Το ποστ αυτό άρχισα να το σκέφτομαι όταν ο tyxod, ακούγοντας ότι θα πάρω mac, χοροπήδηξε και άρχισε τα "γιατί το πήρες" και "τι θα το κάνεις". Με την ευκαιρία, συγγνώμη για την αναστάτωση :D
Την τελική αφορμή για το ποστ την έδωσε το Dell της ka8y το οποίο βρέθηκε στο κρεβάτι του πόνου και η συζήτηση που ακολούθησε στα σχόλια. Οι κακές γλώσσες λένε ότι το Dellάκι κάνει φιλότιμες προσπάθειες να λυτρωθεί από την ιδιοκτήτριά του. Οι κακές γλώσσες, όχι εμείς :Ρ
Πάμε λοιπόν...
Φανατίλας στο θέμα των λειτουργικών συστημάτων δεν είμαι, τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που νομίζετε. Δεν μ'αρέσει να κρίνω software χωρίς να έχω προσωπική εμπειρία, γι'αυτό και ξεκίνησα ένα μικρό ταξίδι από το ένα λειτουργικό σύστημα στο άλλο.
Μέχρι τον Φεβρουάριο, το pc μου έτρεχε Windows 2000. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο (σε σχέση με τα XP) είναι οι λιγότεροι πόροι που χρειάζονται για να κάνουν την ίδια δουλειά. Τα ΧΡ πάντα μου φαίνονται βαριά και φορτωμένα. Τα W2k ήταν μια σχέση πάθους, έκαναν την δουλειά τους ήσυχα και ωραία, λίγο φρόντιζες να κρατάς σε καλή φόρμα την registry, λίγο ένα defrag από δω κι από κει, κατέβαζες και τα security updates (τα οποία ήταν ουκ ολίγα), μια χαρά. Φυσικά το καθιερωμένο format ανά 6-12-18 μήνες δεν το γλίτωνες αν ήθελες να δουλεύεις σαν άνθρωπος, αλλά "Windows είναι αυτά, ένα format το θέλουν".
Τα τελευταία χρόνια, παράλληλα με το pc υπήρχε και ένας server με Debian. Ούτε μόνιτορ, ούτε γραφικό περιβάλλον. Κονσόλα και πάλι κονσόλα. Η ύπαρξή του στην αρχή ήταν κυρίως για εκπαιδευτικούς σκοπούς, αλλά στην πορεία άρχισε να βγάζει και δουλειά (βλέπε downloading, e-mail notifications, file server και έπεται fax/print server). Έτσι άρχισα να μαθαίνω δυο-τρια πράγματα για το Linux και τα Debianοειδή. Μαγεία η multitasking κονσόλα, χλιδή το υπέροχο apt-get, αλλά το ωραίο είναι αλλού: στην νοοτροπία. Η νοοτροπία ήταν τελείως διαφορετική από τα Windows. Το πιο σημαντικό ήταν να συνηθίσω ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ REGISTRY. Η κάθε εφαρμογή έχει το δικό της config file. Ένα μικρό textάκι, το ανοίγεις, το αλλάζεις και κάνεις επανεκκίνηση την εφαρμογή. Έτοιμες οι αλλαγές. Κάπως έτσι κατάλαβα το γελοίο της registry. Είναι επιεικώς ηλίθιο να πρέπει να κάνεις επανεκκίνηση το pc γιατί άλλαξες μια ρύθμιση σε μια εφαρμογή.
Κάπως έτσι πείστηκα ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα που πρέπει να δω σε ότι αναφορά τα λειτουργικά συστήματα. Τον Φεβρουάριο του 2006, μόλις απολύθηκα από φαντάρος (biiiig smile) είπα να αλλάξω και την e-ζωή μου. Τα Windows πήγαν σε ένα μικρό partition (just in case, ποτέ δεν ξέρεις) και εγκατέστησα Ubuntu 5.10, codename Breezy Badger.
Χλιδή! Έρωτας με την πρώτη ματιά. Εγκατάσταση για χαζούς (πιο απλή και από ΧΡ), φιλικό περιβάλλον και από κάτω Unix. Πραγματικό multitasking, κάθε εφαρμογή μόνη της (και όχι "κλείσε όλες τις εφαρμογές για να εγκατασταθώ") και όλα αυτά από μια open source community που σε κυνηγάει για να σε βοηθήσει. Η προσαρμογή πιο γρήγορη απ'ότι νόμιζα, τα Ubuntu fora βοηθάνε πάρα πολύ. Ο shared εκτυπωτής δούλεψε μέσα σε 5 λεπτά. Ακόμα και η κάρτα tv δούλεψε ανέλπιστα εύκολα (τα config files που λέγαμε). Μόνο με την webcam χρειάστηκε να ψάξω για driver module και να παιδευτώ.
Προβλήματα φυσικά και υπήρξαν. Όπου εμπλεκόταν κάποιο proprietary πρωτόκολλο/φορμά, το επίσημο Ubuntu δεν ασχολιόταν καθώς υπάρχουν θέματα copyright. Στην λίστα των "απαγορευμένων" formats συμπεριλαμβάνονται ο αλγόριθμος mp3, τα μισά video codecs, ενώ σε αυτά προσθέτονται και κάποια τα οποία ναι μεν υπάρχουν αλλά είναι πίσω σε σχέση με τις Windows εκδόσεις, όπως π.χ. το Flash. Λύσεις υπάρχουν, τα περισσότερα από αυτά λύνονται πανεύκολα με το Automatix και το EasyUbuntu, οπότε μικρό το κακό.
Το θέμα είναι ότι συνειδητοποιείς ότι κάνεις πλέον την δουλειά σου καλύτερα. Το OpenOffice (πλέον) λίγα έχει να ζηλέψει από το MS Office. Για ΟΤΙ χρειαστείς, υπάρχει μια open-source εφαρμογή για να σου λύσει τα χέρια, χωρίς shareware/malware/payware/registration-για-να-τρέξω-ware. Όλα τζάμπα, όλα free, όλα αποτελεσματικά, πολλές λύσεις για κάθε πρόβλημα ώστε να έχεις και το δικαίωμα της επιλογής. Τα updates του συστήματος αρκετά συχνά (οι κάτοχοι dsl είναι ευνοημένοι), ενώ, σημειωτέον, δεν χρειάζεται να βάλω antivirus. Μόνο παιχνίδια δεν θα παίξεις, αλλά υπάρχει το ScummVM (και ένα κάρο άλλοι emulators) και αυτό με καλύπτει πλήρως. Ναι ρε, Monkey Island και τα μυαλά στα keyboards! Για μένα πάντως, η απεξάρτηση από τα Windows επήλθε και δεν έχω ούτε έναν λόγο για να επανέλθω.
Η "ανάγκη" (ποτέ δεν υπάρχει ανάγκη, εμείς την δημιουργούμε) για την αγορά ενός laptop ήταν η αφορμή για την γνωριμία με την Apple. Designάτα μοντέλα (το eye-candy είναι σημαντικός geek factor), με ένα εξαιρετικό (κατά τα λεγόμενα, δεν ξέρω ακόμα) λειτουργικό σύστημα που βασίζεται σε πυρήνα BSD. Ώπα, χοροπήδηξε ο linuxάς, εδώ έχει Unix! Εκτός από Unix, τα mac έχουν και μια αξιοσέβαστη κοινότητα που τα υποστηρίζει θερμά (cult of mac) με πολλές ποιοτικές και εξαιρετικές εφαρμογές. Κάτι σαν το Ubuntu δηλαδή :) Το hardware ούτως ή άλλως με αφήνει σε γενικές γραμμές αδιάφορο, φτάνει να κάνει την δουλειά του σωστά. Αυτό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον περισσότερο είναι ο σεβασμός προς τον αγοραστή, τουλάχιστον όπως το είδα εγώ.
Πρώτο γκολ, το GarageBand και λοιπές εφαρμογές του MacOSX. Ταυτόχρονη πολυκάναλη ηχογράφηση σε εφαρμογή που πάει πακέτο με το λειτουργικό; Ο παράδεισος του ερασιτέχνη μουσικού. Τέτοια προγράμματα συνήθως παίζουν σε τιμές ανάλογες του Photoshop. Οι υπόλοιπες εφαρμογές του iLife δεν με ενθουσίασαν τόσο ("κάτσε να τις δεις πρώτα ρε θείο") αλλά υποψιάζομαι ότι δεν είναι του πεταματού. Πληρώνεις για software και το χαίρεσαι.
Δεύτερο γκολ, η υποστήριξη. Ακόμα και οι mac με G3 (επεξεργαστής που βγήκε το 1997) τρέχουν την τελευταία έκδοση του MacOSX, και απ'ότι ανακοινώνει η Apple, θα τρέχει και την επόμενη (Leopard, βγαίνει την άνοιξη). Δεν είπαμε ότι πετάει, αλλά συγκρίνετε με τις απαιτήσεις των Vista και καταλαβαίνετε. Ανταλλακτικά υπάρχουν ακόμα στην αντιπροσωπεία για ότι χρειαστείς. Ξέρεις λοιπόν ότι παίρνεις ένα mac με χρόνο ζωής άνω των 3-4 χρόνων.
Τρίτο γκολ, το innovation. Μ΄αρέσει οι εφαρμογές που δουλεύω να έχουν πρωτοποριακή σύλληψη ή/και έξυπνη υλοποίηση (τα λέγαμε και προηγουμένως). Με κάνει να περιμένω τα επόμενα προϊόντα της εταιρείας όπως περίπου περιμένεις τον επόμενο δίσκο του αγαπημένου σου τραγουδιστή. Άλλωστε, programming is an art form.
...μεγάλο το σεντόνι....
Τέλος πάντων, αυτό που προσπαθώ να περάσω είναι ότι η μεταβίβασή μου από την μία πλατφόρμα στην άλλη δεν είναι ούτε φανατίλα, ούτε καπρίτσιο. Απαιτώ από τον εαυτό μου να έχει ανοιχτούς ορίζοντες και συνειδητοποίησα ότι κάτι τέτοιο δεν ίσχυε όταν χρησιμοποιούσα αποκλειστικά το X λειτουργικό σύστημα, οποιοδήποτε κι αν είναι το Χ. Και σε τελική ανάλυση, για να κρίνεις ένα λειτουργικό σύστημα, πρέπει να ξέρεις σε τι υστερεί σε σχέση με τον ανταγωνισμό και σε τι υπερέχει.
Φίλε αναγνώστη, εσύ που κατάφερες να διαβάσεις μέχρι εδώ, σε ευχαριστώ για τον κόπο σου. Επίσης, τα Windows είναι τα χειρότερα όλων και η Microsoft πρέπει να πυρποληθεί συνθέμελα, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα :Ρ
EDIT: ξέχασα να γράψω για την σταθερότητα του Ubuntu και για τα κολλήματα που ΔΕΝ έχει. Με μόνη εξαίρεση όταν έβαζα λάθος kernel module για την webcam (και εγαμιόταν το σύμπαν), από τον Φεβρουάριο είχα 0 (ολογραφώς: μηδέν) κολλήματα. Αλλά έτσι είναι. Όταν έχεις καιρό να τα δεις, τα ξεχνάς κιόλας... ;)
Την τελική αφορμή για το ποστ την έδωσε το Dell της ka8y το οποίο βρέθηκε στο κρεβάτι του πόνου και η συζήτηση που ακολούθησε στα σχόλια. Οι κακές γλώσσες λένε ότι το Dellάκι κάνει φιλότιμες προσπάθειες να λυτρωθεί από την ιδιοκτήτριά του. Οι κακές γλώσσες, όχι εμείς :Ρ
Πάμε λοιπόν...
Φανατίλας στο θέμα των λειτουργικών συστημάτων δεν είμαι, τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που νομίζετε. Δεν μ'αρέσει να κρίνω software χωρίς να έχω προσωπική εμπειρία, γι'αυτό και ξεκίνησα ένα μικρό ταξίδι από το ένα λειτουργικό σύστημα στο άλλο.
Μέχρι τον Φεβρουάριο, το pc μου έτρεχε Windows 2000. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο (σε σχέση με τα XP) είναι οι λιγότεροι πόροι που χρειάζονται για να κάνουν την ίδια δουλειά. Τα ΧΡ πάντα μου φαίνονται βαριά και φορτωμένα. Τα W2k ήταν μια σχέση πάθους, έκαναν την δουλειά τους ήσυχα και ωραία, λίγο φρόντιζες να κρατάς σε καλή φόρμα την registry, λίγο ένα defrag από δω κι από κει, κατέβαζες και τα security updates (τα οποία ήταν ουκ ολίγα), μια χαρά. Φυσικά το καθιερωμένο format ανά 6-12-18 μήνες δεν το γλίτωνες αν ήθελες να δουλεύεις σαν άνθρωπος, αλλά "Windows είναι αυτά, ένα format το θέλουν".
Τα τελευταία χρόνια, παράλληλα με το pc υπήρχε και ένας server με Debian. Ούτε μόνιτορ, ούτε γραφικό περιβάλλον. Κονσόλα και πάλι κονσόλα. Η ύπαρξή του στην αρχή ήταν κυρίως για εκπαιδευτικούς σκοπούς, αλλά στην πορεία άρχισε να βγάζει και δουλειά (βλέπε downloading, e-mail notifications, file server και έπεται fax/print server). Έτσι άρχισα να μαθαίνω δυο-τρια πράγματα για το Linux και τα Debianοειδή. Μαγεία η multitasking κονσόλα, χλιδή το υπέροχο apt-get, αλλά το ωραίο είναι αλλού: στην νοοτροπία. Η νοοτροπία ήταν τελείως διαφορετική από τα Windows. Το πιο σημαντικό ήταν να συνηθίσω ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ REGISTRY. Η κάθε εφαρμογή έχει το δικό της config file. Ένα μικρό textάκι, το ανοίγεις, το αλλάζεις και κάνεις επανεκκίνηση την εφαρμογή. Έτοιμες οι αλλαγές. Κάπως έτσι κατάλαβα το γελοίο της registry. Είναι επιεικώς ηλίθιο να πρέπει να κάνεις επανεκκίνηση το pc γιατί άλλαξες μια ρύθμιση σε μια εφαρμογή.
Κάπως έτσι πείστηκα ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα που πρέπει να δω σε ότι αναφορά τα λειτουργικά συστήματα. Τον Φεβρουάριο του 2006, μόλις απολύθηκα από φαντάρος (biiiig smile) είπα να αλλάξω και την e-ζωή μου. Τα Windows πήγαν σε ένα μικρό partition (just in case, ποτέ δεν ξέρεις) και εγκατέστησα Ubuntu 5.10, codename Breezy Badger.
Χλιδή! Έρωτας με την πρώτη ματιά. Εγκατάσταση για χαζούς (πιο απλή και από ΧΡ), φιλικό περιβάλλον και από κάτω Unix. Πραγματικό multitasking, κάθε εφαρμογή μόνη της (και όχι "κλείσε όλες τις εφαρμογές για να εγκατασταθώ") και όλα αυτά από μια open source community που σε κυνηγάει για να σε βοηθήσει. Η προσαρμογή πιο γρήγορη απ'ότι νόμιζα, τα Ubuntu fora βοηθάνε πάρα πολύ. Ο shared εκτυπωτής δούλεψε μέσα σε 5 λεπτά. Ακόμα και η κάρτα tv δούλεψε ανέλπιστα εύκολα (τα config files που λέγαμε). Μόνο με την webcam χρειάστηκε να ψάξω για driver module και να παιδευτώ.
Προβλήματα φυσικά και υπήρξαν. Όπου εμπλεκόταν κάποιο proprietary πρωτόκολλο/φορμά, το επίσημο Ubuntu δεν ασχολιόταν καθώς υπάρχουν θέματα copyright. Στην λίστα των "απαγορευμένων" formats συμπεριλαμβάνονται ο αλγόριθμος mp3, τα μισά video codecs, ενώ σε αυτά προσθέτονται και κάποια τα οποία ναι μεν υπάρχουν αλλά είναι πίσω σε σχέση με τις Windows εκδόσεις, όπως π.χ. το Flash. Λύσεις υπάρχουν, τα περισσότερα από αυτά λύνονται πανεύκολα με το Automatix και το EasyUbuntu, οπότε μικρό το κακό.
Το θέμα είναι ότι συνειδητοποιείς ότι κάνεις πλέον την δουλειά σου καλύτερα. Το OpenOffice (πλέον) λίγα έχει να ζηλέψει από το MS Office. Για ΟΤΙ χρειαστείς, υπάρχει μια open-source εφαρμογή για να σου λύσει τα χέρια, χωρίς shareware/malware/payware/registration-για-να-τρέξω-ware. Όλα τζάμπα, όλα free, όλα αποτελεσματικά, πολλές λύσεις για κάθε πρόβλημα ώστε να έχεις και το δικαίωμα της επιλογής. Τα updates του συστήματος αρκετά συχνά (οι κάτοχοι dsl είναι ευνοημένοι), ενώ, σημειωτέον, δεν χρειάζεται να βάλω antivirus. Μόνο παιχνίδια δεν θα παίξεις, αλλά υπάρχει το ScummVM (και ένα κάρο άλλοι emulators) και αυτό με καλύπτει πλήρως. Ναι ρε, Monkey Island και τα μυαλά στα keyboards! Για μένα πάντως, η απεξάρτηση από τα Windows επήλθε και δεν έχω ούτε έναν λόγο για να επανέλθω.
Η "ανάγκη" (ποτέ δεν υπάρχει ανάγκη, εμείς την δημιουργούμε) για την αγορά ενός laptop ήταν η αφορμή για την γνωριμία με την Apple. Designάτα μοντέλα (το eye-candy είναι σημαντικός geek factor), με ένα εξαιρετικό (κατά τα λεγόμενα, δεν ξέρω ακόμα) λειτουργικό σύστημα που βασίζεται σε πυρήνα BSD. Ώπα, χοροπήδηξε ο linuxάς, εδώ έχει Unix! Εκτός από Unix, τα mac έχουν και μια αξιοσέβαστη κοινότητα που τα υποστηρίζει θερμά (cult of mac) με πολλές ποιοτικές και εξαιρετικές εφαρμογές. Κάτι σαν το Ubuntu δηλαδή :) Το hardware ούτως ή άλλως με αφήνει σε γενικές γραμμές αδιάφορο, φτάνει να κάνει την δουλειά του σωστά. Αυτό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον περισσότερο είναι ο σεβασμός προς τον αγοραστή, τουλάχιστον όπως το είδα εγώ.
Πρώτο γκολ, το GarageBand και λοιπές εφαρμογές του MacOSX. Ταυτόχρονη πολυκάναλη ηχογράφηση σε εφαρμογή που πάει πακέτο με το λειτουργικό; Ο παράδεισος του ερασιτέχνη μουσικού. Τέτοια προγράμματα συνήθως παίζουν σε τιμές ανάλογες του Photoshop. Οι υπόλοιπες εφαρμογές του iLife δεν με ενθουσίασαν τόσο ("κάτσε να τις δεις πρώτα ρε θείο") αλλά υποψιάζομαι ότι δεν είναι του πεταματού. Πληρώνεις για software και το χαίρεσαι.
Δεύτερο γκολ, η υποστήριξη. Ακόμα και οι mac με G3 (επεξεργαστής που βγήκε το 1997) τρέχουν την τελευταία έκδοση του MacOSX, και απ'ότι ανακοινώνει η Apple, θα τρέχει και την επόμενη (Leopard, βγαίνει την άνοιξη). Δεν είπαμε ότι πετάει, αλλά συγκρίνετε με τις απαιτήσεις των Vista και καταλαβαίνετε. Ανταλλακτικά υπάρχουν ακόμα στην αντιπροσωπεία για ότι χρειαστείς. Ξέρεις λοιπόν ότι παίρνεις ένα mac με χρόνο ζωής άνω των 3-4 χρόνων.
Τρίτο γκολ, το innovation. Μ΄αρέσει οι εφαρμογές που δουλεύω να έχουν πρωτοποριακή σύλληψη ή/και έξυπνη υλοποίηση (τα λέγαμε και προηγουμένως). Με κάνει να περιμένω τα επόμενα προϊόντα της εταιρείας όπως περίπου περιμένεις τον επόμενο δίσκο του αγαπημένου σου τραγουδιστή. Άλλωστε, programming is an art form.
...μεγάλο το σεντόνι....
Τέλος πάντων, αυτό που προσπαθώ να περάσω είναι ότι η μεταβίβασή μου από την μία πλατφόρμα στην άλλη δεν είναι ούτε φανατίλα, ούτε καπρίτσιο. Απαιτώ από τον εαυτό μου να έχει ανοιχτούς ορίζοντες και συνειδητοποίησα ότι κάτι τέτοιο δεν ίσχυε όταν χρησιμοποιούσα αποκλειστικά το X λειτουργικό σύστημα, οποιοδήποτε κι αν είναι το Χ. Και σε τελική ανάλυση, για να κρίνεις ένα λειτουργικό σύστημα, πρέπει να ξέρεις σε τι υστερεί σε σχέση με τον ανταγωνισμό και σε τι υπερέχει.
Φίλε αναγνώστη, εσύ που κατάφερες να διαβάσεις μέχρι εδώ, σε ευχαριστώ για τον κόπο σου. Επίσης, τα Windows είναι τα χειρότερα όλων και η Microsoft πρέπει να πυρποληθεί συνθέμελα, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα :Ρ
EDIT: ξέχασα να γράψω για την σταθερότητα του Ubuntu και για τα κολλήματα που ΔΕΝ έχει. Με μόνη εξαίρεση όταν έβαζα λάθος kernel module για την webcam (και εγαμιόταν το σύμπαν), από τον Φεβρουάριο είχα 0 (ολογραφώς: μηδέν) κολλήματα. Αλλά έτσι είναι. Όταν έχεις καιρό να τα δεις, τα ξεχνάς κιόλας... ;)
8 σχόλια:
Χμμμ...
Διαφωνώ:
1) Στην σύγκριση του νεοαποκτηθέντος gadget σου με τα WinXP.
- btw, αν μου έλεγες ότι πήρες ένα laptop και του έχωσες ένα Ubuntu, δεν θα μου είχε φανεί περίεργο.
2) "Το OpenOffice (πλέον) λίγα έχει να ζηλέψει από το MS Office."
- Κόψε το δούλεμα. Δεν υπάρχει καν σύγκριση. Τα έχω δουλέψει παράλληλα για πάρα πολύ καιρό, και η προσωπική μου γνώμη για το status του ΟpenOffice είναι: Παιχνίδι. Κακογραμμένο.
3) "Για ΟΤΙ χρειαστείς, υπάρχει μια open-source εφαρμογή για να σου λύσει τα χέρια, χωρίς shareware/malware/payware/registration-για-να-τρέξω-ware."
- Αυτή τη στιγμή γράφω κώδικα στο Syn Text Editor, ακούγωντας μουσική με το WinAmp, παίζοντας #Trivial με το XChat, κατεβάζοντας τσόντες με το eMule, κλπ κλπ, όλα under Win2k.
4) "ενώ, σημειωτέον, δεν χρειάζεται να βάλω antivirus"
- http://www.zdnet.com.au/news/security/0,2000061744,39164062,00.htm (πχ)
5) 'Η "ανάγκη" (ποτέ δεν υπάρχει ανάγκη, εμείς την δημιουργούμε) για την αγορά ενός laptop ήταν η αφορμή για την γνωριμία με την Apple.'
- Ok, why not.
6) "ξέχασα να γράψω για την σταθερότητα του Ubuntu και για τα κολλήματα που ΔΕΝ έχει"
- Δεν μπορείς να συγκρίνεις τη σταθερότητα ενός λειτουργικού που δοκίμασες για μερικούς μήνες, με οποιοδήποτε άλλο λειτουργικό. Η σταθερότητα ενός box έχει να κάνει με το config του box και όχι με το λειτουργικό του. Δοκίμασε να φτιάξεις ένα server με Win2k γυμνά και θα δεις ότι το uptime του είναι εφάμιλλο αν όχι καλύτερο οποιουδήποτε linux box. Το μεγάλο πρόβλημα που συναντάω κάθε μέρα με linux boxes είναι πως έχουν στηθεί από ασχέτους οι οποίοι έβαλαν linux γιατί άκουσαν ότι είναι πιο πιθανό. Θέλεις μερικές ip debian-based μηχανημάτων που δουλεύουν ως db servers, αλλά έχουν την πόρτα 80 ανοιχτή;
Συμφωνώ:
1) "Είναι επιεικώς ηλίθιο να πρέπει να κάνεις επανεκκίνηση το pc γιατί άλλαξες μια ρύθμιση σε μια εφαρμογή."
2) "Ναι ρε, Monkey Island και τα μυαλά στα keyboards!"
3) "Αυτό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον περισσότερο είναι ο σεβασμός προς τον αγοραστή, τουλάχιστον όπως το είδα εγώ."
Ουφ. Τέλος πάντων. Η γνώμη μου για οτιδήποτε made by apple είναι πάρα πολύ κακή. Έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που έκατσα μπροστά σε έναν Mac, αλλά γνώμη δεν μου αλλάζεις! :>
Εγώ αυτό που είδα είναι ότι στους 6 πρώτους μήνες με οποιαδήποτε Windows είχα μπλε οθόνες και αδικαιολόγητες καθυστερήσεις, κάτι που μου έκανε εντύπωση δια της απουσίας των στο Ubuntu.
Για server χρήση, βάζεις αυτό που μπορείς να διασφαλίσεις καλύτερα. Αν δεν ξέρεις να το χειριστείς, δεν το βάζεις. Νόμος. :)
Ενδιαφέρον το virus...
ο μόνος λόγος που δεν θα αλλάξω το OS X (και ο λόγος που δεν εγκατέστησα τελικά το ubuntu) είναι το expos?!
είμαι προσαρμοστικός τύπος, όπου και να με βάλεις να δουλέψω κάθομαι αλλά ξέρεις πόσες φορές έχω βρεθεί σε ξένο υπολογιστή να "χτυπάω" τις γωνίες της οθόνης για να δω όλα τα παράθυρα μαζί?
απλά αυτό που ξέχασες (ή που έστω εγώ δεν πρόσεξα) είναι ότι το κάθε λειτουργικό απευθύνεται και σε διαφορετικού τύπου χρήστη!
πχ configuration file? Βας ιστ ντας? αυτά που τελειώνουν σε .plist υποθέτω, σωστά? whatever εγώ την δουλειά μου θέλω να κάνω, drag&drop την εφαρμογή σε όποιον φάκελο γουστάρεις 2πλο κλικ και είσαι έτοιμος! Εγκατάσταση? Εννοείς να περιμένω να αντιγραφεί, σωστά? Αυτό είναι το mac, η χαρά του ανίδεου, του δεν ξέρω που πάνε τα 4 και όμως κάνω παπάδες!
Στο linux τελειώνουν σε .conf, αλλά υποθέτω ότι μιλάμε για τα ίδια πράγματα. Expose fanatic? :)
Ρε συ tyxod, με προβλημάτισες... τι δεν σ'άρεσε στο OpenOffice; Εντάξει, καταλαβαίνω για pre-v2.0, αλλά το 2.0+ είναι καλόοοοο. Λίγα προβλήματα είδα στο powerpoint support αλλά την έχω καταβρεί με τα υπόλοιπα...
"τι δεν σ'άρεσε στο OpenOffice;"
1) Ταχύτητα. (Φυσικά μιλάμε για win περιβάλλον, δεν μπορεί να γίνει σύγκριση των δύο σε άλλο περιβάλλον).
2) Ταχύτητα. (Θέλω να ανοίξω τον word processor, να γράψω 3 γραμμές, να τις κάνω κόκκινες, και να το κλείσω - δεν με ενδιαφέρει να μου φορτώσει το base για όλα τα υπόλοιπα office εργαλεία.) - Abiword.
3) Ξεδιάντροπη αντιγραφή. Δεν θέλω το ίδιο gui. Δεν θέλω τα ίδια shortcuts. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου η ευκολία του migration από msoffice σε openoffice. Μάλιστα με προβληματίζει ιδιαίτερα το γεγονός πως ένα floss εργαλείο προσπαθεί να "διαφημιστεί" με τέτοιο τρόπο.
3a) Δηλαδή ποιος ο λόγος να υπάρχει db εργαλείο στο openoffice? ε; Το βάζουμε κι ας είναι και πατάτα; Έτσι απλά για να υπάρχει;
3b) Δεν θα ήταν γαμάτο να μπορείς να κατεβάσεις μόνο το writer; Ας κατέβαζες και τα core components την πρώτη φορά...
4) Το γεγονός πως δεν χρησιμοποιεί swt
5) Λείπουν πάρα πολλά features του ms-office (από τη στιγμή που το openoffice θυμίζει περισσότερο fork παρά original πράμα, τότε είναι λογικό να γκρινιάζω).
6) Στην ελληνική έκδοση μου έβγαλε ένα μήνυμα λάθους στα αγγλικά. Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες.
7) κλπ...
Αν έβγαλες τον Quick Loader (ο οποίος καταλαμβάνει μια 20αριά ΜΒ στο γόνατο), καταλαβαίνω τα παράπονα για καθυστέρηση, είναι όντως ακούνητο...
Στα features, πάω πάσο. Δεν έχω δουλέψει κανένα σε τόσο βάθος ώστε να καταλάβω διαφορά, για να το λες κάτι θα ξέρεις παραπάνω.
Περί gui... κολοκυθόπιτα :D
Οφείλω να ομολογήσω ότι ΧΡ δεν έχω χρησιμοποιήσει για ικανοποιητικό διάστημα, αλλά οι μικρές μου εμπειρίες μου έκατσαν στραβά και μπορεί απλά εγώ να είμαι ο περίεργος. Οι μπλε οθόνες μπορεί να έχουν μειωθεί αισθητά (σε 2000 και ΧΡ) αλλά το μηνυματάκι "this program has generated an error" το είδα ουκ ολίγες φορές, είτε σε third-party applications είτε σε MS products.
Τα Vista τα δοκίμασε φίλος και όταν με το καλό έβαλε ΧΡ νόμιζε ότι έκανε αναβάθμιση...
Απ'ότι μου είπε, "τα Vista υστερούν εμφανώς σε σχέση με τα ΧΡ στο θέμα της ταχύτητας".
Δημοσίευση σχολίου