Crash and burn podcasting

Είχα μια "φαεινή" ιδέα, να ξεκινήσω ένα dirt-simple podcast για την Θεσσαλονίκη, ενημέρωση, σχολιασμός κλπ κλπ. Μέσα σε ένα απόγευμα είχα έτοιμο domain, ένα tumblr account, έτοιμο podcast-friendly feed - περισσότερη ώρα έφαγα στην επιλογή του tumblr theme παρά στα υπόλοιπα. Η υποδομή τελικά ενός απλού podcast είναι εύκολη υπόθεση.

(Tip: αν τα αρχεία του podcast σου είναι μικρά, το public folder του Dropbox είναι μια πολύ εύκολη, γρήγορη, φτηνή λύση για file hosting)

Μετά όμως εμφανίστηκε το πρόβλημα του content. Το πόσο δύσκολο είναι να μαζέψεις τοπικά νέα ήταν μια μεγάλη έκπληξη. Η online πληροφόρηση για τοπικά νέα είναι ελάχιστη - πρέπει να κάνεις μεγάλες προσπάθειες και να περάσεις μέσα από τόνους data noise για να βρεις πληροφορία που μπορείς να χρησιμοποιήσεις. Εδώ εμφανίστηκε και ένα άλλο θέμα το οποίο θέλει σκέψη. Ο τύπος της πληροφορίας που θα αποφασίσεις να μεταδώσεις θα διαμορφώσει το στυλ του podcast - θα μεταδώσεις κάθε τοπικό νέο που βρίσκεις μπροστά σου, κάνοντας το podcast ειδησεογραφικό δελτίο, ή θα επιλέξεις κάποια ενδιαφέροντα θέματα και θα σχολιάσεις, όπως τα ερασιτεχνικά (με την καλή έννοια) podcasts;

Αυτή την στιγμή, δεν είμαι σίγουρος ότι το τοπικό podcast είναι βιώσιμο, και δεν εννοώ από την πλευρά της ακροαματικότητας. Δεδομένου ότι υπάρχουν περίπου μηδέν podcasts με τέτοια θεματολογία, πιστεύω ότι το κοινό θα καλοδεχτεί μία τέτοια πρόταση. Όμως, αν πεις ότι π.χ. θα βγάζεις μια εκπομπή κάθε βδομάδα, το να μαζέψεις αρκετά θέματα για συζήτηση σε κάθε εκπομπή θα απαιτεί μεγάλη προσήλωση και προσπάθεια, που εγώ τουλάχιστον δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να προσφέρω. Είχα την εντύπωση ότι θα είναι το ίδιο εύκολο με το να πάρεις τα 5 τελευταία θέματα από Slashdot, Engadget, Ars Technica κλπ και να βγάλεις εκπομπή σχολιάζοντας τα - αν μη τι άλλο, η μέθοδος αυτή δουλεύει για τα tech podcasts. Δουλεύει όμως γιατί ως καμμένος ξέρεις που θα βρεις ενδιαφέρουσα θεματολογία. Έλα όμως που δεν ξέρω ποιο site είναι το Thessashdot ή το Μπουγάdget.

Καπού εδώ βρίσκεται η ρίζα του προβλήματος. Ο χώρος μου είναι η τεχνολογία, εκεί ξέρω τι γίνεται, εκεί έχω άποψη. Το να μιλάω για τοπικά νέα μου είναι εξίσου δύσκολο με το να μιλάω για αυτοκίνητα, ποδόσφαιρο, γλυπτική, αρχιτεκτονική, ιατρική, ατομική φυσική. Χρειάζεσαι κάποιον από τον χώρο αυτόν για να δημιουργήσει σχετικό content. Από την άλλη, οι άνθρωποι που ανήκουν στον καθένα από αυτούς τους χώρους, σπανίως είναι computer geeks ικανοί να σηκώσουν ένα podcast (στην σπάνια περίπτωση που ξέρουν τι είναι podcast). Για αυτό και ο χώρος του podcasting είναι geekοκρατούμενος- οι "υπόλοιποι" είναι πρακτικά αποκλεισμένοι. Ακόμα και οι εξαιρέσεις (π.χ. το εξαιρετικό ftiaxto.gr) επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Αδυνατώ να πιστέψω ότι δεν υπάρχουν δύο καμμένοι αυτοκινητάδες για να κρατήσουν ένα podcast αυτοκίνησης. Το ξέρω και το ξέρεις ότι υπό κανονικές συνθήκες τα podcast αυτοκίνησης θα έχουν περισσότερους followers από τα techcasts στην Ελλάδα.

Πρέπει να αρχίσουμε το κίνημα του open-source podcasting production. Όλοι (όλοι; :D) έχουμε φίλους που δεν ανήκουν στον χώρο του IT. Πιάστε αυτούς που έχουν πάθος με κάποιο άλλο αντικείμενο, εξηγήστε τους με απλά λόγια τι είναι podcast και πως δουλεύει η διαδικασία, βάλτε τους να ακούσουν μερικά για να δουν τι γίνεται. Αν τους δεις ορεξάτους και έτοιμους, βοήθησε τους να στήσουν το podcast τους. Ξέρεις ότι κι εσύ κερδισμένος θα βγεις από την εμπειρία.

Επίσης, ειδησεογραφικά portals υπάρχουν παντού. Ένα περιποιημένο portal για την Θεσσαλονίκη με ειδήσεις, εκδηλώσεις κλπ δεν βρήκα. Ακούτε εσείς οι internet entrepreneurs; ;)

Για τέλος, είχα μια σκέψη και θα ήθελα κάποιες απόψεις. Μιας που απ' ότι φαίνεται δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσω το podcast που ξεκίνησα να στήσω, πόσο μπάχαλο θα γινόταν αν άνοιγα την πρόσβαση πλήρως σε όποιον μπορεί να ηχογραφήσει την φωνή του σε mp3; :D

Μεγάλες αλήθειες

"Guys aren't that fussy"

ΥΓ: Ο Adam Hills είναι ένας αξιαγάπητος stand-up comedian, από τους τοπ 5 αγαπημένους μου - γελάς μαζί του χωρίς να αισθανθείς ούτε μια φορά προσβεβλημένος ή τσιτωμένος. Από τους πιο feel-good κωμικούς που έχω δει. Η παράσταση του Characterful & Joymonger βρίσκεται ολόκληρη στο YouTube σε κομμάτια, αξίζει.

Νηστικός, εκ της Νηστείας

Ημείς, ως σπουδασταί εις το εξωτερικόν, ερχόμεθα κατά τις διακοπές του Πάσχα πίσω εις την πατρίδα για δύο λόγους κυρίως: να μας πλύνει η μάνα κανά ρούχο και να πλακωθούμε σε ξύγκια και ξύδια. Με λίγα λόγια, δεν νηστεύω, οπότε δε με αφορά προσωπικά το θέμα, έχω όμως κάποιες απορίες...

Γιατί ελιές και όχι λάδι; Οι περισσότερες θεωρίες που έχω ακούσει είναι εξυπνάδες της στιγμής, όπως το αστείο "επειδή το λάδι βγαίνει από επεξεργασία της ελιάς", λες και το ψωμί φυτρώνει στα δέντρα έτοιμο. Από τις θεωρίες που έχω ακούσει και που έχουν κάποια λογική βάση και φαίνονται πιθανές έχουμε τα εξής:

Η πρώτη θεωρία λέει ότι επί Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το λάδι για κάποιους λόγους (κόστους ή σπανιότητας) δεν ήταν τόσο προσβάσιμο στον απλό λαουτζίκο και έμενε προνόμιο της αριστοκρατίας, οπότε προστέθηκε στα αρτίσιμα είδη για να μην το ζητάει το πόπολο. Παραμένουν απορίες για τα οικονομοτεχνικά στοιχεία της εποχής και κατά πόσο συμφωνούν με τα παραπάνω, αλλά το κεντρικό νόημα έχει κάποια λογική και δεν είναι τελείως απίθανο.

Η δεύτερη θεωρία λέει... γιατί έτσι! Μπήκε ψιλοτυχαία στην λίστα των απαγορευμένων τροφών, μόνο και μόνο για να δοκιμάζεται η υπακοή των πιστών μέσω της νηστείας. Το θέμα δηλαδή δεν είναι ότι έχει κάτι η τροφή, πέρα από το ότι είναι δημοφιλής, αλλά ότι ο πιστός, απέχοντας από αυτήν, δίνει σαφή ένδειξη υπακοής. Αρκετά λογικό, η Εκκλησία έχει μια διαχρονική ανάγκη για επιβεβαίωση της πίστης από το ποίμνιο (εσείς υπογράψατε για τις ταυτότητες;).

Μία τρίτη θεωρία, που δεν αποκλείει απαραίτητα τις άλλες δύο, είναι ότι η νηστεία των πρώτων Χριστιανών ήταν αποκλειστικά ψωμί και νερό, και στην πορεία, για να αντέχουν οι πιστοί τις πολυήμερες νηστείες, έγιναν κάποιες "εκπτώσεις" και στα νηστίσιμα προστέθηκαν οι ελιές, οι φακές, τα χορταρικά και όλα τα γνωστά. Πάρα πολύ πιθανό, καθώς μια αυστηρή νηστεία αποκλειστικά ψωμιού επιβαρύνει φοβερά τον οργανισμό - πόσο μάλλον σε μια εποχή που η τροφή δεν ήταν τόσο άπλετη όσο τώρα. Δεν συμφέρει να εξαφανιστεί το ποίμνιο λόγω έλλειψης σιδήρου και βιταμινών :D

(λεπτομέρεια, καμιά από αυτές τις θεωρίες δεν έχει κάποιον αυστηρά θρησκευτικό λόγο για την απαγόρευση του λαδιού)

Τώρα φανταστείτε και μια παρόμοια συζήτηση για το "όχι ψάρια, ναι θαλασσινά". Δεν ακούγεται σαν κρυφορατσιστική επίθεση στις ποταμίσιες πέστροφες; :D Και αν μη τι άλλο, το καλαμαράκι και το χταποδάκι στα κάρβουνα είναι κορυφαίοι και εκλεκτοί μεζέδες, είναι περίεργο πως ξέφυγαν μιας απαγόρευσης που προωθεί την εγκράτεια - έχετε δει με τι εγκράτεια πέφτουν οι περισσότεροι στις γαρίδες; Μάλλον γιατί οι άγιοι πατέρες ήξεραν ότι χταποδάκι χωρίς τσίπουρο δεν κατεβαίνει και για αυτό πρόσθεσαν και τα οινοπνευματώδη στα αρτίσιμα. Κρασάκια, ούζα και μοχίτια ξέχνα τα. Εδώ βέβαια εμφανίζεται και ένα ψιλο-conflict με την μετάληψη άλλα το προσπερνάμε...

Εντωμεταξύ, αν έχω καταλάβει καλά... τα Σαββατοκύριακα (με εξαίρεση το Μ. Σάββατο) είναι μέρες μη νηστείας. Σύμφωνα με την Βικιπαίδεια, το να νηστεύεις τα ΣουΚου σημαίνει ότι είσαι αντίθετος του Δόγματος και επισύρει την ίδια ποινή με αυτούς που δεν κρατάνε τις νηστείες - η οποία επί της ευκαιρίας είναι αφορισμός. Το έχω δει και σε κάποια άλλα sites και μου κάνει λίγο εντύπωση ότι η "υποχρεωτική" άρση νηστείας τα ΣουΚου δεν είναι τόσο γνωστή - αν όντως ισχύει τότε τζάμπα ταλαιπωρούνται τόσοι νηστικοί νηστεύοντες.

Πραγματικά, κάποιος πρέπει να βγάλει ένα Νηστεία for Dummies.

Τέλος, διαβάστε και τη τοποθέτηση και τις απορίες της Tanila επί του θέματος - γέλασα με την ψυχή μου.

Mac ή MAC;

Mac: υπολογιστής Apple.

MAC: Media Access Control.

Προκύπτει ότι η φράση "υπολογιστής MAC" δεν είναι σωστή.

Instapaper

Τι υπηρεσιάρα είναι αυτή!

Εγκατάσταση:

Αφού φτιάξεις το (δωρεάν) account σου, σου εμφανίζει το εικονίδιο-bookmarklet που γράφει "Read later", το κάνεις drag-n-drop πάνω στην bookmark bar του browser και είσαι έτοιμος!

Χρήση:

είσαι σε κάποιο site που θες να διαβάσεις αλλά δεν έχεις χρόνο; Πατάς το "Read later" που έβαλες στον browser και καθάρισες! Το site αποθηκεύεται στο instapaper account σου. Όταν θα έχεις χρόνο και όρεξη, μπαίνεις στο instapaper και διαβάζεις ότι έχεις αφήσει εκεί μέσα.

Πέρα από την εκπληκτική ευκολία και το μινιμαλιστικό design που το γουστάρω τρελά, έχει κάποια έξτρα bonus όπως το Instapaper Text bookmarklet, το οποίο καθαρίζει το website που βλέπεις από όλο τον θόρυβο και σου αφήνει μόνο κείμενο. Παράδειγμα: το καθαρισμένο post μου για το iPad. Τα bookmarklets, παίζουν σε οποιονδήποτε desktop ή mobile browser υποστηρίζει javascript (οτιδήποτε εκτός από απλά κινητά).

Για τις iPhone bitches υπάρχει και η εφαρμογή σε free και pro εκδόσεις, με κυριότερο προσόν την offline πρόσβαση στις σελίδες που έχεις κρατήσει.

Κάτι τέτοιες εφαρμογές υπήρχαν και σε PalmOS/Win Mobile συσκευές, τότε που το WiFi και το 3G δεν ήταν τόσο διαδεδομένα, και φυσικά ήσουν αναγκασμένος να τα κάνεις όλα αυτά στον υπολογιστή, να κάνεις sync με το USB καλώδιο για να έχεις το site στο Palm. Βολικό -για τότε-, αλλά ευτυχώς τα πράγματα εξελίσσονται.