Εμπορικές συμφωνίες Apple με παρόχους για την διάθεση του iPhone.
Συμφωνία πρώτη: AT&T - USA. 300 εκατομμύρια κάτοικοι.
(κατά το 100 χιλιάδαι δίσκοι)
Συμφωνία δεύτερη: O2 - UK. 60 μύρια.
Συμφωνία τρίτη: T-Mobile - Γερμανία. 80 μύρια.
Συμφωνία τέταρτη: Orange - Γαλλία. 60 μύρια.
Με τέσσερις (δύσκολες λόγω των όρων που θέτει η Apple) συμφωνίες, 500 μύρια ψυχές. Προφανώς και δεν θα πάρουν όλοι, αλλά ακόμα και το 1% είναι 5 εκατομμύρια - καθόλου άσχημα θα έλεγα.
Πόσες χώρες πρέπει να εξαντλήσουμε μέχρι να πλησιάσουμε στα 11 εκατομμύρια της Ελλάδας;
Όπου, ας είμεθα ρεαλιστές, ΔΕΝ θα κάνει τρελές πωλήσεις. Η ελληνική νοοτροπία βαρυστομαχιάζει στην αγορά ενός κινητού 400 ευρώ με 2 χρόνια συμβόλαιο και 50 ευρώ πάγιο, το οποίο δεν γράφει video, δεν στέλνει αρχεία μέσω Bluetooth στον κολλητό και επιπλέον απαιτεί ενεργοποίηση μέσω υπολογιστή. Και μάλιστα από μια εταιρία που κατασκευάζει mp3 players και υπολογιστές που -άκουσον άκουσον- δεν έχουν Windows.
Ναι, θα το πάρω εγώ, θα το πάρεις εσύ, θα το πάρει ο παραδίπλα geek και ο μοστραδόρος της καφετέριας απέναντι. Άλλα πάλι λίγοι θα είμαστε. Γιατί, ας μην ξεχνάμε, πολλοί από αυτούς που θέλουν iPhone, το έχουν ήδη.
Φαντάζομαι ότι η Apple θα κυνηγήσει μεγαλύτερα αγοραστικά κοινά:
- Σκανδιναβία, λίγοι κάτοικοι, πολλά λεφτά, μεγάλη εξοικίωση με τεχνολογία.
- Κίνα, λόγω πληθυσμού και μόνο.
- Μέση Ανατολή. Πολλά τα λεφτά, Άρη.