Τα πάντα είναι θέμα κινήτρου.
Τα τελευταία 10 περίπου χρόνια διάβαζα βιβλία πολύ αραία. Μοναδική και παντοτινή εξαίρεση βέβαια ο αγαπημένος Pratchett, άντε και λίγο η αρρώστια με το Game of Thrones που με έσπρωξε να κατεβάσω αμάσητα όλους τους τόμους της σειράς Song of fire and ice, αλλά από λογοτεχνία ως εκεί.
Στον τεχνικό τομέα τα ίδια. Πολλά, πάμπολλα, αναρίθμητα τεχνικά άρθρα αποθηκευμένα στο Pocket. Κάθε τόσο αγοράζα κάποιο βιβλίο από O'Reilly και το άφηνα σε κάποια γωνιά, για "αργότερα". Η εικονική στοίβα με τα epubs μόνο μεγάλωνε.
Πριν ενάμισι περίπου χρόνο αγόρασα ένα e-reader της Kobo για να αντικαταστήσω το παλιό Sony PRS 650, κυρίως λόγω του Pocket integration με το αυτόματο syncing μέσω wifi. Με βοήθησε να αρχίσω να μειώνω τον αριθμό των ανέγγιχτων άρθρων που περίμεναν με υπομονή να ασχοληθώ μαζί τους. Δυο-τρία αρθράκια στο τρένο/λεωφορείο για την δουλειά κάθε μέρα και η λίστα μειώθηκε σε πιο νορμάλ μεγέθη.
Κάπου τον Μάρτιο ανακάλυψα ότι το Goodreads (social network για βιβλιοφάγους) έχει reading challenge: συμμετέχεις δηλώνοντας πόσα βιβλία στοχεύεις να διαβάσεις μέχρι το τέλος του χρόνου. Ξεκινάς κάποιο βιβλίο; Το μαρκάρεις ως 'currently reading'. To τελείωσες; Mark as read.
Τσίμπησα και έβαλα στόχο τα 30 βιβλία για φέτος. Λίγο αισιόδοξος ο στόχος, δεδομένου ότι ξεκίνησα κάπου τον Μάρτιο. Τα πράγματα έγιναν λίγο χειρότερα το καλοκαίρι καθώς λόγω ενός burnout στην δουλειά δεν είχα κουράγιο να ασχοληθώ με τίποτα και πέρασα ολόκληρο τον Ιούλιο στο χαζοκούτι, σε παραλίες και στις μπύρες, μη διαβάζοντας ούτε σειρά.
Ο στόχος τελικά επετεύχθη - και μάλιστα στις τελευταίες μέρες του Νοέμβρη - για αυτό και το καμαρωτό post στο ξεχασμένο τούτο blog :)
Ομολογώ ότι το φθινόπωρο χρειάστηκε να πιεστώ για να πιάσω ρυθμό. Διάβασα τεχνικά βιβλία την μέρα - συνήθως κατά το πρωϊνό commuting για την δουλειά. Το βράδυ ήθελα να καθαρίζω το μυαλό μου, οπότε λογοτεχνία στο κρεβάτι μέχρι να με πάρει ο ύπνος.
Η πλήρης λίστα είναι εδώ: https://www.goodreads.com/user_challenges/4142422.
Νομίζω φαίνεται ότι ξεκίνησα λίγο από τα classics, με 1984 και Lord of the Flies εκεί μέσα.
Χαίρομαι πολύ που διάβασα Lovecraft, Edgar Allan Poe και Philip K. Dick. Η τριλογία Hannibal Lecter ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα και η μεταφορά της στο σινεμά ήταν, απ'ότι φαίνεται, πολύ πιστή. Παρομοίως και το Godfather, πολύ καλό. Το American Psycho ήταν ένα πολύ κουραστικό βιβλίο και διαβάζεται μόνο μια φορά, και αυτή με το ζόρι.
Στα τεχνικά βιβλία, το βαρύγδουπο όνομα είναι το Site Reliability Engineering της Google, ένα must read, αλλά όχι απαραίτητα κορυφαίο. Ωραίο το insight για το πως δουλεύει η φάμπρικα της Google, αλλά το scale of operations και οι πόροι που έχει στην διάθεση της η εταιρεία τα κάνει όλα διαστημικά για εμάς τους πτωχούς πλην τίμιους εργάτες στα μαγαζάκια των 50, 100, 200 ατόμων.
Θεωρώ το Clean Coder ως πολύ πιο σημαντικό ανάγνωσμα από το SRE book. Περιέχει μαθήματα επαγγελματισμού για τον κάθε IT worker, ανεξαρτήτως ειδικότητας, και νομίζω ότι θα έπρεπε να μοιράζεται δωρεάν σε κάθε απόφοιτο, μαζί με το πτυχίο του. Απλά εξαιρετικό.
Την λίστα συμπληρώνουν το Art of Monitoring (πολύ Reimann, λίγο Graphite και ELK) και το Logstash book, και τα δύο από τον James Turnbull. Ωραία, απλή γραφή, αλλά περισσότερο για αρχάριους παρά για experts στο εκάστοτε αντικείμενο. Πάραυτα, ενδιαφέροντα βιβλία.
Δεδομένου ότι το έτος δεν έχει τελείωσει, η ανάγνωση συνεχίζεται και ίσως προλάβω να στριμώξω 2-3 βιβλία ακόμα. Διαβάζω ταυτόχρονα το Martian, που είναι εξαιρετικό, και το early preview του Modern System Administration, το οποίο αναλύει τα devops-y skills που πλέον χρειάζεται ένας sysadmin.
Μ'αυτά και μ'αυτά, είμαι πολύ χαρούμενος που πίεσα τον εαυτό μου να διαβάσει περισσότερο. Το reading challenge ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόμουν για να πιάσω ρυθμό. Τώρα το μόνο κακό είναι ότι μπαίνω ενθουσιασμένος στο μαγαζί του O'Reilly και του Kobo και απλά πατάω κουμπιά και αγοράζω και η στοίβα μεγαλώνει :)
Τα τελευταία 10 περίπου χρόνια διάβαζα βιβλία πολύ αραία. Μοναδική και παντοτινή εξαίρεση βέβαια ο αγαπημένος Pratchett, άντε και λίγο η αρρώστια με το Game of Thrones που με έσπρωξε να κατεβάσω αμάσητα όλους τους τόμους της σειράς Song of fire and ice, αλλά από λογοτεχνία ως εκεί.
Στον τεχνικό τομέα τα ίδια. Πολλά, πάμπολλα, αναρίθμητα τεχνικά άρθρα αποθηκευμένα στο Pocket. Κάθε τόσο αγοράζα κάποιο βιβλίο από O'Reilly και το άφηνα σε κάποια γωνιά, για "αργότερα". Η εικονική στοίβα με τα epubs μόνο μεγάλωνε.
Πριν ενάμισι περίπου χρόνο αγόρασα ένα e-reader της Kobo για να αντικαταστήσω το παλιό Sony PRS 650, κυρίως λόγω του Pocket integration με το αυτόματο syncing μέσω wifi. Με βοήθησε να αρχίσω να μειώνω τον αριθμό των ανέγγιχτων άρθρων που περίμεναν με υπομονή να ασχοληθώ μαζί τους. Δυο-τρία αρθράκια στο τρένο/λεωφορείο για την δουλειά κάθε μέρα και η λίστα μειώθηκε σε πιο νορμάλ μεγέθη.
Κάπου τον Μάρτιο ανακάλυψα ότι το Goodreads (social network για βιβλιοφάγους) έχει reading challenge: συμμετέχεις δηλώνοντας πόσα βιβλία στοχεύεις να διαβάσεις μέχρι το τέλος του χρόνου. Ξεκινάς κάποιο βιβλίο; Το μαρκάρεις ως 'currently reading'. To τελείωσες; Mark as read.
Τσίμπησα και έβαλα στόχο τα 30 βιβλία για φέτος. Λίγο αισιόδοξος ο στόχος, δεδομένου ότι ξεκίνησα κάπου τον Μάρτιο. Τα πράγματα έγιναν λίγο χειρότερα το καλοκαίρι καθώς λόγω ενός burnout στην δουλειά δεν είχα κουράγιο να ασχοληθώ με τίποτα και πέρασα ολόκληρο τον Ιούλιο στο χαζοκούτι, σε παραλίες και στις μπύρες, μη διαβάζοντας ούτε σειρά.
Ο στόχος τελικά επετεύχθη - και μάλιστα στις τελευταίες μέρες του Νοέμβρη - για αυτό και το καμαρωτό post στο ξεχασμένο τούτο blog :)
Ομολογώ ότι το φθινόπωρο χρειάστηκε να πιεστώ για να πιάσω ρυθμό. Διάβασα τεχνικά βιβλία την μέρα - συνήθως κατά το πρωϊνό commuting για την δουλειά. Το βράδυ ήθελα να καθαρίζω το μυαλό μου, οπότε λογοτεχνία στο κρεβάτι μέχρι να με πάρει ο ύπνος.
Η πλήρης λίστα είναι εδώ: https://www.goodreads.com/user_challenges/4142422.
Νομίζω φαίνεται ότι ξεκίνησα λίγο από τα classics, με 1984 και Lord of the Flies εκεί μέσα.
Χαίρομαι πολύ που διάβασα Lovecraft, Edgar Allan Poe και Philip K. Dick. Η τριλογία Hannibal Lecter ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα και η μεταφορά της στο σινεμά ήταν, απ'ότι φαίνεται, πολύ πιστή. Παρομοίως και το Godfather, πολύ καλό. Το American Psycho ήταν ένα πολύ κουραστικό βιβλίο και διαβάζεται μόνο μια φορά, και αυτή με το ζόρι.
Στα τεχνικά βιβλία, το βαρύγδουπο όνομα είναι το Site Reliability Engineering της Google, ένα must read, αλλά όχι απαραίτητα κορυφαίο. Ωραίο το insight για το πως δουλεύει η φάμπρικα της Google, αλλά το scale of operations και οι πόροι που έχει στην διάθεση της η εταιρεία τα κάνει όλα διαστημικά για εμάς τους πτωχούς πλην τίμιους εργάτες στα μαγαζάκια των 50, 100, 200 ατόμων.
Θεωρώ το Clean Coder ως πολύ πιο σημαντικό ανάγνωσμα από το SRE book. Περιέχει μαθήματα επαγγελματισμού για τον κάθε IT worker, ανεξαρτήτως ειδικότητας, και νομίζω ότι θα έπρεπε να μοιράζεται δωρεάν σε κάθε απόφοιτο, μαζί με το πτυχίο του. Απλά εξαιρετικό.
Την λίστα συμπληρώνουν το Art of Monitoring (πολύ Reimann, λίγο Graphite και ELK) και το Logstash book, και τα δύο από τον James Turnbull. Ωραία, απλή γραφή, αλλά περισσότερο για αρχάριους παρά για experts στο εκάστοτε αντικείμενο. Πάραυτα, ενδιαφέροντα βιβλία.
Δεδομένου ότι το έτος δεν έχει τελείωσει, η ανάγνωση συνεχίζεται και ίσως προλάβω να στριμώξω 2-3 βιβλία ακόμα. Διαβάζω ταυτόχρονα το Martian, που είναι εξαιρετικό, και το early preview του Modern System Administration, το οποίο αναλύει τα devops-y skills που πλέον χρειάζεται ένας sysadmin.
Μ'αυτά και μ'αυτά, είμαι πολύ χαρούμενος που πίεσα τον εαυτό μου να διαβάσει περισσότερο. Το reading challenge ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόμουν για να πιάσω ρυθμό. Τώρα το μόνο κακό είναι ότι μπαίνω ενθουσιασμένος στο μαγαζί του O'Reilly και του Kobo και απλά πατάω κουμπιά και αγοράζω και η στοίβα μεγαλώνει :)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου