Πετώντας τάπες στα (σουηδικά) βαρέλια

Ώρες-ώρες σκέφτομαι ότι πρέπει να γράψω κάτι πιο προσωπικό στο "προσωπικό μου blog", αλλά δεδομένου ότι η ζωή μου περνάει ένα διάστημα αδράνειας αυτή την περίοδο, μάλλον πρέπει να γράψω για αυτά που δεν συμβαίνουν.

Το ψάξιμο στην αγορά εργασίας πάει "καλά", όπου "καλά" ίσον συνεχίζω να ψάχνω εδώ και κάποιους μήνες. Κάποιοι είναι πιο τυχεροί και βρίσκουν δουλειά πιο γρήγορα, κάποιοι admittedly έχουν καλύτερα προσόντα και βρίσκουν δουλειά πιο γρήγορα, εγώ δεν ανήκω σε καμιά από αυτές τις κατηγορίες. [sarcasm]Φοβερό ego boost[/sarcasm].

Λίγα λόγια για τους ιθαγενείς...

Η σουηδική αγορά εργασίας είναι η χαρά του developer. Java, .Net, PHP παίζουν πάρα πολύ, C++, Objective C και Python σε μικρότερο αλλά πάλι σημαντικό βαθμό. Έχω δει ακόμα και αγγελία για Cobol - όλοι έχουν ελπίδες! Οι θέσεις για "παρατρεχάμενες" κατηγορίες εργατών (network engineers, sysadmins, DB admins, infosec experts, UX designers, οτιδήποτε) αποτελούν ένα πολύ μικρό υποσύνολο της αγοράς εργασίας, οι θέσεις είναι πιο δυσεύρετες και φυσικά είναι μεγαλύτερος ο ανταγωνισμός.

Από την άλλη, η ίδια η διαδικασία της πρόσληψης μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλικά. Οι Σουηδοί είναι διάσημοι για το πόσο αργοί είναι σε κάποιες διαδικασίες (βλ. απάντηση σε email) και, αν η θέση για την οποία έκανες αίτηση δεν χρειάζεται να συμπληρωθεί άμεσα, μπορούν να κάνουν μήνες να ανταποκριθούν. Για αυτό και υπάρχει εδώ η ανάγκη να παίρνεις τηλέφωνο ή τουλάχιστον να στέλνεις ένα email για να ρωτήσεις πως πάει η αίτηση σου. Αναγκάζεσαι να πιέσεις για να κουνηθούν, να δουν την αίτηση σου, να τους δείξεις ότι όντως ενδιαφέρεσαι και να σιγουρευτείς ότι δεν έχουν χάσει την αίτηση σου (true story). Κλασικό παράδειγμα διαδικασιών: αίτηση τον Δεκέμβρη, τηλέφωνο τέλη Γενάρη ("ναι, σε έχουμε υπόψη μας"), και εν τέλει, μετά από email που έστειλα, ειδοποίηση ότι τελικά "δεν θα συμπληρώσουμε τώρα την θέση καθώς υπάρχουν άλλες προτεραιότητες". Μέσα Μαρτίου.

Κάτι που δεν βοηθάει καθόλου την κατάσταση είναι το καλοκαίρι ή τα Χριστούγεννα. Οι περίοδοι διακοπών σημαίνουν πάγωμα προσλήψεων, αφού όλοι παίρνουν άδειες και είναι πρακτικά αδύνατο να βρεθούν και να συννενοηθούν όλοι όσοι εμπλέκονται σε μια πρόσληψη.

Τι βοηθάει την κατάσταση; Γαμάτο CV με εμπειρία στο αντικείμενο ή γνωριμίες. Η επαγγελματική εμπειρία στο αντικείμενο μετράει πάρα πολύ για τους Σουηδούς και δίνει σοβαρούς πόντους στο CV σου. Ακόμα κι αν δεν έχεις επαγγελματική εμπειρία, κάποια projects που έχεις κάνει στον ελεύθερο σου χρόνο ή στη σχολή μπορούν να δώσουν μια εικόνα για τις hands-on ικανότητες σου. Αυτό το συνειδητοποίησα όταν αποφάσισα να βάλω κάποια τέτοια projects στο cv μου και είδα μια σαφή αύξηση σε τηλεφωνήματα, ενώ με ρώτησαν και σε μερικές συνεντεύξεις για λεπτομέρειες για τα projects αυτά. Αν είναι software project, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να θελήσουν να δουν το source code - γενικά υπάρχει και μια λατρεία προς το open-source οπότε κανόνισε να το ανεβάσεις σε κανένα sourceforge ή github.

Οι γνωριμίες, ναι, βοηθούν πολύ. Ξενέρα για όσους θέλουν να ξεφύγουν από τα ελληνικά κουμπαριλίκια :P Οι Σουηδοί (και απ'ότι καταλαβαίνω, γενικά στην Ευρώπη) προτιμούν τους συστημένους. Έχει μεγάλη σημασία ο νέος υπάλληλος να μπορεί να προσαρμοστεί στο κλίμα της δουλειάς και να έχει φιλικές σχέσεις με τους συναδέλφους του. Αν έρθει συστημένος, σημαίνει ότι ήδη έχει έναν φίλο/γνωστό μέσα στην εταιρία (ταχύτερη ενσωμάτωση) ο οποίος μπορεί να εγγυηθεί για τις ικανότητες και τον χαρακτήρα του νέου. Και σε τελική, η εταιρία γλυτώνει το κόστος των διαδικασιών εύρεσης και συνέντευξης υποψηφίων. Για αυτό και κάποιες εταιρίες δίνουν ένα χρηματικό μπόνους στους υπαλλήλους που θα συστήσουν κάποιον υποψήφιο - η Tomtom (Ολλανδία) δίνει γύρω στα €1000, που είμαι σίγουρος ότι πάλι είναι λιγότερα από αυτά που θα ξόδευε σε εργατοώρες ανάγνωσης βιογραφικών και συνεντεύξεων.

Όσο για την ίδια την συνέντευξη... όλοι έχετε διαβάσει τους "κανόνες του καλού υποψήφιου", κυκλοφορούν πολλά άρθρα στο internet. Οι εταιρίες εδώ αρέσκονται σε πολλαπλές συνεντεύξεις, ξεκινάμε από 2 και βλέπουμε. Για παράδειγμα, η Spotify (που την έχει δει λίγο Google) κάνει μια τηλεφωνική (HR) και μετά τουλάχιστον τρεις face-to-face τεχνικές. Ψυχοφθόρος μαραθώνιος.

Όσο για τους HR people... εντάξει, κανένας υποψήφιος δεν τους συμπαθεί, ειδικότερα τις αόριστες και άσχετες ερωτήσεις τους. Ειδικά το "πες μου 5 θετικά και 5 αρνητικά σου", με φέρνει στο αμήν - κινδυνεύω να μπω σε berserk mode κάθε φορά που το ακούω.

True story: συνέντευξη με head of department:
- Did you have another interview?
- Just the telephone one with someone from HR.
- Did he ask any technical questions?
- No, just the usual HR questions, where do I see myself in 5 years, my pluses and minuses...
- Yeah, sorry about that.

Δύο σημαντικά links που θα βοηθήσουν στο να μην παίρνετε τους HR people από τα μούτρα είναι το Why your tech CV sucks και το Think your CV is crap? Your interview skills are worse, και τα δύο γραμμένα από έναν HR officer για το The Register. Καλό και ειλικρινές insight για το πως σκέφτονται και το τι ψάχνουν αυτοί οι άνθρωποι. Καλά, όχι ότι θα τους συμπαθήσετε, αλλά δεν χρειάζεται να γίνεται και κολλητοί, απλά να συνεργαστείτε. Στην τελική, εσύ ψάχνεις δουλειά, όχι αυτοί.