<li>Notification LED. Παρομοίως. Έχω αρχίσει να αφήνω το κινητό μου στο αθόρυβο όλο και περισσότερο και το notification LED είναι ο λόγος που μπορώ να το κάνω αυτό.</li>
<li>Micro USB port. Ας παραδεχτούμε πια ότι οι connectors της Apple είναι απλά για το licencing. Ένα καλώδιο για όλες τις συσκευές είναι αρκετό, δεν είμαστε στο 2002 με ξεχωριστά καλώδια για Alcatel, Nokia, Ericsson και Siemens. </li>
</ul>
Το τέταρτο δυστυχώς το έφαγε η μαρμάγκα. <a href="http://www.engadget.com/2014/04/30/rip-ubuntu-for-android/" target="_blank">Η ανάπτυξη του Ubuntu for Android σταμάτησε</a> λίγο πριν πάρω την συσκευή. Κρίμα. Αυτό για μένα πραγματικά θα ήταν killer app.</div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-53645311724839081122014-01-12T14:30:00.002+02:002014-01-12T14:45:22.808+02:00Replace Apple's Find My iPhone with a Raspberry Pi<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
This is a small project that took about two weekends to figure out, but admittedly most of this time was spent on trial-and-error - and there were a LOT of errors.<br />
<br />
The aim was to roll out a proof-of-concept clone of Apple's Find My iPhone service. As always, this kind of projects are more about learning about new technologies rather than making something production-ready.<br />
<br />
Most of the information here is already available on the web. <a href="http://jpmens.net/2014/01/11/your-location-on-a-web-page-with-mqttitude/" target="_blank">Jan-Piet Mens</a> is the man to follow for MQTT related stuff.<br />
<br />
So, how does this work?<br />
<br />
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; font-size: small;">< required intro ></span><br />
MQTT is a relatively new machine-to-machine protocol for transmitting telemetry data. It is based on a client-server architecture, where the server ("broker") receives messages that clients send ("publish") for certain topics and relays messages to clients that have "subscribed" to certain topics.<br />
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; font-size: small;">< /required intro ></span><br />
<br />
The broker we are going to use is <a href="http://mosquitto.org/" target="_blank">Mosquitto</a>, an excellent piece of open-source software. For extra Nerd Points, Mosquitto will be running on a Raspberry Pi. Start installing!<br />
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; font-size: small;">apt-get install mosquitto mosquitto-clients python-mosquitto</span><br />
<br />
You don't need to do any special configuration on Mosquitto, just make sure it's listening on port 1883. By the way, now would be a good time to forward that TCP port from your router to your Pi.<br />
<br />
On the phone side we are going to use <a href="http://mqttitude.org/" target="_blank">MQTTitude</a>, a handy little app that transmits location data in a JSON format using the MQTT protocol. Download and configure through Settings:<br />
<ul style="text-align: left;">
<li>DeviceID: myPhone</li>
<li>Host: this should be your server's public IP/hostname</li>
<li>UserID: something</li>
<li>Password: something (yeah, not really important, they just need to be there)</li>
<li>Expert Mode Settings: </li>
<li>- Subscription: mqttitude/#</li>
<li>- Client ID: mq (also not important, just pick something)</li>
<li>- Port: 1883</li>
<li>- TLS: off</li>
</ul>
<br />
Alrighty, now you should be good to go. Go back to your shell on the Pi and try to subscribe to messages with the topic mqttitude:<br />
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; font-size: small;">mosquitto_sub -h localhost -p 1883 -t 'mqttitude/#'</span><br />
<br />
Run MQTTitude on your iPhone and tap on the blue pin (center of bottom line). If everything went fine, you should see something like this:<br />
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace; font-size: small;">{"tst":"1389527088","lat":"59.430221","_type":"location","lon":"17.951341","acc":"65","batt":"75"}</span><br />
<br />
Actually, this is a very good point you've reached. You can now use MQTTitude on your phones as a replacement for Find My Friends - as long as your friends connect to the same server. You won't have a web interface but the app should be sufficient.<br />
<br />
The web interface is the complicated part, mainly because the tricky part is to update your position on Google maps on-the-fly. <br />
<br />
There are two options here: the proper one is to set up a web server with Websockets support and load Node.js and some Websockets javascript library and use Websockets to read from webserver + mosquitto.<br />
<br />
Sooo... the lazy option we're doing here is a small Python script (stolen with no regrets from <a href="http://jpmens.net/2014/01/11/your-location-on-a-web-page-with-mqttitude/" target="_blank">Jan-Piet Mens</a>' related article) to write down the location data on a flat text file on the web server's root that will essentially replace Websockets. Ugly lazy hack, yes. Also: works. My version of the script is a bit different - some things just wouldn't work for me.<br />
<br />
<script src="http://pastebin.com/embed_js.php?i=AjYhy9hk"></script><br />
Keep that script running. It should write data in /var/www/location.current every time your location changes.<br />
<br />
You'll need a Google Maps API key (go get it!). <br />
<br />
Now you need a web page to display your location on Google Maps. This is where my big disclaimer comes in: <b>this was written by a person with below zero knowledge of Javascript (i.e. me). It's a miracle that it works. No need to comment on how bad the javascript is in this.</b><br />
<br />
Here's what I'm working with:<br />
<script src="http://pastebin.com/embed_js.php?i=ghuCDPQg"></script>
This will create a page that will open up centered in Stockholm (because that's were I live) and will read that location.current file every 5 seconds and update the marker position.<br />
<br />
So, what I ended up with is this:<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfdehM_sb0t6rK7lMezLHArsA9MUC-9n71759uzQiTNV1zD2lWnAMnLrttcL7RmQReoYiYOjzcT2Xwu6bjHNcPrQXzvpD7Aa-vGwQ0uFKkQ8EjIXbH7jlwZxwwI8sgXKP0Z_hF/s1600/Screen+Shot+2014-01-12+at+13.12.46.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfdehM_sb0t6rK7lMezLHArsA9MUC-9n71759uzQiTNV1zD2lWnAMnLrttcL7RmQReoYiYOjzcT2Xwu6bjHNcPrQXzvpD7Aa-vGwQ0uFKkQ8EjIXbH7jlwZxwwI8sgXKP0Z_hF/s1600/Screen+Shot+2014-01-12+at+13.12.46.png" height="265" width="320" /></a></div>
<br />
Congrats! You are now ready to disable Find My iPhone! (don't do that)<br />
<br />
Some comments on this: <br />
<ul style="text-align: left;">
<li>The webpage will take a little bit of work to support more than one user. As I said, proof-of-concept.</li>
<li>MQTTitude's battery life is a bit horrible. One way to combat this is to set up Geofences and only update your location in predefined places ("home", "work", etc) and manually.</li>
<li>Actually, predefined Geofences are awesome. <a href="http://www.openhab.org/index.php/start/" target="_blank">OpenHAB</a> is a home automation software that supports -among other things- MQTT. That means you can hook it up to your mosquitto broker and have it do stuff (eg turn on lights) every time you return home. This is probably my next weekend project.</li>
</ul>
I hope this will be a good starting point for some of you. <br />
<br /></div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-55802795767067914912013-07-28T12:21:00.000+03:002013-07-28T15:56:53.273+03:00Μέγα ταξιδιωτικόν 2013<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Φέτος είμασταν τυχεροί. Την υγεία μας την έχουμε, οι δουλειές πάνε καλά, μπόλικη διαθέσιμη άδεια, κάποια χρήματα στην μπάντα, τυχεροί με τα αεροπορικά εισιτήρια, χωρίς πολλές υποχρεώσεις. Όλα βοήθησαν να κάνουμε ταξίδια σε σημαντικούς προορισμούς και να ξεχυθούμε στο αγαπημένο μας χόμπι: περπάτημα με sightseeing. Φέτος γράψαμε ΠΟΛΛΑ χιλιόμετρα.<br />
<br />
Τα ταξίδια έγιναν ξεχωριστά, αλλά στο μυαλό μας έχουν περάσει σαν ένας ενιαίος γύρος του κόσμου. Το μυαλό μας μάλλον αποφάσισε να διαγράψει τους ενδιάμεσους μήνες ρουτίνας και εργασίας :)<br />
<br />
Προειδοποίηση: ακολουθεί ποστ-σεντόνι που θα δοκιμάσει τις αντοχές του Blogspot.<br />
Στα links πατάτε για φωτογραφίες, video ή wikipedia entries.<br />
<br />
Πάμε λοιπόν.<br />
<br />
<h3 style="text-align: left;">
<b>Ταξίδι πρώτο: Ιαπωνία - Άλλος πλανήτης</b></h3>
<br />
Το ταξίδι αυτό προγραμματίστηκε αναλυτικά. Βδομάδες προετοιμασίας, σημείωση των αξιοθεάτων, χάρτες, διαδρομές, μετρό, τα πάντα. Μέχρι και καλούς τρόπους συμπεριφοράς - ξέρατε ότι το δημόσιο φτέρνισμα θεωρείται αποτρόπαια συμπεριφορά; Ξέρετε πότε πρέπει να βγάζετε τα παπούτσια σας;<br />
<br />
4 διανυκτερεύσεις στο Τόκιο και 3 στο Κιότο ΔΕΝ ήταν αρκετές. Δεν χόρτασα. Θέλω κι άλλο.<br />
<br />
Άφιξη στο Τόκιο 10 το πρωί (τοπική). Ευτυχώς ελάχιστο τζετ λαγκ, κοιμηθήκαμε καλά στο αεροπλάνο και ξυπνήσαμε λίγο πριν προσγειωθούμε. Κατεβαίνουμε στο αεροδρόμιο και ήδη χαζεύουμε από... τις πινακίδες. Είναι πολλές. Είναι παντού. Έχουν φράσεις, έχουν ζωγραφιές, πολλές φορές είναι άσχετες με αυτό που θες, αλλά καλύπτουν τα πάντα. Κατευθύνσεις, συστάσεις ασφαλείας, σηματοδότηση, τα πάντα.<br />
<br />
Φίλη Γιαπωνέζα μας είχε πει από πριν να μείνουμε στην δημοφιλή περιοχή <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Shibuya,_Tokyo" target="_blank">Shibuya</a> ("it's very popular with young people"), οπότε παίρνουμε το τρένο και φτάνουμε στον σταθμό της Shibuya. Βγαίνουμε από τον σταθμό και πάμε να περάσουμε τον δρόμο. Και εδώ ήρθε το μεγαλύτερο πολιτιστικό σοκ στην ζωή μας.<br />
<br />
Δεν έχεις δει πολυκοσμία αν δεν δεις το <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375173087/" target="_blank">Shibuya crossing</a>. Διασταύρωση πέντε δρόμων, οπότε για να περάσουν οι πεζοί τα φανάρια ανάβουν κόκκινα για όλα τα αυτοκίνητα και οι πεζοί περνάνε ταυτόχρονα προς όλες τις κατευθύνσεις. Στην περιοχή γίνεται σκοτωμός από κόσμο γιατί έχει το μισό night life του Τόκιο και μερικά από τα σημαντικότερα καταστήματα ρούχων. Αποτέλεσμα: τετραψήφιος αριθμός πεζών ΚΑΘΕ φορά που ανάβει πράσινο. <a href="http://www.youtube.com/watch?v=QXtOdSgf6Ic" target="_blank">Το βίντεο</a> τα λέει όλα - έχω πάει σε συναυλίες με λιγότερο κόσμο.<br />
<br />
Όσες φορές και να το διαβάσεις, δεν το χωράει ο νους σου. Το Τόκιο έχει 13 εκατομμύρια ψυχές, 5 παραπάνω από την Νέα Υόρκη και το Λονδίνο. 2 παραπάνω από την Ελλάδα. Και ναι, μένουν ο ένας πάνω στον άλλον. Το βλέπεις παντού τριγύρω σου ότι γίνεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να εκμεταλλευτούν όλους τους χώρους. Το δωμάτιο του ξενοδοχείου είναι μικρό, μια σταλίτσα (ίσως 12-15τμ μαζί με το μπάνιο), αλλά με τέτοια διαρύθμιση ώστε να μην του λείπει τίποτα και να είσαι όσο πιο άνετα γίνεται. Το εμβαδόν είναι premiun quantity και το αντιλαμβάνεσαι όπου κι αν είσαι.<br />
<br />
Οι Γιαπωνέζοι είναι από μόνοι τους μια δικαιολογία για να πας Ιαπωνία. Το people watching στο Τόκιο είναι αξιοθέατο από μόνο του. Ντύσιμο στην τρίχα - ειδικά οι κυρίες. Διακριτική αποφυγή σωματικής επαφής - είναι απίθανο να πέσει πάνω σου κάποιος. Η ευγένεια και ο σεβασμός είναι βαθιά ριζωμένα στην κουλτούρα τους. Έχε υπόψη σου ότι κάποιες κατηγορίες όπως οι γηραιότεροι, οι δάσκαλοι και οι πελάτες χαίρουν πάντα ιδιαίτερου σεβασμού και θα το δεις όταν θα μπεις πρώτη φορά στο μαγαζί. Σε όποιον υπάλληλο (επαναλαμβάνω, οποιονδήποτε υπάλληλο) περάσεις από μπροστά θα σου κάνει μια υποκλισούλα και θα σου φωνάξει κάτι σαν "καλωσήρθες τιμημένε πελάτη, είμαι εδώ για να σε εξυπηρετήσω". Ο χωριάτης δυτικός τουρίστας συνειδητοποίησα ότι έκανα κύκλους σε ένα μαγαζί μόνο και μόνο για να δω πόσες φορές θα με χαιρετήσει ο ίδιος υπάλληλος. Σταμάτησα τους κύκλους πριν σταματήσει αυτός.<br />
<br />
A word of warning: οι Γιαπωνέζοι δεν ξέρουν αγγλικά. Γρι.<br />
Ξέρουν οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, οι εργαζόμενοι στα Starbucks, στο αεροδρόμιο και ο υπάλληλος στο ταμείο του Tokyo Central Station. Αυτά. Και μάλιστα ο τελευταίος είχε ένα μπλοκ με εκτυπωμένες φράσεις και τις έδειχνε όταν μας μιλούσε - μιλούσε με υπότιτλους για να είναι σίγουρος ότι καταλαβαίνουμε!<br />
Μια εξαιρετική παρενέργεια αυτού είναι κάποιες υπέροχες πινακίδες, όπως <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375866051/" target="_blank">αυτή</a> κι <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378648418/" target="_blank">αυτή</a>. <br />
<br />
Μην πολύ-αγχώνεσαι όμως, θα καταφέρεις να συννενοηθείς. Στα εστιατόρια, η ΣΤΑΝΤΑΡ πρώτη ερώτηση όταν μπαίνεις είναι πόσα άτομα είστε. Δείχνεις "δύο" και σε βάζουν να κάτσεις. Τα μενού είναι είτε ήδη μεταφρασμένα στα αγγλικά ή... υπάρχουν προθήκες με πλαστικά ομοιώματα των πιάτων. Δείχνεις το πιάτο και δείχνεις "1" με το δάχτυλο = ένα από αυτό. Ευκολάκι. Το tip δεν πρέπει να συνηθίζεται γιατί κανά δυο φορές μας κυνήγησε σερβιτόρος να μας δώσει τα ρέστα :)<br />
<br />
Από φαγητό... δεν ξέρω γιατί αλλά δεν βρήκαμε τόσο σούσι όσο θα περίμενες (ξέρω, στερεότυπα). Δεν με χάλασε γιατί δεν μ'αρέσει. Θα βρεις όμως παντού noodle bars και izakayas. Να πας και στα δύο. Τα noodle bars ήταν καταπληκτικά, με περίπου 6 ευρώ έτρωγες έναν <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378653612/" target="_blank">κουβά</a> με μπόλικα noodles, λαχανικά και κρέας σε μορφή σούπας. Τα <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Izakaya" target="_blank">izakayas</a> είναι ουσιαστικά after-work pubs - κάθεσαι για μπύρα/σάκε (τέλειο) και παίρνεις και κάτι για να τσιμπάς (και ξέρεις εμείς πως τσιμπάμε...). Αμφότερα είναι working class/street food places. Ερωτευτήκαμε και τα δύο. Τα dumplings εδώ τα σερβίρουν σαν συνοδευτικό οπότε θα τα βρείτε σχεδόν σε κάθε εστιατόρια ως side dish.<br />
Γενικά όμως, μπόλικο και σχετικά φθηνό φαί.<br />
<br />
Λίγη προσοχή στην μετακίνηση. Όλοι έχουμε δει <a href="http://www.youtube.com/watch?v=1QYeb3qfjDw" target="_blank">τέτοια video</a> από το morning traffic, οπότε αποφεύγαμε να μπούμε σε σταθμό πριν τις 9:30 το πρωί. Επίσης, τα Μέσα Μεταφοράς ανήκουν σε 3-4 διαφορετικές εταιρίες και η καθεμία έχει δικούς της σταθμούς. Σε μερικές περιοχές (βλ Shibuya) υπάρχουν διαφορετικοί σταθμοί μετρό για διαφορετικές εταιρίες. Υπήρχαν μέρες που τρώγαμε μέχρι και μία ώρα για να βρούμε την σωστή γραμμή. Τα τρένα όμως είναι άνετα (εκτός rush hour), καθαρά και το μόνο για το οποίο δεν χρειάζεται να ανησυχήσεις είναι για καθυστερήσεις. Μπορείς να ρυθμίσεις το ρολόι σου βάσει των τρένων - τα στερεότυπα για την γιαπωνέζικη ακρίβεια δεν βγήκαν χωρίς λόγο.<br />
<br />
Από αξιοθέατα...<br />
<br />
οι κοντινές περιοχές Shibuya και Shinjuku είναι νεανικές περιοχές με εκατοντάδες καταστήματα και <a href="http://flic.kr/p/fhGvtJ" target="_blank">πολυκαταστήματα</a>, καφέ, εστιατόρια και κόσμο. Να πάτε, το καθένα είναι μια ατέλειωτη Time Square της Ν. Υόρκης, <a href="https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/72148_10151625618729994_1648872643_n.jpg" target="_blank">γιγαντοοθόνες</a>, μουσική, κράχτες, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375328811/" target="_blank">τεράστια κτίρια</a>, γενικά ένας ωραίος πανζουρλισμός. Για shopping οι τιμές ήταν πολύ καλές, οι κυρίες να έχετε λίγο χώρο στις βαλίτσες, οι κύριοι (ειδικά στο μπόι μου) να μην ελπίζετε σε πολλά εκτός από...<br />
<br />
...την περιοχή Akihabara. Να πάτε. Η περιοχή εκτείνεται για 2-3 χιλιόμετρα και έχει <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378655704/" target="_blank">πολλά</a> <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9376394523/" target="_blank">τεράστια</a> <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379178272/" target="_blank">θηριώδη</a> <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375874225/" target="_blank">πολυκαταστήματα</a> ηλεκτρονικών. Ή πιο <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375871217/" target="_blank">μικρά</a> μαγαζιά με μεταχειρισμένα ηλεκτρονικά. Ή <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375874875/" target="_blank">μαγαζιά</a> με anime, comics και ...λιγότερο mainstream comics (wink wink nudge nudge). Ή pet cafe (πίνεις καφέ και σου φέρνουν να χαϊδεύεις ένα σκυλάκι). Ή maid cafe (τον καφέ στον φέρνει σερβιτόρα ντυμένη υπηρέτρια). Γενικά, στην Akihabara είναι ο παράδεισος του geek/nerd. Πας με πιστωτική και ξεκινάς σερί καταναλωτικά εγκλήματα. Κάποια πράγματα δεν διαφέρουν πολύ σε τιμές από δω, κάποια όμως έχουν σημαντικές διαφορές - έχω σταμπάρει ένα <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Happy_Hacking_Keyboard" target="_blank">Happy Hacking keyboard</a>, από 300 ευρώ στην Ευρώπη εκεί το είχαν 150. Να είχαν και στοκ... κλαψ. Ευκαιρία για bargain hunting! Υπολόγισε να φας τουλάχιστον 4-5 ώρες εκεί.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Περιοχή <a href="http://www.japan-guide.com/e/e3006.html" target="_blank">Harajuku</a>. Είναι ανάμεσα στην Shibuya και το Shinjuku, οπότε αξίζει να το περπατήσεις Shibuya-Harajuku-Shinjuku, Εδώ είδαμε την οδό Takeshita-dori με μαγαζιά που ψιλοεξειδικεύονται σε <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375174635/" target="_blank">cosplay costumes</a> και <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375175695/in/set-72157634809939913/" target="_blank">σχετικά αξεσουάρ</a> (<a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375174113/" target="_blank">χαμός</a>!). Οι <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9377958958/in/set-72157634809939913/" target="_blank">τεχνικές μάρκετιγνκ</a> είναι ότι ακριβώς θα περίμενες σε αυτή την μεριά του πλανήτη. Ο <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375173649/" target="_blank">σταθμός του τρένου</a> είναι πανέμορφος. Από πίσω έχει το <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375329933/" target="_blank">Yoyogi Park</a>, ένα από τα πολλά πανέμορφα πάρκα που υπάρχουν σκορπισμένα στο Τόκιο, περιέχει και το <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375178485/" target="_blank">Meiji</a> <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9377961674/" target="_blank">Shrine</a>, έναν εντυπωσιακό ναό Shinto (με έναν τοίχο από <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9377960226/" target="_blank">βαρέλια σάκε</a>!).<br />
<br />
Btw, ναι, παίζει αρκετό cοsplay στον δρόμο, αλλά δεν πολυκάθονται να βγάλεις φωτογραφία. Θα δείτε όμως <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9377959714/" target="_blank">διάφορα</a>.<br />
<br />
Ζωολογικός κήπος Τόκιο. Μία λέξη μόνο: <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375183763/" target="_blank">πάντα</a>. ΟΚ, γενικά, ο κήπος είναι πολύ ωραίος, έχει μέχρι και <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9377967210/" target="_blank">πολική αρκούδα</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378112912/" target="_blank">τίγρη</a> και <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378109884/" target="_blank">άλλα</a> που δεν θυμάμαι ονόματα. <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375328403/" target="_blank">Τα πάντα</a> όμως είναι μακράν το <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378111212/" target="_blank">πιο σημαντικό αξιοθέατο</a> εκεί μέσα.<br />
<br />
Τοkyo Metropolitan Goverment building. Το Τόκιο είναι ουσιαστικά 26 δήμοι κολλημένοι και τα δημαρχεία στεγάζονται όλα στους δύο πύργους του Tokyo Metropolitan Goverment building. Να πας την ώρα που σουρουπώνει, να ανέβεις στο observation deck (δωρεάν είσοδος) και να σου πέσει το σαγόνι από την θέα (<a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9377962988/" target="_blank">1</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378082372/" target="_blank">2</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378081884/" target="_blank">3</a>).<br />
<br />
Τα αυτοκρατορικά ανάκτορα. Καλά, δεν θα σας φάει πολύ ώρα, καθώς δεν μπορείτε να μπείτε μέσα στον κήπο, μπορείτε όμως να περπατήσετε απ'έξω και να δείτε την <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375185267/" target="_blank">πύλη</a> και κάποια <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375330531/" target="_blank">κτίρια</a>. <br />
<br />
Sensoji. Βουδιστικός ναός στην περιοχή Asakusa. Θα αφήσω τις φωτογραφίες να μιλήσουν: <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375183187/" target="_blank">1</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9377965400/" target="_blank">2</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375181993/" target="_blank">3</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9377964140/" target="_blank">4</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9377963624/" target="_blank">5</a>. <br />
<br />
Δυστυχώς όμως οι μέρες που είχαμε στο Τόκιο πέρασαν και θέλαμε να προλάβουμε και λίγο Κυότο πριν φύγουμε. Οδική απόσταση 460 χλμ λέει ο Γούγλης. Το <a href="https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/547568_10151632287754994_1814479368_n.jpg" target="_blank">bullet train</a> το κάνει σε 2,5 ώρες και κατά σημεία πιάνει τα 320 χλμ/ω. Επίσης πιάνει τα 120 ευρώ το άτομο one-way αλλά εντάξει, μιλάμε για άνεση. Να πω την αλήθεια, περίμενα κάτι πιο <a href="http://i.livescience.com/images/i/000/049/378/iFF/faster-than-light-travel-image.jpg?1330662677" target="_blank">εντυπωσιακό</a>, αλλά όταν είσαι μέσα απλά βλέπεις τοπίο να περνάει, με ησυχία και άνεση.<br />
<br />
Το Κυότο είναι η παλιά (ως το 1869) πρωτεύουσα της Ιαπωνίας. Κάτι που σημαίνει ότι είχε λεφτά μέχρι τότε. Επίσης, είναι από τις λίγες πόλεις που δεν βομβαρδίστηκε από τους Αμερικανούς στον 2ο ΠΠ, οπότε έχουν μείνει σχεδόν όλα τα παλιά ανάκτορα, παλάτια κλπ.<br />
<br />
Επίσης, έχει πληθυσμό "μόλις" 1,5 εκατομύριο, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι στριμωγμένοι όπως στο Τόκιο. Αυτό που βλέπεις είναι <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378647608/" target="_blank">χαμηλά κτίρια</a> (το πολύ τριόροφα), διατηρημένα εδώ και χρόνια, λιγότερο κόσμο στον δρόμο, γενικά μια χαλαρότητα. Είναι σαν να βλέπεις το αρνητικό φιλμ από το Τόκιο. Είναι όμως τόσο πανέμορφο. <br />
<br />
Το ξενοδοχείο εδώ ήταν παραδοσιακός ξενώνας (ryokan). <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375866655/" target="_blank">Ύπνος σε στρώμα στο πάτωμα</a> (απρόσμενα άνετο), λεπτοί τοίχοι από χαρτί και μπαμπού, οπτικά μόνο γιατί δεν είχαμε πρόβλημα φασαρίας από τους γείτονες. Μας είχαν και "everyday kimono" για να κυκλοφορούμε μέσα στο ξενοδοχείο, αλλά δεν πρόκειται να δείτε σχετικές φωτογραφίες :P<br />
<br />
By the way, οι <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378343644/" target="_blank">κοπελίτσες με τα κιμονό</a> στον δρόμο δεν είναι γκέισες. Αυτή είναι η ενδυμασία για να πάνε στον ναό, τα "κυριακάτικα". <br />
<br />
Η μετακίνηση εδώ είναι πιο εύκολη από το Τόκιο. Παίρνεις τον <a href="http://www.city.kyoto.jp/koho/eng/access/transport.html" target="_blank">χάρτη με τις διαδρομές των λεωφορείων</a>, παίρνεις και ένα day pass από την ρεσεψιόν του ξενοδοχείου και ξαμολιέσαι.<br />
<br />
Από αξιοθέατα, τα πιο σημαντικά που είδαμε ήταν...<br />
<br />
Higashiyama district. Παραδοσιακή περιοχή ανατολικά του κέντρου με μαζεμένους ναούς. Ξεκινάς το περπάτημα από το εντυπωσιακό <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375562799/" target="_blank">Yasaka shrine</a> και αφού χαζέψεις με την υπέροχη διαδρομή (<a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378345072/" target="_blank">1</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375563965/" target="_blank">2</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375564781/" target="_blank">3</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378346934/" target="_blank">4</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375565819/" target="_blank">5</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375566523/" target="_blank">6</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375567001/" target="_blank">7</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375567529/" target="_blank">8</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375568237/" target="_blank">9</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378350550/" target="_blank">10</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378351848/" target="_blank">11</a>), φτάνεις στο <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378351128/" target="_blank">Kiyomizudera temple</a>, όπου χαζεύεις παραπάνω γιατί είναι ένα πάρκο από μόνο του (<a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378352638/" target="_blank">1</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375571731/" target="_blank">2</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375572377/" target="_blank">3</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375573081/" target="_blank">4</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375573745/" target="_blank">5</a>). Ήταν τόσο όμορφα που ξεχαστήκαμε και όταν φτάσαμε στο Kiyomizudera είχε κλείσει, οπότε ήρθαμε την επόμενη μέρα ξανακάνοντας ολόκληρη την διαδρομή από την αρχή παρ'ότι μπορούσαμε να πάρουμε λεωφορείο και να γλυτώσουμε το περπάτημα.<br />
<br />
<a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378342998/" target="_blank">Silver</a> and <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375762381/" target="_blank">Golden</a> pavillions. Δύο επαύλεις από πλούσιους άρχοντες παλαιοτέρων εποχών. Ότι έχεις δει σε ταινία Άπω Ανατολής με <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378342368/" target="_blank">κλαδεμένα δέντρα</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375558817/" target="_blank">κήπους</a> <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378340818/" target="_blank">ζεν</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375764755/" target="_blank">λιμνούλες</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378547006/" target="_blank">ναΐσκους</a> και τέτοια, θα τα βρεις εδώ. Ταξίδι στον χρόνο, περιμένεις να πεταχτούν σαμουράι από παντού.<br />
<br />
Αυτά και κάποια άλλα προλάβαμε να δούμε στο Κυότο. Την επόμενη μέρα το πρωί το shuttle bus μας πήγε στο αεροδρόμιο της γειτονικής Οσάκα και από κει μπήκαμε στο αεροπλάνο της Lufthansa για την επιστροφή. 10 και κάτι ώρες κατάθλιψης για την αποχώρηση.<br />
<br />
Γενικά...<br />
<br />
...η Ιαπωνία είναι ένας πραγματικά διαφορετικός πλανήτης. Η σχέση με εμάς τους δυτικούς είναι τόσο ισχνή που σχεδόν τα πάντα είναι καινούρια. Το πολιτισμικό σοκ ήταν έντονο και μας έχει αποτυπωθεί για τα καλά. Οι Ιάπωνες σε καλομαθαίνουν με την ευγένεια τους, το φαγητό μας άρεσε, το Τόκιο είναι ένα megacity για πολλές βόλτες και τρελά ψώνια, το Κυότο είναι τόσο γραφικό και όμορφο που σε πονάει.<br />
<br />
Στο Κυότο δεν νομίζω ότι χρειάζεται πάνω από 3 μέρες για να το γυρίσεις και να δεις τα αξιοθέατα. Το Τόκιο όμως... 5 μέρες εκεί, όλη μέρα περπάτημα, και πάλι δεν προλάβαμε να δούμε μουσεία, δεν κάναμε τα ψώνια που θέλαμε να κάνουμε, δεν πήγαμε σε μνημεία που θέλαμε να δούμε. Το Τόκιο δεν χορταίνεται και θα προσπαθήσουμε να επιστρέψουμε πάλι σύντομα - έχει μπει ήδη στο πρόγραμμα :)<br />
<br />
Δυστυχώς, ένα μόνο αρνητικό έχω για την Ιαπωνία και είναι ότι δεν θα μπορούσα να ζήσω εκεί. Έχει να κάνει περισσότερο με την κουλτούρα των ντόπιων προς τους ξένους (αδύνατον να ενσωματωθείς) και με το work culture (τις τρελές ώρες εργασίας). Σαν τουρίστας όμως δεν πρόκειται να σε ενοχλήσει τίποτα από αυτά.<br />
<br />
ΥΓ: Ναι, τα <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9375873673/" target="_blank">καζανάκια</a> είναι βγαλμένα από <a href="https://www.youtube.com/watch?v=rBI8uCKi2lI" target="_blank">sci-fi movie</a>.<br />
ΥΓ2: Ναι, I am big in Japan. Είμαι 15cm πιο ψηλός από τον μέσο Ιάπωνα.<br />
<br />
<br />
<h3 style="text-align: left;">
<b>Ταξίδι δεύτερο: Βερολίνο - ζωντανό μουσείο</b></h3>
<br />
Ένα τετραημεράκι εδώ στον Βορρά ήταν μια χρυσή ευκαιρία για απόδραση. Εισιτήρια και ξενοδοχεία στο τσακ μπαμ και φύγαμε για Βερολίνο. <br />
<br />
Προσωπική μου άποψη: το Βερολίνο έχει τέσσερις κατηγορίες αξιοθέατων: αρχιτεκτονική, 2ο ΠΠ, το Τείχος και το Μουσείο της Περγάμου (κατηγορία από μόνο του).<br />
<br />
Αρχιτεκτονική:<br />
το Βερολίνο τράβηξε πολλά στην ιστορία του, βομβαρδίστηκε, χωρίστηκε στα δύο, ξαναενώθηκε. Πολλά τμήματα του ισοπεδώθηκαν πλήρως, κάποια έμειναν φτωχά για δεκαετίες, αλλά τώρα πέφτουν λεφτά και έχει φτάσει η ώρα της ανάπλασης. Το αποτέλεσμα είναι πολλά μοντέρνα κτίρια με υπέροχη αρχιτεκτονική. Περπατάς στον δρόμο και βλέπεις πράγματα όπως <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379069854/" target="_blank">αυτό</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378996824/" target="_blank">αυτό</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378997798/" target="_blank">αυτό</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378989974/" target="_blank">αυτό</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9376208783/" target="_blank">αυτό</a> κι <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378968582/" target="_blank">αυτό</a>. Χωρίς βέβαια να ξεχνάμε πιο κλασικά κτίρια όπως <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378990590/" target="_blank">αυτό</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379071248/" target="_blank">αυτό</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379070618/" target="_blank">αυτό</a> κι <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9376287201/" target="_blank">αυτό</a>.<br />
<br />
2ο ΠΠ:<br />
Εντυπωσιακά τα μνημεία για τα θύματα του Τρίτου Ράιχ. Ίσως το έχουν κάνει και επίτηδες για να είναι σίγουροι ότι ο κόσμος του Βερολίνου δεν θα ξεχάσει ποτέ. Στα γρήγορα όμως...<br />
<ul style="text-align: left;">
<li>Bebelplatz, εκεί που έκαψαν οι Ναζί βιβλία το '33. Ένα παράθυρο στο έδαφος στο κέντρο της πλατείας δείχνει ένα έργο τέχνης, εν ονόματι "<a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378985164/" target="_blank">Βιβλιοθήκη</a>". Έχει μόνο άδεια ράφια, χωρίς βιβλία. Ανατριχιαστικό.</li>
<li>Μνημείο των Εβραίων θυμάτων. <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9376225597/" target="_blank">Χωρίς λόγια</a>.</li>
<li>Μνημείο των ομοφυλοφίλων που διώχθηκαν από το Γ' Ραιχ. <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379278524/" target="_blank">Ένα μεταλλικό κουτί</a>, σαν πεταμένο σε ένα πάρκο, λειτουργεί σαν μια <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9376492805/" target="_blank">κλειστή αίθουσα προβολής</a> που δείχνει ομοφυλικά φιλιά. </li>
</ul>
Μουσείο Περγάμου:<br />
Είχα καιρό να μπω σε μουσείο και να μου πέσει το σαγόνι. Χωρίς λόγια:<br />
<ul style="text-align: left;">
<li><a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379273922/" target="_blank">Ναός της Περγάμου</a>. </li>
<li><a href="http://flickr.com/gp/dtsomp/0329n1" target="_blank">Πύλη της Μιλήτου</a>.</li>
<li><a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9376492805/" target="_blank">Πύλη της Ιστάρ</a>.</li>
</ul>
Φυσικά, το μεγαλύτερο attraction στο Βερολίνο είναι το Τείχος και τα προβλήματα που προκάλεσε στα ~30 χρόνια που υπήρξε. Προτείνω αργή περιήγηση και διάβασμα όλων των επεξηγηματικών πινακίδων. Οι αρχές του Βερολίνου κατάλαβαν εξ'αρχής την ιστορική σημασία όλων αυτών και φρόντισαν α) να διατηρήσουν όσα μνημεία μπορούσαν β) να τα κάνουν προσιτά στους τουρίστες με πινακίδες, χάρτες κλπ.<br />
<ul style="text-align: left;">
<li>Το ίδιο το Τείχος! Θα το βρεις παντού. Διέσχιζε όλη την πόλη και όσα κομμάτια σώθηκαν έχουν μετατραπεί σε έργα τέχνης (<a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9376496919/" target="_blank">1</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9376747947/" target="_blank">2</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9376747381/" target="_blank">3</a>) </li>
<li>Checkpoint Charlie. Το <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378998666/" target="_blank">συνοριακό φυλάκιο</a> μεταξύ σοβιετικού και αμερικανικού τομέα. Το αρχικό φυλάκιο ξηλώθηκε σχετικά νωρίς αλλά έχουν βάλει μια ρέπλικα του με άτομα ντυμένα αμερικανοί στρατιώτες. Η μόνιμη έκθεση (σε μορφή αφισών στους γύρω τοίχους) εξηγεί την ιστορία του τείχους και <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Checkpoint_Charlie" target="_blank">ειδικά του Checkpoint Charlie</a> - σε βοηθά να καταλάβεις την σημασία του να έχεις αυτό το μνημείο εκεί.</li>
<li><a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379011092/" target="_blank">Bernauer Strasse</a>. Η οδός αυτή είναι φημισμένη γιατί αποτελούσε σημείο διαφυγής των Ανατολικογερμανών προς τον Δυτικό τομέα. Μπορείς να ανέβεις στο ειδικά κατασκευασμένο observation deck για να δεις <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9376495409/" target="_blank">τον δρόμο από ψηλά</a>, συμπεριλαμβανομένου και ενός διατηρημένου κομματιού του Τείχους από την ανατολική πλευρά, με σκοπιές και "buffer zone" (το άδειο κομμάτι γης πίσω από το τείχος για να φαίνονται από μακριά όσοι τρέχαν προς το Τείχος). Περπατώντας στον δρόμο, βλέπεις <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9376494647/" target="_blank">χρονολογημένες πλάκες</a> στο έδαφος στα σημεία όπου κατάφεραν να διαφύγουν άτομα, ή ακόμα και <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379010192/" target="_blank">τα τούνελ που κάποιοι έσκαψαν</a>. Το μικρό μουσείο κάτω από το observation deck έχει και <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379276096/" target="_blank">μια λίστα</a> με όσους σκοτώθηκαν προσπαθώντας να περάσουν το Τείχος. Η Bernauer Strasse ήταν ίσως το πιο συναισθηματικά φορτισμένο σημείο που επισκεφτήκαμε - ανατριχιάσαμε πολλές φορές διαβάζοντας τους τρόπος με τους οποίους κάποιοι απελπισμένοι προσπάθησαν να διαφύγουν.</li>
</ul>
Και μάλλον αυτό είναι που κάνει το Βερολίνο τόσο ιδιαίτερο. Όλα τα μνημεία του είναι πρόσφατα, κάποια γεγονότα προλάβαμε να τα δούμε live στην τηλεόραση, κάποια τα θυμούνται οι γονείς μας και οι παππούδες μας. Η εμπειρία μιας επίσκεψης σε αυτή την πόλη είναι πολύ συναισθηματική. <br />
<br />
Επίσης, το Βερολίνο είναι μια πολύ ανθρώπινη πόλη. Εύκολη στην μετακίνηση, φθηνά εισιτήρια κα φαγητό, καλό night life, happenings, σχετικά καθαρό, γεμάτο ποδήλατα, ώρες-ώρες με <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379273404/" target="_blank">αυτοσαρκασμό</a>, γεμάτο τουρίστες από παντού και οι ντόπιοι ξέρουν αγγλικά (σε αντίθεση με, ας πούμε, την Στουτγκάρδη).<br />
<br />
Επίσης, εντάξει, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379071822/" target="_blank">Γιαπωνέζοι τουρίστες</a> rule. <br />
<br />
<h3 style="text-align: left;">
<b>Ταξίδι τρίτον: Νέα Υόρκη - tv culture</b></h3>
<br />
Αυτό που έγινε είναι ότι δεν προλάβαμε να οργανώσουμε προσεκτικά τις διακοπές μας (όπως με την υπερ-οργάνωση που είχαμε κάνει για το Τόκιο), οπότε είχαμε μπει stand-by σε διάφορες πτήσεις. Χάσαμε 2 και σε αυτήν που τελικά καταφέραμε να μπούμε ήταν η πτήση για Νέα Υόρκη - το nenyaki κάπου έχει μια ιστορική φώτο με το βιβλίο-οδηγό για Παρίσι μπροστά στο Άγαλμα της Ελευθερίας :)<br />
<br />
Πριν μπούμε στο αεροπλάνο όμως, η υπεύθυνη ασφαλείας της Delta Airlines έπρεπε να μας περάσει από την καθιερωμένη ανάκριση ασφαλείας. Λίγες φορές έχω νιώσει τόσο άσχημα στην ζωή μου. Οι ερωτήσεις και ειδικά ο τρόπος με τον οποίο μας ρωτούσε ήταν ταπεινωτικός και απ'ότι φαίνεται το γεγονός ότι μετά από 5 χρόνια στην Σουηδία τα σουηδικά μου είναι σπαστά σημαίνει ότι είμαι άλλος ένας Μεξικανός που προσπαθεί να πηδήξει τον μαντρότοιχο για την Γη της Επαγγελίαςμηχέσω. Το σπρώχνουμε στο υποσυνείδητο και συνεχίζουμε.<br />
<br />
Από την στιγμή που μπήκαμε στο αεροπλάνο σκεφτόμουν πόσο μπορεί να ανταποκρίνεται η εικόνα που έχω για την ΝΥ από αυτά που βλέπω στην tv.<br />
<br />
Άφιξη στο Newark, 30άρια θερμοκρασίας και πρώτη επαφή με την tv culture της Αμερικής. Ουρές τουριστών στο immigration checkpoint του αεροδρομίου δέχονται κύματα από cheesy video clips που παίζουν στις οθόνες. Over the top έκφραση στην φωνή και αμερικάνικη σημαία να παίζει παντού την προπαγανδίτσα. Δεν έχω φωτογραφίες από αυτό το σημείο, είπα να μην προκαλέσω :P<br />
<br />
Ανεβαίνουμε στο λεωφορείο για Manhattan και ξεκινάμε την βόλτα μας, περνώντας μέσα από το New Jersey. Ννννναι. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν "για αυτό οι κάτοικοι του Manhattan δεν το θεωρούν Νέα Υόρκη".<br />
<br />
Σε κάποια φάση τα κτίρια αριστερά-δεξιά ανοίγουν και βλέπουμε την δυτική πλευρά του <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9376964611/" target="_blank">Manhattan skyline</a>. Το είχα ψιλοδιαβάσει σε οδηγούς και <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Borough_%28New_York_City%29" target="_blank">Wikipedia</a> αλλά είναι αλλιώς να το βλέπεις μπροστά σου - η Νέα Υόρκη είναι πρακτικά το νησί του Manhattan όπου βρίσκονται όλοι οι ουρανοξύστες και οι γύρω περιοχές (New Jersey, Bronx, Queens κλπ) είναι απλά οικιστικές. Και όταν βλέπεις για πρώτη φορά πόσο έντονη είναι η διαφορά του Manhattan από τα υπόλοιπα, καταλαβαίνεις αμέσως ότι αυτό είναι το the place to be και τα ρέστα τσιχλόφουσκες.<br />
<br />
Αρχίζουμε τις βόλτες στο <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9380878748/" target="_blank">Manhattan</a> και αυτό που βλέπουμε είναι... <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379749702/" target="_blank">παντού</a> <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379750796/" target="_blank">ουρανοξύστες</a>. Είμαστε δίπλα στο <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379749082/" target="_blank">Empire State Building</a>, επιβλητικό και με ωραίες λεπτομέρειες στην αρχιτεκτονική του. Γενικά, η αρχιτεκτονική της Νέας Υόρκης είναι πολύ όμορφη και ιδιαίτερη, ειδικά στα κτίρια που χτίστηκαν πριν το '50.<br />
<br />
Προσπαθώ να καταλάβω τι μ'αρέσει όση ώρα περπατάω και συνειδητοποιώ ότι η Νέα Υόρκη είναι πολύ.... ευρωπαϊκή. Τρώω φλασιές από Λονδίνο και Αθήνα γιατί έχει πολύ κόσμο, έχει τουρίστες, έχει μαγαζιά μικρά και μεγάλα, με πάγκους και καλάθια στον δρόμο, έχει σκατοκίνηση και κορναρίσματα, ύποπτες φάτσες, γενικά ένα πολύ γνώριμο μπαχατελάκι.<br />
<br />
Το καλό σε αυτή την υπόθεση είναι ότι παίζουν και αντίστοιχες λύσεις για φαγητό. Τα καφέ και τα σαντουιτσάδικα είναι ΠΑΝΤΟΥ και δεν μιλάω για Starbucks και McDonalds (τα οποία ούτως ή άλλως τα βρίσκεις ανά τετράγωνο). Σε ακτίνα 20 μέτρων από το ξενοδοχείου μας μέτρησα 5 καφέ/σαντουιτσάδικα, όλα με φρέσκα σάντουιτς, σαλάτες ή ακόμα και breakfast αμερικάνικου τύπου (τηγανητά αυγά σε τοστ κλπ κλπ). Συμπέρασμα: το πρωϊνό στο ξενοδοχείο είναι άχρηστο (και ακριβό) έξοδο, καλύτερα πρωϊνό έξω. <br />
Οι περισσότεροι τουριστικοί οδηγοί λένε να αποφεύγουμε τις (άπειρες!) καντίνες με τα βρώμικα και είπαμε να μην το ρισκάρουμε.<br />
<br />
Περπατήσαμε τεράστιες αποστάσεις στο Manhattan, σε σημείο εξάντλησης, αλλά δεν το μετανιώσαμε ούτε στιγμή. Η ρυμοτομία είναι μια τεράστια δίεση (#), κάθετες (avenues) και οριζόντιες (streets) οδοί, και η αρίθμηση πάει σειριακά. Είναι αδύνατο να χαθείς. <br />
Το μετρό της Νέας Υόρκης είναι ένα αχούρι, βρώμικο, σκοτεινό και δεν σου εμπνέει καμιά ασφάλεια.Έχε υπόψη σου ότι δεν έχει κάθε είσοδος πρόσβαση σε όλες τις πλατφόρμες - αρκετές φορές από άλλη είσοδο μπαίνεις για να πας νότια και άλλη για βόρεια. Έπεσε πολύ βρίσιμο όταν το συνειδητοποίησα. Τα λεωφορεία είναι κι αυτά παρατημένα στην μοίρα τους και το μόνο που τα σώζει είναι ότι απλά ανεβοκατεβαίνουν τα avenues ή τα streets κάνοντας εύκολο το να υπολογίσεις που πάνε. Κάνουν στάση ανά δύο περίπου τετράγωνα, οπότε στο περίπου κατεβαίνεις (γιατί φυσικά δεν λένε κάπου τις στάσεις).<br />
<br />
Στα θετικά της πόλης ότι<br />
- θα βρεις παντού δωρεάν wifi. Δεν πρόκειται να έχεις internet withdrawal symptoms.<br />
- ο κόσμος είναι πιο ευγενικός απ'ότι υπονοούν οι τηλεοπτικές σειρές<br />
- shopping therapy, οι τιμές εδώ είναι πολύ καλές <br />
<br />
Άξιος αναφοράς ο ένας μαλάκας (βάλε μπιπ στο "ένας").<br />
- Where are you from?<br />
- Greece.<br />
- Sorry about that.<br />
Τράβα ξύσου ρε. <br />
<br />
Ας πιάσουμε τα αξιοθέατα που προλάβαμε να δούμε.<br />
<br />
<a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9376966471/" target="_blank">Times Square</a>. Μερικά τετράγωνα γεμάτα με τουρίστες και γιγαντοοθόνες. Είναι τόσοι πολλοί οι τουρίστες και τόσες πολλές οι γιγαντοοθόνες που είναι δύσκολο να δεις τα υπόλοιπα μαγαζιά στην περιοχή. Σαφώς εντυπωσιακό αλλά είναι πολύ δύσκολο να περπατήσεις στην περιοχή από τον κόσμο, ειδικά μέσα Ιουλίου και 33°C (μας έλιωσε λέμε). Είπα ότι είχε κόσμο;<br />
<br />
Empire State Building. Ναι, είναι κλασικό, είναι πολύ όμορφο, αλλά δεν ανεβήκαμε. Γιατί; Γιατί θα βλέπεις το ψιλοάσχημο <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9376968299/" target="_blank">Rockefeller Center</a>. Ενώ αν ανέβεις στο observation deck του Rockefeller Center (aka Top of the Rock) βλέπεις το <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9377319645/" target="_blank">ESB</a> και το <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379759062/" target="_blank">Central Park</a>. Το πάρκο στην είσοδο το Rockeffeler είναι σαφώς <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379753092/" target="_blank">πιο εντυπωσιακό</a> από το ίδιο το κτίριο.<br />
<br />
Επί της ευκαιρίας, το Rockefeller center ήταν τα κεντρικά του NBC για καιρό. Εκεί μπορείτε να βρείτε ακόμα το <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378091035/" target="_blank">gift shop του NBC</a> με t-shirts Friends, House και κούπες Community και Battlestar Galactica κλπ κλπ. <br />
<br />
<a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379751514/" target="_blank">Grand Central Terminal</a>. Ο κεντρικός σιδηροδρομικός του Manhattan είναι ένα εντυπωσιακό κτίσμα, ιδιαίτερα από μέσα. Ναι, τα άσπρα φωτάκια στο βάθος της φωτογραφίας είναι το Apple Store που βρίσκεται μέσα στον σταθμό ;)<br />
<br />
<a href="https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/72500_10151804194814994_1845056550_n.jpg" target="_blank">Apple Store on Fifth Avenue</a>. Ε ναι. Μεταξύ μας, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378085357/" target="_blank">εσωτερικά</a> όλα τα Apple Stores είναι ίδια. Εξωτερικά όμως, το συγκεκριμένο είναι μνημείο.<br />
<br />
<a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379758000/" target="_blank">Guggenheim Museum</a>. Δεν μπήκαμε μέσα, γιατί αποφασίσαμε να προλάβουμε κάποια άλλα πράγματα. Είναι όμως τόσο ενδιαφέρον εξωτερικά.<br />
<br />
MoMA. Ένα πανέμορφο μουσείο με εξαιρετικά εκθέματα. Αν θες έναν μόνο λόγο για να το επισκεφτείς, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379754066/" target="_blank">αυτός είναι</a>. Ή και <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379753562/" target="_blank">αυτό</a>. Σαν geek, θα εκτιμήσεις και την μικρή συλλογή με ιστορικά video games, όπως <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9380880660/" target="_blank">Pacman</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378093333/" target="_blank">Tetris</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9380292022/" target="_blank">SimCity 2000</a>, The Sims, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9377508821/" target="_blank">Another World</a> και <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9377507979/" target="_blank">Portal</a>.<br />
<br />
Metropolitan Museum of Art. Αχανές, αλλά τίποτα δεν τράβηξε το μάτι μου τόσο όσο το <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9376972077/" target="_blank">Temple of Dendur</a>, ο <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9376972799/" target="_blank">Πυγμάχος</a> (δανεισμένος από το μουσείο της Ρώμης) και <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9377555825/" target="_blank">μια</a> <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9377556369/" target="_blank">αίθουσα</a> <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9380341428/" target="_blank">γεμάτη</a> <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379756948/" target="_blank">Van</a> <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379757462/" target="_blank">Gogh</a>.<br />
<br />
<a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9376975027/" target="_blank">Άγαλμα της Ελευθερίας</a>. Η διαδικασία για να πας είναι ενοχλητική. Πρέπει να αγοράσεις online το εισιτήριο νωρίτερα και να το εκτυπώσεις αν δεν θες να περιμένεις στο ticket queue. Επίσης πρέπει να πας νωρίς αν δεν θες να περιμένεις (πολύ) στο security check (ναι, ανιχνευτές μετάλλων κλπ). Θα ανέβεις στο πλοίο και 15 λεπτά μετά σε κατεβάζουν στο Liberty island. Το νησί δεν λέει και τίποτα από μόνο του, είναι απλά η βάση για το άγαλμα. Ο δωρεάν audio guide είναι καλός στα ιστορικά σημεία, αλλά τα κομμάτια συναισθηματισμού και προπαγάνδας κουράζουν γρήγορα. Εστιάστε στο engineering κομμάτι, είναι πολύ εντυπωσιακό, καθώς το Άγαλμα τεχνικά είναι ο Πύργος του Άιφελ πριν τον Πύργο του Άιφελ.<br />
<br />
<a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378092799/" target="_blank">Strawberry fields</a> είναι το κομμάτι του Central Park που έχει <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9379755116/" target="_blank">αφιερωθεί στον John Lennon</a>, ο οποίος ζούσε και δολοφονήθηκε στα 50 μέτρα από κείνο το σημείο. Το apartment building που έμενε δεν έχει απολύτως τίποτα εις μνήμη του Lennon και πρέπει να ξέρεις τι ψάχνεις για να το βρεις, αλλά μπορείς να δεις <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9380881882/" target="_blank">την τρύπα από την μία σφαίρα στην είσοδο</a>.<br />
<br />
Το Central Park είναι τεράστιο με πολύ <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9380873822/" target="_blank">πράσινο</a> και <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9380873234/" target="_blank">νερό</a>. Ήμασταν αρκετά τυχεροί ώστε να πετύχουμε την μία συναυλία που κάνει η Φιλαρμονική της ΝΥ στο πάρκο και γινόταν <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378094691/" target="_blank">ΧΑΜΟΣ</a>. <br />
<br />
<a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9380874394/" target="_blank">World Trade Center</a>. Εδώ πραγματικά στεναχωρήθηκα. Είναι λυπηρό το να βλέπεις μια εμφανή απουσία ουρανοξυστών στο συγκεκριμένο σημείο, και γίνεται ακόμα πιο λυπηρό όταν δεις ότι πρέπει να πληρώσεις εισιτήριο για να δεις το μνημείο που κατασκεύασαν στο σημείο. Δυστυχώς το "pay my respect" λαμβάνει άλλο νόημα.<br />
<br />
<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/New_York_Public_Library" target="_blank">New York Public Library</a>. Το κτίριο είναι πάνω από 100 ετών, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378086233/" target="_blank">εντυπωσιακό</a>, και κάνοντας μια βόλτα, βλέπεις αίθουσες αφιερωμένες σε χάρτες, σε <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378088563/" target="_blank">μικροφίλμ</a> (!), σε κάθε είδους ιδιαίτερο υλικό. Έτυχε να έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα προσωρινή έκθεση για την <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378096015/" target="_blank">παιδική</a> λογοτεχνία, από παραμυθάκια (<a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378089665/" target="_blank">1</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378090445/" target="_blank">2</a>) μέχρι comics και Harry Potter (<a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9380883104/" target="_blank">1</a>, <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9380878150/" target="_blank">2</a>).<br />
<br />
Οι κλασικές <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9378089117/" target="_blank">πολυκατοικίες με τις fire escapes</a> είναι κι αυτά εδώ. Και τα αισθάνεσαι... βρώμικα. Είναι χαρακτηριστικά της Νέας Υόρκης, αλλά, να'μαστε ειλικρινείς, δεν είναι ακριβώς ομορφιές. Αν δεν είχαμε το tv culture effect, αν δηλαδή δεν τα είχαμε συνηθίσει μέσα από τις τηλεοπτικές σειρές, θα είχαμε σαφώς διαφορετική άποψη.<br />
<br />
Γενικά, η Νέα Υόρκη είναι η βασίλισσα της pop culture. Χωρίς το Hollywood και την tv, αρκετά πράγματα θα περνούσαν απαρατήρητα και μάλλον οι τουρίστες θα ήταν λιγότεροι. Έχω την αίσθηση ότι εφόσον περάσεις μια βόλτα από τα δύο μεγάλα μουσεία (MoMA και Met), οι λόγοι να ξαναεπισκεφθείς την Νέα Υόρκη πέφτουν δραματικά και θα είναι κυρίως τα ψώνια. Όσο να'ναι, οι τιμές είναι πολύ χαμηλές σε σχέση με την Ευρώπη και αν ξαναπάω, θα φροντίσω να συμπέσει με ανάγκη για νέο Macbook Pro :)<br />
<br />
Δεν βοηθάει και η συνεχής υποσυνείδητη αίσθηση ότι είσαι ανεπιθύμητος. Ο τουρίστας πάντα είναι εμπόδιο στο πεζοδρόμιο για τους γρήγορα βαδίζοντες ντόπιους, πρέπει να περάσεις ελέγχους ασφαλείας κάθε τόσο και φυσικά αυτή η κλασική στάση "μετά τις US of A το χάος", η οποία εμφανίζεται με λιγότερο ή περισσότερο διακριτικούς τρόπους. Η αλήθεια είναι ότι ήμουν (και μάλλον ακόμα είμαι) προκατειλημμένος και τα περίμενα χειρότερα τα πράγματα αλλά και πάλι, κάποια πράγματα ενοχλούν.<br />
Από την άλλη, υποψιάζομαι ότι η Νέα Υόρκη είναι πολύ ευρωπαϊκή για την Αμερική - στα πάντα. Και μάλλον για αυτό και γίνεται ένα οverselling της από τους ίδιους τους Αμερικανούς.<br />
<br />
Για μένα, το σημαντικότερο είναι ότι είδα πρώτα Τόκιο και μετά τη Νέα Υόρκη. Και η Νέα Υόρκη έχασε :) <br />
<br />
<br />
<h3 style="text-align: left;">
<b>Ταξίδι τέταρτον και τελευταίον: Αρούμπα - η Κως της Καραϊβικής.</b></h3>
<br />
Από την Νέα Υόρκη πετάξαμε για Αρούμπα, προορισμό πολλών Αμερικανών.<br />
<br />
Η Αρούμπα είναι μια εκπληκτική περίπτωση. Πρώτα κατακτήθηκε από τους Ισπανούς, μετά από τους Ολλανδούς και μέχρι τώρα είναι μεν αυτοδιοικούμενη αλλά μέρος του Ολλανδικού βασιλείου. Επίσημες γλώσσες τα Ολλανδικά και τα Παπιαμέντο (κράμα Πορτογαλικών με διάφορες τοπικές και μη διαλέκτους) και λόγω τουρισμού όλοι μιλάνε Αγγλικά και Ισπανικά. Η ακτή της Βενεζουέλας είναι 27 χιλιόμετρα μακριά. Για σύγκριση, ο διάπλους του Τορωναίου είναι 26 χλμ.<br />
<br />
Την βαφτίσαμε Κω γιατί όταν είχαμε κατέβει στην Κω για διακοπές (το nenyaki από Ολλανδία και εγώ από Σουηδία) συναντήσαμε περιοχές όπου υπήρχαν μόνο σουηδικά και ολλανδικά μαγαζιά. Στην Αρούμπα πετάξαμε από Αμερική και πέσαμε σε αμερικάνικα μαγαζιά. Starbucks, McDonalds, Wendys, Domino's Pizza, TGI Friday, Texas de Brazil... όλα συγκεντρωμένα στις δύο περιοχές που μαζεύονται οι -κυρίως Αμερικανοί- τουρίστες: το Oranjestad (πρωτεύουσα) και το Hotel area.<br />
<br />
Το Hotel area είναι πρακτικά η δυτική ακτή της Αρούμπα: ρηχά πεντακάθαρα νερά, λεπτή λευκή άμμο, λιγότερος αέρας και όλες οι μεγάλες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις.<br />
<br />
Αχ αυτή η <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9383515274/" target="_blank">άμμος</a>... :) Δεν είμαι οπαδός του βότσαλου. Η συγκεκριμένη άμμος είναι εκπληκτικά λεπτή και το χρώμα της είναι off-white και το μόνο που βρήκαμε να την συγκρίνουμε είναι... το αλεύρι. Έρωτας με την πρώτη βουτιά. <br />
<br />
Η <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9383515652/" target="_blank">Palm beach</a> δίπλα στο δωμάτιο μας θεωρείται η καλύτερη του νησιού, έχει μήκος μερικά χιλιόμετρα (η μισή δυτική πλευρά) και είναι γεμάτη με αυτή την υπέροχη άμμο, τα palm trees και τα καταγάλανα νερά. Και την <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9380729237/" target="_blank">τοπική πανίδα</a> που κυκλοφορεί ανενόχλητη ανάμεσα στους λουόμενους και τρώει την πίτσα του nenyakiου.<br />
<br />
Στα πολύ θετικά ο καιρός, ο οποίος είναι σταθερός σε κωμικό σημείο - για μια ολόκληρη βδομάδα η πρόβλεψη είχε κολλήσει στο "27-33ºC" για κάθε μέρα. Ο ήλιος καίει αλλά ο μόνιμος συνεχής ανατολικός άνεμος που είναι σήμα κατατεθέν του νησιού και έχει κάνει όλα τα δέντρα να γέρνουν είναι απαλός, δροσερός και έχει το καλό ότι διώχνει τα κουνούπια και τα μυγάκια. Για την ακρίβεια, είναι πρώτη φορά που πάμε διακοπές και δεν έχουμε να παλέψουμε με έντομα. Impressive.<br />
<br />
Το νησί είναι πολύ ασφαλές (οι ντόπιοι φροντίζουν να το τονίζουν συνεχώς) και οι ντόπιοι είναι ευγενικότατοι και φιλικότατοι. Ο ταξιτζής, αφού του είπε ο σταθμός ότι η διαδρομή είναι fixed price μέχρι τα rooms-to-let μας, μας έκανε ξενάγηση στην περιοχή. Ο οικοδεσπότης μας μας πήρε βόλτα με το αυτοκίνητο για να μας δείξει πως πάμε στην παραλία και το σούπερ μάρκετ, συν ότι μας έδωσε tips για εκπληκτικό ψαροταβερνείο και το Baby beach, μια απίστευτη παραλία στην άλλη άκρη του νησιού. Μέχρι και οι υπάλληλοι του Holiday Inn μας καβάτζωσαν με ξαπλώστρες του ξενοδοχείου παρόλο που δεν μέναμε εκεί.<br />
<br />
Επίσημο νόμισμα της Αρούμπας το φλορίνι, αλλά με τόσους Αμερικανούς τουρίστες όλα τα μαγαζιά έχουν τις τιμές τους σε δολάρια και αν τύχει να πληρώσεις σε φλορίνια σε ρωτάνε αν είσαι ντόπιος. Περίεργα πράγματα.<br />
<br />
6 διανυκτερεύσεις στην Αρούμπα ήταν οι διακοπές χαλάρωσης για εμάς. Ένα <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9380730917/" target="_blank">ebook</a> στην παραλία, 5-6 ώρες στην <a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9383513066/" target="_blank">ξαπλώστρα</a>, βόλτα για φαί και ποτό το βράδυ. Χωρίς sightseeing, χωρίς χιλιόμετρα περπατήματος. "<a href="http://www.flickr.com/photos/dtsomp/9380731865/" target="_blank">One happy island</a>" indeed :)<br />
<br />
Εξαίρεση η τελευταία μέρα στο νησί. Νοικιάσαμε ένα αυτοκίνητο και κάναμε μια βόλτα απ'άκρη σε ακρη (μισή ώρα οδήγηση), μια βόλτα στην πρωτεύουσα Oranjestad με τα καινούρια εμπορικά κέντρα και στα δύο μουσεία του νησιού. Το αρχαιολογικό ήταν πολύ ενδιαφέρον, έδειχνε την ζωή πριν τους Ισπανούς κατακτητές. Αξίζει σίγουρα μια βόλτα και έχει και δωρεάν είσοδο - ένας ωραίος τρόπος να ξοδέψεις μια ώρα. Το Museo Arubana, ε εντάξει, τζάμπα 5 δολάρια για κάτι που θες 10 λεπτά να δεις... δύο φορές.<br />
<br />
Στον δρόμο προς το αεροδρόμιο, στο Oranjestad έχει ένα παρκάκι, το <a href="https://maps.google.com/maps?q=aruba&hl=en&ll=12.521218,-70.031404&spn=0.023587,0.038581&sll=37.0625,-95.677068&sspn=39.099308,79.013672&hnear=Aruba&t=m&z=15&iwloc=lyrftr:starred_items:106550282231666700085:,1652131934466106307,12.515981,-70.03561" target="_blank">Wilhelmina Park</a>. Όμορφο παρκάκι δίπλα στο νερό με... <a href="http://youtu.be/-TtQgpPIzIU" target="_blank">έντονη πανίδα</a>. Να πάτε :)<br />
<br />
Ουφ... τελείωσε!<br />
<br />
<span id="goog_178189189"></span></div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-58638416677285406972013-06-25T12:37:00.001+03:002013-06-25T12:37:22.225+03:00Text substitution racing<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
I was bored. Don't judge me.<br /><br />Let's create a text file with 100K lines to replace.<br /><br /><span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">$ time ( for i in {1..100000}; do echo "foobar" >> replacetext.txt; done )<br /><br />real 2m23.845s<br />user 0m9.142s<br />sys 0m17.628s</span><br /><br />
<br />
Now let's create a vim script file with the substitution commands.<br /><br />
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">$ vim -W replace.script replacetext.txt</span><br /><br />
Type the following<br /><span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">:%s/foobar/barfoo/<br />:wq</span><br /><br />I do this because I'll definitely mess up the end-of-line characters, I prefer to let vim's "-W" switch create the script file for me.<br /><br />Let's start the race!<br /><br /><span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">$ time sed -i 's/barfoo/foobar/' replacetext.txt<br /><br />real 0m0.470s<br />user 0m0.249s<br />sys 0m0.202s<br /><br />$ time vim -s replace.script replacetext.txt<br /><br />real 0m0.320s<br />user 0m0.265s<br />sys 0m0.046s</span><br /><br /><br />Vim wins!<br />
<br />
Next time I'm bored: race different methods to create that text file. This for-loop took for ever.</div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-82106871663213605042013-05-24T15:00:00.002+03:002013-05-24T15:00:30.824+03:00USB drive for resetting Win7 passwords.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
I'm bringing this blog back from the dead by writing instructions that I have spend a lot of time researching. Twice.<br /><br />So, you need to reset the password/activate the hidden admin account on that Win7 machine. For whatever reason, we don't judge.<br /><br /><b>Ingredients</b>:<br /><br />
<ul style="text-align: left;">
<li>1x USB Flash drive (1GB or more)</li>
<li>Unetbootin - <a href="http://unetbootin.sourceforge.net/">http://unetbootin.sourceforge.net/</a></li>
<li>Ubuntu 12.04 - <a href="http://www.ubuntu.com/download/desktop">http://www.ubuntu.com/download/desktop</a></li>
<li>chntpw 0.99.5 - <a href="https://launchpad.net/ubuntu/intrepid/i386/chntpw/0.99.5-0+nmu1">https://launchpad.net/ubuntu/intrepid/i386/chntpw/0.99.5-0+nmu1</a></li>
</ul>
<div style="text-align: left;">
<br />PLEASE NOTE: it absolutely has to be chntpw 0.99.5. Newer version are somehow incompatible with Windows SAM<br /><br />I suggest you download the i386 versions of both Ubuntu and chntpw - just in case you need to unlock an account on mom's 8-year-old PC.<br />Also, that's what I've tested. I *think* amd64 versions have some incompatibility, but feel free to test for yourselves.<br /><br /><br /><b>Preparation</b>:<br /><br />1. Format the USB drive. FAT32.<br />2. Use Unetbootin to put the Ubuntu .ISO on the USB drive. It'll take a few minutes.<br />3. When Unetbootin is done, use your favourite file explorer to copy the chntpw_0.99.5-0+nmu1_i386.deb on the USB drive's base dir.<br /><br /><b>Execution</b>:<br /><br />4. Boot up the target PC using your USB drive into Ubuntu. Click on "Try Ubuntu".<br />5. Open Terminal<br />6. Install chntpw:<br /> <span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">sudo dpkg -i /cdrom/chntpw*</span><br />7. Open the file explorer and click on the Win 7 drive (easiest way to mount it). The disk is mounted in /media/SomeRandomDiskID, where SomeRandomDiskID will be some huge mostly-numbers name.<br />8. In terminal:<br /> <span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">cd /media/SomeRandomDiskID/Windows/System32/config</span><br />9. Start the interactive mode of chntpw:<br /> <span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">sudo chntpw -i SAM</span><br />10. Press "1" to edit user data and passwords.<br />11. Follow the prompt to reset passwords or unlock the hidden administrator account. Just remember to save the changes on your way out.<br />11. Done. Shutdown the PC, remove the USB. Reboot.<br /><br /><br />If you get stuck when trying to mount the drive and you get some error message about "bad NTFS partition size":<br />In terminal:<br /> Run<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"> fdisk -l</span><br /> Find which partition is the Win7 partition (e.g. /dev/sdb1)<br /> Run <span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">fixntfs /dev/sdb1</span><br /> Try again to mount the disk.<br /> <br /> <br /></div>
</div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-316911692719385842012-12-30T11:44:00.001+02:002012-12-30T11:47:05.203+02:00Tools of the trade 2012<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
Μίνι ανασκόπηση στην εργαλειοθήκη του sysadmin για την χρονιά που πέρασε. Εργαλεία που δεν είναι καινούρια αλλά εγώ ανακάλυψα ή/και άρχισα να χρησιμοποιώ περισσότερο μέσα στον χρόνο.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<h4 style="text-align: justify;">
<a href="http://puppetlabs.com/" target="_blank">Puppet</a></h4>
<div style="text-align: justify;">
Το puppet είναι μεγάλη ιστορία και φέτος κατάφερα να αρχίσω να το χρησιμοποιώ κανονικά. Εν συντομία, στο puppet ορίζεις μια τελική κατάσταση (π.χ. θέλω τον Apache2 εγκατεστημένο) σε ένα αρχείο (manifest). Όταν θα δώσεις το manifest στο puppet, αυτό θα κάνει τα δικά του μέχρι να φτάσει στο τελικό αποτέλεσμα που όρισες.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το puppet θέλει προετοιμασία, δεν είναι κάτι που δουλεύεις Εκείνη-Την-Στιγμή, αλλά όταν θα πρέπει να έχεις το ίδιο περιβάλλον σε παραπάνω από έναν server, τότε θα σου σώσει χρόνο.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η προτεινόμενη μέθοδος από τους δημιουργούς του Puppet είναι με χρήση Puppetmaster: ένας server ορίζεται κεντρικός (Puppetmaster), στους υπόλοποιυς τρέχει ο puppet agent ο οποίος συνδέεται, τραβάει manifests και εκτελεί - υπάρχουν όμως πολλοί που γκρινιάζουν πως ο puppetmaster δεν κάνει scale. Η μέθοδος που προτιμάω για scaling σε πολλούς servers είναι rsync των manifests από έναν κεντρικό server και μετά εκτέλεση του puppet agent τοπικά.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<h4 style="text-align: justify;">
vimdiff</h4>
<div style="text-align: justify;">
Από τους καλύτερους τρόπους για να βλέπεις τις διαφορές μεταξύ δύο text αρχείων. Ακόμα και σε Windows περιβάλλον προτιμώ να ανοίγω ένα Cygwin για να τρέξω vimdiff από το να παιδευτώ με κάποιο άλλο εργαλείο.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Επίκληση με <span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">vimdiff file1 file2 ... filex</span>, μετά έχεις vi εντολές [<a href="http://ryansb.com/general/2012/01/21/getting-started-with-vimdiff.html" target="_blank">cheatsheet</a>]. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Αποκορύφωμα το ότι μπορείς να συγκρίνεις και remote αρχεία!</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">vimdiff localfile.txt scp://username@remotehost///home/username/remotefile.txt</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<h4 style="text-align: justify;">
<a href="http://www.pfsense.org/" target="_blank">pfSense</a></h4>
<div style="text-align: justify;">
Firewall/router distro που βασίζεται σε FreeBSD. Αρκετά ελαφρύ, πολύ δυνατό με πολύ αναλυτικά rules για κάθε interface. Έτοιμοι ενσωματωμένοι OpenVPN/IPSec/PPTP servers, CARP support για αυτόματο failover και πολλά πολλά άλλα. Δοκιμασμένο σε production συστήματα, μεγάλα και μικρά - έχω στήσει 3G router με αυτό!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<h4 style="text-align: justify;">
<a href="http://keepass.info/" target="_blank">KeePass</a></h4>
<div style="text-align: justify;">
Το καλύτερο password keeping application που έχω δει. Multi-platform (έχει και για iOS), αποθηκεύει σε ένα μοναδικό αρχείο (εύκολο για κουβάλημα μέσω flash disk/Dropbox) και open-source. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η χρήση του είναι εύκολη: αποθηκεύεις passwords. Όταν έρθει η ώρα, επιλέγεις το entry για το συγκεκριμένο account, κάνεις copy, πας στην φόρμα σου, κάνεις paste, έτοιμος. Δεν χρειάζεται ποτέ να δεις το password σου ξανά.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Πολύ-πολύ βολικός και ο password generator που έχει!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<h4 style="text-align: justify;">
<a href="http://www.nagios.org/" target="_blank">Nagios</a></h4>
<div style="text-align: justify;">
ΤΟ monitoring σύστημα. Άρχισα να το χρησιμοποιώ τακτικά πριν κανά εξάμηνο, όταν ήρθε η ώρα να αντικαταστήσουμε το παλιότερο monitoring σύστημα στην εταιρία. Δεκτό, το Nagios δεν είναι ότι πιο καινούριο, είναι όμως industry standard, υποστηρίζει ΠΟΛΛΑ και η ανάπτυξη καινούριων plugins έχει γίνει καθημερινή συνήθεια.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Εννοείται ότι μαζί με το Nagios εγκαθιστάς και το Nagiosgraph για όμορφα και έξυπνα γραφήματα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<h4 style="text-align: justify;">
<a href="http://www.wireshark.org/" target="_blank">Wireshark</a></h4>
<div style="text-align: justify;">
Το Wireshark, για όσους δεν το ξέρουν ακόμα, κάνει packet capturing. Δεν είναι καινούριο εργαλείο και σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά που το χρησιμοποίησα φέτος. Αυτό που δεν ήξερα είναι ότι υπάρχει μια command-line only έκδοση του εν ονόματι tshark.</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"><br /></span>
<span style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">tshark -i eth0 -x -R "ip.host == 192.168.1.10"</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Με την από πάνω εντολή παρακολουθώ όλα τα πακέτα μεταξύ του local μηχανήματος και του 192.168.1.10. Είναι ο καλύτερος τρόπος που ξέρω για να δω αν κυκλοφορούν unencrypted passwords μεταξύ των δύο μηχανημάτων.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Διαθέσιμο σε όλα τα καλά distros, υπάρχουν και Windows/OSX εκδόσεις.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<h4 style="text-align: justify;">
<a href="https://www.pingdom.com/" target="_blank"><span style="font-family: inherit;">Pingdom</span></a></h4>
<div style="text-align: justify;">
Online υπηρεσία που αναλαμβάνει να τσεκάρει τακτικά το site σου - είναι up; τι respond time έχει; Που κάνει resolve το DNS σου;</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Κάτι δεν πάει καλά; Σου στέλνει κατευθείαν notification (email/sms), στέλνει και μηνιαίο report στο τέλος του μήνα, έχει και διάφορα εργαλειάκια για on-the-go tests για το site σου. Είναι και ιθαγενείς (Σουηδοί), οπότε στηρίζουμε.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<h3 style="text-align: justify;">
ΥΓ:</h3>
<div style="text-align: justify;">
Vi μάθαμε; Ε; Όχι; Φτου σου. </div>
</div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-53762611140498581772012-11-02T17:37:00.000+02:002012-11-02T17:37:23.255+02:00Δημοσιογραφία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Μπαίνεις στο ένα "ενημερωτικό" μπλογκ.
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYeQrueuh8OJV_G2opFhOc2gJXHr26-sOen587BYAvPD1j7YzZiSDQkRl-PkWPAvU2MMYzgScEH2Obz6nKARWd3iyPeND_cQVxkM126FRauqda7gFOVRs1I284BbC5llP9h-xW/s1600/Cardiff.PNG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="253" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYeQrueuh8OJV_G2opFhOc2gJXHr26-sOen587BYAvPD1j7YzZiSDQkRl-PkWPAvU2MMYzgScEH2Obz6nKARWd3iyPeND_cQVxkM126FRauqda7gFOVRs1I284BbC5llP9h-xW/s320/Cardiff.PNG" width="320" /></a></div>
<br />
Μπαίνεις στο άλλο "ενημερωτικό" μπλογκ.
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIAyZANzO9dZNwkimRcFhz74LycYzTq1ZidmKomMNHt0LHvM-jTLBAs7b4P5NHgxQAk7GKVvZwq3kQY0oFvcklp8-B-GjBOlpsead5owetG-QNAOApEBWLkUMgnKp42xCJLkWh/s1600/Cardiff2.PNG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="119" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIAyZANzO9dZNwkimRcFhz74LycYzTq1ZidmKomMNHt0LHvM-jTLBAs7b4P5NHgxQAk7GKVvZwq3kQY0oFvcklp8-B-GjBOlpsead5owetG-QNAOApEBWLkUMgnKp42xCJLkWh/s320/Cardiff2.PNG" width="320" /></a></div>
<br />
Εντάξει, πειστήκαμε, είναι αλήθεια και έγινε ακριβώς όπως το λέτε.<br />
<br />
(Επίσης, κανείς δεν αντιγράφει. Όχι. Κανένας)<br />
<br /></div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-30248109229686881282012-09-22T22:54:00.000+03:002012-09-22T22:54:03.198+03:00Αγαπημένα αγγλικά Σουηδών<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ΟΚ, όχι ότι εμείς ξέρουμε τα άπταιστα αγγλικά αλλά είναι κάποια πράγματα που τα ακούς συχνά από τους Σουηδούς και αρχίζουν να καταντάνε γελοία.<br />
<br />
<b>I fix!</b> <br />
Μετάφραση λέξη-προς-λέξη του jag fixar. Είναι η απάντηση στο "μπορείς να κάνεις το τάδε;". Σημαίνει "οκ θα το κανονίσω". Εμένα μου ακούγεται σαν "εγώ φτιάξει".<br />
<b><br /></b>
<b>It's very sheep.</b><br />
<b>This motherboard uses a new ship.</b><br />
Το ch στα σουηδικά διαβάζεται σσσσσ. Σσσέιντζ δε σσσάνελ. <br />
<br />
<b>I will learn you to do this.</b><br />
Από τα λάθη που συνηθίζουν και οι Έλληνες, οπότε περνάνε απαρατήρητα. Οκ, τα πιάνει ο Βρετανός που έχουμε στο γραφείο και του πέφτουν τα μαλλιά.<b> </b><br />
<b><br /></b>
<b>This is ok, or?</b><br />
Το αντίστοιχο του "isn't it?" στα σουηδικά είναι "eller?". Το eller όμως είναι το διαζευκτικό ή.<br />
<br />
<b>We're looking for yava developers.</b> <br />
Java προφανώς. <br />
<br />
Επίσης, άξιο αναφοράς ότι ο μέσος Σουηδός ξέρει αισχρή αγγλική ορθογραφία. Αγαπημένο παράδειγμα γραπτού λόγου:<br />
<b>High, how are you? </b><br />
(πρώτη σειρά σε email)<br />
Επιλέγω να πιστεύω ότι μεταφράζεται ως "ψηλέ, τι λέει;"</div>
dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-46030793569617947892012-07-28T16:36:00.000+03:002012-07-28T16:36:49.523+03:00Όταν εμείς είχαμε Παρθενώνα...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXscY7PUxrZ3Fg9IcwG2jbpcmfnDcvHXe-mcSRO5x8KQsvGpILd_mryVLNa7lg3KTxj6cVrQv2ZWchD9AysMNigstqrvK_Q0-dTIKZdAyZZoIMigf3pOgcXjM1jBEg0JlQI1TT/s1600/Screen+Shot+2012-07-28+at+4.13.20+PM.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="164" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXscY7PUxrZ3Fg9IcwG2jbpcmfnDcvHXe-mcSRO5x8KQsvGpILd_mryVLNa7lg3KTxj6cVrQv2ZWchD9AysMNigstqrvK_Q0-dTIKZdAyZZoIMigf3pOgcXjM1jBEg0JlQI1TT/s320/Screen+Shot+2012-07-28+at+4.13.20+PM.png" width="320" /></a></div>
Αυτοί είμαστε. Ζούμε ακόμα με τις κληρονομιές. Άσχετα αν από την Ρωμαϊκή εισβολή και μετά έχουμε να επιδείξουμε μόνο τον Παπανικολάου (τεστ παπ).<br />
<br />
ΥΓ: Isaac Newton, Charles Darwin, Charles Babbage, Ada Lovelace, James Watt, Alexander Graham Bell, Michael Faraday, Alexander Flemming, Stephen Hawking, Alan Turing, Tim Berners-Lee, William Shakespeare, Charles Dickens, J. R. R. Tolkien...</div>dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-55784587595904354592012-07-11T22:32:00.001+03:002012-07-12T01:12:24.406+03:00Αδέσποτο, αλλά όχι αυτό που νομίζεις<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Στην Σουηδία υπάρχει μια συνήθεια, όταν κάποιος μετακομίζει από ένα διαμέρισμα σε άλλο να αφήνει στον διάδρομο της πολυκατοικίας πράγματα που δεν θέλει να πάρει μαζί του αλλά και που δεν είναι ακριβώς σκουπίδια. Είναι η λογική του "από το να το πετάξω στα σκουπίδια, ας το πάρει κάποιος που το θέλει". Κατά καιρούς έχουμε δει διάφορα - τηλεοράσεις, καρέκλες, κρεβάτια, κούπες για καφέ, σκούπες. Έχουμε αφήσει και εμείς τις δικές μας μπουρδίτσες - τελευταίο θύμα ένα επιτραπέζιο ρολόι το οποίο τολμώ να πω ότι ήταν μια ατυχής επιλογή μου για δώρο.<br />
<br />
Σήμερα όμως το πρωί βρήκαμε ένα αδέσποτο στον διάδρομο, μια μικρή ομορφιά: <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg305_QqwBEThGqAA-X5od0qOaJgMk3TqvpCqD9h3p_RNA8YWGfiL9767CD9XBPNHEb9_nYPgDK-IhPsLGoxYEGCR6AHyN7Z-NLKgEPGt2slpOcdmSUkC3ucOc2asleAWwlrjGs/s1600/Photo+2012-07-11+21+03+10.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg305_QqwBEThGqAA-X5od0qOaJgMk3TqvpCqD9h3p_RNA8YWGfiL9767CD9XBPNHEb9_nYPgDK-IhPsLGoxYEGCR6AHyN7Z-NLKgEPGt2slpOcdmSUkC3ucOc2asleAWwlrjGs/s320/Photo+2012-07-11+21+03+10.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Ο αρχαιοκάπηλος μέσα μου ξύπνησε και το μάζεψα κατευθείαν.<br />
<br />
Powermac G4 της "Quicksilver" γενιάς, από το σωτήριο έτος 2002. Έψαξα το model number του και βρήκα τα εξής specs:<br />
- PowerPC G4 933MHz<br />
- 256MB DDR SDRAM, επεκτάσιμη στο 1,5GB<br />
- GeForce4 MX 4xAGP<br />
- Gigabit ethernet<br />
- 2x USB 1.1, 2x Firewire 400<br />
- 55,6 modem (γλέντια!)<br />
- 60GB δίσκος<br />
- DVD reader/CDRW (τα θυμάστε αυτά;) <br />
<br />
Το site panel ανοίγει πανεύκολα από τον άσπρο κρίκο που φαίνεται πάνω από το μήλο. Μέσα τα πράγματα είναι σε καλή κατάσταση, έχει λίγη σκονίτσα βέβαια αλλά αυτό κανονίζεται. Δυστυχώς ο προηγούμενος ιδιοκτήτης ξήλωσε την κάρτα γραφικών και την μνήμη, όπως επίσης λείπει και το καλώδιο ρεύματος. Έχει όμως Airport 802.11b!<br />
<br />
Χρειάζεται λίγο ψάξιμο στο "υπόγειο του αρχαιολογικού μουσείου" (το επίσημο όνομα της κούτας με τα παλιά spare parts) για να βρω μνήμη και vga, και πάλι μπορεί να μην δουλεύει το μηχάνημα, αλλά όπως και να'χει, είναι ένα από τα ομορφότερα computer cases στην ιστορία, ένα geek στολίδι.<br />
<br />
Αγαπητοί γειτόνοι, μήπως σας βρίσκεται και κανά <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/IMac_G4" target="_blank">iMac G4</a> περίσσιο που το έχω και άχτι;</div>dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-82577862579484006232012-05-28T22:17:00.001+03:002012-05-28T22:18:14.371+03:00ebooks και Sony PRS 350<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Α, για δες, δεν είναι νεκρό αυτό το blog!<br />
(ή μήπως επέστρεψε όπως οι Others του Game of Thrones;)<br />
<br />
Εδώ και μερικά μηνάκια έχω στα χέρια μου ένα PRS 350, ένα ebook reader της Sony, παλιούτσικο κιόλας μοντέλο.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYhknTHQitQU5NpfIZttemSW8XePaC-IFt4efasq0tfVebX9YkYuILXn1MrhNtt2CV0rfdSOv3s6C6UcRp9FTI80yNr-tW3iX9w7IiEhWySdUrl_OBQPgoW4VqpuCTV3UN5vYb/s1600/Photo+2012-01-25+17+28+30.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYhknTHQitQU5NpfIZttemSW8XePaC-IFt4efasq0tfVebX9YkYuILXn1MrhNtt2CV0rfdSOv3s6C6UcRp9FTI80yNr-tW3iX9w7IiEhWySdUrl_OBQPgoW4VqpuCTV3UN5vYb/s320/Photo+2012-01-25+17+28+30.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
Για περίπου 130€, η Sony σου δίνει οθόνη 5" με ανάλυση 800x600, 16 αποχρώσεις του γκρίζου, 2 GB μνήμης, touch screen, μια micro USB για φόρτιση και φόρτωμα ebooks και... αυτά.<br />
<br />
Τα specs είναι λίγο απογοητευτικά, ειδικά αν έχεις μπει στο τριπάκι "ebook reader ή iPad", όπως είχα μπει εγώ πριν το αγοράσω. Ο gadgetάς μέσα σου φωνάζει να πάρεις το iPad και να πετάξεις την αρχαιολογία - μα ούτε καν WiFi; Κανά SD slot βρε παιδί;<br />
<br />
Άσε τον πολεμοχαρή, αιμοσταγή gadgetά να φωνάζει. Η χρήση είναι τόσο διαφορετική από ένα tablet, παρά το παρόμοιο form factor, που είναι σα να συγκρίνεις ποδήλατο με καροτσάκι μωρού γιατί έχουν και τα δύο ρόδες.<br />
<br />
Στο ebook reader διαβάζεις. Τέλος. Είναι η μοναδική δουλειά που κάνει και την κάνει τέλεια, πολύ καλύτερα και ξεκούραστα από οποιοδήποτε tablet. Και το PRS350 δεν υστερεί. Η απεικόνιση είναι καθαρή και ξεκούραστη και γίνεται ακόμα καλύτερη όσο περισσότερο φως πέφτει επάνω στην οθόνη του. Το βάρος είναι μηδαμινό - είχα και έχω κινητά βαρύτερα από το Sony. Οι διαστάσεις της οθόνης (είπαμε 5") είναι ουσιαστικά όσο ένα pocket paperback βιβλίο με το διαφορά ότι το paperback δεν χωράει στην κωλότσεπη μου. Η αυτονομία του δεν είναι όσο ενός Kindle αλλά πάλι μιλάμε για σχεδόν τρεις βδομάδες. Και τα 2GB τελικά είναι μια χαρά χωρητικότητα, πρέπει να κουβαλήσω ολόκληρη βιβλιοθήκη για να το γεμίσω.<br />
<br />
Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα να κυκλοφορώ με το Sony στην τσέπη κάθε μέρα όπου και να πάω. Διαβάζω συνεχώς: σε μετρό, λεωφορείο, τρένο, αεροπλάνο, πριν κοιμηθώ. Οι "σχεδόν τρεις βδομάδες" αυτονομίας είναι η αισιόδοξη πρόβλεψη.<br />
<br />
Ερώτηση 1: γιατί Sony και όχι κάτι άλλο; Kinde πχ;<br />
<br />
Απάντηση:<br />
α) ePub support. Τα ePub είναι το πιο διαδεδομένο φορμά για ebook. Άσε το Kindle να χτυπιέται.<br />
β) text reflow. Στα PDF, όλοι οι readers δείχνουν μία σελίδα ολόκληρη κάθε φορά και μετά κάνεις zoom in και σκρολάρεις προς όλες τις κατευθύνσεις για να διαβάσεις το κείμενο. Αν έχεις μεγάλη και καλή οθόνη (βλ. iPad), ίσως να γλυτώσεις, αλλά σε e-Ink οθόνες αυτό είναι μαρτύριο. Ευτυχώς η Sony και κάποιοι λίγοι ακόμα βάζουν text reflow στους readers τους, το οποίο φροντίζει το κείμενο του pdf να κάνει wrap-around - δηλαδή το δεξί μέρος μιας σειράς κειμένου που δεν χωράει στην οθόνη πάει στην από κάτω σειρά, δεν χρειάζεται να σκρολάρεις αριστερά-δεξιά. Δεδομένου ότι έχω ένα κάρο τεχνικά PDF που θέλω να διαβάσω, το text reflow είναι σωτήριο.<br />
<br />
Επί του πρακτέου, το text reflow δουλεύει πολύ καλά. Δεν έχω δοκιμάσει επιστημονικά papers και άλλα τέτοια περίεργα που έχουν δημιουργηθεί με latex, αλλά pdfs των γνωστών (O'Reilly, Apress κλπ) παίζουν άψογα. Έχω σωθεί.<br />
<br />
Μεγάλο "αλλά" εδώ: το ebook reader δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για reference την ώρα που δουλεύεις. Η διαδικασία για να ψάξεις κάτι συγκεκριμένο είναι κουραστική και αργή - χίλιες φορές το PDF στον υπολογιστή. Για σειριακή ανάγνωση όμως, thumbs up.<br />
<br />
Ερώτηση 2: γιατί Sony και όχι iPad;<br />
<br />
Απάντηση: θα μπορούσα να σου πω για κόστος, μέγεθος, βάρος, απεικόνιση σε συνθήκες φωτός, αλλά αυτά τα ξέρεις. Η μεγάλη διαφορά είναι μία: η απομόνωση από πειρασμούς και ενοχλήσεις που θα είχες με ένα iPad σημαίνει ότι αφοσιώνεσαι στο βιβλίο σου και διαβάζεις. Δεν έχεις μπαρμπατσαλάκια να σου πετάνε notifications και έτσι δημιουργείται ένα κλειστό περιβάλλον, μια φούσκα στην οποία είσαι εσύ και το βιβλίο σου.<br />
<br />
Το αναφέρω αυτό γιατί για μένα δεν ήταν καθόλου αυτονόητο. Ακόμα και μετά από τόσο καιρό πιάνω τον εαυτό μου να του λείπει ένας email client στο reader και η συνδεσιμότητα στο internet. Είναι αυτή η μυϊκή μνήμη που κάνει το χέρι να πάει στο Alt-Tab για να "δω τι γίνεται στο άλλο παράθυρο".Έχω συνηθίσει τόσα χρόνια να έχω πολλά ταυτόχρονα ερεθίσματα στο οπτικό μου πεδίο (browser, twitter, email και IM πάντα ανοιχτά όλα μαζί) και το PRS350 μου προσφέρει αυτή την "αποτοξίνωση" από αυτή την κακιά συνήθεια.<br />
<br />
Και λέω "κακιά συνήθεια" γιατί συνήθιζα να είμαι σε μία οθόνη με ενεργό φωτισμό όλη μέρα, μέχρι και δευτερόλεπτα πριν κλείσω τα μάτια μου για να κοιμηθώ. Το αποτέλεσμα είναι τα μάτια μου να ήταν πάντα σε κατάσταση υπερδιέγερσης, κάτι που μου προκαλούσε προβλήματα στον ύπνο. Ευτυχώς το πήρα σε κάποια φάση χαμπάρι και προσπαθούσα να διαβάζω κάποιο βιβλίο μισή με μία ώρα πριν κοιμηθώ. Το ebook reader απλά διευκολύνει αυτή την διαδικασία ακόμα περισσότερο και με βοηθάει να κάνω διαλείματα και σε άλλες φάσεις (πχ ταξίδι) όπου παλιότερα πολύ απλά θα έβγαζα το κινητό και θα χάζευα στο Facebook.<br />
<br />
Και φυσικά υπάρχει πάντα το προτέρημα ότι σε ένα ebook reader διαβάζεις :) Αυτές τις μέρες διαβάζω το Storm of Swords (ένα τέρας 1000 σελίδων), το τρίτο της σειράς Song of Fire and Ice, το οποίο το κουβαλάω στην τσέπη μου καθημερινά και προχωράει ταχύτατα.<br />
<br />
Ναι, επιτυχημένη αγορά χωρίς καμιά αμφιβολία. Δεν νομίζω ότι έχω χρησιμοποιήσει/χαρεί οποιοδήποτε gadget των τελευταίων χρόνων τόσο πολύ.</div>dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-8208878542437361422011-11-20T12:48:00.003+02:002011-11-20T14:05:20.216+02:00Πετώντας τάπες στα (σουηδικά) βαρέλιαΏρες-ώρες σκέφτομαι ότι πρέπει να γράψω κάτι πιο προσωπικό στο "προσωπικό μου blog", αλλά δεδομένου ότι η ζωή μου περνάει ένα διάστημα αδράνειας αυτή την περίοδο, μάλλον πρέπει να γράψω για αυτά που δεν συμβαίνουν.<br /><br />Το ψάξιμο στην αγορά εργασίας πάει "καλά", όπου "καλά" ίσον συνεχίζω να ψάχνω εδώ και κάποιους μήνες. Κάποιοι είναι πιο τυχεροί και βρίσκουν δουλειά πιο γρήγορα, κάποιοι admittedly έχουν καλύτερα προσόντα και βρίσκουν δουλειά πιο γρήγορα, εγώ δεν ανήκω σε καμιά από αυτές τις κατηγορίες. [sarcasm]Φοβερό ego boost[/sarcasm].<br /><br />Λίγα λόγια για τους ιθαγενείς...<br /><br />Η σουηδική αγορά εργασίας είναι η χαρά του developer. Java, .Net, PHP παίζουν πάρα πολύ, C++, Objective C και Python σε μικρότερο αλλά πάλι σημαντικό βαθμό. Έχω δει ακόμα και αγγελία για Cobol - όλοι έχουν ελπίδες! Οι θέσεις για "παρατρεχάμενες" κατηγορίες εργατών (network engineers, sysadmins, DB admins, infosec experts, UX designers, οτιδήποτε) αποτελούν ένα πολύ μικρό υποσύνολο της αγοράς εργασίας, οι θέσεις είναι πιο δυσεύρετες και φυσικά είναι μεγαλύτερος ο ανταγωνισμός.<br /><br />Από την άλλη, η ίδια η διαδικασία της πρόσληψης μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλικά. Οι Σουηδοί είναι διάσημοι για το πόσο αργοί είναι σε κάποιες διαδικασίες (βλ. απάντηση σε email) και, αν η θέση για την οποία έκανες αίτηση δεν χρειάζεται να συμπληρωθεί άμεσα, μπορούν να κάνουν μήνες να ανταποκριθούν. Για αυτό και υπάρχει εδώ η ανάγκη να παίρνεις τηλέφωνο ή τουλάχιστον να στέλνεις ένα email για να ρωτήσεις πως πάει η αίτηση σου. Αναγκάζεσαι να πιέσεις για να κουνηθούν, να δουν την αίτηση σου, να τους δείξεις ότι όντως ενδιαφέρεσαι και να σιγουρευτείς ότι δεν έχουν χάσει την αίτηση σου (true story). Κλασικό παράδειγμα διαδικασιών: αίτηση τον Δεκέμβρη, τηλέφωνο τέλη Γενάρη ("ναι, σε έχουμε υπόψη μας"), και εν τέλει, μετά από email που έστειλα, ειδοποίηση ότι τελικά "δεν θα συμπληρώσουμε τώρα την θέση καθώς υπάρχουν άλλες προτεραιότητες". Μέσα Μαρτίου.<br /><br />Κάτι που δεν βοηθάει καθόλου την κατάσταση είναι το καλοκαίρι ή τα Χριστούγεννα. Οι περίοδοι διακοπών σημαίνουν πάγωμα προσλήψεων, αφού όλοι παίρνουν άδειες και είναι πρακτικά αδύνατο να βρεθούν και να συννενοηθούν όλοι όσοι εμπλέκονται σε μια πρόσληψη.<br /><br />Τι βοηθάει την κατάσταση; Γαμάτο CV με εμπειρία στο αντικείμενο ή γνωριμίες. Η επαγγελματική εμπειρία στο αντικείμενο μετράει πάρα πολύ για τους Σουηδούς και δίνει σοβαρούς πόντους στο CV σου. Ακόμα κι αν δεν έχεις επαγγελματική εμπειρία, κάποια projects που έχεις κάνει στον ελεύθερο σου χρόνο ή στη σχολή μπορούν να δώσουν μια εικόνα για τις hands-on ικανότητες σου. Αυτό το συνειδητοποίησα όταν αποφάσισα να βάλω κάποια τέτοια projects στο cv μου και είδα μια σαφή αύξηση σε τηλεφωνήματα, ενώ με ρώτησαν και σε μερικές συνεντεύξεις για λεπτομέρειες για τα projects αυτά. Αν είναι software project, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να θελήσουν να δουν το source code - γενικά υπάρχει και μια λατρεία προς το open-source οπότε κανόνισε να το ανεβάσεις σε κανένα sourceforge ή github.<br /><br />Οι γνωριμίες, ναι, βοηθούν πολύ. Ξενέρα για όσους θέλουν να ξεφύγουν από τα ελληνικά κουμπαριλίκια :P Οι Σουηδοί (και απ'ότι καταλαβαίνω, γενικά στην Ευρώπη) προτιμούν τους συστημένους. Έχει μεγάλη σημασία ο νέος υπάλληλος να μπορεί να προσαρμοστεί στο κλίμα της δουλειάς και να έχει φιλικές σχέσεις με τους συναδέλφους του. Αν έρθει συστημένος, σημαίνει ότι ήδη έχει έναν φίλο/γνωστό μέσα στην εταιρία (ταχύτερη ενσωμάτωση) ο οποίος μπορεί να εγγυηθεί για τις ικανότητες και τον χαρακτήρα του νέου. Και σε τελική, η εταιρία γλυτώνει το κόστος των διαδικασιών εύρεσης και συνέντευξης υποψηφίων. Για αυτό και κάποιες εταιρίες δίνουν ένα χρηματικό μπόνους στους υπαλλήλους που θα συστήσουν κάποιον υποψήφιο - η Tomtom (Ολλανδία) δίνει γύρω στα €1000, που είμαι σίγουρος ότι πάλι είναι λιγότερα από αυτά που θα ξόδευε σε εργατοώρες ανάγνωσης βιογραφικών και συνεντεύξεων.<br /><br />Όσο για την ίδια την συνέντευξη... όλοι έχετε διαβάσει τους "κανόνες του καλού υποψήφιου", κυκλοφορούν πολλά άρθρα στο internet. Οι εταιρίες εδώ αρέσκονται σε πολλαπλές συνεντεύξεις, ξεκινάμε από 2 και βλέπουμε. Για παράδειγμα, η Spotify (που την έχει δει λίγο Google) κάνει μια τηλεφωνική (HR) και μετά τουλάχιστον τρεις face-to-face τεχνικές. Ψυχοφθόρος μαραθώνιος.<br /><br />Όσο για τους HR people... εντάξει, κανένας υποψήφιος δεν τους συμπαθεί, ειδικότερα τις αόριστες και άσχετες ερωτήσεις τους. Ειδικά το "πες μου 5 θετικά και 5 αρνητικά σου", με φέρνει στο αμήν - κινδυνεύω να μπω σε berserk mode κάθε φορά που το ακούω.<br /><br />True story: συνέντευξη με head of department:<br />- Did you have another interview?<br />- Just the telephone one with someone from HR.<br />- Did he ask any technical questions?<br />- No, just the usual HR questions, where do I see myself in 5 years, my pluses and minuses...<br />- Yeah, sorry about that.<br /><br />Δύο σημαντικά links που θα βοηθήσουν στο να μην παίρνετε τους HR people από τα μούτρα είναι το <a href="http://www.theregister.co.uk/2011/11/10/your_cv/">Why your tech CV sucks</a> και το <a href="http://www.theregister.co.uk/2011/11/17/connor_on_interviews/">Think your CV is crap? Your interview skills are worse</a>, και τα δύο γραμμένα από έναν HR officer για το The Register. Καλό και ειλικρινές insight για το πως σκέφτονται και το τι ψάχνουν αυτοί οι άνθρωποι. Καλά, όχι ότι θα τους συμπαθήσετε, αλλά δεν χρειάζεται να γίνεται και κολλητοί, απλά να συνεργαστείτε. Στην τελική, εσύ ψάχνεις δουλειά, όχι αυτοί.dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-81801914540884765662011-11-18T00:49:00.001+02:002011-11-18T00:51:42.754+02:00Κάποιοι δεν προσπαθούν καν<blockquote>Αγαπητοί πελατών της Τράπεζας Πειραιώς,<br /><br /> Είμαστε εκτελεί μια πλήρη καθαρισμό βάση δεδομένων των πελατών και ζητάμε από όλους τους πελάτες μας να συνδέεστε και να επιβεβαιώνουν τη δραστηριότητα του λογαριασμού τους. Όλοι οι λογαριασμοί που παραμένουν μη-προσβάσιμες μέχρι τις 20 Νοεμβρίου 2011 θα είναι κλειστό.<br /></blockquote><br />Ακόμα και το Google Translate βγάζει καλύτερα αποτελέσματα από ΑΥΤΟ.dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-11413467.post-17277960453971350422011-10-12T15:45:00.003+03:002011-10-12T16:52:35.364+03:00HP Pre 3: λίγες μέρες μετάΜερικές μέρες αργότερα και αφού πέρασε ο αρχικός ενθουσιασμός...<div><br /></div><div>Γκρίνια:</div><div><ul><li>Η μπαταρία βγάζει-δεν βγάζει την μέρα. Η καθημερινότητα μου ορίζει ότι κάθομαι μπροστά σε υπολογιστή όλη την μέρα οπότε δεν υπάρχει λόγος να πασπατεύω το κινητό μου όλη την ώρα, ενώ συνήθως υπάρχει και wifi για τα data. Τις υπόλοιπες μέρες όμως μπορώ να το βγάλω στις 11 το πρωί από τον φορτιστή και να έχω την ένδειξη στα κόκκινα μέχρι το βράδυ. Δεν μπορώ να το εμπιστευτώ για να με βγάλει σε ταξίδι. Αν το ζορίσω, το μεσημέρι θα μου ζητήσει φόρτιση.</li><li>Δεν ξέρω κατά πόσο ακούγομαι καλά όταν κάνω κλήσεις, αλλά αυτό που ακούω δεν είναι ότι καλύτερο. Επίσης, ψιλοκακή η ποιότητα των κλήσεων Skype μέσω 3G.</li><li>Για κάποιο λόγο, αλλάζει εύκολα από 3G σε GSM/GPRS. </li><li>Το App Catalog είναι γελοίο. Όχι μόνο έχει λίγες εφαρμογές (αυτό το ήξερα), όχι μόνο οι paid apps δεν είναι διαθέσιμες σε όλες τις χώρες (κι αυτό το ήξερα), αλλά επίσης αρκετές δωρεάν δεν είναι διαθέσιμες σε όλες τις χώρες. Η συσκευή είναι ενεργοποιημένη στην Σουηδία (άρα "σουηδικό" App Catalog), οπότε δεν βλέπω το δωρεάν app του Spotify (σουηδική εταιρία, να μην ξεχνιόμαστε), του Wordpress ή του Amazon Kindle.</li><li>Ακόμα πιο γελοίο: δεν υπάρχει τρόπος να δεις όλες τις διαθέσιμες εφαρμογές. Το App Catalog δείχνει μόνο τις top ή τις πιο πρόσφατες από κάθε κατηγορία. Μπορείς μεν να βρεις μια εφαρμογή που θέλεις αν κάνεις search app_name, αλλά προϋποθέτει ότι ξέρεις ακριβώς τι ψάχνεις. Fail.</li><li>Επακόλουθο του μικροσκοπικού App Catalog είναι να λείπει ο ανταγωνισμός και η προσοχή στην λεπτομέρεια. Οι περισσότερες εφαρμογές είναι κακογραμμένες και "αρπαχτές".</li><li>Έλλειψη optimization σε OS αλλά και third-party apps. Π.χ. το Paper Mache (third-party Instapaper client) είναι αφόρητα αργό και εκνευριστικό, ενώ το ενσωματωμένο Bing Maps (μα Bing βρήκαν να βάλουν;) αργεί πολύ να φορτώσει.</li><li>Το GPS κάνει κάτι περίεργα και δεν πολυκαταλαβαίνω πότε πιάνει και πότε όχι.</li><li>Το copy/paste είναι... χμ... άτσαλο.</li><li>Η κάμερα δεν λέει και πολλά. Όλες οι φωτογραφίες με φλας έχουν κακό white balance και βγαίνουν κιτρινιασμένες.</li></ul><div><br /></div></div><div>Θετικά:</div><div><ul><li>Over the air upgrade για εφαρμογές και OS. Όχι αυτόματα, αλλά όταν το θες εσύ. Πολύ εύκολο και απλό.</li><li>Το Synergy τελικά είναι πολύ βολικό. Το contact syncing είναι άψογο, μπορείς να κάνεις και ομαδοποίηση contacts από διαφορετικές υπηρεσίες όταν αφορούν το ίδιο άτομο και το μόνο αρνητικό μέχρι τώρα είναι ότι λίγο μπερδεύεται η ομαδοποίηση όταν κάνεις restore την συσκευή. Συγκεκριμένα, χάνει ποιο είναι το main contact card για το συγκεκριμένο πρόσωπο πχ σε μια επαφή με πληροφορίες από google, skype, yahoo έχω ορίσει ως main τα google info, αλλά μετά το restore μπορεί να βγάλει σαν main τα skype info. Μικρό το κακό.</li><li>Αν σετάρεις το mail syncing ενός account να γίνεται manually, θα γίνει manually, δηλαδή όταν θα πατήσεις το refresh button. Ακούει η Apple;</li><li>Το multitasking με τον card manager είναι απόλαυση.</li><li>Και τα notifications είναι πολύ καλά.</li><li>Το Preware community έχει κάνει εξαιρετική δουλειά και το πρώτο πράγμα που εγκαθιστάς σε ένα Pre είναι το Preware app, το app/installer για να περνάς τα community hacks και apps. Το patchάρισμα του OS μέσα από το preware app είναι εκπληκτική εμπειρία.</li><li>Linux based OS. Κανονικά όμως.</li></ul><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnsa3V7dqYj6YDeAalXsPOEBJ7yazli1hkAZXnkpDunKt6rjbkNlpvXZt06lkLMMtMUlVu_PSqDgEykpqd9IP-hWxDYrCV2ikgiXeB1SVxeKKgFIwGqYKSyJ4ZBcVyGAsvAqGN/s1600/preterm.png" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 223px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnsa3V7dqYj6YDeAalXsPOEBJ7yazli1hkAZXnkpDunKt6rjbkNlpvXZt06lkLMMtMUlVu_PSqDgEykpqd9IP-hWxDYrCV2ikgiXeB1SVxeKKgFIwGqYKSyJ4ZBcVyGAsvAqGN/s400/preterm.png" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5662594834743589458" /></a><ul><li>Linux OS + community = διαθέσιμα διάφορα κουφά services, πχ Nginx. Προς το παρόν έχω ssh server και dynamic dns για να το βρίσκω :)</li><li>Messaging: sms και IM σε ένα πακέτο. Είναι φοβερά βολικό το ότι μια συζήτηση μέσω SMS μπορεί να συνεχιστεί στο Gtalk ή το Skype χωρίς να χρειαστεί να αλλάξεις εφαρμογή.</li></ul><div>Είναι καλό ρε γαμώτο αλλά είναι κάποια setbacks που δεν σ'αφήνουν να το ευχαριστηθείς. Το App Catalog είναι απλα ασυγχώρητο ενώ και η μικρή αυτονομία είναι πολύ ενοχλητική. Το iPhone 3G μου είναι 3 ετών και συνεχίζει να έχει καλύτερη αυτονομία. Στην τελική, μάλλον αυτό πληρώνεις σε ένα iPhone: το ατέλειωτο optimization. Όλα δουλεύουν όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται και για αυτό δεν βλέπεις σε κανένα άλλο κινητό τα 50-60fps του iOS στο σκρολάρισμα των home screens.</div></div><div><br /></div><div>Επίσης, παρατήρησα το εξής: όταν έχω ανοιχτό το πληκτρολόγιο, είναι δύσκολο με το ένα χέρι να πατήσω με ακρίβεια κάποιο πλήκτρο στην κορυφή της οθόνης και αναγκάζομαι να χρησιμοποιήσω και το άλλο χέρι. Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι το ίδιο πρόβλημα πρέπει να υπάρχει και σε συσκευές με μεγάλες οθόνες (από 4" και πάνω). Ίσως κάνουν καλά όσες εταιρίες κρατάνε τις συσκευές τους στις 3,5". </div>dtsomphttp://www.blogger.com/profile/09200241774986220528noreply@blogger.com5