Τετάρτη, Μαρτίου 10, 2010

Διαφυγόντα κέρδη...

Τελικά, το gamato.info έκλεισε για τα καλά - η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος συνέλαβε τους διαχειριστές και εξέδωσε δελτίο τύπου [via away.gr].

Θα σταθώ σε ένα σημείο (η υπογράμμιση δικιά μου):
Η εν λόγω ιστοσελίδα είχε 850.000 μέλη και δεχόταν καθημερινά 16.000.000 επισκέψεις όπου ήταν το δημοφιλέστερο Ελληνικό site παράνομου διαμοιρασμού Κινηματογραφικών Ταινιών ,Μουσικών κομματιών, Λογισμικού, Παιχνιδιών κ.α. με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη οικονομική ζημιά στις εταιρείες εμπορίας αυτών παράλληλα με την φοροδιαφυγή.
Αυτό στα bold γράμματα είναι η μεγαλύτερη δικηγορίστικη παπάτζα στα επιχειρήματα κατά της πειρατείας, ειδικά όταν αφορά ταινίες.

Εξηγούμαι. Επειδή όλοι μας ξέρουμε έναν πειρατή, σκεφτείτε ποια είναι η αντίδραση του όταν του λέτε να πάει να αγοράσει το DVD/την εφαρμογή/το άλμπουμ, αντί να το κατεβάσει. Κανένας τους δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει. Το κατεβάζει παράνομα αλλά δωρεάν γιατί πολύ απλά το βρίσκει δωρεάν. Αν υπήρχε αποκλειστικά και μόνο η επιλογή της νόμιμης αγοράς, οι περισσότεροι πάλι δεν θα το αγόραζαν. Ο πειρατής σπάνια έχει "την ανάγκη" να δει κάποια ταινία ή να χρησιμοποιήσει μια συγκεκριμένη εφαρμογή - αν δεν μπορεί να δει την εν λόγω ταινία χωρίς να δώσει λεφτά, δεν τον νοιάζει να δει την ταινία, θα πάει παρακάτω.

Ναι, υπάρχουν απώλειες, αλλά είναι πολύ μικρότερες από αυτές που "υπολογίζουν" (μη χέσω!) οι εταιρίες. Στις περισσότερες δίκες για πειρατεία ταινιών και μουσικής, οι κατήγοροι ζητούν αποζημιώσεις με την λογική x αντίγραφα * y τιμή αντιγράφου, κάτι που φυσικά και δεν ισχύει. Εκτίμηση μου, δεν υπάρχει περίπτωση τα x αντίγραφα να αντιστοιχούν σε πάνω από x*10% πωλήσεις. Η γενικολογία ότι ένα πειρατικό αντίγραφο αντιστοιχεί απόλυτα σε μια χαμένη πώληση είναι ακριβώς αυτό: γενικολογία, πέρα για πέρα λανθασμένη και μου κάνει εντύπωση που ακόμα χρησιμοποιείται σε δικαστήρια (βλ. Pirate Bay) για υπολογισμό ζημιών. Ο συλλογισμός είναι σκέτη κοροϊδία και ο κάθε δικαστής που το ακούει αυτό οφείλει να αισθάνεται προσβεβλημένος.

Παραδείγματα; Όσα θες, ειδικά για προϊόντα Β' διαλογής. Οι περισσότερες ταινίες από τα Bottom 100 του imdb κυκλοφόρησαν στο πειρατικό της γειτονιάς. Πόσοι από σας τους "νόμιμους" θα έδιναν λεφτά για ένα DVD μίας από αυτές; Από την άλλη, τα προϊόντα που αξίζουν, ενδιαφέρουν, έχουν κάτι να δώσουν, δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Μία λέξη μόνο: Avatar. Είπατε τίποτα για τα εισιτήρια;

Τι θέλω να πω: αν δεν πουλάει το προϊόν σου, μάλλον φταίει το ότι είναι μάπα και υπερεκτιμημένο. Υπάρχει μια λέξη που λέγεται ανταγωνιστικότητα, look it up.

3 σχόλια:

papajohn είπε...

"Αυτό στα bold γράμματα είναι η μεγαλύτερη δικηγορίστικη παπάτζα στα επιχειρήματα κατά της πειρατείας, ειδικά όταν αφορά ταινίες."

Νομιζω σχολιάζεις άλλο quote όμως! :-) Αυτο που λέει η ανακοίνωση ειναι "μεγάλη οικονομική ζημια". Δεν λέει 1 download=1 χαμενη πώληση πράγμα που συμφωνω μαζι σου δεν ισχύει. Η μεγάλη οικονομική ζημια ειναι δεδομένη όμως. Το Hurt Locker, απο τότε που πήρε το Oscar βλέπω τρελο peak σε όλους τους trackers. Αν ο κόσμος δεν το κατέβαζε, δε θα πήγαινε στο video club της γειτονιας η στο itunes? Ναι, σιγουρα δεν θα πήγαιναν όλοι άλλα θα πήγαιναν πάρα πολλοί. Απο την άλλη, το Avatar πηγαν να το δουν όλοι γιατι το πειρατικό δεν πλησίαζε στο κατ ελάχιστον την original εμπειρία. Απο τον δικό μου περιγυρο, όποιος ειναι εξοικοιωμένος με torrents και εχει αποδεκτό (==άνετο) τρόπο να τα βλέπει, έχει να πάει σε video club χρονια. Ναι, μπορεί να μην έπαιρνε 7 ταινίες τη βδομάδα αλλα μια η δύο ηταν η standard ταριφα.

dtsomp είπε...

Το 1 download=1 χαμένη πώληση είναι το πρώτο επιχείρημα που χρησιμοποιούν RIAA και λοιποί ως τρόπο για να υποστηρίξουν την "μεγάλη οικονομική ζημιά", αλλά ναι, το κείμενο μου έχει ένα προβληματάκι συνοχής :)

Για το video club διατηρώ τις αμφιβολίες μου, απλά και μόνο γιατί δεν ξέρω με ποιο τρόπο πληρώνει δικαιώματα ένα video club. Για να δικαιούνται οι κινηματογραφικές να γκρινιάζουν, πρέπει να παίρνουν ποσοστό από κάθε μια ενοικίαση ξεχωριστά.

Νομίζω ότι αυτό που είπες για τις μια-δυο ταινίες ανά βδομάδα είναι ενδεικτικό της πραγματικής αναλογίας: μπορεί να κατεβάζεις 5-10 ταινίες την βδομάδα, ενώ προ-torrent εποχής νοίκιαζες μία-δυο.

Ανώνυμος είπε...

Αν δεν ήθελαν διαφυγόντα κέρδη ας έβρισκαν πιο σωστό τρόπο διανομής των έργων τους.

Δεν μπορούν τα παιχνίδια να κοστίζουν 40-50€ και το πραγματικό ποσό που πάει στο development να είναι τα 10-15!

Το ίδιο ισχύει και για τα τραγούδια στις περισσότερες των περιπτώσεων, αλλά και για τις ταινίες, με διαφορετικές παραμέτρους φυσικά.

Κάτι σωστό που είπε ο @asteris είναι:
"Btw, εν αρχη ην ο λογος. Πρωτα απ'ολα, δε δεχομαι τη λεξη "πειρατεια" για το filesharing, νομιμο ή παρανομο. Οι πειρατες πουλανε αλλων πραμα"

Και συμφωνώ 100%. Από την στιγμή που δεν υπάρχει κάποιο κέρδος για τον χρήστη, δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται ως "πειρατής", κατ' επέκταση ούτε και να διώκεται ποινικά.