Θεωρία, αυτός ο άγνωστος

Σύμφωνα με την Ρωσική Εκκλησία, "ο Δαρβινισμός παραμένει θεωρία".

Σύμφωνοι. Κι εγώ μαζί τους.

Αυτό που (εσκεμμένα;) αγνοούν πολλοί για την Θεωρία της Εξέλιξης είναι ο ίδιος ο ορισμός της λέξεως θεωρία. Αντιγράφω από το Βικιλεξικό:

ένα ολοκληρωμένο σύστημα ιδεών και προτάσεων που συνιστά μια ιδιαίτερη προσέγγιση ενός φιλοσοφικού, επιστημονικού, πολιτικού, οικονομικού ή άλλου ζητήματος

η θεωρία των ιδεών του Πλάτωνα

(φυσικές επιστήμες) ένα συνεκτικό σύνολο αξιωμάτων που αποπειράται να εξηγήσει ένα σύνολο φαινομένων

η θεωρία της σχετικότητας

μια υπόθεση που αποπειράται να δώσει εξήγηση σε ένα πρόβλημα

η νοητική επεξεργασία ενός ζητήματος σε αντίθεση με την πράξη

(στο σχολείο) οι γενικές αρχές μιας επιστήμης ή μαθήματος που διδάσκονται ώστε ο σπουδαστής να μπορεί να επιλύσει αντίστοιχες ασκήσεις ή να είναι έτοιμος για το μάθημα που διδάσκεται στο εργαστήριο

Οι περισσότεροι κάνουν το "λάθος" να χρησιμοποιούν την θεωρία ως συνώνυμο του "υπόθεση". Σε γενικές γραμμές, η θεωρία είναι μια εξήγηση φαινομένου/κατάστασης ενώ η υπόθεση είναι μια θεωρία που ακόμα δεν έχει ερευνηθεί, αποδειχτεί ή απορριφθεί, δηλαδή μια μαντεψιά.

Η υπόθεση είναι θεωρία, η θεωρία δεν είναι πάντα υπόθεση ;)

Μερικά παραδείγματα...

Υπόθεση είναι να πω ότι μαντεύω/υποθέτω ότι αν τρίψω μια μαύρη γάτα στο πρόσωπο μου θα θεραπεύσω την φαλάκρα. Γελάτε, αλλά είναι μια θεωρία η οποία θα παραμείνει υπόθεση μέχρι να τρίψετε μαύρες γάτες στα πρόσωπα 100 φαλακρών για να βγάλετε ασφαλή συμπεράσματα. Ανεξάρτητα του αποτελέσματος της έρευνας, θα παραμείνει θεωρία, απλώς θα είναι μια έγκυρη ή μια αποδεδειγμένα ηλίθια θεωρία.

(και στην περίπτωση της επιβεβαίωσης της υπόθεσης, θα πάρω το Νόμπελ Ιατρικής για την Θεωρία της Γατοεντριβής)

Αν το δούμε αλλιώς... το Πυθαγόρειο Θεώρημα είναι κι αυτό μια θεωρία. Ξέρετε όμως ότι ισχύει γιατί όλοι έχετε κάνει την απόδειξη στο σχολείο. Ισχύει, είναι πραγματικότητα. Είναι όμως και θεωρία γιατί εξηγεί την σχέση των πλευρών ενός ορθογωνίου τριγώνου. Το ίδιο ισχύει και για την θεωρία της βαρύτητας, και για τόσες άλλες θεωρίες που έχουν αποδειχτεί.

Ναι λοιπόν, η Θεωρία της Εξέλιξης ΕΙΝΑΙ θεωρία. Το ίδιο και το πυθαγόρειο θεώρημα. Και η θεωρία της βαρύτητας. Και η χριστιανική κοσμοθεωρία. Και η θεωρία της γατοεντριβής.

Θα ήθελα να σχολιάσω και πιο εκτενώς την δήλωση της Ρωσικής Εκκλησίας για το "μονοπώλιο της διδασκαλίας των θεωριών του Δαρβίνου", αλλά τα 6+ χρόνια χριστιανικής διδασκαλίας στο σχολείο σε αντίθεση με τις 5 ώρες υπόλοιπων θρησκειών και την 1 ώρα Εξέλιξης νομίζω μιλάνε από μόνα τους.

Γεια σου Angus με τις πενιές σου...

Χθες είχα την ευτυχία να διαγράψω άλλη μια μπάντα από την μουσική Bucket list μου.

AC/DC, Stockholm Olympic Stadium, 3 Ιουνίου 2010.

Για 2 ώρες και 10 λεπτά οι (60άρηδες πια) AC/DC μας τίναξαν τα πέταλα. Δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί συναυλία με το συγκρότημα να παίζει σε αυτούς τους ρυθμούς για όλη την διάρκεια της συναυλίας.

Η συναυλία είναι πρακτικά μέρος του περσινού Black Ice tour και έτσι η εισαγωγή ήταν η ίδια που είδατε στην Αθήνα (δηλαδή κορυφαία):

Η ποιότητα του ήχου θα μπορούσε να ήταν καλύτερη, αλλά δεν πειράζει - αρνούμαι να Σουηδικοποιηθώ και να αγοράζω ωτασπίδες από τους δεκάδες μικροπωλητές που υπάρχουν έξω από κάθε συναυλιακό χώρο. Το θέαμα με τις ωτασπίδες είναι τουλάχιστον αστείο για εμάς τους Ελληναράδες, αλλά οφείλω να παραδεχτώ ότι έχει ένα καλό - οι συναυλίες γίνονται οικογενειακό event:

Ο κόσμος πρέπει να ήταν καμιά 30αριά χιλιάδες, συμμετείχε αλλά ήταν λίγο ψιλοξενέρωτος. Ούτε αυτό μας πειράζει διότι δεν ασχοληθήκαμε μαζί τους και χτυπηθήκαμε υπέρ του δεόντος. Πραγματικά όμως, στα μισά τραγούδια η συμμετοχή ήταν τυπική και μου έκατσε στον λαιμό το ότι στο Hell's Bells, πέρα από την αρχή, ο κόσμος έμεινε σχεδόν αδιάφορος. Είναι τραγικό όταν επιβεβαιώνονται κάποια στερεότυπα - γιατί ΞΕΡΕΙΣ ότι στην Ελλάδα όλο το γήπεδο θα ήταν στον αέρα.

Το σκηνικό τα είχε όλα. Τον Angus Υoung με την σχολική στολή του να χτυπιέται ΑΛΥΠΗΤΑ για δύο ώρες και να στριπτιζάρει στο The Jack, το τεράστιο τρένο στην σκηνή να καπνίζει συνεχώς, τον Brian Johnson να μην πολυβγάζει φωνή αλλά να τρέχει με φόρα για να χτυπήσει την καμπάνα...

(ναι, αυτή την καμπάνα)

...μια "μπαμπάτσικια" Rosie να καβαλάει το τρένο...

...τα closeups της κάμερας στις Σουηδεζούλες κατά το You shook me all night long...

(όχι, δεν είναι Σουηδεζούλα αυτό στην οθόνη)

...ένα ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ σόλο (10; 15 λεπτά;) στο Let there be rock...

...πριν το σετ τελειώσει εν μέσω κανονιοβολισμών.

(έξι κανονάκια κάτω από την οθόνη, να ρίχνουν δύο-δύο)

Κορυφαίος ακόμα και ο παιδιάστικος στολισμός στο άγαλμα των σκυταλοδρομέων στην είσοδο του Stadion:

Η setlist δεν είχε εκπλήξεις, αλλά επίσης δεν μας νοιάζει, ακούσαμε αυτά που έπρεπε να ακούσουμε, σωστά και πρόστυχα. Το μόνο που πήγε να χαλάσει την συναυλία ήταν τα σύννεφα που μαζεύτηκαν ξαφνικά και μας έριξαν μια ψιχάλα στη μέση του Whole lotta Rosie, αλλά that's all.

Τιμή εισιτηρίου αρένας 75€ - με τις τιμές μερικών μαυραγοριτών έξω από το στάδιο στα 150. Α, ναι, υπήρχε και ένα metal σουηδικό γκρουπάκι για support. Δεν θυμάμαι καν όνομα.

Αν έχετε την ευκαιρία να δείτε τους AC/DC, μη τους χάσετε. Λίγα συγκροτήματα πλέον αξίζουν τα λεφτά του εισιτηρίου τους και ακόμα λιγότεροι μπορούν να παίξουν σε τέτοιους ρυθμούς - ακόμα και στα μισά χρόνια των AC/DC. Εμπειρία ζωής. Κι ας πονάει όλο το σώμα από το κοπάνημα.