Android switch

(Κάνουμε και κανά ποστάκι για ξεσκόνισμα του blog)

Το iPhone 4S μου αποφάσισε τελευταία ότι δεν έχει wifi interface, και η τελευταία απόπειρα για restore απλά χειρότερεψε τα πράγματα. Ήρθε η ώρα για αλλαγή τηλεφώνου. Για αλλαγή, γενικά, μετά από 6 χρόνια με iOS συσκευές.

Το LG Nexus 5 έχει κλείσει δύο βδομάδες στα χέρια μου. Ως καμμένο geek θα έπρεπε να κάνω ένα full tech review α λα Verge, αλλά με έχουν φάει τα γεράματα και η βαρεμάρα οπότε θα το συντομεύσω. Specs εδώ.


PART 1 - η συσκευή

Hardware:
Καλό. Το κινητό είναι σβέλτο, δεν έχω δει πουθενά καθυστερήσεις. Ζεσταίνεται λίγο ευκολούτσικα όμως, όχι υπερβολικά αλλά δεν θα έπρεπε να το προσέχω όταν τρέχω απλά πράγματα, πχ Facebook, Twitter ή Feedly.

Οθόνη:
5 ίντσες, καλή, μάλλον υπάρχουν και καλύτερες. Να πω εδώ ότι 5 ίντσες είναι too much, μου είναι αδύνατο να χειριστώ τη συσκευή με μόνο ένα χέρι.

Κάμερα:
Νομίζω υστερεί ελαφρώς του iPhone 4S.

Μπαταρία:
Μιάμιση μέρα, αλλά με 2300mAh (900mAh παραπάνω από το 4S) περίμενα κάτι πιο εντυπωσιακό. Γκουχ*battery management*γκουχ.

Κατασκευή:
Για πλαστική συσκευή, απρόσμενα καλή. Being me, το έχω ρίξει ήδη δύο φορές και δεν έχει ούτε γρατζουνιά.

Τηλέφωνο:
Ακούω τους πάντες καθαρά, αλλά έχω την εντύπωση ότι οι συνομιλητές μου δεν καταλαβαίνουν πάντα τι λέω. Μάλλον θα χρειαστεί να κάνω ένα μίνι γκάλοπ για περισσότερες λεπτομέρειες.

Τιμή:
Για να είμαστε ειλικρινείς, bargain. Για 350 ευρώ παίρνεις ένα smartphone με τετραπύρηνο CPU, 2 GB RAM, 16 GB flash, 4G και με άμεσα updates από την Google - ξέρεις, χωρίς να περιμένεις την κάθε Samsung να βγάλει το δικό της firmware update μετά από 5 μήνες. Αν ψάχνετε για Android συσκευή, θεωρώ ότι είναι πολύ καλή επιλογή ανεξαρτήτως του budget σας.


PART 2 - Android

Θα περίμενε κανείς να γράψω ένα πιο ενθουσιώδες κείμενο για ένα ολοκαίνουριο κινητό στα χέρια μου. Το θέμα μου είναι ότι μου έχει περάσει ο ενθουσιασμός του καινούριου hardware εδώ και μερικά χρόνια, καθώς λίγο-πολύ όλα τα gadgets έχουν φτάσει σε ένα επίπεδο που πλέον δεν υπάρχει κακό hardware. Με 40 ευρώ παίρνεις ένα Raspberry Pi το οποίο είναι ικανό να τρέξει ένα full desktop. Αυτό που εννοώ είναι ότι το καλό hardware είναι πλέον προσιτό, υπάρχει παντού και δεν εντυπωσιάζεσαι/εκπλήσσεσαι όταν το συναντάς.

Αυτό που με ενδιαφέρει είναι το software. Θεωρώ ότι το software είναι αυτό που κάνει την διαφορά, αυτό που δίνει την ξεχωριστή αίσθηση, που δίνει το έξτρα feature. Γι'αυτό με ενδιέφερε περισσότερο να δω το Android (του οποίου οι χρήστες το υμνούν), παρά το καινούριο hardware. Και το Android με έχει απογοητεύσει.

Κάποια πράγματα που δεν περίμενα και που κανένας Android user δεν σου λέει πριν πάρεις μια συσκευή:

• Το Android είναι ο τρόπος με τον οποίο συλλέγει τα δεδομένα σου η Google όταν δεν κάθεσαι σε υπολογιστή. Το λειτουργικό είναι φτιαγμένο για αυτή καθεαυτή την λειτουργία, όλα τα υπόλοιπα (δυνατότητα να κάνεις κλήσεις, να σερφάρεις, να παίρνεις email, τα πάντα δηλαδή) είναι περιφερειακά features για να έχεις λόγο να συνεχίζεις να χρησιμοποιείς την συσκευή.
• Απόρρεια του προηγούμενου είναι ότι τα Google Apps που ταίζουν τα data σου στην Google είναι όλα καλοσχεδιασμένα και με φοβερά σφιχτό integration. Βάζεις το account σου μια φορά και ΟΛΑ είναι αυτομάτως έτοιμα και σεταρισμένα. Email στο Gmail app, η ατζέντα σου στα Contacts, το πρόγραμμα σου στο Calendar, τα chats σου στο Hangouts - είναι εντυπωσιακό πόσο καλά δουλεύουν όλα μαζί. Χωρίς ίχνος ειρωνίας, εκπληκτικό. Νομίζω κάτι τέτοιο ήθελε να κάνει η Apple με το iCloud αλλά μου φαίνεται ότι η προσέγγιση της Google είναι πιο αποτελεσματική εδώ.
• Παρενέργεια του tight integration: λόγω αυτόματης σύνδεσης με το Picassa, στο κινητό μου βρέθηκαν όσες εικόνες έχω προσθέσει στο blog αυτό. Μπαρντόν;
• Είναι επίσης εντυπωσιακό πόσο παραμελημένο είναι οτιδήποτε δεν είναι Google service-related, με φαεινότερο παράδειγμα... τα Settings της συσκευής. Το UX των settings είναι απλά γελοίο. Επίσης γελοίο το ότι πρέπει πχ να κατεβάσω third-party εφαρμογή για να μπορώ να ρυθμίσω το notification led (γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει τίποτα που να βοηθάει στα settings).
• Από την μία είναι πολύ σημαντικό το ότι μπορείς να αλλάξεις οποιoδήποτε default app με κάποιο άλλο. Δεν σ'αρέσει το SMS app; Βάζεις το Χ third-party SMS app. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το περιγράψεις, απλά γαμάτο.
• Από την άλλη, το default SMS app του stock Android είναι... (drum roll)... το Hangouts.
• Κάπου εκεί αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι όταν οι Androidάδες σου πρήζουν τα ούμπαλα για την δυνατότητα customization, εννοούν σε μεγάλο βαθμό ότι πρέπει μόνος σου να φτιάξεις αυτά που αμέλησε η Google. Και προφανώς αυτό κάνουν και οι Samsung, HTC, LG, Sony με τα custom UI τους.
• Το Google Now είναι ότι πιο creepy έχω συναντήσει σε ηλεκτρονική συσκευή. Ναι, φοβερά αποτελεσματικό, το AI από πίσω του είναι καταπληκτικό, αλλά δεν θα πάρω.
• Το Play Store είναι ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ.
• Συνεχίζω την αναζήτηση του killer app για το Android. Μέχρι τώρα χρησιμοποιώ ακριβώς τις ίδιες εφαρμογές που είχα και στο iOS (πχ Evernote). Δεν βλέπω και καμιά τρομακτική διαφορά.
• Κάποιες εφαρμογές είναι απλά καλύτερες στο iOS. Εφαρμογή που ποτέ δεν πίστευα ότι θα χρησιμοποιήσω ως παράδειγμα σχεδιασμού: Podcasts app. Ότι έχω κατεβάσει στο Android ως τώρα φαίνεται σα να είναι σχεδιασμένο από αυτιστικό παιδάκι με φετίχ το κυνήγι θησαυρού.
• UPDATE: ξέχασα να προσθέσω, όσοι μισείτε το flat design του iOS, δεν έχετε χρησιμοποιήσει Android μάλλον. Γιατί χρειάστηκε να γκουγκλάρω πως να προσθέσω ελληνικό πληκτρολόγιο; Γιατί η σχετική επιλογή ήταν πίσω από πλήκτρο με μορφή label.

Κράξιμο over.

Υπήρχαν τέσσερα πράγματα που περίμενα πως και πως να δω στο Android, τα οποία πραγματικά τα ζήλευα όσο είχα το iPhone. Στα τρία από αυτά ευτύχησα.

• Firefox browser. Ναιιιιι! Πολιτισμός.
• Notification LED. Παρομοίως. Έχω αρχίσει να αφήνω το κινητό μου στο αθόρυβο όλο και περισσότερο και το notification LED είναι ο λόγος που μπορώ να το κάνω αυτό.
• Micro USB port. Ας παραδεχτούμε πια ότι οι connectors της Apple είναι απλά για το licencing. Ένα καλώδιο για όλες τις συσκευές είναι αρκετό, δεν είμαστε στο 2002 με ξεχωριστά καλώδια για Alcatel, Nokia, Ericsson και Siemens.

Το τέταρτο δυστυχώς το έφαγε η μαρμάγκα. Η ανάπτυξη του Ubuntu for Android σταμάτησε λίγο πριν πάρω την συσκευή. Κρίμα. Αυτό για μένα πραγματικά θα ήταν killer app.