Το macbook επιτέλους έγινε dual-boot με Leopard και Gutsy Gibbon - σκέτος ζωολογικός κήπος.
Η διαδικασία είναι απλή, αλλά κατάφερα να χάσω τρεις ώρες γιατί επέμενα να πειράζω το bootloader κατά την εγκατάσταση του Ubuntu. Συμπέρασμα: οι οδηγίες είναι σαφείς, κάνε ότι γράφουν και σκάσε.
Ο installer παραμένει στα ίδια επίπεδα ευκολίας ("για χαζούς"). Μπορώ να πω ότι είναι απόλαυση το να κάνεις εγκατάσταση μέσω του live CD, για έναν πολύ απλό λόγο: ο installer από πίσω κάνει τα δικά του κι εσύ σερφάρεις στο internet. Πιο ευχάριστη εγκατάσταση από αυτό, δεν υπάρχει αυτή την στιγμή :)
Το εργαλειάκι για την ρύθμιση της οθόνης έχει εξελιχθεί πολύ, με υποστήριξη διάφορων αναλύσεων και πολλαπλών οθόνων, μου θύμισε και λίγο το αντίστοιχο των Windows. Ευτυχώς, δεν το χρειάστηκα, η οθόνη μου είχε ήδη ρυθμιστεί σωστά. Το WiFi έπαιξε out-of-the-box άψογα, όπως επίσης και το Compiz Fusion, για το οποίο η ομάδα του Ubuntu πήρε ένα ρίσκο και το έβαλε on by default. Να σημειωθεί ότι το macbook μου είναι πρώτης γενιάς, με Core Duo. Ειδικά το Fusion με χάζεψε, δεν περίμενα να πηγαίνει τόσο άνετα με το Intel GMA 950 του macbook. Δεν μπορώ να καταλάβω που κατάφεραν να χάσουν την μπάλα οι προγραμματιστές της MS στο Aero.
Κατά τα άλλα, όλα τα καλόπαιδα είναι και πάλι εδώ μαζεμένα, Firefox, OpenOffice, Pidgin (πρώην Gaim) κλπ κλπ. Το Pidgin το λατρεύω και όσο πάει βελτιώνεται, το setup ενός account για Google Talk έχει γίνει πλέον αστεία υπόθεση.
Δεν πρόλαβα ακόμα να θαυμάσω τα υπόλοιπα του Gutsy Gibbon (χμμμ... ο θαρραλέος γίβωνας; τι ονόματα είναι αυτά;) και δυστυχώς δεν νομίζω ότι θα προλάβω μέσα στην επόμενη βδομάδα. Αναμείνατε...
4 σχόλια:
gusty opos gucci??????
xixixi
sory... gutsy kai oxi gusty (ayto to prostixo)
Το κατέβασες;
Το ubuntu, ναι, το κατέβασα. Το Leopard το αγόρασα.
Δημοσίευση σχολίου