Άρχισαν οι στολισμοί...

Η εταιρία που έχει τον έναν όροφο στο κτίριο απέναντι είναι από τους πρώτους που τρέξαν να στολίσουν φέτος. Τα φωτάκια που μοιάζουν με "^" είναι ηλεκτρικά κεράκια και σε λίγο θα γεμίσουν όλα τα παράθυρα της πόλης - σουηδικό έθιμο που κρατούν όλοι επιμελώς.

Λεπτομέρειες επί του εθίμου στο blog του Nenyakiου.

ΥΓ: Επίσης νυχτώνει από τις 3.30, όλα είναι καλυμμένα από το χιόνι και η θερμοκρασία δεν ανεβαίνει πάνω από τους -3. Βαρύς χειμώνας και πάλι φέτος.

Shopping therapy: Majestouch Tenkeyless keyboard

Τον τελευταίο καιρό τρωγόμουν να αλλάξω πληκτρολόγιο. Καλό-χρυσό το Apple keyboard, αλλά χρησιμοποιεί τον ίδιο μηχανισμό πλήκτρων με τα πληκτρολόγια των laptops. Πέρα από τις μικρές αντοχές στην κακομεταχείριση και την μέτρια αίσθηση, άλλο ένα κουσούρι που έχουν τέτοια πληκτρολόγια είναι ότι πρέπει να τερματίσεις την διαδρομή του πλήκτρου για να καταγραφεί το πάτημα. Η διαφορά από το να χτυπάς τα δάχτυλα σου στο γραφείο είναι μικρή.

Το ότι το Apple keyboard άρχισε να χαλάει (τα 'φτυσε το πάνω βέλος), απλά με ανάγκασε να το πάρω απόφαση - εδώ πλέον έπρεπε να πέσουν μελέτη και λεφτά.

Μετά από πολύ προσεκτικό διάβασμα του Mechanical Keyboard Guide thread και πολλών reviews, κατέληξα πρώτα στον μηχανισμό των πλήκτρων, σε θεωρητικό επίπεδο βέβαια, καθώς η πιθανότητα του να βρεις τέτοια πληκτρολόγια για να τα δοκιμάσεις είναι μηδαμινή. Μηχανικοί διακόπτες και συγκεκριμένα Cherry MX brown. Η θεωρία λέει ότι είναι ανάμεσα στους MX blue και MX black διακόπτες, όπου ΜΧ Blue = φασαρία+αίσθηση, MX black = ησυχία+χάλια αίσθηση.

Από τα διαθέσιμα πληκτρολόγια με τέτοιους διακόπτες προέκυψαν δύο υποψήφιοι: το Filco Majestouch και το Das Keyboard silent, και τα δύο στην ίδια τιμή. Προτίμησα το Majestouch (Tenkeyless, χωρίς αριθμητικό πληκτρολόγιο), για τον πολύ απλό λόγο ότι το αριθμητικό πληκτρολόγιο μου είναι άχρηστο και μεγαλώνει την διαδρομή που πρέπει να κάνει το χέρι μου για να πάει από το πληκτρολόγιο στο mouse (το οποίο θεωρείται εργονομικός εφιάλτης).

Τέρμα η θεωρία. Η παραγγελία έγινε βάσει της λογικής "δε γ@μείς", και το πληκτρολόγιο κατέφθασε.

Ναι, 140€ είναι πολλά για πληκτρολόγιο, και χάνω το usb hub και το Function πλήκτρο... ΑΛΛΑ....

είναι όλο μεταλλικό (εκτός των πλήκτρων φυσικά), ζυγίζει γύρω στο 1 kg, οπότε δεν πρόκειται να πάει πουθενά όταν πληκτρολογώ και έχει το bonus της δυνατότητας χρήσης ως φονικό όπλο. Η ποιότητα κατασκευής μπορεί να περιγραφεί με την λέξη "τεθωρακισμένο". Η αίσθηση των πλήκτρων είναι υπέροχη, η καταγραφή του πατήματος γίνεται κάπου στην μέση της διαδρομής, με tactile feedback στα δάχτυλα για να το καταλάβεις, έτσι ώστε να μην χρειάζεται να τερματίζεις το πλήκτρο και να κουράζεις τα δάχτυλα σου.

Φυσικά, είναι δύσκολο να προσαρμοστείς, δεν υπάρχει περίπτωση να σταματήσεις "μαχαίρι" την συνήθεια να τερματίζεις το πλήκτρο. Βλέπω όμως ότι με λίγες ώρες χρήσης, περίπου 30% των πατήματων που κάνω δεν τερματίζουν, και το θεωρώ κέρδος - ότι ταλαιπωρία μπορώ να γλυτώσω είναι υπέρ των χεριών μου. Το space πάντως εξακολουθώ να το κοπανάω - ο αντίχειρας μου θα με ταλαιπωρεί για καιρό ακόμα μάλλον.

Και φτάνουμε στα του ήχου. Η εταιρία που φτιάχνει το Das Keyboard βάζει τους Cherry MX Brown διακόπτες στο "Silent" μοντέλο τους. Πολύ θα ήθελα να ξέρω πως ακούγεται το κανονικό μοντέλο τους, γιατί οι MX brown διακόπτες μπορεί να μην ακούγονται σαν jet engine αλλά ίσως είναι καλύτερα να τους χρησιμοποιείτε όταν είστε μόνοι στο δωμάτιο.

Μικρό δείγμα:

Και το Majestouch και το Das βγαίνουν σε blank εκδόσεις, όπου τα πλήκτρα δεν έχουν επιγραφές των γραμμάτων - κάτι που σε αναγκάζει να μάθεις τυφλό σύστημα και αυξάνει το geek credit σου. Καλή φάση, μέχρι να χρειαστεί να γράψεις password ή regular expression...

Για τους ενδιαφερόμενους, οι διανομείς στην Ευρώπη είναι η The Keyboard Company για το Majestouch και το GetDigital για το Das.

dtsomp travels to Netherlands

Λίγες μέρες διακοπές στην Ολλανδία για αναπλήρωση μπαταριών και φωτο-σαφάρι.

Βήμα 1: Eindhoven

Το Eindhoven είναι ως γνωστόν η γενέτειρα του Gerard Philips, του ιδρυτή της γνωστής Philips Electronics και πρακτικά η πατρίδα του λαμπτήρα. Οπότε, ναι, δικαιολογημένα η πόλη έχει ένα κώλυμα με την φωτοδοσία. Κάθε λίγο και λιγάκι βρίσκουν μια δικαιολογία για να γεμίσουν την πόλη φώτα. Φέτος έτυχε να πετύχω το Glow 2010. Όλη η πόλη στολισμένη με φώτα και τεράστιους προτζέκτορες να προβάλλουν εικόνες πάνω σε κτίρια και μνημεία της πόλης.

Created with Admarket's flickrSLiDR.

Βήμα 2: The Hague

(Ασχολίαστο το πόσο ψωνιστικό είναι να έχεις το "The" στο όνομα της πόλης σου...)

Η Χάγη φαίνεται να είναι πολύ όμορφη πόλη, αλλά βρέθηκα εκεί για ελάχιστες ώρες, οι οποίες θεωρώ ότι ξοδεύτηκαν άξια σε α) φαγητό και β) το μουσείο του M. C. Escher.

Created with Admarket's flickrSLiDR.

Η Apple σου λέει να μην αγοράσεις Macbook.

Πρέπει να είναι η χειρότερη περίοδος για να πάρεις φορητό Mac αυτή τη στιγμή. Ο υπεύθυνος για την ζημιά είναι το νέο Macbook Air.

Από την μία, το MBA άρχισε ήδη να παρουσιάσει κουσούρια, στην γνήσια παράδοση των rev. A προϊόντων της Apple. Γκρίνιες για kernel panics και παραμορφώσεις στην οθόνη άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους στα internets, οπότε, παρόλο που τα πρώτα reviews είναι θετικά, μην βιαστείτε να βγάλετε την πιστωτική.

Από την άλλη, δείτε πόσες καινούριες (για Macs, τουλάχιστον) τάσεις έφερε το Macbook Air.

Πλήρης απαξίωση των μηχανικών drives - ακόμα και το restoration disk είναι flash disk. Το CD δεν έχει απλά πεθάνει, έχει αποσυντεθεί. Τo DVD είναι στα τελευταία του. Ο Steve Jobs έχει επαναλάβει πολλές φορές ότι είναι αλλεργικός στο Blu-Ray - το οποίο, για να είμαστε αντικειμενικοί, δεν έχει τρελαθεί να πουλάει ακριβώς. Ο κόσμος πλέον είναι έτοιμος να δει τα Superdrives ξηλωμένα από τα Macbooks. Τουλάχιστον η σειρά των 13", που ακόμα παρουσιάζεται σαν super-portable λύση, θα επωφεληθεί από τον έξτρα χώρο και το μικρότερο βάρος. Γιατί, κακά τα ψέματα, το 13άρι MBP στα 2 κιλά παραμένει αρκετά βαρύ για να ενοχλεί σε καθημερινή μετακίνηση. Στον έξτρα χώρο θα χωρέσει ο Core i3 με έξτρα κάρτα γραφικών (τον οποίο όλοι περίμεναν στα 13άρια MBPs) και, φυσικά, ότι περισσέψει θα γίνει έξτρα μπαταρία. Αναμείνατε μεγαλύτερες επιδόσεις και αυτονομία ;)

Καρφωμένος SSD στην motherboard που χρησιμοποιείται για το πολύ εντυπωσιακό νέο instant on sleep. Ξηλώνεις (όπως είπαμε και πριν) το Superdrive, βάζεις έναν μικρό SSD για boot δίσκο ώστε να μπορείς να εκμεταλλευτείς το νέο sleep function και έναν μεγαλύτερο HDD για... τα χοντρά.

Νέες μεγαλύτερες αναλύσεις - ακόμα και το 11άρι MBA έχει περισσότερα pixels από τα 13άρια Macbooks. Εδώ υπάρχει ένα θεματάκι που δεν πολυακούγεται. Από τότε που η αγορά άρχισε να μεταβαίνει σε widescreen οθόνες, έχουμε χάσει πολύτιμο κάθετο χώρο. Οκ, πολύ βολικό που μπορούμε πλέον να χωρέσουμε δύο παράθυρα ανοιχτά το ένα δίπλα στο άλλο, αλλά το scrollάρισμα στο browsing και σε documents πηγαίνει σύννεφο. Πόσες φορές scrollάρετε οριζοντίως και πόσες καθέτως; Το web διαβάζεται κάθετα και όσο περισσότερο κάθετο χώρο έχουμε, τόσο καλύτερα. Αυτή την στιγμή υπάρχουν netbooks με μεγαλύτερη ανάλυση από το MBP. Δεν νομίζω να μείνει έτσι η κατάσταση για πολύ.

Ακόμα και η πτώση της τιμής του ΜΒΑ πρέπει να θεωρηθεί feature. Έχεις 1000€ στο χέρι, τι θα πάρεις; Το άσπρο Macbook ή το Macbook Air; Το MBA είναι αρκετά γρήγορο με τον SSD ώστε η "καθημερινή" χρήση για την οποία επίσης προορίζεται το Whitebook (web, mail, music, ταινίες) να είναι μια πιο ευχάριστη εμπειρία στο MBA - και στο μισό βάρος. Με 200€ παραπάνω, πας σε MBP. Γιατί να πάρεις το Macbook αυτή την στιγμή; Υποτίθεται ότι είναι η φτηνή λύση, αλλά απ'ότι φαίνεται, όχι αρκετά φτηνή. Να περιμένουμε ίσως κανά 200άρι πτώση στην τιμή του άσπρου Macbook;

Δηλαδη... Macbook Air μη πάρεις μέχρι να βγει revision B. Macbook (Pro ή σκέτο) μη πάρεις γιατί πλησιάζει η ώρα της ανανέωσης (το λέει και το Macrumors buyer's guide). Και το iPad άρχισε να παλιώνει και περιμένουμε την έκδοση με την Facetime κάμερα. Δύσκολος χειμώνας. Έχουμε πολλά να περιμένουμε.

Google calendar και χρονικές ζώνες

Ανοίγεις τα ρημάδια τα settings του Google Calendar και σετάρεις απαραίτητα χώρα και τρέχουσα χρονική ζώνη, ενώ έχεις και την επιλογή να βάλεις και μια δευτερεύουσα χρονική ζώνη. Αν ταξιδεύεις συχνά, ρύθμισε την. Επίσης, τσεκάρεις το Display all time zones.

Με αυτό έχεις επιτύχει να βλέπεις δύο χρονικές ζώνες ταυτόχρονα στο Google Calendar με έναν πολύ βολικό τρόπο.

Πρακτική αξία αυτού:

οι διεθνείς πτήσεις σου δείχνουν πάντα ΤΟΠΙΚΕΣ ώρες άφιξης/αναχώρησης. Αυτό σημαίνει ότι η ώρα αναχώρησης είναι πάντα στην χρονική ζώνη της χώρας αναχώρησης και η ώρα άφιξης στην χρονική ζώνη της χώρας άφιξης. Στο παράδειγμα από κάτω, η πτήση φεύγει στις 2 το πρωί από Στοκχόλμη και φτάνει στις 8:30 στην Θεσσαλονίκη.

Το πιάσαμε; Πάμε παρακάτω.

ΜΑΘΕ ΝΑ ΡΥΘΜΙΖΕΙΣ ΧΡΟΝΙΚΕΣ ΖΩΝΕΣ ΣΤΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ ΣΟΥ!

Βρες τα settings του OS σου και βάλε την τρέχουσα χρονική σου ζώνη. Και για τον υπολογιστή σου, και για το κινητό σου!

Π.χ. τα settings στο iPhone σου θα είναι ως εξής:

Όταν ταξιδεύεις, αλλάζεις την χρονική ζώνη. Αλλάζεις την χρονική ζώνη λέμε! ΜΗ ξαναρυθμίζεις την ώρα! Το να προσθέτεις/αφαιρείς ώρες για να συγχρονιστείς με την χώρα στην οποία ταξιδεύεις είναι ηλίθιο για έναν πολύ απλό λόγο: η συσκευή σου είναι εκτός τόπου και χρόνου.

Εξήγηση:

Όταν δημιουργείς ένα event στο Google Calendar (π.χ. 10πμ ώρα Ελλάδος), το event αποθηκεύεται ως event σε ώρα Γκρήνουιτς (8πμ). Από κει και πέρα, είναι θέμα του εκάστοτε calendar application να το δείξει στην σωστή ώρα. Το οποίο απαιτεί το εκάστοτε calendar application να δουλεύει στην σωστή ώρα και χρονική ζώνη, ώστε να υπολογίσει το offset της ώρας. Αν για το προηγούμενο παράδειγμα, ταξιδέψεις στο Λονδίνο και βγάλεις δύο ώρες από την ώρα Ελλάδας αντί να αλλάξεις την ζώνη, το κινητό σου θα αφαιρέσει αυτές τις ώρες από όλες τις χρονικές ζώνες, άρα και από την ώρα Γρκίνουιτς. Άρα, τώρα που είσα στο Λονδίνο, όταν η ώρα είναι 8, το κινητό σου σου δείχνει μεν 8, αλλά είναι 8 ώρα Ελλάδας. Αν έβαλες alarm στο κινητό σου για το event στις 8 ώρα Γρήνουιτς όσο είχες σωστά settings, θα αργήσει 2 ώρες.

Και ξέρεις τι λένε για το βρετανικό punctuality...