Γύρισα!

Επιστροφή στα πάτρια εδάφη μετά από 8ήμερη παραμονή στην πανέμορφη Στοκχόλμη.

(ξέρω, χεστήκατε)

Είναι πολλά αυτά που είδα και συνειδητοποίησα, νιώθω ότι μπορώ να μιλάω όλη την ώρα για αυτά - κάθε ταξίδι στο εξωτερικό είναι άλλη μια πόρτα πνευματικών οριζόντων που ανοίγει.

Οι οπτικοί τύποι μπορούν να πάνε κατευθείαν στις φωτογραφίες. Οι υπόλοιποι μπορούν να διαβάσουν μερικές εντυπώσεις εν συντομία...

• Στην Στοκχόλμη υπάρχει η Kista (διαβάζεται Σίστα - τσσσσ έμαθα και σουηδικά), το Silicon Valley της Ευρώπης - οι Σουηδοί προτιμούν να το λένε Science City. Πρώην βιομηχανική περιοχή, τώρα περιέχει πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις και γραφεία μεγάλων εταιριών πληροφορικής. Εντός 500 μέτρων είδα τρία κτίρια Ericsson, ένα της Nokia, ένα της Apple και ένα κτήνος της Tele2 (σουηδική κινητή τηλεφωνία), ενώ λίγο παραπέρα IBM, Dell, Novell, SPSS (ιχ), MathWorks, Philips κλπ. Η γη της επαγγελίας.
• Τα σουηδικά είναι σαν πιο light γερμανικά - δεν μ'άρεσαν :Ρ
• Το θέμα που καίει τους πάντες - οι Σουηδέζες. Όσο σπάνιες είναι οι άσχημες, άλλο τόσο σπάνιες είναι κι αυτές που φαντασιώνονται οι περισσότεροι. Η συντριπτική πλειοψηφία είναι αδιάφορες ή απλά καλές (οι πολύ καλές όμως είναι ΠΟΛΥ καλές). Από την άλλη βέβαια, με τόσα αρκουδοτόμαρα και πανοπλίες που φοράνε για το κρύο, μπορεί να έχω βγάλει λάθος συμπεράσματα :) Όλοι φαίνεται να συμφωνούν όμως ότι οι Σουηδέζες είναι κωλοχαρακτήρες... Άσε που οι περισσότερες έχουν καβουρδιστεί από το solarium - πώς μαύρισες μωρή στους -10;
  
• Η Στοκχόλμη είναι πανέμορφη. Απαραίτητα τα αθλητικά παπούτσια, το περπάτημα επιβάλλεται για να την δεις - αν θες απλά να μετακινηθείς, τα μέσα μεταφοράς είναι άψογα, ακριβέστατα και... ακριβούτσικα. Επίσης απαραίτητη η μεγάλη κάρτα μνήμης στην φωτογραφική ;)
• Το κρύο είναι σχετικό. Όταν φυσάει, ξυρίζει. Όταν δεν φυσάει, όλα παλεύονται.
  
• Το κάπνισμα απαγορεύεται σε δημόσιους χώρους - αν θες να καπνίσεις, βγες έξω. Υπέροχο. Ακόμα και η μικρότερη καφετέρια-τρύπα έχει πεντακάθαρη ατμόσφαιρα. Σε αντίθεση βέβαια με τους ελληνικούς τεκέδες...
• Δεν υπάρχει dress code για να πας σε bar/καφετέρια/εστιατόριο - πως να υπάρχει άλλωστε όταν ακόμα και τον Μάρτιο πολλοί φοράνε καθημερινώς παντελόνια του σκι. Ξανά, συγκρίνετε με την trendy καφετέρια που σου ρίχνει πόρτα αν εμφανιστείς με κάτι λιγότερο από τζιν - ουυυυυυστ.
• Οι καφετέριες έχουν πάντα και κουζίνα με φαγητό και γλυκά. Τέλεια! Που πας όμως χωρίς φραπεδούμπα; Ε; :D
  
• Πολλοί μετανάστες βρε παιδί...
• Πολύ iPod βρε παιδί...
  
• Πολύ μουσείο βρε παιδί... Πάνω από 70 μουσεία στην πόλη, έλεος - και τα περισσότερα έχουν σχετικά τσουχτερή είσοδο. Από ιστορία όμως, υστερούν. Τα πάντα φαίνεται να ξεκινάνε από το 1000 μΧ. Και εδώ κολλάει η ατάκα "όταν εμείς χτίζαμε τον Παρθενώνα...." :)
  
• Υπέροχη αρχιτεκτονική στα κτίρια και τους δρόμους. Εμείς πάλι... τα ξέρετε...
  
• Δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα! Εντάξει, κυκλοφορούν, αλλά η βενζίνη είναι ακριβή, τα πάρκινγκ επίσης, παρκάρισμα στην άκρη του δρόμου μόνο σε ελάχιστες οδούς, οι συγκοινωνίες είναι άψογες, ποδηλατόδρομοι σχεδόν παντού, καταλαβαίνετε... Αποτέλεσμα: λίγα μποτιλιαρίσματα, ησυχία, καθαρή ατμόσφαιρα και ελάχιστοι υπέρβαροι Σουηδοί (περπάτημα/ποδήλατο).
  
• Έβγαλε ήλιο και ξετσουτσούνισαν και κάτι μοτοσυκλέτες! Μερακλήδες οι Σουηδοί - φουλ δερμάτινες στολές και χιλιάρια GSXR.
  
• WiFi hotspots δεν βρήκα, πέρα από δύο σε ένα εμπορικό κέντρο. Περίεργο...
• Όπως συνηθίζεται στον πολιτισμένο κόσμο, το σήμα στο κινητό είναι τέρμα ακόμα και στο μετρό. Φόρτισα το Κ750 την προηγούμενη Δευτέρα και προβλέπεται να αδειάσει σήμερα το βράδυ. Έτσι λοιπόν βγαίνουν οι "300 ώρες αναμονής" που βλέπουμε και γελάμε... Τώρα που ξέρουμε ότι είναι πραγματικότητα, μπορούμε να κλαίμε.
  
• Θάνατος δια ανασκολοπισμού στον Σουηδό υπάλληλο στο check-in του αεροδρομίου. "Αν ερχόσουν 2 λεπτά νωρίτερα, θα την προλάβαινες την πτήση, τώρα δεν ξέρω. Good luck, sir". Σπριντ σε όλο το αεροδρόμιο φορτωμένος με δυο σακ-βουαγιάζ, ένα laptop, μια χειραποσκευή και το σκατό στην κάλτσα, αφήνω τα σακ-βουαγιάζ στα "Special baggages" για να φορτωθούν γρηγορότερα, παρακάλια στον σεκιουριτά να με περάσει από τον σωματικό έλεγχο στην ζούλα (ουρά 60+ ατόμων), δεύτερο σπριντ μέχρι την έξοδο. Όλα αυτά βέβαια για να προλάβω το αεροπλάνο στην ώρα του - έλα όμως που είχε καθυστέρηση 50 λεπτών. Να σου πέσει το πουλί, μπάσταρδε.
  
• Η Στοκχόλμη μου θύμισε κάτι από Θεσσαλονίκη - πολλές καφετέριες και εστιατόρια, πολλά μπαράκια, μνημεία παντού, έντονη νυχτερινή ζωή, μεγάλη φοιτητική κοινότητα, η θάλασσα από δίπλα...
  
• Ναι στην νυχτερινή ζωή - όχι στο μπεκρούλιασμα. Όλοι οι βόρειοι τα ίδια χάλια, πίνουν χωρίς αύριο. Σκατά πια... Βλέπεις την θεά την Σουηδέζα να ξερνάει στην γωνιά του δρόμου σα να μην τρέχει τίποτα και χάνεις πάσα ιδέα. Ελληνίδα και πάλι Ελληνίδα ;)
  
• Τα gay-friendly μαγαζιά έχουν κρεμασμένα απ' έξω την μικρή χρωματιστή σημαία-έμβλημα της gay κοινότητας. Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει τον λόγο του διαχωρισμού σε gay-friendly και gay-unfriendly μαγαζιά; Δηλαδή αν πάει ένα ζευγάρι ομοφυλοφίλων σε "κανονικό" μαγαζί, θα τους πετάξουν έξω; Πολλές straight παρέες προτιμούν τις gay-friendly καφετέριες, οπότε δεν νομίζω ότι το σημαιάκι σημαίνει "ψωνίστε ελεύθερα"...
• Όσοι ελπίζουν να πάνε Σουηδία για να βρουν φτηνά ηλεκτρονικά, ακυρώστε τα εισιτήρια. Η Ελλάδα είναι ελαφρώς φτηνότερη - με σχετικά μικρές διαφορές. Μπορεί να φταίει ότι το σουηδικό ΦΠΑ είναι 25%. Άουτς.
  

Οκ, δεν ήταν και πολύ σύντομο το κειμενάκι... αλλά υπάρχουν πολλά ακόμα που μου έκαναν εντύπωση (κρύβω έναν μικρό λαογράφο μέσα μου και αναλύω τα πάντα όταν πάω ταξίδι).

Τελευταίο:

ένα από τα σουβενίρ που πήρα για τον εαυτό μου είναι και ένα ΥΠΕΡΟΧΟ πορτοκαλί iPod Shuffle. Στο κέντρο της Στοκχόλμης υπάρχει το inWarehouse, ένας επίσημος μεταπωλητής Apple. Η ευγενέστατη, καμμένη από το solarium υπάλληλος (που είχε δυσκολίες να κάνει διπλό κλικ) με πληροφόρησε ότι "σε περίπτωση βλάβης, είτε θα το φέρετε σε εμάς, είτε θα απευθυνθείτε απευθείας στην κατασκευάστρια εταιρία, την.... iPod".

Touché.