Σακηςβύζιον

Φέτος είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την Eurovision και έξω από την οπτική γωνία των ελληνικών συμφερόντων. Ταυτόχρονα με τον τελικό, έβλεπα και τον κατακλυσμό των Twitter posts στο #eurovision όπου έπεφταν 200 posts κάθε 10 δευτερόλεπτα.

[επί της ευκαρίας, το twitter άντεξε μια χαρά σε αυτό τον πανικό. Νομίζω ότι έχουν ξεπεραστεί οι κακές στιγμές του παρελθόντος με τα downtimes για ψύλλου πήδημα]

Guess what... οι "απ' έξω" δεν ξέρουν τον Sakis. Δεν είναι το είδωλο που ήρθε να σαρώσει την Eurovision. Βέβαια, ο κόσμος μάλλον ήταν μοιρασμένος 50-50 ως προς την γνώμη του για την ελληνική συμμετοχή. Στα θετικά σχόλια, "ο παίδαρος", "σόου από την Ελλάδα", "κοιλιακοί-πλακάκια", "το χαμόγελο της Colgate", όλα ήταν σε αυτές τις γραμμές.

Στα αρνητικά σχόλια όμως ήταν όλο το γέλιο. "Η Ελλάδα έστειλε gay, τι πρωτότυπο"[1], "η Ελλάδα στοχεύει στους ψήφους γυναικών και gay", "έσκισε το μπλουζάκι του; Ιουυυυ, τα 80s έχουν περάσει", "γιατί πιάνει τα @@ του συνεχώς;", "τελείως camp η ελληνική εμφάνιση"[2], "σα να άρπαξε λίγο στο σολάριουμ", "κλασικό τραγουδάκι για disco στο πρώην ανατολικό μπλοκ", "τι κρίμα, η Ελλάδα δεν μπορεί να δώσει το 12άρι στην Κύπρο".

Και φυσικά το αμίμητο...

"OMG! O Έλληνας χορεύει πάνω σε ένα τεράστιο συρραπτικό!"

Η δικιά μου η γνώμη για την εμφάνιση δεν παίζει ρόλο. Σημασία έχει όμως να βλέπουμε τι γνώμη έχουν όλοι αυτοί από τους οποίους ζητάμε βαθμούς...

Υπόμνημα:

[1]: είμαστε οι μόνοι που θεωρούμε την Βρετανία την χώρα των gay. Όλοι οι υπόλοιποι θεωρούν εμάς. Διαβάστε και σχετικό post από τους two greeks in london.

[2]: Το στυλ camp είναι το στυλ που βασίζεται στο κακό γούστο και το κωμικό στοιχείο. Κλασικότερο παράδειγμα από αυτό, δεν υπάρχει.