8-bit never die!

Κακό σκυλί ψόφο δεν έχει. Κάτι ξέραν οι παλιοί.

(εκτενές geekοκείμενο - you have been warned)

Στα παλιά τα χρόνια, όσοι είχαν home υπολογιστή, τον έκρυψαν στο πατάρι και αγόρασαν pc. Τότε που ο 386 ήταν ισχυρός και ο 486 μόνο για servers. Μερικοί όμως φαίνεται ότι έχουν πολύ χαμηλό πατάρι και με εύκολη πρόσβαση, γιατί δεν σταμάτησαν να ασχολούνται με την παλιά τους αγάπη.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Amstrad CPC 6128. Ένας από τους δημοφιλέστερους home υπολογιστές, με επεξεργαστή (κρατηθείτε) τον 8-bit Ζ80 της Zilog που τρέχει στα (κρατηθείτε είπα) 4 MHz. Τον ίδιο επεξεργαστή είχαν το NES και το πρώτο, ασπρόμαυρο Gameboy. Συνολική μνήμη 128 ΚΒ, πολλά για τον ταλαίπωρο Ζ80 που ανά πάσα στιγμή (λόγω του ότι ήταν 8bit) βλέπει μόνο 64 ΚΒ. Λειτουργεί με την φοβερά ονομασμένη τεχνική memory bank switching, δηλαδή βλέπει είτε τα πρώτα 64 ΚΒ, είτε τα 64 τελευταία ΚΒ. Μάλλον ο μόνος υπολογιστής που χρησιμοποίησε τις δισκέτες 3" (προσοχή, όχι 3,5") της Hitachi, με χωρητικότητα 170 ΚΒ ανά πλευρά. Ναι, εκείνη την εποχή μπορούσαμε να γυρίσουμε πλευρά στις δισκέτες, περιέργο κατάλοιπο από τα tape drives. Ναι, εκείνα τα κασετόφωνα που έπαιρναν κανονικές κασέτες ήχου και αποθήκευαν δεδομένα.

Με τα σημερινά στάνταρ, μιλάμε για ένα μάλλον "ανάπηρο" calculator.

Αυτοί με το χαμηλό πατάρι όμως έκαναν πριν από λίγο καιρό αυτό που έπρεπε να κάνει ο Alan Sugar (ο CEO της Amstrad) πριν από 15+ χρόνια.

Άρχισαν με κάποιες hardware μετατροπές. Κυριότερη, η τοποθέτηση μιας add-on πλακέτας που προσθέτει δυνατότητες χρήσης του Ζ80 στα 12 MHz (turbo mode, νέφτι στον κώλο δηλαδή), αύξηση της μνήμης στα 578 ΚΒ, δυνατότητα τοποθέτησης μεγαλύτερου BIOS, vga out, δύο PS/2 θύρες για ποντίκι και πληκτρολόγιο, μια usb για φλασάρισμα του BIOS και μια υποδοχή για κάρτες Compact Flash ώστε να μπορέσουν να τις χρησιμοποιήσουν ως σκληρό δίσκο.

Άφησαν ίδιο το πληκτρολόγιο :-Ρ

Μετά ακολούθησε το software. Εδώ η υπόθεση κατάντησε ανέκδοτο. Κυρίες και κύριοι, γνωρίστε το SymbOS, το λειτουργικό σύστημα που εγκαταστάθηκε στον παραπάνω υπολογιστή. Πραγματικό pre-emptive multitasking (τα windows 95 το είχαν ονομαστικά, αλλά σαν υλοποίηση... κλάφτα), 32 ταυτόχρονα processes, FAT, FAT16 και FAT32 support, γραφικό περιβάλλον 320x200 με 4 χρώματα (τόσα υποστήριζε το chipset γραφικών σε αυτήν την ανάλυση, αυτό δεν το πείραξαν), υποστήριξη mouse και δίσκου.

Το βίντεο μιλάει από μόνο του.

Εγώ μόνο θα σχολιάσω (αφού σκίσω το πτυχίο μου και πετάξω το pc από τον τρίτο) ότι με λίγη όρεξη για δουλειά, οι home υπολογιστές θα είχαν πάει πολύ μακρύτερα. Τους φάγαν όμως τα συμφέροντα. Τώρα η Amstrad φτιάχνει στερεοφωνικά, η Atari βγάζει παιχνίδια ως θυγατρική της Infogrames (θυμάστε το North and South;) και η Commodore αγοράζεται κάθε λίγο και λιγάκι από διαφορετική εταιρία, χωρίς ποτέ να βγάζει κάποιο προϊόν.

Fallen heroes.

Αφιερωμένο στον CPC μου.