Χωρίς να πολυκαταλάβω πως, σήμερα βρέθηκα στις εξέδρες του Scandinavium, στο Γκέτεμποργκ (στα σουηδικά "Γέτε-μπόρι") και παρακολούθησα τον τελικό αντρών στο παγκόσμιο πρωτάθλημα πατινάζ.
Μη ρωτάτε ποιος νίκησε, δεν έχω ιδέα πως τους λένε - είμαι από τους πιο άσχετους με το σπορ.
Θα δηλώσω όμως το εξής: με τέτοιες εγκαταστάσεις και τέτοια νοοτροπία από τον κόσμο, γίνομαι φίλαθλος ακόμα και του μπάντμιντον.
Σύμφωνοι, δεν περίμενα να αρχίσουν τα μπουνίδια οι φίλαθλοι του πατινάζ. Επικρατούσε όμως η ίδια ατμόσφαιρα με τον αγώνα χόκεϊ που παρακολούθησα πριν κανα-δυο μήνες στο Globen της Στοκχόλμης. Προσέξτε: χόκεϊ Σουηδία-Φινλανδία. Σαν να λέμε ποδόσφαιρο Ελλάδα-Τουρκία. Όχι μόνο δεν άνοιξε ρουθούνι, αλλά οι Σουηδοί ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΣΑΝ τα γκολ των Φινλανδών. Ο κοινός παρονομαστής είναι ότι και στα δύο events, ο κόσμος πήγε για το άθλημα και το θέαμα, όχι για την φανατίλα. Αδιανόητο, ε; Ένα το κρατούμενο.
Δυστυχώς δεν έχω εμπειρία από τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις στην Αθήνα. Θέλω να ελπίζω όμως ότι ο κάθε θεατής θα μπορεί να ανοίγει το laptop του στις εξέδρες χωρίς κόμπλεξ και άγχος, να συνδέεται στο wireless access point του γηπέδου και να κάνει Skype video-call με την άλλη άκρη της Ευρώπης. Όπως έκανα εγώ σήμερα...
2 σχόλια:
Κωστάλας!:PP
dtsomp ως εθελοντής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 μπορώ να σου πω ότι οι εγκαταστάσεις μας ήταν πάρα πολύ καλές!!! Παράδοξα καλές για Ελλάδα! ;-)
Σίγουρα, ξέρω ότι υπήρχε Wi-Fi δίκτυο στο ΟΑΚΑ αλλά δεν ξέρω κατά πόσο ήταν ελεύθερο προς χρήση για όλους. Αλλά δεν το νομίζω. Δυστυχώς, σε αυτό τον τομέα είμαστε ακόμα πίσω και σαφώς δεν μπορούμε να συγκριθούμε με τους Σκανδιναβούς!
Δημοσίευση σχολίου