Παρασκευή, Απριλίου 07, 2006

Pony express

Ο πατέρας, όντας Βαγγέλης και εορτάζων την 25η Μαρτίου, άξιζε δωράκι. Τι καλύτερο από ένα ηλεκτρονικό Sudoku; Ούτως ή άλλως, το laptop για αυτήν την δουλειά το έχει πλέον.

Παραγγελία από το boysstuff. Είπαμε, γουστάρουμε on-line shops και delivery στην πόρτα μας. Μην περπατήσουμε και χάσουμε κανένα γραμμάριο.

Το δώρο έφτασε κανονικά, το τυλίξαμε και όταν έφτασε η ώρα το παραδώσαμε στον δικαιούχο. Επιφωνήματα και χαρές συνόδεψαν τα αποκαλυπτήρια. "Ααααα, εδώ λέει ότι έχει 1.000.000 παζλ, για φέρε και καμιά μπαταρία να τα μετρήσουμε".

Ε μπα. Το μικρό μηχανάκι ήταν ελαττωματικό. Πατώντας το on ακουγόταν η μελωδία που υποτίθεται ότι παίζει στην αρχή, αλλά στην τελευταία νότα φαλτσάρει και πέφτει σε κώμα. Ρεζίλι γίναμε. Δώρο να σου πετύχει.

Όταν πήρα τηλέφωνο στο κατάστημα, έμεινα -ευχάριστα- άναυδος. Προς τιμήν τους, θα μου έστελναν ένα καινούριο με courier, στον οποίο και θα έδινα το ελαττωματικό. Απαπαπαπα, Ευρώπη γίναμε.

Φτάνει ο courier, μου δίνει το νέο πακέτο, υπογράφω στο δελτίο παραλαβής και πάει να φύγει. Ώπα μεγάλε, σούξου μούξου μανταλάκια, δεν θα πάρεις το άλλο πακέτο; Εγώ δεν ξέρει τίποτα, από άλλο πλανήτη είμαι, δεν μου έδωσαν τέτοια εντολή, να, κοίτα, το δελτίο δεν λέει τίποτα, γειά σας.

Έμεινα με δύο κουτιά στο χέρι να τα κοιτάω. Παίρνω τηλέφωνο στο κατάστημα και αν άκουσα καλά, πήραν το ίδιο ύφος με μένα. Μου δίνουν το τηλέφωνο του γραφείου της μεταφορικής στην Θεσσαλονίκη.

Ναι, γεια σας, μου φέρατε ένα αλλά δεν πήρατε το άλλο. Αϊ μπεγκ γιορ πάρντον; Άσε τον πάρντον και τα πρόστυχα και στείλε κάποιον να το πάρει. Καλά, θα στείλουμε κάποιον, μέχρι τις 5.30 θα είναι εκεί.

Μέχρι τις 9 το βράδυ που βγήκα, δεν εμφανίστηκε κανένας. Την επόμενη μέρα, πάλι τηλέφωνο στην μεταφορική. Ναι, γεια σας με θυμάστε, όχι ε, δεν πειράζει, ο καιρός θα φταίει, τι έγινε το πόνυ εξπρές, τον φάγανε οι Ινδιάνοι; Κόκκαλο η τηλεφωνήτρια, τι να πει, ότι είπαν στον καουμπόη να έρθει και αυτός με έγραψε εκεί που αφήνει αποτυπώματα στην σέλα; Μην ανησυχείτε, θα τον κάνουμε ντα και θα έρθει.

Τελικά, ο Λούκι Λουκ με το παπάκι εμφανίστηκε. Είναι ο ίδιος που ήρθε και τις δύο προηγούμενες φορές. Του εξηγώ την ιστορία στα γρήγορα (ίσως πολύ γρήγορα) και του δείχνω το δελτίο που μου έδωσε με το δεύτερο πακέτο, το οποίο είχε σημειωμένο και ένα κουτάκι που λέει "εντολή παραλαβής". Ααα, εντάξει, αυτό δεν το είδα, αλλά κανονικά γράφουν και κάποια σχόλια από κάτω και επειδή εδώ, να εδώ, βλέπεις, δεν έχει σχόλια, νόμιζα ότι δεν είχα να κάνω παραλαβή, κατάλαβες;

Ουγκ.

Όποιος θέλει να με βασανίσει, να του πω το όνομα της εταιρείας courier για να μου στείλει τίποτα. Ο συγκεκριμένος ταχυ-ταχυδρόμος είναι o courier της εταιρείας για την περιοχή μου. Ότι και να μου στείλετε, αυτός θα το φέρει.

Ουγκ.

2 σχόλια:

Winnie είπε...

Εμ, προεδράρα courier ήθελες!!
Μεγαλεία!!!
όπως λένε κ στο χωριό μου,
"Σύρε πάρτο!"
:p

Nenyaki : ) είπε...

τι καλό παιδί είσαι εσύ βρε?
μα, να τους κυνηγάς για να τους το δώσεις πίσω??!?!?!

πολύ ευρωπαϊκά πράγματα...