Ώρες-ώρες σκέφτομαι ότι πρέπει να γράψω κάτι πιο προσωπικό στο "προσωπικό μου blog", αλλά δεδομένου ότι η ζωή μου περνάει ένα διάστημα αδράνειας αυτή την περίοδο, μάλλον πρέπει να γράψω για αυτά που δεν συμβαίνουν.
Το ψάξιμο στην αγορά εργασίας πάει "καλά", όπου "καλά" ίσον συνεχίζω να ψάχνω εδώ και κάποιους μήνες. Κάποιοι είναι πιο τυχεροί και βρίσκουν δουλειά πιο γρήγορα, κάποιοι admittedly έχουν καλύτερα προσόντα και βρίσκουν δουλειά πιο γρήγορα, εγώ δεν ανήκω σε καμιά από αυτές τις κατηγορίες. [sarcasm]Φοβερό ego boost[/sarcasm].
Λίγα λόγια για τους ιθαγενείς...
Η σουηδική αγορά εργασίας είναι η χαρά του developer. Java, .Net, PHP παίζουν πάρα πολύ, C++, Objective C και Python σε μικρότερο αλλά πάλι σημαντικό βαθμό. Έχω δει ακόμα και αγγελία για Cobol - όλοι έχουν ελπίδες! Οι θέσεις για "παρατρεχάμενες" κατηγορίες εργατών (network engineers, sysadmins, DB admins, infosec experts, UX designers, οτιδήποτε) αποτελούν ένα πολύ μικρό υποσύνολο της αγοράς εργασίας, οι θέσεις είναι πιο δυσεύρετες και φυσικά είναι μεγαλύτερος ο ανταγωνισμός.
Από την άλλη, η ίδια η διαδικασία της πρόσληψης μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλικά. Οι Σουηδοί είναι διάσημοι για το πόσο αργοί είναι σε κάποιες διαδικασίες (βλ. απάντηση σε email) και, αν η θέση για την οποία έκανες αίτηση δεν χρειάζεται να συμπληρωθεί άμεσα, μπορούν να κάνουν μήνες να ανταποκριθούν. Για αυτό και υπάρχει εδώ η ανάγκη να παίρνεις τηλέφωνο ή τουλάχιστον να στέλνεις ένα email για να ρωτήσεις πως πάει η αίτηση σου. Αναγκάζεσαι να πιέσεις για να κουνηθούν, να δουν την αίτηση σου, να τους δείξεις ότι όντως ενδιαφέρεσαι και να σιγουρευτείς ότι δεν έχουν χάσει την αίτηση σου (true story). Κλασικό παράδειγμα διαδικασιών: αίτηση τον Δεκέμβρη, τηλέφωνο τέλη Γενάρη ("ναι, σε έχουμε υπόψη μας"), και εν τέλει, μετά από email που έστειλα, ειδοποίηση ότι τελικά "δεν θα συμπληρώσουμε τώρα την θέση καθώς υπάρχουν άλλες προτεραιότητες". Μέσα Μαρτίου.
Κάτι που δεν βοηθάει καθόλου την κατάσταση είναι το καλοκαίρι ή τα Χριστούγεννα. Οι περίοδοι διακοπών σημαίνουν πάγωμα προσλήψεων, αφού όλοι παίρνουν άδειες και είναι πρακτικά αδύνατο να βρεθούν και να συννενοηθούν όλοι όσοι εμπλέκονται σε μια πρόσληψη.
Τι βοηθάει την κατάσταση; Γαμάτο CV με εμπειρία στο αντικείμενο ή γνωριμίες. Η επαγγελματική εμπειρία στο αντικείμενο μετράει πάρα πολύ για τους Σουηδούς και δίνει σοβαρούς πόντους στο CV σου. Ακόμα κι αν δεν έχεις επαγγελματική εμπειρία, κάποια projects που έχεις κάνει στον ελεύθερο σου χρόνο ή στη σχολή μπορούν να δώσουν μια εικόνα για τις hands-on ικανότητες σου. Αυτό το συνειδητοποίησα όταν αποφάσισα να βάλω κάποια τέτοια projects στο cv μου και είδα μια σαφή αύξηση σε τηλεφωνήματα, ενώ με ρώτησαν και σε μερικές συνεντεύξεις για λεπτομέρειες για τα projects αυτά. Αν είναι software project, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να θελήσουν να δουν το source code - γενικά υπάρχει και μια λατρεία προς το open-source οπότε κανόνισε να το ανεβάσεις σε κανένα sourceforge ή github.
Οι γνωριμίες, ναι, βοηθούν πολύ. Ξενέρα για όσους θέλουν να ξεφύγουν από τα ελληνικά κουμπαριλίκια :P Οι Σουηδοί (και απ'ότι καταλαβαίνω, γενικά στην Ευρώπη) προτιμούν τους συστημένους. Έχει μεγάλη σημασία ο νέος υπάλληλος να μπορεί να προσαρμοστεί στο κλίμα της δουλειάς και να έχει φιλικές σχέσεις με τους συναδέλφους του. Αν έρθει συστημένος, σημαίνει ότι ήδη έχει έναν φίλο/γνωστό μέσα στην εταιρία (ταχύτερη ενσωμάτωση) ο οποίος μπορεί να εγγυηθεί για τις ικανότητες και τον χαρακτήρα του νέου. Και σε τελική, η εταιρία γλυτώνει το κόστος των διαδικασιών εύρεσης και συνέντευξης υποψηφίων. Για αυτό και κάποιες εταιρίες δίνουν ένα χρηματικό μπόνους στους υπαλλήλους που θα συστήσουν κάποιον υποψήφιο - η Tomtom (Ολλανδία) δίνει γύρω στα €1000, που είμαι σίγουρος ότι πάλι είναι λιγότερα από αυτά που θα ξόδευε σε εργατοώρες ανάγνωσης βιογραφικών και συνεντεύξεων.
Όσο για την ίδια την συνέντευξη... όλοι έχετε διαβάσει τους "κανόνες του καλού υποψήφιου", κυκλοφορούν πολλά άρθρα στο internet. Οι εταιρίες εδώ αρέσκονται σε πολλαπλές συνεντεύξεις, ξεκινάμε από 2 και βλέπουμε. Για παράδειγμα, η Spotify (που την έχει δει λίγο Google) κάνει μια τηλεφωνική (HR) και μετά τουλάχιστον τρεις face-to-face τεχνικές. Ψυχοφθόρος μαραθώνιος.
Όσο για τους HR people... εντάξει, κανένας υποψήφιος δεν τους συμπαθεί, ειδικότερα τις αόριστες και άσχετες ερωτήσεις τους. Ειδικά το "πες μου 5 θετικά και 5 αρνητικά σου", με φέρνει στο αμήν - κινδυνεύω να μπω σε berserk mode κάθε φορά που το ακούω.
True story: συνέντευξη με head of department:
- Did you have another interview?
- Just the telephone one with someone from HR.
- Did he ask any technical questions?
- No, just the usual HR questions, where do I see myself in 5 years, my pluses and minuses...
- Yeah, sorry about that.
Δύο σημαντικά links που θα βοηθήσουν στο να μην παίρνετε τους HR people από τα μούτρα είναι το Why your tech CV sucks και το Think your CV is crap? Your interview skills are worse, και τα δύο γραμμένα από έναν HR officer για το The Register. Καλό και ειλικρινές insight για το πως σκέφτονται και το τι ψάχνουν αυτοί οι άνθρωποι. Καλά, όχι ότι θα τους συμπαθήσετε, αλλά δεν χρειάζεται να γίνεται και κολλητοί, απλά να συνεργαστείτε. Στην τελική, εσύ ψάχνεις δουλειά, όχι αυτοί.
Κυριακή, Νοεμβρίου 20, 2011
Παρασκευή, Νοεμβρίου 18, 2011
Κάποιοι δεν προσπαθούν καν
Αγαπητοί πελατών της Τράπεζας Πειραιώς,
Είμαστε εκτελεί μια πλήρη καθαρισμό βάση δεδομένων των πελατών και ζητάμε από όλους τους πελάτες μας να συνδέεστε και να επιβεβαιώνουν τη δραστηριότητα του λογαριασμού τους. Όλοι οι λογαριασμοί που παραμένουν μη-προσβάσιμες μέχρι τις 20 Νοεμβρίου 2011 θα είναι κλειστό.
Ακόμα και το Google Translate βγάζει καλύτερα αποτελέσματα από ΑΥΤΟ.
Τετάρτη, Οκτωβρίου 12, 2011
HP Pre 3: λίγες μέρες μετά
Μερικές μέρες αργότερα και αφού πέρασε ο αρχικός ενθουσιασμός...
Γκρίνια:
- Η μπαταρία βγάζει-δεν βγάζει την μέρα. Η καθημερινότητα μου ορίζει ότι κάθομαι μπροστά σε υπολογιστή όλη την μέρα οπότε δεν υπάρχει λόγος να πασπατεύω το κινητό μου όλη την ώρα, ενώ συνήθως υπάρχει και wifi για τα data. Τις υπόλοιπες μέρες όμως μπορώ να το βγάλω στις 11 το πρωί από τον φορτιστή και να έχω την ένδειξη στα κόκκινα μέχρι το βράδυ. Δεν μπορώ να το εμπιστευτώ για να με βγάλει σε ταξίδι. Αν το ζορίσω, το μεσημέρι θα μου ζητήσει φόρτιση.
- Δεν ξέρω κατά πόσο ακούγομαι καλά όταν κάνω κλήσεις, αλλά αυτό που ακούω δεν είναι ότι καλύτερο. Επίσης, ψιλοκακή η ποιότητα των κλήσεων Skype μέσω 3G.
- Για κάποιο λόγο, αλλάζει εύκολα από 3G σε GSM/GPRS.
- Το App Catalog είναι γελοίο. Όχι μόνο έχει λίγες εφαρμογές (αυτό το ήξερα), όχι μόνο οι paid apps δεν είναι διαθέσιμες σε όλες τις χώρες (κι αυτό το ήξερα), αλλά επίσης αρκετές δωρεάν δεν είναι διαθέσιμες σε όλες τις χώρες. Η συσκευή είναι ενεργοποιημένη στην Σουηδία (άρα "σουηδικό" App Catalog), οπότε δεν βλέπω το δωρεάν app του Spotify (σουηδική εταιρία, να μην ξεχνιόμαστε), του Wordpress ή του Amazon Kindle.
- Ακόμα πιο γελοίο: δεν υπάρχει τρόπος να δεις όλες τις διαθέσιμες εφαρμογές. Το App Catalog δείχνει μόνο τις top ή τις πιο πρόσφατες από κάθε κατηγορία. Μπορείς μεν να βρεις μια εφαρμογή που θέλεις αν κάνεις search app_name, αλλά προϋποθέτει ότι ξέρεις ακριβώς τι ψάχνεις. Fail.
- Επακόλουθο του μικροσκοπικού App Catalog είναι να λείπει ο ανταγωνισμός και η προσοχή στην λεπτομέρεια. Οι περισσότερες εφαρμογές είναι κακογραμμένες και "αρπαχτές".
- Έλλειψη optimization σε OS αλλά και third-party apps. Π.χ. το Paper Mache (third-party Instapaper client) είναι αφόρητα αργό και εκνευριστικό, ενώ το ενσωματωμένο Bing Maps (μα Bing βρήκαν να βάλουν;) αργεί πολύ να φορτώσει.
- Το GPS κάνει κάτι περίεργα και δεν πολυκαταλαβαίνω πότε πιάνει και πότε όχι.
- Το copy/paste είναι... χμ... άτσαλο.
- Η κάμερα δεν λέει και πολλά. Όλες οι φωτογραφίες με φλας έχουν κακό white balance και βγαίνουν κιτρινιασμένες.
Θετικά:
- Over the air upgrade για εφαρμογές και OS. Όχι αυτόματα, αλλά όταν το θες εσύ. Πολύ εύκολο και απλό.
- Το Synergy τελικά είναι πολύ βολικό. Το contact syncing είναι άψογο, μπορείς να κάνεις και ομαδοποίηση contacts από διαφορετικές υπηρεσίες όταν αφορούν το ίδιο άτομο και το μόνο αρνητικό μέχρι τώρα είναι ότι λίγο μπερδεύεται η ομαδοποίηση όταν κάνεις restore την συσκευή. Συγκεκριμένα, χάνει ποιο είναι το main contact card για το συγκεκριμένο πρόσωπο πχ σε μια επαφή με πληροφορίες από google, skype, yahoo έχω ορίσει ως main τα google info, αλλά μετά το restore μπορεί να βγάλει σαν main τα skype info. Μικρό το κακό.
- Αν σετάρεις το mail syncing ενός account να γίνεται manually, θα γίνει manually, δηλαδή όταν θα πατήσεις το refresh button. Ακούει η Apple;
- Το multitasking με τον card manager είναι απόλαυση.
- Και τα notifications είναι πολύ καλά.
- Το Preware community έχει κάνει εξαιρετική δουλειά και το πρώτο πράγμα που εγκαθιστάς σε ένα Pre είναι το Preware app, το app/installer για να περνάς τα community hacks και apps. Το patchάρισμα του OS μέσα από το preware app είναι εκπληκτική εμπειρία.
- Linux based OS. Κανονικά όμως.
- Linux OS + community = διαθέσιμα διάφορα κουφά services, πχ Nginx. Προς το παρόν έχω ssh server και dynamic dns για να το βρίσκω :)
- Messaging: sms και IM σε ένα πακέτο. Είναι φοβερά βολικό το ότι μια συζήτηση μέσω SMS μπορεί να συνεχιστεί στο Gtalk ή το Skype χωρίς να χρειαστεί να αλλάξεις εφαρμογή.
Είναι καλό ρε γαμώτο αλλά είναι κάποια setbacks που δεν σ'αφήνουν να το ευχαριστηθείς. Το App Catalog είναι απλα ασυγχώρητο ενώ και η μικρή αυτονομία είναι πολύ ενοχλητική. Το iPhone 3G μου είναι 3 ετών και συνεχίζει να έχει καλύτερη αυτονομία. Στην τελική, μάλλον αυτό πληρώνεις σε ένα iPhone: το ατέλειωτο optimization. Όλα δουλεύουν όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται και για αυτό δεν βλέπεις σε κανένα άλλο κινητό τα 50-60fps του iOS στο σκρολάρισμα των home screens.
Επίσης, παρατήρησα το εξής: όταν έχω ανοιχτό το πληκτρολόγιο, είναι δύσκολο με το ένα χέρι να πατήσω με ακρίβεια κάποιο πλήκτρο στην κορυφή της οθόνης και αναγκάζομαι να χρησιμοποιήσω και το άλλο χέρι. Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι το ίδιο πρόβλημα πρέπει να υπάρχει και σε συσκευές με μεγάλες οθόνες (από 4" και πάνω). Ίσως κάνουν καλά όσες εταιρίες κρατάνε τις συσκευές τους στις 3,5".
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 26, 2011
Η μεγάλη του γένους πρόσληψη
"Ο Έλληνας που κατέκτησε το Facebook!"
Μαγκιά του, και στα δικά μας οι λεύτεροι, κλπ κλπ, αλλά κάποιος να εξηγήσει στα ελληνικά ΜΜΕ ότι:
- το Facebook δεν είναι η μόνη εταιρία τεχνολογίας.
- το Facebook δεν είναι καν η μεγαλύτερη εταιρία τεχνολογίας.
- ο Γιώργος δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος Έλληνας που δουλεύει σε εταιρία τεχνολογίας στο εξωτερικό.
- στανταράκι ότι δεν είναι καν ο μόνος Έλληνας στο Facebook.
Το πρόβλημα με την προβολή του θέματος είναι η γωνία προσέγγισης. Από την μία, η "έκπληξη" με την οποία το αντιμετωπίζουν (γουάου δεν ξάναγινε κλπ). Αυτό που μου περνάει αυτή η προσέγγιση είναι μιζέρια και κόμπλεξ κατωτερότητας. Με κάτι τέτοια δημουργείται η εντύπωση στον κόσμο ότι σε γενικές γραμμές είμαστε υποανάπτυκτοι και μη ανταγωνιστικοί όταν στην πραγματικότητα ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Το IT ίσως είναι ο μόνος κλάδος στον οποίο η Ελλάδα έχει εργατικό προσωπικό άκρως ανταγωνιστικό σε σχέση με τον κόσμο και μάλιστα έχουμε αρκετά καλή φήμη. Αλλά όοοοοοοχι, προτιμάμε να ακούμε κάτι Ελ συνομωσίες περί κληρονομικής ανωτερότητας της φυλής, παρά να εκμεταλλευτούμε τέτοιους πόρους...
Η άλλη προσέγγιση που με ενοχλεί είναι ο υπερθετικός βαθμός. "Κατέκτησε". Εντάξει, με την αξία του το παιδί, αλλά αν κατάλαβα καλά junior developer ξεκινάει, δεν τον βάλανε CEO. Και ναι, οι ατέλειωτες συνεντεύξεις είναι στάνταρ πρακτικές για αυτές τις εταιρίες για όποια θέση κι αν έχεις κάνει αίτηση. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ, δεν έγινε κάποια εξαίρεση για την φοβερή-τρομερή θέση που θα αναλάβει την διοίκηση του Facebook και θα λύσει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας.
Γενικά, όποιος είχε την παραμικρή εμπειρία από προσλήψεις στο εξωτερικό, ξέρει ότι δεν υπάρχει απολύτως ΤΙΠΟΤΑ σπέσιαλ σε αυτό που έκανε ο Γιώργος. Είναι καλός σε αυτό που κάνει και το εκμεταλλεύτηκε χτυπώντας μια θέση σε μια μεγάλη εταιρία και όχι ας πούμε στο greek dream του Δημοσίου. Δεν ξέρω κατά πόσο όλα αυτά είναι πρωτοφανή για τους τσοπάνηδες του ελληνικού Τύπου, αλλά όπως λέει ο πατέρας μου, "τα τσαρούχια δεν κρύβονται".
Γιώργο, συγχαρητήρια, καλή συνέχεια και εις ανώτερα. Έλληνες δημοσιογράφοι, έλεος.
ΥΓ: το σουηδικό IT έχει αρκετούς Έλληνες για άνοιγμα συλλόγου. Just saying.
ΥΓ2: διαβάστε τα comments στο άρθρο, κατά προτίμηση υπό την επήρρεια αλκοόλ.
Μαγκιά του, και στα δικά μας οι λεύτεροι, κλπ κλπ, αλλά κάποιος να εξηγήσει στα ελληνικά ΜΜΕ ότι:
- το Facebook δεν είναι η μόνη εταιρία τεχνολογίας.
- το Facebook δεν είναι καν η μεγαλύτερη εταιρία τεχνολογίας.
- ο Γιώργος δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος Έλληνας που δουλεύει σε εταιρία τεχνολογίας στο εξωτερικό.
- στανταράκι ότι δεν είναι καν ο μόνος Έλληνας στο Facebook.
Το πρόβλημα με την προβολή του θέματος είναι η γωνία προσέγγισης. Από την μία, η "έκπληξη" με την οποία το αντιμετωπίζουν (γουάου δεν ξάναγινε κλπ). Αυτό που μου περνάει αυτή η προσέγγιση είναι μιζέρια και κόμπλεξ κατωτερότητας. Με κάτι τέτοια δημουργείται η εντύπωση στον κόσμο ότι σε γενικές γραμμές είμαστε υποανάπτυκτοι και μη ανταγωνιστικοί όταν στην πραγματικότητα ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Το IT ίσως είναι ο μόνος κλάδος στον οποίο η Ελλάδα έχει εργατικό προσωπικό άκρως ανταγωνιστικό σε σχέση με τον κόσμο και μάλιστα έχουμε αρκετά καλή φήμη. Αλλά όοοοοοοχι, προτιμάμε να ακούμε κάτι Ελ συνομωσίες περί κληρονομικής ανωτερότητας της φυλής, παρά να εκμεταλλευτούμε τέτοιους πόρους...
Η άλλη προσέγγιση που με ενοχλεί είναι ο υπερθετικός βαθμός. "Κατέκτησε". Εντάξει, με την αξία του το παιδί, αλλά αν κατάλαβα καλά junior developer ξεκινάει, δεν τον βάλανε CEO. Και ναι, οι ατέλειωτες συνεντεύξεις είναι στάνταρ πρακτικές για αυτές τις εταιρίες για όποια θέση κι αν έχεις κάνει αίτηση. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ, δεν έγινε κάποια εξαίρεση για την φοβερή-τρομερή θέση που θα αναλάβει την διοίκηση του Facebook και θα λύσει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας.
Γενικά, όποιος είχε την παραμικρή εμπειρία από προσλήψεις στο εξωτερικό, ξέρει ότι δεν υπάρχει απολύτως ΤΙΠΟΤΑ σπέσιαλ σε αυτό που έκανε ο Γιώργος. Είναι καλός σε αυτό που κάνει και το εκμεταλλεύτηκε χτυπώντας μια θέση σε μια μεγάλη εταιρία και όχι ας πούμε στο greek dream του Δημοσίου. Δεν ξέρω κατά πόσο όλα αυτά είναι πρωτοφανή για τους τσοπάνηδες του ελληνικού Τύπου, αλλά όπως λέει ο πατέρας μου, "τα τσαρούχια δεν κρύβονται".
Γιώργο, συγχαρητήρια, καλή συνέχεια και εις ανώτερα. Έλληνες δημοσιογράφοι, έλεος.
ΥΓ: το σουηδικό IT έχει αρκετούς Έλληνες για άνοιγμα συλλόγου. Just saying.
ΥΓ2: διαβάστε τα comments στο άρθρο, κατά προτίμηση υπό την επήρρεια αλκοόλ.
Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 15, 2011
Quick review: HP Pre 3
Και ναι, μόλις ήρθε :) Διαβάστε τα specs για να συνεχίσουμε με τα υπόλοιπα εδώ.
Λίγο-πολύ όλοι έχετε διαβάσει για τον πανικό που έγινε όταν η HP αποφάσισε να σταματήσει την παραγωγή των WebOS συσκευών (Touchpad, Pre 3, Veer κλπ). Η HP σκέφτηκε ότι ήταν καλή ευκαιρία να ξεστοκάρει τις υπάρχουσες συσκευές και τις έβγαλε στο online κατάστημα της σε εξευτελιστικές τιμές. Οι συσκευές εξαφανίστηκαν σε λεπτά, η HP για κάποιο λόγο θεώρησε ότι ήταν θετικό στην εξάπλωση του WebOS (true) και έβγαλε άλλη μια φουρνιά συσκευών στο παζάρι. Η δεύτερη φουρνιά του Pre 3 ήταν το απόλυτο ξεστοκάρισμα, αφού η HP προσπάθησε να ξεφορτωθεί τις συσκευές με το γαλλικό (azerty) πληκτρολόγιο. Αυτό ακριβώς το μοντέλο πρόλαβα να αγοράσω. Για το ιστορικό, η αρχική τιμή του Pre 3 ήταν 450€, αυτό που πήρα βγήκε στα 210€ μαζί με τα μεταφορικά.
Η κατασκευή είναι πλαστική αλλά πολύ ποιοτική, με αντιολισθητική επιφάνεια. Προσωπικά, το design μου αρέσει πάρα πολύ και φαίνεται πολύ επαγγελματικό, χωρίς γυαλιστερές μεταλλικές επιφάνειες τις οποίες τις απεχθάνομαι.
Το ύψος είναι το ίδιο με το iPhone 3G, ενώ εξέχει λίγο παραπάνω στις υπόλοιπες διαστάσεις. Στο χέρι κάθεται άψογα, άνετα και χωρίς να γλυστράει.
On screen πληκτρολόγιο δεν υπάρχει, υπάρχει όμως το παραδοσιακό πληκτρολόγιο της Palm. Ο μηχανισμός είναι στιβαρός, ελάχιστη χαλαρότητα και κλειδώνει στην ανοιχτή ή κλειστή θέση με ένα ικανοποιητικό "κλακ".
Το μέγεθος του πληκτρολογίου είναι αρκετά καλό, τα πλήκτρα έχουν καλή αίσθηση και ξεχωρίζουν αρκετά ώστε τα λάθος πατήματα να είναι ελάχιστα. Βέβαια... η διάταξη azerty φτάνει από μόνη της για λάθος πατήματα αλλά τέλος πάντων. Κακά τα ψέματα, το on-screen keyboard του iPhone με έχει κακομάθει και δεν νομίζω ότι με το physical keyboard θα σπάσω ρεκόρ πληκτρολόγησης.
Τα συνοδευτικά περιφερειακά είναι ελάχιστα: ακουστικά, φορτιστής και micro-USB καλώδιο. Μικρές λεπτομέρειες ποιότητας: το καλώδιο είναι εξαιρετικής ποιότητας, περιποιημένο και έχει ακόμα και δερμάτινο δέσιμο για να το μαζεύεις. Αν βλέπεις τέτοια πράγματα σε κινητό των €450, περιμένεις κάτι πολύ περισσότερο σε κινητά μεγαλύτερης κατηγορίας.
(αγωνιστικούς χαιρετισμούς στους συντρόφους με τουλάχιστον ένα χαλασμένο iPhone sync cable)
Ο φορτιστής είναι collectible από μόνος του, όχι γιατί είναι πιο ποιοτικός και μικρός από π.χ. του iPhone (δεν είναι), αλλά γιατί είναι μάλλον το μοναδικό εξάρτημα που παράγεται πλέον με το λογότυπο Palm.
Τα ακουστικά δεν φαίνεται να είναι τίποτα ιδιαίτερο, αλλά έχουν μια απίστευτη λεπτομέρεια: μια μικρή μαγνητική επιφάνεια στο κάθε ακουστικό έτσι ώστε να κολλούν μεταξύ τους και να μην μπερδεύονται τα καλώδια.
Η κάμερα έχει καλά specs, τραβάει και HD video, αλλά μέχρι εκεί.
Στα ενδότερα...
Το Pre 3 είναι μια σβέλτη συσκευή, αλλά για να είμαι ειλικρινής περίμενα μια συσκευή στα 1,4GHz να είναι αστραπιαία συνεχώς και όχι να παρουσιάζει στιγμαίες καθυστερήσεις. Το λογικό συμπέρασμα είναι ότι υπάρχει χώρος για software optimization.
Σε κάθε OS υπάρχουν στοιχεία που υπερέχουν του ανταγωνισμού και στοιχεία που θα έπρεπε να τα αντιγράψουν από αλλού. Το WebOS δεν είναι εξαίρεση. Τα notifications και το multitasking είναι ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ, τέλος. Το Synergy είναι το πολυεργαλείο που μαζεύει email accounts, IM accounts, ρυθμίσεις, apps κλπ μέσα σε ένα user account το οποίο συγχρονίζει με όλες τις WebOS συσκευές που διαθέτεις (από 0 ως 1 όπως πάει το πράμα...). Το messaging κομμάτι έχει εργοστασιακή υποστήριξη για SMS, MMS, Google Talk, MSN, AIM, Yahoo! και (drum roll) Skype, όλα σε άψογο integration με το κινητό.
Το Skype συγκεκριμένα είναι το σύστημα της συσκευής για video calls, με όλα τα καλά όμως της ενσωμάτωσης μέσα στο OS. Κάνεις/λαμβάνεις κλήσεις, βίντεο κλήσεις, chat messages και το κεράσακι στην τούρτα, το webOS σε ρωτάει κάθε φορά που κάνεις κλήση εξωτερικού αν θέλεις να καλέσεις μέσω του carrier ή του Skype.
Αρνητικά στοιχεία υπάρχουν. Το copy-paste του iPhone είναι ακόμα το καλύτερο που έχω δει, το ίδιο και ο τρόπος με τον οποίο τοποθετείς τον κέρσορα μέσα στο κείμενο (με τον μεγενθυντικό φακό). Από πλευράς localization, το WebOS είναι ακόμα στα επίπεδα του iOS πριν 3 χρόνια: υποστήριξη για ελάχιστες χώρες, ελάχιστα διεθνή πληκτρολόγια (όχι, δεν έχει ελληνικό)...
...και το χειρότερο στοιχείο μάλλον είναι το App Catalog. Με εξαίρεση ελάχιστες χώρες μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, οι υπόλοιποι έχουμε πρόσβαση μόνο στις free εφαρμογές. Δεδομένου ότι ούτως ή άλλως το App Catalog είναι μικροσκοπικό σε σχέση με το App Store ή το Android Market, αυτό σημαίνει ότι μένουν ακόμη λιγότερες διαθέσιμες εφαρμογές.
Α ναι, υπάρχει και το θεματάκι της υποστήριξης. Η HP αποφάσισε ότι δεν θα ξαναφτιάξει WebOS συσκευές και αυτό αφήνει το μικρό μερίδιο των WebOS χρηστών στον αέρα.
Περισσότερα συμπεράσματα στις επόμενες μέρες, καθώς καλά-καλά δεν έχω κλείσει ακόμα 6 ώρες με το Pre 3 στα χέρια μου.
Αυτά από τις πρώτες ώρες συμβίωσης με το Pre 3. Για κλείσιμο, ένα μικρό video demo από αποτυχημένες λήψεις.
Λίγο-πολύ όλοι έχετε διαβάσει για τον πανικό που έγινε όταν η HP αποφάσισε να σταματήσει την παραγωγή των WebOS συσκευών (Touchpad, Pre 3, Veer κλπ). Η HP σκέφτηκε ότι ήταν καλή ευκαιρία να ξεστοκάρει τις υπάρχουσες συσκευές και τις έβγαλε στο online κατάστημα της σε εξευτελιστικές τιμές. Οι συσκευές εξαφανίστηκαν σε λεπτά, η HP για κάποιο λόγο θεώρησε ότι ήταν θετικό στην εξάπλωση του WebOS (true) και έβγαλε άλλη μια φουρνιά συσκευών στο παζάρι. Η δεύτερη φουρνιά του Pre 3 ήταν το απόλυτο ξεστοκάρισμα, αφού η HP προσπάθησε να ξεφορτωθεί τις συσκευές με το γαλλικό (azerty) πληκτρολόγιο. Αυτό ακριβώς το μοντέλο πρόλαβα να αγοράσω. Για το ιστορικό, η αρχική τιμή του Pre 3 ήταν 450€, αυτό που πήρα βγήκε στα 210€ μαζί με τα μεταφορικά.
Η κατασκευή είναι πλαστική αλλά πολύ ποιοτική, με αντιολισθητική επιφάνεια. Προσωπικά, το design μου αρέσει πάρα πολύ και φαίνεται πολύ επαγγελματικό, χωρίς γυαλιστερές μεταλλικές επιφάνειες τις οποίες τις απεχθάνομαι.
Το ύψος είναι το ίδιο με το iPhone 3G, ενώ εξέχει λίγο παραπάνω στις υπόλοιπες διαστάσεις. Στο χέρι κάθεται άψογα, άνετα και χωρίς να γλυστράει.
On screen πληκτρολόγιο δεν υπάρχει, υπάρχει όμως το παραδοσιακό πληκτρολόγιο της Palm. Ο μηχανισμός είναι στιβαρός, ελάχιστη χαλαρότητα και κλειδώνει στην ανοιχτή ή κλειστή θέση με ένα ικανοποιητικό "κλακ".
Το μέγεθος του πληκτρολογίου είναι αρκετά καλό, τα πλήκτρα έχουν καλή αίσθηση και ξεχωρίζουν αρκετά ώστε τα λάθος πατήματα να είναι ελάχιστα. Βέβαια... η διάταξη azerty φτάνει από μόνη της για λάθος πατήματα αλλά τέλος πάντων. Κακά τα ψέματα, το on-screen keyboard του iPhone με έχει κακομάθει και δεν νομίζω ότι με το physical keyboard θα σπάσω ρεκόρ πληκτρολόγησης.
Τα συνοδευτικά περιφερειακά είναι ελάχιστα: ακουστικά, φορτιστής και micro-USB καλώδιο. Μικρές λεπτομέρειες ποιότητας: το καλώδιο είναι εξαιρετικής ποιότητας, περιποιημένο και έχει ακόμα και δερμάτινο δέσιμο για να το μαζεύεις. Αν βλέπεις τέτοια πράγματα σε κινητό των €450, περιμένεις κάτι πολύ περισσότερο σε κινητά μεγαλύτερης κατηγορίας.
(αγωνιστικούς χαιρετισμούς στους συντρόφους με τουλάχιστον ένα χαλασμένο iPhone sync cable)
Ο φορτιστής είναι collectible από μόνος του, όχι γιατί είναι πιο ποιοτικός και μικρός από π.χ. του iPhone (δεν είναι), αλλά γιατί είναι μάλλον το μοναδικό εξάρτημα που παράγεται πλέον με το λογότυπο Palm.
Τα ακουστικά δεν φαίνεται να είναι τίποτα ιδιαίτερο, αλλά έχουν μια απίστευτη λεπτομέρεια: μια μικρή μαγνητική επιφάνεια στο κάθε ακουστικό έτσι ώστε να κολλούν μεταξύ τους και να μην μπερδεύονται τα καλώδια.
Η κάμερα έχει καλά specs, τραβάει και HD video, αλλά μέχρι εκεί.
Στα ενδότερα...
Το Pre 3 είναι μια σβέλτη συσκευή, αλλά για να είμαι ειλικρινής περίμενα μια συσκευή στα 1,4GHz να είναι αστραπιαία συνεχώς και όχι να παρουσιάζει στιγμαίες καθυστερήσεις. Το λογικό συμπέρασμα είναι ότι υπάρχει χώρος για software optimization.
Σε κάθε OS υπάρχουν στοιχεία που υπερέχουν του ανταγωνισμού και στοιχεία που θα έπρεπε να τα αντιγράψουν από αλλού. Το WebOS δεν είναι εξαίρεση. Τα notifications και το multitasking είναι ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ, τέλος. Το Synergy είναι το πολυεργαλείο που μαζεύει email accounts, IM accounts, ρυθμίσεις, apps κλπ μέσα σε ένα user account το οποίο συγχρονίζει με όλες τις WebOS συσκευές που διαθέτεις (από 0 ως 1 όπως πάει το πράμα...). Το messaging κομμάτι έχει εργοστασιακή υποστήριξη για SMS, MMS, Google Talk, MSN, AIM, Yahoo! και (drum roll) Skype, όλα σε άψογο integration με το κινητό.
Το Skype συγκεκριμένα είναι το σύστημα της συσκευής για video calls, με όλα τα καλά όμως της ενσωμάτωσης μέσα στο OS. Κάνεις/λαμβάνεις κλήσεις, βίντεο κλήσεις, chat messages και το κεράσακι στην τούρτα, το webOS σε ρωτάει κάθε φορά που κάνεις κλήση εξωτερικού αν θέλεις να καλέσεις μέσω του carrier ή του Skype.
Αρνητικά στοιχεία υπάρχουν. Το copy-paste του iPhone είναι ακόμα το καλύτερο που έχω δει, το ίδιο και ο τρόπος με τον οποίο τοποθετείς τον κέρσορα μέσα στο κείμενο (με τον μεγενθυντικό φακό). Από πλευράς localization, το WebOS είναι ακόμα στα επίπεδα του iOS πριν 3 χρόνια: υποστήριξη για ελάχιστες χώρες, ελάχιστα διεθνή πληκτρολόγια (όχι, δεν έχει ελληνικό)...
...και το χειρότερο στοιχείο μάλλον είναι το App Catalog. Με εξαίρεση ελάχιστες χώρες μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, οι υπόλοιποι έχουμε πρόσβαση μόνο στις free εφαρμογές. Δεδομένου ότι ούτως ή άλλως το App Catalog είναι μικροσκοπικό σε σχέση με το App Store ή το Android Market, αυτό σημαίνει ότι μένουν ακόμη λιγότερες διαθέσιμες εφαρμογές.
Α ναι, υπάρχει και το θεματάκι της υποστήριξης. Η HP αποφάσισε ότι δεν θα ξαναφτιάξει WebOS συσκευές και αυτό αφήνει το μικρό μερίδιο των WebOS χρηστών στον αέρα.
Περισσότερα συμπεράσματα στις επόμενες μέρες, καθώς καλά-καλά δεν έχω κλείσει ακόμα 6 ώρες με το Pre 3 στα χέρια μου.
Αυτά από τις πρώτες ώρες συμβίωσης με το Pre 3. Για κλείσιμο, ένα μικρό video demo από αποτυχημένες λήψεις.
Κυριακή, Σεπτεμβρίου 11, 2011
Review: Mobee Magic Charger
Πριν λίγο καιρό αγόρασα το Mobee Magic Charger, ένα αξεσουάρ για το Magic Mouse της Apple το οποίο αντικαθιστά τις 2 ΑΑ μπαταρίες με μια επαναφορτιζόμενη μπαταρία, η οποία φορτίζει μέσω επαγωγής.
Το πακέτο περιλαμβάνει την επιφάνεια φόρτισης και το mini USB καλώδιο (αριστερά) και την μπαταρία (στην μέση). Προφανώς προϋποθέτει ότι έχεις ήδη ένα Apple Magic Mouse (δεξιά) από το οποίο μάλλον θα χάσετε το καπάκι των μπαταριών.
Η μπαταρία κουμπώνει λίγο δύσκολα στην θέση της αλλά οκ, μια φορά θα το βάλεις, δεν χρειάζεται να παίζεις όλη την ώρα με αυτό.
Θα χρειαστείς μια ελεύθερη USB θύρα και λίγο χώρο στο γραφείο σου για να βάλεις την βάση φόρτισης.
Όταν λοιπόν θέλεις να φορτίσεις το ποντίκι, απλά αφήνεις το Magic Mouse επάνω, αρχίζει η μαγεία της επαγωγής και το LEDάκι ανάβει πράσινο για να σου δείξει ότι άρχισε η φόρτιση.
Και γιατί να το πάρω αυτό το πράγμα το οποίο κοστίζει και €50;
Γιατί οι ΑΑ μπαταρίες σε εκνευρίζουν όσο κι εμένα. Ευτυχώς η (ανακοινωθείσα) διάρκεια ζωής είναι 500 κύκλοι φόρτισης. Η κάθε φόρτιση διαρκεί περίπου 5 μέρες, οπότε ...μούμπλε μούμπλε... θεωρητικά μιλάμε για λίγο παραπάνω από 6,5 χρόνια. Not bad, αν και πρακτικά μάλλον θα είναι κατιτίς λιγότερο. Όπως και να'χει, ησύχασα από τις επαναφορτιζόμενες ΑΑ που είχα μέχρι τώρα, τις οποίες το Magic Mouse τις καταπίνει αμάσητες.
Η φόρτιση παίρνει μερικές ωρίτσες, οπότε το βάζω για φόρτιση βράδυ όταν σηκώνομαι από τον υπολογιστή και την άλλη μέρα είναι έτοιμο.
Στα αρνητικά: το fake καπάκι της μπαταρίας έχει σχεδιαστεί ελαφρώς λάθος με πολύ μικρές ανοχές, κάτι το οποίο έχει δύο παρενέργειες:
α) κουμπώνει δύσκολα και ξεκουμπώνει ακόμα πιο δύσκολα. Απόδειξη η γρατζουνιά από κατσαβιδάκι που βλέπετε στις φωτογραφίες. Μετά από μερικά βάλε-βγάλε λίγο χαλαρώνουν τα πράγματα.
β) το power switch δεν έχει διαθέσιμη την πλήρη διαδρομή για να "κλειδώσει" με σιγουριά στην θέση on. Το αποτέλεσμα είναι το power switch να επιστρέφει στην θέση off σε random στιγμές. Λύση: με το προαναφερθέν κατσαβιδάκι έξυσα λίγο το εσωτερικό της πάνω πλευράς της εγκοπής έτσι ώστε να υπάρχουν περιθώρια κίνησης και να κουμπώνει με ασφάλεια στο on. Στην φωτογραφία μπορείς να δεις το εν λόγω σημείο.
Αξίζει; Για desktop χρήση, χίλιες φορές ναι. Για mobile χρήση, καλύτερα να έχεις ένα έξτρα σετάκι ΑΑ μαζί σου.
Το πακέτο περιλαμβάνει την επιφάνεια φόρτισης και το mini USB καλώδιο (αριστερά) και την μπαταρία (στην μέση). Προφανώς προϋποθέτει ότι έχεις ήδη ένα Apple Magic Mouse (δεξιά) από το οποίο μάλλον θα χάσετε το καπάκι των μπαταριών.
Η μπαταρία κουμπώνει λίγο δύσκολα στην θέση της αλλά οκ, μια φορά θα το βάλεις, δεν χρειάζεται να παίζεις όλη την ώρα με αυτό.
Θα χρειαστείς μια ελεύθερη USB θύρα και λίγο χώρο στο γραφείο σου για να βάλεις την βάση φόρτισης.
Όταν λοιπόν θέλεις να φορτίσεις το ποντίκι, απλά αφήνεις το Magic Mouse επάνω, αρχίζει η μαγεία της επαγωγής και το LEDάκι ανάβει πράσινο για να σου δείξει ότι άρχισε η φόρτιση.
Και γιατί να το πάρω αυτό το πράγμα το οποίο κοστίζει και €50;
Γιατί οι ΑΑ μπαταρίες σε εκνευρίζουν όσο κι εμένα. Ευτυχώς η (ανακοινωθείσα) διάρκεια ζωής είναι 500 κύκλοι φόρτισης. Η κάθε φόρτιση διαρκεί περίπου 5 μέρες, οπότε ...μούμπλε μούμπλε... θεωρητικά μιλάμε για λίγο παραπάνω από 6,5 χρόνια. Not bad, αν και πρακτικά μάλλον θα είναι κατιτίς λιγότερο. Όπως και να'χει, ησύχασα από τις επαναφορτιζόμενες ΑΑ που είχα μέχρι τώρα, τις οποίες το Magic Mouse τις καταπίνει αμάσητες.
Η φόρτιση παίρνει μερικές ωρίτσες, οπότε το βάζω για φόρτιση βράδυ όταν σηκώνομαι από τον υπολογιστή και την άλλη μέρα είναι έτοιμο.
Στα αρνητικά: το fake καπάκι της μπαταρίας έχει σχεδιαστεί ελαφρώς λάθος με πολύ μικρές ανοχές, κάτι το οποίο έχει δύο παρενέργειες:
α) κουμπώνει δύσκολα και ξεκουμπώνει ακόμα πιο δύσκολα. Απόδειξη η γρατζουνιά από κατσαβιδάκι που βλέπετε στις φωτογραφίες. Μετά από μερικά βάλε-βγάλε λίγο χαλαρώνουν τα πράγματα.
β) το power switch δεν έχει διαθέσιμη την πλήρη διαδρομή για να "κλειδώσει" με σιγουριά στην θέση on. Το αποτέλεσμα είναι το power switch να επιστρέφει στην θέση off σε random στιγμές. Λύση: με το προαναφερθέν κατσαβιδάκι έξυσα λίγο το εσωτερικό της πάνω πλευράς της εγκοπής έτσι ώστε να υπάρχουν περιθώρια κίνησης και να κουμπώνει με ασφάλεια στο on. Στην φωτογραφία μπορείς να δεις το εν λόγω σημείο.
Αξίζει; Για desktop χρήση, χίλιες φορές ναι. Για mobile χρήση, καλύτερα να έχεις ένα έξτρα σετάκι ΑΑ μαζί σου.
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 05, 2011
Vege-διαταραχή
Την πρώτη ένδειξη ανωμαλίας του θέματος "vegeterianism" την εντοπίζεις εύκολα όταν ανοίγεις το Wikipedia (εδώ) για να δεις τι εστί χορτοφαγία : ναι μεν σημαίνει ότι δεν τρως κρέας, αλλά υπάρχουν καμία 10αριά κατηγορίες χορτοφάγων και οι μισοί ούτε αυτό δεν καταφέρνουν.
Εννοώ αυτούς που "δεν τρώνε κρέας" αλλά τρώνε ψάρια, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι το ψάρι δεν είναι ζώο - μετεξεταστέοι στο "Εμείς κι ο κόσμος" του Δημοτικού. Ή ακόμα χειρότερα, αυτούς που έχουν την δικαιολογία ότι δεν τρώνε ζώα που "τα κακομεταχειρίζονται". Φάε παιδί μου ψαράκι, με περισσή αγάπη και φροντίδα του κάρφωσα ένα αγκίστρι στο στόμα, του ξεχείλωσα ουσιαστικα το μάγουλο μέχρι να το βγάλω στην στεριά και μετά το άφησα να πνιγεί αργά και βασανιστικά από την έλλειψη νερού στο υδρόβιο αναπνευστικό του σύστημα - ανθρωπιά και συμπόνοια λέμε.
Οι lacto-vegeterians είναι οι μόνοι που βγάζουν κάποιο νόημα (για vegeterians) και τρώνε γαλακτομικά αλλά όχι αυγά, τα οποία θεωρούνται κοτόπουλα in the making, αλλά το ακριβώς αντίθετο τους, οι ovo-veg., τρώνε αυγά αλλά όχι γαλακτοκομικά, κάτι που το βρίσκω απλά γελοίο. Δηλαδή προτιμάς να φας το μελλοντικό κοτόπουλο (έμβρυο! έτσι, να αηδιάσεις!) από το να πιεις γάλα που στο κάτω-κάτω είναι ο ορισμός της τροφής; Δεν σε βύζαξε η μάνα σου;
Μετά, οι υπόλοιπες κατηγορίες αρχίζουν να προσεγγίζουν το όριο της χαζομάρας με τις πάντες. Raw vegeterianism ρε φίλε, επιστροφή στην εποχή πριν την ανακάλυψη της φωτιάς. Ή buddhist vegeterianism, δεν τρώμε σκόρδα. Ή οι άλλοι που δεν τρώνε ρίζες - ξέχνα πατάτες και κρεμμύδια.
Ιδεολογία my ass, είναι πασιφανές ότι το ιδεολογικό υπόβαθρο της χορτοφαγίας κυμαίνεται μεταξύ χιπστεριάς και τροφικής διαταραχής. Και μη μου αρχίσετε τα μα-μου, δεν θα μου βγάλετε αυτούς που δεν τρώνε ρίζες πιο υγιείς από τα φωτομοντέλα που ξερνάνε 3 φορές την μέρα.
Το διατροφικό όφελος είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο, αλλά κι αυτό υπό συζήτηση. Σε τελική, τα ίδια στοιχεία πρέπει να πάρει ο οργανισμός σου είτε από την μία διατροφή, είτε από την άλλη.
Καλά, δεν πιάνω στο στόμα μου διατροφές που επιβάλλουν οι θρησκείες, θα τραβήξει πολύ ο ποστς.
Σουβλόγησον.
ΥΓ. Αφορμή για το ποστ ήτο γνωστή μου η οποία έχει ταράξει τον γκόμενο της στα vegeterian restaurants Δεν φτάνει που έχεις την λόξα, πρέπει να την επιβάλλεις και σε άλλους. Ουσταποδωχάμουσιχτίρναουμ!
Εννοώ αυτούς που "δεν τρώνε κρέας" αλλά τρώνε ψάρια, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι το ψάρι δεν είναι ζώο - μετεξεταστέοι στο "Εμείς κι ο κόσμος" του Δημοτικού. Ή ακόμα χειρότερα, αυτούς που έχουν την δικαιολογία ότι δεν τρώνε ζώα που "τα κακομεταχειρίζονται". Φάε παιδί μου ψαράκι, με περισσή αγάπη και φροντίδα του κάρφωσα ένα αγκίστρι στο στόμα, του ξεχείλωσα ουσιαστικα το μάγουλο μέχρι να το βγάλω στην στεριά και μετά το άφησα να πνιγεί αργά και βασανιστικά από την έλλειψη νερού στο υδρόβιο αναπνευστικό του σύστημα - ανθρωπιά και συμπόνοια λέμε.
Οι lacto-vegeterians είναι οι μόνοι που βγάζουν κάποιο νόημα (για vegeterians) και τρώνε γαλακτομικά αλλά όχι αυγά, τα οποία θεωρούνται κοτόπουλα in the making, αλλά το ακριβώς αντίθετο τους, οι ovo-veg., τρώνε αυγά αλλά όχι γαλακτοκομικά, κάτι που το βρίσκω απλά γελοίο. Δηλαδή προτιμάς να φας το μελλοντικό κοτόπουλο (έμβρυο! έτσι, να αηδιάσεις!) από το να πιεις γάλα που στο κάτω-κάτω είναι ο ορισμός της τροφής; Δεν σε βύζαξε η μάνα σου;
Μετά, οι υπόλοιπες κατηγορίες αρχίζουν να προσεγγίζουν το όριο της χαζομάρας με τις πάντες. Raw vegeterianism ρε φίλε, επιστροφή στην εποχή πριν την ανακάλυψη της φωτιάς. Ή buddhist vegeterianism, δεν τρώμε σκόρδα. Ή οι άλλοι που δεν τρώνε ρίζες - ξέχνα πατάτες και κρεμμύδια.
Ιδεολογία my ass, είναι πασιφανές ότι το ιδεολογικό υπόβαθρο της χορτοφαγίας κυμαίνεται μεταξύ χιπστεριάς και τροφικής διαταραχής. Και μη μου αρχίσετε τα μα-μου, δεν θα μου βγάλετε αυτούς που δεν τρώνε ρίζες πιο υγιείς από τα φωτομοντέλα που ξερνάνε 3 φορές την μέρα.
Το διατροφικό όφελος είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο, αλλά κι αυτό υπό συζήτηση. Σε τελική, τα ίδια στοιχεία πρέπει να πάρει ο οργανισμός σου είτε από την μία διατροφή, είτε από την άλλη.
Καλά, δεν πιάνω στο στόμα μου διατροφές που επιβάλλουν οι θρησκείες, θα τραβήξει πολύ ο ποστς.
Σουβλόγησον.
ΥΓ. Αφορμή για το ποστ ήτο γνωστή μου η οποία έχει ταράξει τον γκόμενο της στα vegeterian restaurants Δεν φτάνει που έχεις την λόξα, πρέπει να την επιβάλλεις και σε άλλους. Ουσταποδωχάμουσιχτίρναουμ!
Σάββατο, Αυγούστου 13, 2011
DNS weirdness
Ξέρει κάποιος να μου πει αν είναι συνήθης τακτική για τους domain registrars να μην δέχονται IP addresses για DNS servers;
Ο δικός μου registrar απαιτεί hostname (της μορφής my.server.com) στο πεδίο των DNS servers. Τα ένα-δυο μικρά πρακτικά προβλήματα είναι λιγότερο εκνευριστικά από το φιλολογικό ζήτημα που προκύπτει.
Π.χ. έχω το mydomain.com για το οποίο θέλω να έχω δύο κουτιά για DNS servers. Εγώ αυτό που ήξερα είναι ότι δηλώνεις τις IPs των κουτιών ως DNS servers στον registrar σου και τελειώνει η υπόθεση.
Αν ακολουθήσω την λογική του registrar μου, βλέπω δύο επιλογές:
Ο δικός μου registrar απαιτεί hostname (της μορφής my.server.com) στο πεδίο των DNS servers. Τα ένα-δυο μικρά πρακτικά προβλήματα είναι λιγότερο εκνευριστικά από το φιλολογικό ζήτημα που προκύπτει.
Π.χ. έχω το mydomain.com για το οποίο θέλω να έχω δύο κουτιά για DNS servers. Εγώ αυτό που ήξερα είναι ότι δηλώνεις τις IPs των κουτιών ως DNS servers στον registrar σου και τελειώνει η υπόθεση.
Αν ακολουθήσω την λογική του registrar μου, βλέπω δύο επιλογές:
- να δώσω τα hostnames όπως τα δίνει ο ISP ή ο VPS provider (πχ 00114x.customer.provider.com). Το θεωρώ "άσχημη" λύση.
- να ξεφύγω τελείως και να πάρω ένα δεύτερο domain (πχ domain2.com) και να δώσω στον registrar hostnames για τους servers μου από αυτό (πχ ns01.domain2.com και ns02.domain2.com). Σαν λύση, πάει κι έρχεται. Εκτός κι αν θέλεις να έχεις κανονικά hostnames και για το domain2.com. Οπότε αγοράζεις domain3.com και παίρνεις hostnames από κει για τους nameservers του domain2.com. Inception.
Πέμπτη, Αυγούστου 11, 2011
Δευτέρα, Ιουνίου 20, 2011
Ανανέωση
Αγαπητό αναγνωστικό κοινό, επιτέλους έκανα μια ανανέωση στο theme του blog. Το παλιό, OSX-inspired theme που έκανε Win/*nix users να αναγουλιάζουν έφυγε και στην θέση του έβαλα ένα από τα απλά, λιτά, έτοιμα themes που έχει το Blogger.
Το νέο theme δεν είναι ακριβώς "τέρας ομορφιάς", αλλά ήθελα να αλλάξω σε κάτι πιο μινιμαλιστικό εδώ και καιρό.
Τώρα το μόνο που μένει είναι να γράψω και κανένα post της προκοπής.
(ξέρεις, σε περίπτωση που η αλλαγή theme δεν αρκεί για να αυξηθούν τα views :P)
Το νέο theme δεν είναι ακριβώς "τέρας ομορφιάς", αλλά ήθελα να αλλάξω σε κάτι πιο μινιμαλιστικό εδώ και καιρό.
Τώρα το μόνο που μένει είναι να γράψω και κανένα post της προκοπής.
(ξέρεις, σε περίπτωση που η αλλαγή theme δεν αρκεί για να αυξηθούν τα views :P)
Κυριακή, Ιουνίου 12, 2011
ΦΠΑ
Απλοϊκές σκέψεις για το ΦΠΑ από κάποιον που δεν έχει ιδέα από οικονομικά.
Αυτή την στιγμή το ΦΠΑ είναι 23%. Η κίνηση στην αγορά είναι ποσό x. Άρα το ποσό που παίρνει το κράτος από το ΦΠΑ είναι 0.23*x.
Υποθετικά μιλώντας... αν το ΦΠΑ πέσει αύριο στο 17%, η κίνηση στην αγορά θα αλλάξει σε y και το κράτος θα εισπράττει 0.17*y από το ΦΠΑ.
Για να παραμείνει η είσπραξη του ΦΠΑ ίδια (ώστε το κράτος να μην χάσει λεφτά), θα πρέπει:
0.17*y = 0.23*x => μούμπλε μούμπλε => y = 1.353x
δηλαδή θα πρέπει να αυξηθεί η κίνηση κατά 35.3%.
Οκ, τεράστιο ποσοστό. Οι Έλληνες πολίτες από μόνοι τους ίσως και να φτάσουν μέχρι κανά 20% αύξηση στην κίνηση - πολύ αισιόδοξα. Το θέμα είναι... οι ξένοι δεν θα καλύψουν τα υπόλοιπα; Με χαμηλότερες (τελικά) τιμές στα πάντα, δεν θα γίνει η χώρα πιο θελκτική για τουρισμό/ψώνια/επενδύσεις; Το ότι θα έχουμε νέο χρήμα να κυκλοφορεί στην χώρα και δεν θα κάνουμε ανακύκλωση των δικών μας δεν είναι προτιμότερο;
Σαν μπόνους όμως βλέπω και το εξής: μικρότερη φοροδιαφυγή. Όταν η δουλειά σου πάει καλύτερα και η φορολογία είναι ελαφρύτερη, γιατί να μην πληρώσεις;
Ως μέτρο σύγκρισης, η Κύπρος έχει 15% ΦΠΑ. Με τους ίδιους υπολογισμούς, σε αυτό το ΦΠΑ θα πρέπει να αυξηθεί η κίνηση στην αγορά κατά 53,3% για να μην υπάρξει μείωση στα έσοδα του κράτους. Χμμμ...
I say go for it.
Αυτή την στιγμή το ΦΠΑ είναι 23%. Η κίνηση στην αγορά είναι ποσό x. Άρα το ποσό που παίρνει το κράτος από το ΦΠΑ είναι 0.23*x.
Υποθετικά μιλώντας... αν το ΦΠΑ πέσει αύριο στο 17%, η κίνηση στην αγορά θα αλλάξει σε y και το κράτος θα εισπράττει 0.17*y από το ΦΠΑ.
Για να παραμείνει η είσπραξη του ΦΠΑ ίδια (ώστε το κράτος να μην χάσει λεφτά), θα πρέπει:
0.17*y = 0.23*x => μούμπλε μούμπλε => y = 1.353x
δηλαδή θα πρέπει να αυξηθεί η κίνηση κατά 35.3%.
Οκ, τεράστιο ποσοστό. Οι Έλληνες πολίτες από μόνοι τους ίσως και να φτάσουν μέχρι κανά 20% αύξηση στην κίνηση - πολύ αισιόδοξα. Το θέμα είναι... οι ξένοι δεν θα καλύψουν τα υπόλοιπα; Με χαμηλότερες (τελικά) τιμές στα πάντα, δεν θα γίνει η χώρα πιο θελκτική για τουρισμό/ψώνια/επενδύσεις; Το ότι θα έχουμε νέο χρήμα να κυκλοφορεί στην χώρα και δεν θα κάνουμε ανακύκλωση των δικών μας δεν είναι προτιμότερο;
Σαν μπόνους όμως βλέπω και το εξής: μικρότερη φοροδιαφυγή. Όταν η δουλειά σου πάει καλύτερα και η φορολογία είναι ελαφρύτερη, γιατί να μην πληρώσεις;
Ως μέτρο σύγκρισης, η Κύπρος έχει 15% ΦΠΑ. Με τους ίδιους υπολογισμούς, σε αυτό το ΦΠΑ θα πρέπει να αυξηθεί η κίνηση στην αγορά κατά 53,3% για να μην υπάρξει μείωση στα έσοδα του κράτους. Χμμμ...
I say go for it.
Τρίτη, Ιουνίου 07, 2011
SSH tunneling για ζόρικα hotspots
Έστω ότι είσαι out and about με το laptop παραμάσχαλα. Βρίσκεις ένα WiFi hotspot στο οποίο όμως 1) δεν περνάει VPN, 2) δεν θέλεις να έχεις μη κρυπτογραφημένα connections.
Οφείλεις να έχεις προετοιμαστεί. Οφείλεις να έχεις στήσει στο σπίτι (ή σε άλλο μέρος που εμπιστεύεσαι) έναν ssh server. Μη ξεχάσεις να ανοίξεις το firewall και να κάνεις το ssh port (22) forward στον ssh server. Βάλε κι ένα dyndns για να βρίσκεις τον server σου χωρίς να μαντεύεις IP.
Όταν λοιπόν είσαι στο laptop σου και βρίσκεις το εν λόγω hotspot, ανοίγεις κονσόλα και δίνεις
ssh -D 5000 myserver.dyndns.com
Μετά, πας στα network proxy settngs του OS σου και σετάρεις τον SOCKS proxy σε address:localhost και port:5000.
Έτοιμος. Όλη σου η κίνηση περνάει κρυπτογραφημένη από το SSH tunnel και βγαίνει στο internet από τον SSH server σου. Η ταχύτητα μπορεί να είναι λίγο μικρότερη γιατί το upload του server σου γίνεται το bottleneck.
Αυτό βέβαια με την προϋπόθεση ότι το hotspot επιτρέπει συνδέσεις στο port 22 (στο οποίο δουλεύει το ssh). Για να μην έχω αυτό το πρόβλημα, έχω βάλει τον ssh server να ακούει σε port 22 KAI 443. Η 443 είναι του HTTPS και είναι απίθανο να βρείτε hotspot που να εμποδίζει connections σε αυτή την πόρτα. Βέβαια, η λύση αυτή προϋποθέτει ότι ο ssh server δεν έχει https σελίδες.
Ακολούθως, η εντολή για την δημιουργία του ssh tunnel γίνεται:
ssh -D 5000 myserver.dyndns.com -p 443
Μη ξεχάσεις να βγάλεις την ρύθμιση του SOCKS proxy όταν τελειώσεις με την όλη ιστορία, γιατί το laptop σου δεν θα συνδέεται πουθενά αλλού μέχρι να ξανακάνεις ssh tunnel.
Οφείλεις να έχεις προετοιμαστεί. Οφείλεις να έχεις στήσει στο σπίτι (ή σε άλλο μέρος που εμπιστεύεσαι) έναν ssh server. Μη ξεχάσεις να ανοίξεις το firewall και να κάνεις το ssh port (22) forward στον ssh server. Βάλε κι ένα dyndns για να βρίσκεις τον server σου χωρίς να μαντεύεις IP.
Όταν λοιπόν είσαι στο laptop σου και βρίσκεις το εν λόγω hotspot, ανοίγεις κονσόλα και δίνεις
ssh -D 5000 myserver.dyndns.com
Μετά, πας στα network proxy settngs του OS σου και σετάρεις τον SOCKS proxy σε address:localhost και port:5000.
Έτοιμος. Όλη σου η κίνηση περνάει κρυπτογραφημένη από το SSH tunnel και βγαίνει στο internet από τον SSH server σου. Η ταχύτητα μπορεί να είναι λίγο μικρότερη γιατί το upload του server σου γίνεται το bottleneck.
Αυτό βέβαια με την προϋπόθεση ότι το hotspot επιτρέπει συνδέσεις στο port 22 (στο οποίο δουλεύει το ssh). Για να μην έχω αυτό το πρόβλημα, έχω βάλει τον ssh server να ακούει σε port 22 KAI 443. Η 443 είναι του HTTPS και είναι απίθανο να βρείτε hotspot που να εμποδίζει connections σε αυτή την πόρτα. Βέβαια, η λύση αυτή προϋποθέτει ότι ο ssh server δεν έχει https σελίδες.
Ακολούθως, η εντολή για την δημιουργία του ssh tunnel γίνεται:
ssh -D 5000 myserver.dyndns.com -p 443
Μη ξεχάσεις να βγάλεις την ρύθμιση του SOCKS proxy όταν τελειώσεις με την όλη ιστορία, γιατί το laptop σου δεν θα συνδέεται πουθενά αλλού μέχρι να ξανακάνεις ssh tunnel.
Τετάρτη, Μαΐου 25, 2011
Δεν ξέρω πως τα καταφέρνετε μερικοί...
...αλλά πένθος χωρίς μουσική δεν γίνεται. Ώρες-ώρες σκέφτομαι ότι στην Νέα Ορλεάνη το έχουν πιάσει το νόημα με τις τζαζ κηδείες.
Και αν δεν σ'αρέσει η τζαζ, βρες κάτι που σου αρέσει. Εμένα ας πούμε μ'αρέσουν οι Led Zeppelin και το συγκεκριμένο κομμάτι το έχω λιώσει.
Από την άλλη, στην γιαγιά μου άρεσαν "κείνα τα καλά τα τραγούδια". Τα τραγούδια με τα οποία μεγάλωσε στον βόρειο Έβρο και τα άκουγε μέχρι και πριν μερικές μέρες. Κι αυτά "τα καλά τα τραγούδια" μια χαρά είναι για την περίσταση.
ΥΓ: Κλειστά comments γιατί δεν πολυχρειάζεται συζήτηση το θέμα.
Και αν δεν σ'αρέσει η τζαζ, βρες κάτι που σου αρέσει. Εμένα ας πούμε μ'αρέσουν οι Led Zeppelin και το συγκεκριμένο κομμάτι το έχω λιώσει.
Από την άλλη, στην γιαγιά μου άρεσαν "κείνα τα καλά τα τραγούδια". Τα τραγούδια με τα οποία μεγάλωσε στον βόρειο Έβρο και τα άκουγε μέχρι και πριν μερικές μέρες. Κι αυτά "τα καλά τα τραγούδια" μια χαρά είναι για την περίσταση.
ΥΓ: Κλειστά comments γιατί δεν πολυχρειάζεται συζήτηση το θέμα.
Τρίτη, Μαΐου 17, 2011
PXE booting
Το καινούριο πειραματόζωο home server μηχανάκι έφτασε, αλλά το flash disk που τάχα μου δήθεν είχα έτοιμο για εγκατάσταση Debian δεν παίζει (you can call me Captain Fail).
Σχέδιο Β': εγκατάσταση Debian μέσα από PXE booting και tftp.
Η λογική της διαδικασίας είναι το καινούριο μας μηχάνημα θα μιλήσει με τον tftp server, ο οποίος θα του δώσει μέσω δικτύου τα αρχεία που χρειάζεται για να κάνει boot. Ούτε flash disks, ούτε CDs, ούτε τίποτα.
Οπότε, βήμα πρώτο, πας στο BIOS του καινούριου μηχανήματος και ενεργοποιείς το PXE booting. ΟΚ, τελείωσαν οι ρυθμίσεις εδώ.
Χρειάζεσαι άλλο ένα μηχάνημα, το οποίο θα τρέχει τον tftp server. Το δικό μου ήταν το Debian netbook μου. Εγκατάσταση dhcp server και tftp server:
aptitude install tftpd-hda dhcpd3-server
Το configuration file του tftpd κατέληξε κάπως έτσι:
# /etc/default/tftpd-hpa
TFTP_USERNAME="tftp"
TFTP_DIRECTORY="/var/lib/tftpboot"
TFTP_ADDRESS="0.0.0.0:69"
TFTP_OPTIONS="-s"
TFTP_DIRECTORY="/var/lib/tftpboot"
Δημιουργία του directory που θα έχουμε τα αρχεία που θα μεταφέρονται στους tftp clients και τα σχετικά configs.
mkdir -p /var/lib/tftpboot/pxelinux.cfg
mkdir -p /var/lib/tftpboot/debian/stable/i386
Ώρα για configuration του tftp. Στο /var/lib/tftpboot/pxelinux.cfg βάλε τα εξής:
DISPLAY boot.txt
DEFAULT stable_i386_install
LABEL stable_i386_install
kernel debian/stable/i386/linux
append vga=normal initrd=debian/stable/i386/initrd.gz --
LABEL stable_i386_linux
kernel debian/stable/i386/linux
append vga=normal initrd=debian/stable/i386/initrd.gz --
PROMPT 1
TIMEOUT 0
Στο /var/lib/tftboot/boot.txt βάζουμε την μορφή του μενού που θα εμφανίζεται στον client:
- Boot Menu -
=============
stable_i386_install
stable_i386_linux
Ώρα να κατεβάσουμε τα απαιτούμενα αρχεία για boot.
cd /var/lib/tftpboot
wget http://ftp.uk.debian.org/debian/dists/stable/main/installer-i386/current/images/netboot/debian-installer/i386/pxelinux.0
cd /var/lib/tftpboot/debian/stable/i386
wget http://ftp.uk.debian.org/debian/dists/stable/main/installer-i386/current/images/netboot/debian-installer/i386/linux
wget http://ftp.uk.debian.org/debian/dists/stable/main/installer-i386/current/images/netboot/debian-installer/i386/initrd.gz
Ο tftp server είναι (θεωρητικά) ρυθμισμένος. Υπάρχει όμως ακόμα το θέμα του πως θα δείξεις σε ποιο μηχάνημα έχεις τον tftp server. Την δουλειά αυτή την κάνει ένας dhcp server και σχεδόν 100% δεν μιλάμε για αυτόν στον router σου.
Στο /etc/dhcp/dhcpd.conf βάζεις τα εξής:
option domain-name-servers 8.8.8.8;
default-lease-time 86400;
max-lease-time 604800;
authoritative;
subnet 192.168.1.0 netmask 255.255.255.0 {
range 192.168.1.70 192.168.1.100;
filename "pxelinux.0";
next-server 192.168.1.50;
option subnet-mask 255.255.255.0;
option broadcast-address 192.168.1.255;
option routers 192.168.1.1;
}
Όπου βλέπεις 192.168.1.50, είναι η IP του tftp server, 192.168.1.1 η IP του router σου. Ρυθμίζεις ανάλογα ;) Η όλη ιστορία με την εγκατάσταση του dhcp server είναι οι δύο γραμμές:
filename "pxelinux.0";
next-server 192.168.1.50;
που δίνουν τις οδηγίες για PXE booting και που σχεδόν σίγουρα δεν μπορείς να βάλεις στον σπιτικό dsl router σου.
Τώρα βέβαια, έχεις δύο dhcp servers στο δίκτυο σου: αυτόν που μόλις σέταρες και αυτόν που τρέχεις στον router σου. Ο δεύτερος πρέπει να κλείσει (ο dhcp server του router, όχι ο router).
Άντε, τελειώνουμε. Ξεκίνα τους δύο servers που μόλις ρύθμισες:
/etc/init.d/tftpd-hda start
dhcpd
Κάνε boot το καινούριο μηχανάκι. Αν όλα πήγαν καλά...
- το μηχάνημα θα κάνει PXE boot,
- θα μιλήσει με τον DHCP server που εγκαταστήσαμε
- θα πάρει network configuration αλλά και την διεύθυνση του TFTP server
- θα τραβήξει το installation image από τον TFTP server
- θα αρχίσει το installation.
Στο τελευταίο βήμα, χρειάζεται σύνδεση internet, και αυτός είναι ο λόγος που κλείνουμε μόνο τον DHCP server του router και όχι όλο τον router.
References:
Σχέδιο Β': εγκατάσταση Debian μέσα από PXE booting και tftp.
Η λογική της διαδικασίας είναι το καινούριο μας μηχάνημα θα μιλήσει με τον tftp server, ο οποίος θα του δώσει μέσω δικτύου τα αρχεία που χρειάζεται για να κάνει boot. Ούτε flash disks, ούτε CDs, ούτε τίποτα.
Οπότε, βήμα πρώτο, πας στο BIOS του καινούριου μηχανήματος και ενεργοποιείς το PXE booting. ΟΚ, τελείωσαν οι ρυθμίσεις εδώ.
Χρειάζεσαι άλλο ένα μηχάνημα, το οποίο θα τρέχει τον tftp server. Το δικό μου ήταν το Debian netbook μου. Εγκατάσταση dhcp server και tftp server:
aptitude install tftpd-hda dhcpd3-server
Το configuration file του tftpd κατέληξε κάπως έτσι:
# /etc/default/tftpd-hpa
TFTP_USERNAME="tftp"
TFTP_DIRECTORY="/var/lib/tftpboot"
TFTP_ADDRESS="0.0.0.0:69"
TFTP_OPTIONS="-s"
TFTP_DIRECTORY="/var/lib/tftpboot"
Δημιουργία του directory που θα έχουμε τα αρχεία που θα μεταφέρονται στους tftp clients και τα σχετικά configs.
mkdir -p /var/lib/tftpboot/pxelinux.cfg
mkdir -p /var/lib/tftpboot/debian/stable/i386
Ώρα για configuration του tftp. Στο /var/lib/tftpboot/pxelinux.cfg βάλε τα εξής:
DISPLAY boot.txt
DEFAULT stable_i386_install
LABEL stable_i386_install
kernel debian/stable/i386/linux
append vga=normal initrd=debian/stable/i386/initrd.gz --
LABEL stable_i386_linux
kernel debian/stable/i386/linux
append vga=normal initrd=debian/stable/i386/initrd.gz --
PROMPT 1
TIMEOUT 0
Στο /var/lib/tftboot/boot.txt βάζουμε την μορφή του μενού που θα εμφανίζεται στον client:
- Boot Menu -
=============
stable_i386_install
stable_i386_linux
Ώρα να κατεβάσουμε τα απαιτούμενα αρχεία για boot.
cd /var/lib/tftpboot
wget http://ftp.uk.debian.org/debian/dists/stable/main/installer-i386/current/images/netboot/debian-installer/i386/pxelinux.0
cd /var/lib/tftpboot/debian/stable/i386
wget http://ftp.uk.debian.org/debian/dists/stable/main/installer-i386/current/images/netboot/debian-installer/i386/linux
wget http://ftp.uk.debian.org/debian/dists/stable/main/installer-i386/current/images/netboot/debian-installer/i386/initrd.gz
Ο tftp server είναι (θεωρητικά) ρυθμισμένος. Υπάρχει όμως ακόμα το θέμα του πως θα δείξεις σε ποιο μηχάνημα έχεις τον tftp server. Την δουλειά αυτή την κάνει ένας dhcp server και σχεδόν 100% δεν μιλάμε για αυτόν στον router σου.
Στο /etc/dhcp/dhcpd.conf βάζεις τα εξής:
option domain-name-servers 8.8.8.8;
default-lease-time 86400;
max-lease-time 604800;
authoritative;
subnet 192.168.1.0 netmask 255.255.255.0 {
range 192.168.1.70 192.168.1.100;
filename "pxelinux.0";
next-server 192.168.1.50;
option subnet-mask 255.255.255.0;
option broadcast-address 192.168.1.255;
option routers 192.168.1.1;
}
Όπου βλέπεις 192.168.1.50, είναι η IP του tftp server, 192.168.1.1 η IP του router σου. Ρυθμίζεις ανάλογα ;) Η όλη ιστορία με την εγκατάσταση του dhcp server είναι οι δύο γραμμές:
filename "pxelinux.0";
next-server 192.168.1.50;
που δίνουν τις οδηγίες για PXE booting και που σχεδόν σίγουρα δεν μπορείς να βάλεις στον σπιτικό dsl router σου.
Τώρα βέβαια, έχεις δύο dhcp servers στο δίκτυο σου: αυτόν που μόλις σέταρες και αυτόν που τρέχεις στον router σου. Ο δεύτερος πρέπει να κλείσει (ο dhcp server του router, όχι ο router).
Άντε, τελειώνουμε. Ξεκίνα τους δύο servers που μόλις ρύθμισες:
/etc/init.d/tftpd-hda start
dhcpd
Κάνε boot το καινούριο μηχανάκι. Αν όλα πήγαν καλά...
- το μηχάνημα θα κάνει PXE boot,
- θα μιλήσει με τον DHCP server που εγκαταστήσαμε
- θα πάρει network configuration αλλά και την διεύθυνση του TFTP server
- θα τραβήξει το installation image από τον TFTP server
- θα αρχίσει το installation.
Στο τελευταίο βήμα, χρειάζεται σύνδεση internet, και αυτός είναι ο λόγος που κλείνουμε μόνο τον DHCP server του router και όχι όλο τον router.
References:
- κλεμμένο, αλλά με διορθώσεις, από το debian-administration.org
- PXE error: only absolute names allowed
Τετάρτη, Μαΐου 11, 2011
Installing Microsoft Skype, please wait.
Δεν ξέρω πόσοι το περίμεναν αυτό, εγώ πάντως όχι. Η εξαγορά της Skype από την Microsoft έγινε για ένα ιστορικό ποσό, σε περίοδο κρίσης και μάλιστα για μια εταιρία που ποτέ δεν είχε ισχυρά κέρδη.
Προφανώς παίζουν πολλά πράγματα που θα δούμε αργότερα, αλλά οι πρώτες σκέψεις είναι ότι θα πάνε για ενσωμάτωση Skype σε Exchange servers, Xbox live, Windows Phone κλπ κλπ. Το θέμα όμως είναι ότι όλα αυτά θα μπορούσαν να τα κάνουν και απλά πληρώνοντας ένα δυνατό license στην Skype για να πάρουν πρόσβαση στο API και την υποδομή. Για αυτά τα πράγματα, ΔΕΝ χρειάζεται να αγοράσεις ολόκληρη εταιρία.
Η MS μάλλον περισσότερο ενδιαφέρεται να προωθήσει το virtual PBX προϊόν της Skype ως "Exchange server αλλά για VoIP". VoIP, PBX, conferencing, IM, όλα μαζί, με integration (πλέον) σε κάθε εταιρικό προϊόν της MS, μια χαρά τους βρίσκω.
Ο Ballmer δήλωσε ότι η ανάπτυξη του Skype για non-MS πλατφόρμες θα συνεχίσει, αλλά αν είναι να βγει σαν το Office:Mac, περαστικά μας. Οι Linux users ίσως να χαρούν λίγο γιατί το linux port του Skype έχει κολλήσει στον Μεσαίωνα, αλλά στην περίπτωση που όντως προχωρήσει, θα ξενερώσουν γρήγορα όταν ο installer δημιουργήσει φάκελο "Microsoft" στο application menu του Ubuntu. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε αν θα συνεχίσει το skype integration σε όλα εκείνα τα ωραία, περίεργα gadgets.
Εγώ πάντως θα συνεχίσω να χρησιμοποιώ Skype. Είμαι ένας ευχαριστημένος χρήστης, που πληρώνει συνδρομή για Skype In number και απεριόριστες κλήσεις προς Ελλάδα και έχω ένα αξιόπιστο σύστημα με πολύ καλό NAT traversal σε πρακτικά όλες μου τις συσκευές (Macbook, netbook, iPhone). Ναι, θα μπορούσα να κάτσω να κάνω κάτι ανάλογο με SIP providers (π.χ. Viva.gr), port forwarding και διάφορα άλλα τέτοια, αλλά μου είναι πιο εύκολο απλά να κάνω login στο Skype, με το κινητό μου ή με το laptop μου, όπου κι αν είμαι.
Ελπίζω μόνο να μη δω nudges στον "απλό" Skype client.
ΥΓ: Πόσοι φτύσατε τον καφέ σας όταν είδατε τον τίτλο; Αηδία, έτσι;
Προφανώς παίζουν πολλά πράγματα που θα δούμε αργότερα, αλλά οι πρώτες σκέψεις είναι ότι θα πάνε για ενσωμάτωση Skype σε Exchange servers, Xbox live, Windows Phone κλπ κλπ. Το θέμα όμως είναι ότι όλα αυτά θα μπορούσαν να τα κάνουν και απλά πληρώνοντας ένα δυνατό license στην Skype για να πάρουν πρόσβαση στο API και την υποδομή. Για αυτά τα πράγματα, ΔΕΝ χρειάζεται να αγοράσεις ολόκληρη εταιρία.
Η MS μάλλον περισσότερο ενδιαφέρεται να προωθήσει το virtual PBX προϊόν της Skype ως "Exchange server αλλά για VoIP". VoIP, PBX, conferencing, IM, όλα μαζί, με integration (πλέον) σε κάθε εταιρικό προϊόν της MS, μια χαρά τους βρίσκω.
Ο Ballmer δήλωσε ότι η ανάπτυξη του Skype για non-MS πλατφόρμες θα συνεχίσει, αλλά αν είναι να βγει σαν το Office:Mac, περαστικά μας. Οι Linux users ίσως να χαρούν λίγο γιατί το linux port του Skype έχει κολλήσει στον Μεσαίωνα, αλλά στην περίπτωση που όντως προχωρήσει, θα ξενερώσουν γρήγορα όταν ο installer δημιουργήσει φάκελο "Microsoft" στο application menu του Ubuntu. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε αν θα συνεχίσει το skype integration σε όλα εκείνα τα ωραία, περίεργα gadgets.
Εγώ πάντως θα συνεχίσω να χρησιμοποιώ Skype. Είμαι ένας ευχαριστημένος χρήστης, που πληρώνει συνδρομή για Skype In number και απεριόριστες κλήσεις προς Ελλάδα και έχω ένα αξιόπιστο σύστημα με πολύ καλό NAT traversal σε πρακτικά όλες μου τις συσκευές (Macbook, netbook, iPhone). Ναι, θα μπορούσα να κάτσω να κάνω κάτι ανάλογο με SIP providers (π.χ. Viva.gr), port forwarding και διάφορα άλλα τέτοια, αλλά μου είναι πιο εύκολο απλά να κάνω login στο Skype, με το κινητό μου ή με το laptop μου, όπου κι αν είμαι.
Ελπίζω μόνο να μη δω nudges στον "απλό" Skype client.
ΥΓ: Πόσοι φτύσατε τον καφέ σας όταν είδατε τον τίτλο; Αηδία, έτσι;
Τετάρτη, Απριλίου 13, 2011
Πλησιάζουν Άγιες μέρες...
...και για αυτό θα απαγγείλω το αγαπημένο μου κομμάτι από την Βίβλο. Μία από τις περισσότερες-από-δέκα εντολές.
Κατάλαβες; Μην ανέβεις με σκαλιά σε βωμό, θα φανούν τα κάκαλα σου.
Έτσι. Τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν τρόπους από μικρά. Μετανοείτε.
ουκ αναβήση εν αναβαθμίσιν επί το θυσιαστήριόν μου όπως αν μη αποκαλύψης την ασχημοσύνην σου επ' αυτού.Έξοδος 20:26
Κατάλαβες; Μην ανέβεις με σκαλιά σε βωμό, θα φανούν τα κάκαλα σου.
Έτσι. Τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν τρόπους από μικρά. Μετανοείτε.
Δευτέρα, Μαρτίου 21, 2011
Η AT&T εξαγοράζει την T-Mobile
Η AT&T συμφώνησε να εξαγοράσει την T-Mobile, την αμερικανική θυγατρική της Deutsche Telekom. Η AT&T πλέον γίνεται ο μεγαλύτερος σε πλήθος συνδρομητών carrier (από τους 3 που έμειναν πια) στις ΗΠΑ. Το σημαντικό όμως είναι ότι είναι πλέον ο μοναδικός carrier που δουλεύει σε GSM στις ΗΠΑ. Αυτομάτως δημιουργείται ένα τεράστιο μονοπωλιακό καθεστώς, το οποίο μόνο άσχημα προηγούμενα θα δημιουργήσει.
Κάποιοι αμερικανοί χρήστες AT&T χάρηκαν για την εξαγορά. Θεωρητικά, τα δύο δίκτυα θα συγχωνευτούν και ξαφνικά η AT&T θα έχει καλύτερη κάλυψη. Η αλήθεια είναι ότι αυτό θα ισχύσει μόνο σε GSM/GPRS συσκευές, καθώς σε αντίθεση με τον περισσότερο κόσμο, η T-Mobile USA χρησιμοποιεί τις συχνότητες τνω 1700/2100MHz για 3G, άρα το δραματικό χάλι που φαίνεται να επικρατεί στο 3G της AT&T δεν πρόκειται να αλλάξει. Ούτε μπορείς να πεις ότι η αγορά έγινε για να απλώσει την κάλυψη του LTE η AT&T: η T-Mobile δεν έχει καν άδεια 4G.
Τα πράγματα φαίνονται απλά. Η AT&T δεν έκανε την αγορά τόσο για την υποδομή όσο για τους έτοιμους πελάτες. 33 εκατομμύρια καινούριοι πελάτες δεν είναι και λίγοι. Η AT&T γίνεται ο μοναδικός GSM carrier και ταυτόχρονα ο μεγαλύτερος carrier (σε αριθμό συνδρομητών) στην χώρα. Τώρα μπορεί να πιέσει τους κατασκευαστές κινητών να κάνουν κωλοτούμπες και να χρεώνει τους πελάτες της ότι γουστάρει. Οι αποκλειστικότητες στην διανομή των κινητών θα είναι πολύ περισσότερες, το design θα αρχίσει πάλι να επηρεάζεται από τις ορέξεις της AT&T (ιχ) και όλα αυτά θα επηρεάσουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και την ευρωπαϊκή αγορά. Οι ευρωπαίοι και μη κατασκευαστές (Nokia, Sony Ericsson, HTC) θα πρέπει να βγάζουν διπλά μοντέλα (ΕΕ vs USA) γιατί π.χ. η AT&T μπορεί να μην θέλει VoIP και removable SIM στο δίκτυο της. Μικρότερη παραγωγή = μεγαλύτερο κόστος. Οι αμερικανοί κατασκευαστές (Apple, RIM, HP/Palm, Motorola) σαφώς και θα δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στην εγχώρια κατανάλωση. Συσκευές δεν θα μας λείψουν, αλλά κάποια παρατράγουδα θα φανούν και στην εδώ πλευρά του Ατλαντικού.
Κάποιοι λένε ότι τίποτα από αυτά δεν θα γίνει, η AT&T δεν θα γίνει μονοπώλιο και η T-Mobile θα γίνει η θυγατρική με τα φθηνά συμβόλαια και τις δευτεράντζες κινητά. Πολύ πιθανό, αλλά τέτοιες φθηνές θυγατρικές συνήθως τις τρώει το μαύρο σκοτάδι μετά από λίγα χρόνια.
Το θέμα δεν είναι τελειωμένο ακόμα, πρέπει πρώτα να περάσει από έγκριση από διάφορους αμερικανικούς φορείς, αλλά φαντάζομαι ότι αν δεν είχε ελπίδες η AT&T για κάτι τέτοιο, δεν θα έκανε την κίνηση εξ' αρχής.
Ξαφνικά δεν είναι πολύ ευχάριστο που ζούμε στην ΕΕ η οποία βγάζει αντιμονοπωλιακές οδηγίες για ψύλλου πήδημα; :)
Κάποιοι αμερικανοί χρήστες AT&T χάρηκαν για την εξαγορά. Θεωρητικά, τα δύο δίκτυα θα συγχωνευτούν και ξαφνικά η AT&T θα έχει καλύτερη κάλυψη. Η αλήθεια είναι ότι αυτό θα ισχύσει μόνο σε GSM/GPRS συσκευές, καθώς σε αντίθεση με τον περισσότερο κόσμο, η T-Mobile USA χρησιμοποιεί τις συχνότητες τνω 1700/2100MHz για 3G, άρα το δραματικό χάλι που φαίνεται να επικρατεί στο 3G της AT&T δεν πρόκειται να αλλάξει. Ούτε μπορείς να πεις ότι η αγορά έγινε για να απλώσει την κάλυψη του LTE η AT&T: η T-Mobile δεν έχει καν άδεια 4G.
Τα πράγματα φαίνονται απλά. Η AT&T δεν έκανε την αγορά τόσο για την υποδομή όσο για τους έτοιμους πελάτες. 33 εκατομμύρια καινούριοι πελάτες δεν είναι και λίγοι. Η AT&T γίνεται ο μοναδικός GSM carrier και ταυτόχρονα ο μεγαλύτερος carrier (σε αριθμό συνδρομητών) στην χώρα. Τώρα μπορεί να πιέσει τους κατασκευαστές κινητών να κάνουν κωλοτούμπες και να χρεώνει τους πελάτες της ότι γουστάρει. Οι αποκλειστικότητες στην διανομή των κινητών θα είναι πολύ περισσότερες, το design θα αρχίσει πάλι να επηρεάζεται από τις ορέξεις της AT&T (ιχ) και όλα αυτά θα επηρεάσουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και την ευρωπαϊκή αγορά. Οι ευρωπαίοι και μη κατασκευαστές (Nokia, Sony Ericsson, HTC) θα πρέπει να βγάζουν διπλά μοντέλα (ΕΕ vs USA) γιατί π.χ. η AT&T μπορεί να μην θέλει VoIP και removable SIM στο δίκτυο της. Μικρότερη παραγωγή = μεγαλύτερο κόστος. Οι αμερικανοί κατασκευαστές (Apple, RIM, HP/Palm, Motorola) σαφώς και θα δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στην εγχώρια κατανάλωση. Συσκευές δεν θα μας λείψουν, αλλά κάποια παρατράγουδα θα φανούν και στην εδώ πλευρά του Ατλαντικού.
Κάποιοι λένε ότι τίποτα από αυτά δεν θα γίνει, η AT&T δεν θα γίνει μονοπώλιο και η T-Mobile θα γίνει η θυγατρική με τα φθηνά συμβόλαια και τις δευτεράντζες κινητά. Πολύ πιθανό, αλλά τέτοιες φθηνές θυγατρικές συνήθως τις τρώει το μαύρο σκοτάδι μετά από λίγα χρόνια.
Το θέμα δεν είναι τελειωμένο ακόμα, πρέπει πρώτα να περάσει από έγκριση από διάφορους αμερικανικούς φορείς, αλλά φαντάζομαι ότι αν δεν είχε ελπίδες η AT&T για κάτι τέτοιο, δεν θα έκανε την κίνηση εξ' αρχής.
Ξαφνικά δεν είναι πολύ ευχάριστο που ζούμε στην ΕΕ η οποία βγάζει αντιμονοπωλιακές οδηγίες για ψύλλου πήδημα; :)
Πέμπτη, Φεβρουαρίου 10, 2011
Πρώτες Palm συσκευές με το σήμα της HP
Η Palm ανακοίνωσε χθες τις πρώτες συσκευές της από τότε που αποροφήθηκε από την HP. Και σαν καλός οπαδός, άρχισα να μαζεύω λεφτά.
Παρουσιάστηκαν δύο κινητά και ένα tablet, του οποίου τα specs είχαν διαρρεύσει "στρατηγικά" πριν κάποιες μέρες. Το hype ήταν αρκετό (για HP/Palm) και έτσι η δημοσιογραφική κάλυψη ήταν αρκετή - θα μπορέσετε να βρείτε πολλές πληροφορίες και γνώμες με μια βόλτα στο Google.
1 -μέγεθος Small: HP Veer
2.6", 320x400, 100γρ. Θα μπορούσα να πω ότι είναι παιχνιδάκι, αλλά ρίχτε μια ματιά στα specs. Είναι τόσο γεμάτο από hardware που (άκουσον άκουσον) το audio jack είναι εξωτερικό, μαγνητικό, αποσπώμενο κομμάτι α λα Magsafe.
Παίζει στην κατηγορία του Sony Ericsson X10 Mini, θα βγει την άνοιξη. Τιμή δεν ανακοινώθηκε.
Θέλω.
----
2 -μέγεθος Medium: HP Pre 3
Το καινούριο "μεγάλο" smartphone.
Επιτέλους ένα Palm με δυνατό hardware (specs εδώ). Πλέον παίζουμε στο ίδιο επίπεδο με iPhone και λοιπές κυράτσες, αν και το target group είναι μάλλον λίγο διαφορετικό. 480x800 και 1.4GHz, έτσι για να ανοίξει η όρεξη.
Τιμή δεν ανακοινώθηκε, θα κυκλοφορήσει το καλοκαίρι.
Θέλω.
--------
3 -μέγεθος Large: HP Touchpad
Ίδιο μέγεθος, βάρος και ανάλυση οθόνης με το iPad, διπύρηνος Snapdragon CPU στα 1.2GHz και μπροστινή κάμερα 1.3MP για video κλήσεις. Λοιπά specs εδώ.
Να σχολιάσω ότι δεν υπάρχει δεύτερη πίσω κάμερα. Η HP/Palm μάλλον έχει την ίδια άποψη με μένα: ο πρώτος που θα σηκώσει tablet για να βγάλει φωτογραφία με την πίσω κάμερα θα γίνει ο περίγελος της πόλης :P Ενσωματωμένο και το full QuickOffice για να κάνεις edit Word, Excel και Powerpoints.
Θα κυκλοφορήσει κατά το καλοκαίρι, τιμή δεν ανακοινώθηκε.
Θέλω.
---------
Γιατί θέλω; Γιατί το WebOS επιτέλους μπήκε σε hardware που του αξίζει και γιατί μια μεγάλη εταιρία όπως η HP μπορεί να λύσει το πρόβλημα της περιορισμένης διανομής που είχε η Palm πριν την εξαγορά.
Το WebOS ήταν ήδη ένα εξαιρετικό OS, με πραγματικό multitasking και ενσωματωμένο mobile hotspot εδώ και χρόνια (κι άσε την Apple να κουρεύεται). Η καινούρια έκδοση που θα υπάρχει στις νέες συσκευές όμως έχει ακόμα περισσότερες βελτιώσεις και features - και δουλεύουν να βάλουν ενσωματωμένο VoIP και Skype support μέχρι την κυκλοφορία των συσκευών :)
Το αποκορύφωμα όμως είναι μάλλον η επέκταση του Synergy. Το Synergy κάνει μέχρι τώρα sync σε όλες τις Palm συσκευές contacts, calendars, settings κλπ, ενώ στις καινούριες συσκευές θα υπάρχει και συνεργασία μεταξύ των συσκευών. Συγκεκριμένα, το Touchpad θα δουλεύει μεταξύ άλλων και σαν terminal για το Pre 3. Παράδειγμα: όσο φορτίζει το Pre 3 (στο Touchstone με ασύρματη φόρτιση, έτσι; ) παίρνεις το TouchPad στα χέρια σου και μπορείς να δέχεσαι εκεί τις κλήσεις σου και τα sms από το Pre.
Και το Touch-to-Share feature δείχνει το δρόμο για το τι άλλο μπορεί να υλοποιηθεί πάνω στο Synergy...
Θέλω.
-----
Αρνητικά μέχρι τώρα;
Αν δεν δω συσκευές σε πανευρωπαϊκή διανομή, δεν έχω πειστεί ότι έχει αλλάξει οτιδήποτε. Επίσης, οι τιμές οφείλουν να είναι ανταγωνιστικές αν θέλουν να έχουν στον ήλιο μοίρα, διότι το μικρό μέγεθος του App Catalog οφείλεται στο ότι το μερίδιο της αγοράς είναι μικροσκοπικό και οι developers δεν μπαίνουν στην διαδικασία να επενδύσουν σε κάτι που δεν θα έχει το αναμενόμενο αντίκρισμα. Και δεν είδα πουθενά αν το Veer (γούτσου γούτσου) θα έχει Touch-to-share.
Fingers crossed. Και τα toes μη σου πω.
PS: Το video της παρουσίασης. Δεν είναι Stevenote, αλλά το νόημα περνάει, μπόνους και οι μπηχτές που πάνε σύννεφο.
PS2: All pictures are property of HP/Palm and are posted here with the hope they won't sue me. Please don't sue me.
UPDATE:
- Το Veer τελικά έχει κι αυτό Touch-to-share. Το συγκεκριμένο feature μάλλον χρησιμοποιεί NFC.
- Η οθόνη του Pre 3 είναι IPS.
- Η HP δήλωσε ότι στοχεύει για "global availability". Yesssssss.
Παρουσιάστηκαν δύο κινητά και ένα tablet, του οποίου τα specs είχαν διαρρεύσει "στρατηγικά" πριν κάποιες μέρες. Το hype ήταν αρκετό (για HP/Palm) και έτσι η δημοσιογραφική κάλυψη ήταν αρκετή - θα μπορέσετε να βρείτε πολλές πληροφορίες και γνώμες με μια βόλτα στο Google.
1 -μέγεθος Small: HP Veer
2.6", 320x400, 100γρ. Θα μπορούσα να πω ότι είναι παιχνιδάκι, αλλά ρίχτε μια ματιά στα specs. Είναι τόσο γεμάτο από hardware που (άκουσον άκουσον) το audio jack είναι εξωτερικό, μαγνητικό, αποσπώμενο κομμάτι α λα Magsafe.
Παίζει στην κατηγορία του Sony Ericsson X10 Mini, θα βγει την άνοιξη. Τιμή δεν ανακοινώθηκε.
Θέλω.
----
2 -μέγεθος Medium: HP Pre 3
Το καινούριο "μεγάλο" smartphone.
Επιτέλους ένα Palm με δυνατό hardware (specs εδώ). Πλέον παίζουμε στο ίδιο επίπεδο με iPhone και λοιπές κυράτσες, αν και το target group είναι μάλλον λίγο διαφορετικό. 480x800 και 1.4GHz, έτσι για να ανοίξει η όρεξη.Τιμή δεν ανακοινώθηκε, θα κυκλοφορήσει το καλοκαίρι.
Θέλω.
--------
3 -μέγεθος Large: HP Touchpad
Ίδιο μέγεθος, βάρος και ανάλυση οθόνης με το iPad, διπύρηνος Snapdragon CPU στα 1.2GHz και μπροστινή κάμερα 1.3MP για video κλήσεις. Λοιπά specs εδώ.
Να σχολιάσω ότι δεν υπάρχει δεύτερη πίσω κάμερα. Η HP/Palm μάλλον έχει την ίδια άποψη με μένα: ο πρώτος που θα σηκώσει tablet για να βγάλει φωτογραφία με την πίσω κάμερα θα γίνει ο περίγελος της πόλης :P Ενσωματωμένο και το full QuickOffice για να κάνεις edit Word, Excel και Powerpoints.
Θα κυκλοφορήσει κατά το καλοκαίρι, τιμή δεν ανακοινώθηκε.
Θέλω.
---------
Γιατί θέλω; Γιατί το WebOS επιτέλους μπήκε σε hardware που του αξίζει και γιατί μια μεγάλη εταιρία όπως η HP μπορεί να λύσει το πρόβλημα της περιορισμένης διανομής που είχε η Palm πριν την εξαγορά.
Το WebOS ήταν ήδη ένα εξαιρετικό OS, με πραγματικό multitasking και ενσωματωμένο mobile hotspot εδώ και χρόνια (κι άσε την Apple να κουρεύεται). Η καινούρια έκδοση που θα υπάρχει στις νέες συσκευές όμως έχει ακόμα περισσότερες βελτιώσεις και features - και δουλεύουν να βάλουν ενσωματωμένο VoIP και Skype support μέχρι την κυκλοφορία των συσκευών :)
Το αποκορύφωμα όμως είναι μάλλον η επέκταση του Synergy. Το Synergy κάνει μέχρι τώρα sync σε όλες τις Palm συσκευές contacts, calendars, settings κλπ, ενώ στις καινούριες συσκευές θα υπάρχει και συνεργασία μεταξύ των συσκευών. Συγκεκριμένα, το Touchpad θα δουλεύει μεταξύ άλλων και σαν terminal για το Pre 3. Παράδειγμα: όσο φορτίζει το Pre 3 (στο Touchstone με ασύρματη φόρτιση, έτσι; ) παίρνεις το TouchPad στα χέρια σου και μπορείς να δέχεσαι εκεί τις κλήσεις σου και τα sms από το Pre.
Και το Touch-to-Share feature δείχνει το δρόμο για το τι άλλο μπορεί να υλοποιηθεί πάνω στο Synergy...
Θέλω.
-----
Αρνητικά μέχρι τώρα;
Αν δεν δω συσκευές σε πανευρωπαϊκή διανομή, δεν έχω πειστεί ότι έχει αλλάξει οτιδήποτε. Επίσης, οι τιμές οφείλουν να είναι ανταγωνιστικές αν θέλουν να έχουν στον ήλιο μοίρα, διότι το μικρό μέγεθος του App Catalog οφείλεται στο ότι το μερίδιο της αγοράς είναι μικροσκοπικό και οι developers δεν μπαίνουν στην διαδικασία να επενδύσουν σε κάτι που δεν θα έχει το αναμενόμενο αντίκρισμα. Και δεν είδα πουθενά αν το Veer (γούτσου γούτσου) θα έχει Touch-to-share.
Fingers crossed. Και τα toes μη σου πω.
PS: Το video της παρουσίασης. Δεν είναι Stevenote, αλλά το νόημα περνάει, μπόνους και οι μπηχτές που πάνε σύννεφο.
PS2: All pictures are property of HP/Palm and are posted here with the hope they won't sue me. Please don't sue me.
UPDATE:
- Το Veer τελικά έχει κι αυτό Touch-to-share. Το συγκεκριμένο feature μάλλον χρησιμοποιεί NFC.
- Η οθόνη του Pre 3 είναι IPS.
- Η HP δήλωσε ότι στοχεύει για "global availability". Yesssssss.
Δευτέρα, Ιανουαρίου 24, 2011
"Άλλο να στο λέω"
Όλοι το έχουμε δει το σκηνικό. Ρωτάς αν το Χ είναι καλό και η απάντηση που παίρνεις ακολουθεί το παρακάτω φορμά:
Και κάπου εδώ χτυπάει κόκκινος συναγερμός. Γιατί ξέρεις ότι αν ρωτήσεις γιατί είναι τόσο καλό, θα λάβεις φοβερά αναλυτική επεξήγηση της μορφής "βρε άμα σου λέω εγώ!".
Η άποψη του κυρίου διαγράφεται από τα πρακτικά.
- Είναι... κάτσε καλά!Στο 99% των περιπτώσεων, συνοδεύεται από την χαρακτηριστική κυκλική κίνηση του βραχίονα.
- Άλλο πράμα!
- Τσαλακώνει!
- Τσσσσσς!
- Άλλο να στο λέω...!
Και κάπου εδώ χτυπάει κόκκινος συναγερμός. Γιατί ξέρεις ότι αν ρωτήσεις γιατί είναι τόσο καλό, θα λάβεις φοβερά αναλυτική επεξήγηση της μορφής "βρε άμα σου λέω εγώ!".
Η άποψη του κυρίου διαγράφεται από τα πρακτικά.
Τετάρτη, Ιανουαρίου 19, 2011
vi stories (και κανά-δυο tips)
Πρώτη επαφή με τον vi, κάποια χρόνια πριν, στο εργαστήριο των ΛΣ ΙΙ. "Όποιος δεν ξέρει να χειρίζεται vi στο τέλος του εξαμήνου, κόβεται αυτόματα." Ακολούθησε ένα γενικό στραβομουτσούνιασμα στην αίθουσα και 20κάτι άτομα πάλευαν για τους επόμενους μήνες να συνηθίσουν τα τρία modes του vi.
Για κάποιο λόγο, μόνο εγώ είχα ενθουσιαστεί - και μάλλον ήταν ο λόγος που κάποιοι με κοιτούσαν περίεργα. Απαξιώ όμως, για αυτό και έκατσα και ασχολήθηκα με τον vi (και τον vim - vi improved) και εκτός μαθήματος, και αργότερα και εκτός σχολής. Κατέληξα να βγάλω όλη την πτυχιακή του master σε vi - σετάρισμα των router, scripting, γράψιμο του thesis report παρέα με LaTeX (άλλη ταλαιπωρία από κει, αποτελεσματικό όμως).
Είμαι σίγουρος ότι σε αυτό το σημείο οι περισσότεροι κουνάτε το κεφάλι σας αποδοκιμαστικά. Haters gonna hate, απαξιώ.
Το θέμα είναι όμως ότι όσο δύστροπος και unfriendly μπορεί να είναι ο vi, είναι ένας ελαφρύς αλλά ΠΟΛΥ ισχυρός text editor από μόνος του, πριν ακόμα βάλεις plugins ή τον παραμετροποιήσεις. Αυτό ακριβώς είναι που τον κάνει 1η επιλογή σε άτομα που πρέπει να δουλεύουν σε διαφορετικά συστήματα. Δεν έχει σημασία αν δουλεύω στο Macbook μου, στον Debian server, στο χακαρισμένο με OpenWRT Linksys, στον Bifrost/Linux router, στο FreeBSD μηχάνημα - ο vi είναι εκεί, με τα ίδια shortcuts, με το ίδιο functionality. ΟΚ ίσως όχι το ίδιο ακριβώς functionality, τα desktop συστήματα συνήθως έχουν vim και όχι απλό vi, αλλά δεν πειράζει να σου λείψουν μερικές υπερ-προχωρημένες λειτουργίες πάνω στο embedded σύστημα του bluetooth handsfree σου (λέμε τώρα). Υπάρχει σχεδόν παντού και για αυτό ακριβώς τον θεωρώ ως το πρώτο πράγμα που πρέπει να μαθαίνει ένας εκκολαπτόμενος sysadmin ή network engineer.
Νταξ, μην αρχίσετε οι πιστοί της Εκκλησίας του Emacs τις επιθέσεις. Έτυχε να μάθω πρώτα vi και δεν έτυχε να ασχοληθώ ποτέ με Emacs, αυτό είναι όλο. Φαντάζομαι ότι τα ίδια περίπου ισχύουν και για τον Emacs, αν και έχω την εντύπωση ότι υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα παραμετροποίησης μεν, μικρότερο portability δε.
Σύντομο ανέκδοτο: ο technical supervisor της πτυχιακής στο μάστερ είναι linux guru παλιάς κοπής και Emacs ninja - όταν βλέπεις στο X-mailer field "Emacs+κάποιοplugin", ΞΕΡΕΙΣ. Όταν με είδε πρώτη φορά να κάνω edit ένα configuration file σε vi, ψιλοχλώμιασε. "No, no, don't use that, it's no good." Την άλλη βδομάδα, άρχισα να κουβαλάω μαζί μου την αγαπημένη μου κούπα του καφέ, The Mug of Vi References, η οποία καθόταν επιδεικτικά δίπλα στο πληκτρολόγιο. Δεν νομίζω ότι έχω ξαναδεί άνθρωπο να προσπαθεί να αγνοήσει κάτι με τέτοια αποτυχία. Είμαστε κι εμείς, αλλά είστε κι εσείς...
Ναι, η εκμάθηση του vi είναι μανίκι, αλλά οι πραγματικοί λόγοι είναι δύο μόνο.
α) Τα operation modes και η λογική τους είναι λίγο περίεργη (ακολουθεί σύντομο tutorial στο τέλος), τελείως διαφορετική από την WYSIWYG λογική απεχθών προγραμμάτων όπως Notepad, Word κλπ. Ο κόσμος στραβώνει.
β) Ο κόσμος δεν κάθεται να μάθει keyboard shortcuts. Θα επιλέξω αυτή την παράγραφο με το mouse, θα κάνω δεξί κλικ, θα κάνω κλικ στο copy κλπ κλπ. Μόλις μάθεις να δουλεύεις αποκλειστικά με πληκτρολόγιο, δύσκολα γυρνάς πίσω.
Πιστεύω ότι σαν χρήστης vi έχω δρόμο ακόμα - είμαι ένας μικρός vi padawan. Το functionality που παρέχει είναι ατέλειωτο και ο vim, ο οποίος αναπτύσσεται ενεργά, προσθέτει συνεχώς καινούρια χαρακτηριστικά. Δεν θα απαριθμήσω features - δεν ξέρω ούτε τα μισά. Θα γράψω όμως μερικά tips που μπορούν να βοηθήσουν τους αρχάριους.
- Με :set number εμφανίζεται αρίθμηση των γραμμών στα αριστερά, πολύ χρήσιμο για όλες τις λειτουργίες που θέλουν πλήθος γραμμών (π.χ. 13dd). Όσοι έχετε Vim 7.3, :set rnu για σχετική αρίθμηση - ο αριθμός δίπλα από την γραμμή δείχνει την σχετική απόσταση από την γραμμή του κέρσορα.
- Το find and replace all matches γράφεται :%s/old_text/new_text/g
- Αυτό κάπου το είδα πρόσφατα, αλλά δεν θυμάμαι που. Τα :help! και :Ni! επιστρέφουν εξυπνάδες :)
- Προσωρινή έξοδος στο shell με :sh. Ιδιαίτερα χρήσιμο όταν έχω κάνει 5-10-50 αλλαγές σε ένα αρχείο, κάνω :w και μου λέει Read-only. Drop to shell με :sh, αλλαγή δικαιωμάτων ή remount του δίσκου ως writable και επιστροφή στο vi γράφοντας exit.
- :make για να αρχίσει η εκτέλεση του make, σύμφωνα με το makefile που έχεις ετοιμάσει. Έχω ένα μικρό makefile για το LaTeX, για να μου ετοιμάζει και ανοίγει το pdf.
- Η ταπεινή τελεία επαναλαμβάνει το τελευταίο edit του αρχείου. Όταν λέμε edit, εννούμε ό,τι έκανες στην τελευταία φορά που μπήκες σε insert mode. Αναίρεση φυσικά με undo (πλήκτρο u).
- Το προηγούμενο tip είναι και ο λόγος που θα πρέπει να μάθεις από νωρίς μια καλή συνήθεια: να επιστρέφεις πάντα σε command mode. Δηλαδή, πατάς i για να μπεις σε insert mode, γράφεις αυτό που θες, πάτα Esc για να βγεις από insert mode σε command mode. Μην μετακινείσαι με βελάκια 40 σειρές πιο κάτω ενώ είσαι ακόμα σε insert mode, γιατί αν χρειαστεί να κάνεις undo, θα το μετανιώσεις - θα φύγουν όλες οι αλλαγές από τότε που μπήκες στο insert mode. Ναι, είναι σπαστικό στην αρχή αυτό το πράγμα, αλλά αν πρέπει να κρατήσεις ένα tip από όλα αυτά, είναι αυτό εδώ.
- Indentation μιας γραμμής με >> (προσθέτει ένα επίπεδο indentation). Προφανώς με << φεύγει ένα indentation level. Φυσικά, όπως και στις περισσότερες εντολές του vi, μπορείς να ορίσεις ομάδα γραμμών, π.χ. 4>> για να κάνεις indent την γραμμή που είσαι και τις τρεις επόμενες. Και αν δεν σου κάνει ένα indentation level, πάτα την τελεία για επανάληψη της εντολής ;)
- Syntax highlighting με :set syntax=on.
- Search κάνεις με το /, πχ /wordtofind. Προχωράς στο επόμενο match με n. Επίσης, βοηθάει το :set hlsearch (κάνει highlight τα αποτελέσματα) και το :set incsearch (κάνει LIVE highlight τα αποτελέσματα όπως οι πιο πρόσφατοι browsers, δηλαδή την ώρα που γράφεις το search term). Λίγοι έχουν πάρει χαμπάρι ότι σαν tribute στον vi, το / χρησιμοποιείται και στον Firefox για search. Μεταξύ μας, πολύ πιο βολικό από το Ctrl/Cmd+F.
- Που είναι η άλλη άκρη της παρένθεσης; :set showmatch για να σου δείχνει αυτόματα το άλλο άκρο παρένθεσης ή bracket όταν ο κέρσορας περνάει πάνω από ένα τέτοιο.
- Σου αρέσουν αυτά τα options για showmatch, hlsearch κλπ; Βάλτα στο αρχείο .vimrc που (πρέπει να) βρίσκεται στο home dir σου. Όταν θα ξανανοίξεις τον vi, θα είναι ήδη ενεργοποιημένα.
ΥΓ: vi-vi-vi, the number of the beast :P
-----------------
Υπεραπλουστευμένο vi operation modes tutorial.
Δεν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα, βασικά τα operation modes του vi είναι πολύ εύκολα, απλά δεν είναι όπως στους τυπικούς text editors. Θα το πάω συγκριτικά με το notepad για να έχουμε κάποια σημεία αναφοράς.
Περίληψη:
insert mode: γράφω κείμενο
command mode: δίνω εντολές με shortcuts
command line mode: δίνω εντολές γράφοντας όλο το command και τα parameters
Το βασικό mode λειτουργίας του vi είναι το command mode!
Λίιιιιγο πιο αναλυτικά:
Κατά vi, υπάρχουν τρία modes λειτουργίας: command, insert και command line modes. Στο notepad υπάρχει μόνο το insert mode. Και στους δύο editors είναι το mode στο οποίο ό,τι πληκτρολογείς εισάγεται στο κείμενο. Για το notepad, είναι το default mode λειτουργίας.
Στο notepad, αν πατήσεις ctrl+κάποιο γράμμα, θα κάνει μια δουλειά. Θα εκτελέσει μια εντολή. Αφήνεις το ctrl και συνεχίζεις να γράφεις. Στον vi, αυτό λέγεται command mode, αλλά έχει αρκετές διαφορές. Για να πας από insert mode σε command mode, πατάς το Esc ΜΙΑ ΦΟΡΑ. Δεν το κρατάς πατημένο. Πλέον, ό,τι πατήσεις είναι εντολή. Αν πατήσεις δύο φορές d, θα σου σβήσει την γραμμή που είχε τον κέρσορα. Μπορείς να δώσεις πολλές εντολές, την μία μετά την άλλη. Για να πας πάλι σε insert mode, δίνεις μια εντολή εισαγωγής κειμένου (i, a ή o).
Δεν είναι τόσο περίεργο τώρα που το σκέφτεσαι, έτσι; Ε είναι λίγο, γιατί το command mode είναι το default του vi - όταν τον ξεκινάς, ο vi αρχίζει ΠΑΝΤΑ σε command mode. Άρα με τον που ανοίγεις, πρέπει να πατήσεις π.χ. i για να αρχίσεις να γράφεις. Και πάλι όμως, δεν είναι πυρηνική φυσική, έτσι;
Στο notepad νομίζω υπάρχει ένας συνδυασμός πλήκτρων (Ctrl+F10; Alt+F10; θα σε γελάσω) ο οποίος σε πηγαίνει στο menu bar, εκεί που έχεις τα File, Edit κλπ. Εκεί πλέον μπορείς να πλοηγηθείς με τα βελάκια μέχρι να βρεις το search and replace, να βάλεις την λέξη που θες να αλλάξεις και να πατήσεις το ok. Σε γενικές γραμμές, δεν θα έλεγες ότι αυτό είναι μια υπολειτουργία του "command mode" του notepad;
Στο command mode του vi πατάς το : για να σου εμφανίσει μια σειρά στο κάτω μέρος της οθόνης όπου γράφεις μια πιο περίπλοκη εντολή μέχρι να την ολοκληρώσεις και να πατήσεις enter για να εκτελεστεί. Ένα παράδειγμα; :w filename και Enter για να σώσεις (write) το αρχείο με το όνομα filename. Αυτό λέγεται command line mode.
Ναι, οι διαφορές command και command line mode είναι μικρές και να σου πω την αλήθεια, ούτε εγώ κάθομαι να τα πολυξεχωρίσω. Είναι πιο εύκολο (και ίσως πιο "υγιές") να τα θεωρήσεις ένα και να τελειώνεις. Απλά, στο command mode, οποιοδήποτε πλήκτρο πατήσεις, εκτελείται μια εντολή (πχ το u είναι undo), ενώ στο command line mode πρώτα συνθέτεις την εντολή και μετά την "τρέχεις" πατώντας το enter.
Για κάποιο λόγο, μόνο εγώ είχα ενθουσιαστεί - και μάλλον ήταν ο λόγος που κάποιοι με κοιτούσαν περίεργα. Απαξιώ όμως, για αυτό και έκατσα και ασχολήθηκα με τον vi (και τον vim - vi improved) και εκτός μαθήματος, και αργότερα και εκτός σχολής. Κατέληξα να βγάλω όλη την πτυχιακή του master σε vi - σετάρισμα των router, scripting, γράψιμο του thesis report παρέα με LaTeX (άλλη ταλαιπωρία από κει, αποτελεσματικό όμως).
Είμαι σίγουρος ότι σε αυτό το σημείο οι περισσότεροι κουνάτε το κεφάλι σας αποδοκιμαστικά. Haters gonna hate, απαξιώ.
Το θέμα είναι όμως ότι όσο δύστροπος και unfriendly μπορεί να είναι ο vi, είναι ένας ελαφρύς αλλά ΠΟΛΥ ισχυρός text editor από μόνος του, πριν ακόμα βάλεις plugins ή τον παραμετροποιήσεις. Αυτό ακριβώς είναι που τον κάνει 1η επιλογή σε άτομα που πρέπει να δουλεύουν σε διαφορετικά συστήματα. Δεν έχει σημασία αν δουλεύω στο Macbook μου, στον Debian server, στο χακαρισμένο με OpenWRT Linksys, στον Bifrost/Linux router, στο FreeBSD μηχάνημα - ο vi είναι εκεί, με τα ίδια shortcuts, με το ίδιο functionality. ΟΚ ίσως όχι το ίδιο ακριβώς functionality, τα desktop συστήματα συνήθως έχουν vim και όχι απλό vi, αλλά δεν πειράζει να σου λείψουν μερικές υπερ-προχωρημένες λειτουργίες πάνω στο embedded σύστημα του bluetooth handsfree σου (λέμε τώρα). Υπάρχει σχεδόν παντού και για αυτό ακριβώς τον θεωρώ ως το πρώτο πράγμα που πρέπει να μαθαίνει ένας εκκολαπτόμενος sysadmin ή network engineer.
Νταξ, μην αρχίσετε οι πιστοί της Εκκλησίας του Emacs τις επιθέσεις. Έτυχε να μάθω πρώτα vi και δεν έτυχε να ασχοληθώ ποτέ με Emacs, αυτό είναι όλο. Φαντάζομαι ότι τα ίδια περίπου ισχύουν και για τον Emacs, αν και έχω την εντύπωση ότι υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα παραμετροποίησης μεν, μικρότερο portability δε.
Σύντομο ανέκδοτο: ο technical supervisor της πτυχιακής στο μάστερ είναι linux guru παλιάς κοπής και Emacs ninja - όταν βλέπεις στο X-mailer field "Emacs+κάποιοplugin", ΞΕΡΕΙΣ. Όταν με είδε πρώτη φορά να κάνω edit ένα configuration file σε vi, ψιλοχλώμιασε. "No, no, don't use that, it's no good." Την άλλη βδομάδα, άρχισα να κουβαλάω μαζί μου την αγαπημένη μου κούπα του καφέ, The Mug of Vi References, η οποία καθόταν επιδεικτικά δίπλα στο πληκτρολόγιο. Δεν νομίζω ότι έχω ξαναδεί άνθρωπο να προσπαθεί να αγνοήσει κάτι με τέτοια αποτυχία. Είμαστε κι εμείς, αλλά είστε κι εσείς...
Ναι, η εκμάθηση του vi είναι μανίκι, αλλά οι πραγματικοί λόγοι είναι δύο μόνο.
α) Τα operation modes και η λογική τους είναι λίγο περίεργη (ακολουθεί σύντομο tutorial στο τέλος), τελείως διαφορετική από την WYSIWYG λογική απεχθών προγραμμάτων όπως Notepad, Word κλπ. Ο κόσμος στραβώνει.
β) Ο κόσμος δεν κάθεται να μάθει keyboard shortcuts. Θα επιλέξω αυτή την παράγραφο με το mouse, θα κάνω δεξί κλικ, θα κάνω κλικ στο copy κλπ κλπ. Μόλις μάθεις να δουλεύεις αποκλειστικά με πληκτρολόγιο, δύσκολα γυρνάς πίσω.
Πιστεύω ότι σαν χρήστης vi έχω δρόμο ακόμα - είμαι ένας μικρός vi padawan. Το functionality που παρέχει είναι ατέλειωτο και ο vim, ο οποίος αναπτύσσεται ενεργά, προσθέτει συνεχώς καινούρια χαρακτηριστικά. Δεν θα απαριθμήσω features - δεν ξέρω ούτε τα μισά. Θα γράψω όμως μερικά tips που μπορούν να βοηθήσουν τους αρχάριους.
- Με :set number εμφανίζεται αρίθμηση των γραμμών στα αριστερά, πολύ χρήσιμο για όλες τις λειτουργίες που θέλουν πλήθος γραμμών (π.χ. 13dd). Όσοι έχετε Vim 7.3, :set rnu για σχετική αρίθμηση - ο αριθμός δίπλα από την γραμμή δείχνει την σχετική απόσταση από την γραμμή του κέρσορα.
- Το find and replace all matches γράφεται :%s/old_text/new_text/g
- Αυτό κάπου το είδα πρόσφατα, αλλά δεν θυμάμαι που. Τα :help! και :Ni! επιστρέφουν εξυπνάδες :)
- Προσωρινή έξοδος στο shell με :sh. Ιδιαίτερα χρήσιμο όταν έχω κάνει 5-10-50 αλλαγές σε ένα αρχείο, κάνω :w και μου λέει Read-only. Drop to shell με :sh, αλλαγή δικαιωμάτων ή remount του δίσκου ως writable και επιστροφή στο vi γράφοντας exit.
- :make για να αρχίσει η εκτέλεση του make, σύμφωνα με το makefile που έχεις ετοιμάσει. Έχω ένα μικρό makefile για το LaTeX, για να μου ετοιμάζει και ανοίγει το pdf.
# makefile- Πατάς m και ένα γράμμα για να αφήσεις bookmark (mark κατά το vi manual) στην γραμμή που είσαι εκείνη την στιγμή. Επιστροφή με ' ("μονό αυτάκι") και το γράμμα. Δηλαδή, ma για να μαρκάρεις με a την γραμμή, πας 23.000 γραμμές κώδικα (τσσσσ) παρακάτω, αντιγράφεις κάτι, 'a για να επιστρέψεις εκεί που ήσουν. Και φυσικά, άλλο το ma, άλλο το mb, άλλο το mc, άλλο το mA κ.ο.κ. ;)
pdf: thesis.tex
pdflatex --shell-escape --synctex=1 thesis.tex
evince thesis.pdf (ή open thesis.pdf για MacOSX)
- Η ταπεινή τελεία επαναλαμβάνει το τελευταίο edit του αρχείου. Όταν λέμε edit, εννούμε ό,τι έκανες στην τελευταία φορά που μπήκες σε insert mode. Αναίρεση φυσικά με undo (πλήκτρο u).
- Το προηγούμενο tip είναι και ο λόγος που θα πρέπει να μάθεις από νωρίς μια καλή συνήθεια: να επιστρέφεις πάντα σε command mode. Δηλαδή, πατάς i για να μπεις σε insert mode, γράφεις αυτό που θες, πάτα Esc για να βγεις από insert mode σε command mode. Μην μετακινείσαι με βελάκια 40 σειρές πιο κάτω ενώ είσαι ακόμα σε insert mode, γιατί αν χρειαστεί να κάνεις undo, θα το μετανιώσεις - θα φύγουν όλες οι αλλαγές από τότε που μπήκες στο insert mode. Ναι, είναι σπαστικό στην αρχή αυτό το πράγμα, αλλά αν πρέπει να κρατήσεις ένα tip από όλα αυτά, είναι αυτό εδώ.
- Indentation μιας γραμμής με >> (προσθέτει ένα επίπεδο indentation). Προφανώς με << φεύγει ένα indentation level. Φυσικά, όπως και στις περισσότερες εντολές του vi, μπορείς να ορίσεις ομάδα γραμμών, π.χ. 4>> για να κάνεις indent την γραμμή που είσαι και τις τρεις επόμενες. Και αν δεν σου κάνει ένα indentation level, πάτα την τελεία για επανάληψη της εντολής ;)
- Syntax highlighting με :set syntax=on.
- Search κάνεις με το /, πχ /wordtofind. Προχωράς στο επόμενο match με n. Επίσης, βοηθάει το :set hlsearch (κάνει highlight τα αποτελέσματα) και το :set incsearch (κάνει LIVE highlight τα αποτελέσματα όπως οι πιο πρόσφατοι browsers, δηλαδή την ώρα που γράφεις το search term). Λίγοι έχουν πάρει χαμπάρι ότι σαν tribute στον vi, το / χρησιμοποιείται και στον Firefox για search. Μεταξύ μας, πολύ πιο βολικό από το Ctrl/Cmd+F.
- Που είναι η άλλη άκρη της παρένθεσης; :set showmatch για να σου δείχνει αυτόματα το άλλο άκρο παρένθεσης ή bracket όταν ο κέρσορας περνάει πάνω από ένα τέτοιο.
- Σου αρέσουν αυτά τα options για showmatch, hlsearch κλπ; Βάλτα στο αρχείο .vimrc που (πρέπει να) βρίσκεται στο home dir σου. Όταν θα ξανανοίξεις τον vi, θα είναι ήδη ενεργοποιημένα.
ΥΓ: vi-vi-vi, the number of the beast :P
-----------------
Υπεραπλουστευμένο vi operation modes tutorial.
Δεν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα, βασικά τα operation modes του vi είναι πολύ εύκολα, απλά δεν είναι όπως στους τυπικούς text editors. Θα το πάω συγκριτικά με το notepad για να έχουμε κάποια σημεία αναφοράς.
Περίληψη:
insert mode: γράφω κείμενο
command mode: δίνω εντολές με shortcuts
command line mode: δίνω εντολές γράφοντας όλο το command και τα parameters
Το βασικό mode λειτουργίας του vi είναι το command mode!
Λίιιιιγο πιο αναλυτικά:
Κατά vi, υπάρχουν τρία modes λειτουργίας: command, insert και command line modes. Στο notepad υπάρχει μόνο το insert mode. Και στους δύο editors είναι το mode στο οποίο ό,τι πληκτρολογείς εισάγεται στο κείμενο. Για το notepad, είναι το default mode λειτουργίας.
Στο notepad, αν πατήσεις ctrl+κάποιο γράμμα, θα κάνει μια δουλειά. Θα εκτελέσει μια εντολή. Αφήνεις το ctrl και συνεχίζεις να γράφεις. Στον vi, αυτό λέγεται command mode, αλλά έχει αρκετές διαφορές. Για να πας από insert mode σε command mode, πατάς το Esc ΜΙΑ ΦΟΡΑ. Δεν το κρατάς πατημένο. Πλέον, ό,τι πατήσεις είναι εντολή. Αν πατήσεις δύο φορές d, θα σου σβήσει την γραμμή που είχε τον κέρσορα. Μπορείς να δώσεις πολλές εντολές, την μία μετά την άλλη. Για να πας πάλι σε insert mode, δίνεις μια εντολή εισαγωγής κειμένου (i, a ή o).
Δεν είναι τόσο περίεργο τώρα που το σκέφτεσαι, έτσι; Ε είναι λίγο, γιατί το command mode είναι το default του vi - όταν τον ξεκινάς, ο vi αρχίζει ΠΑΝΤΑ σε command mode. Άρα με τον που ανοίγεις, πρέπει να πατήσεις π.χ. i για να αρχίσεις να γράφεις. Και πάλι όμως, δεν είναι πυρηνική φυσική, έτσι;
Στο notepad νομίζω υπάρχει ένας συνδυασμός πλήκτρων (Ctrl+F10; Alt+F10; θα σε γελάσω) ο οποίος σε πηγαίνει στο menu bar, εκεί που έχεις τα File, Edit κλπ. Εκεί πλέον μπορείς να πλοηγηθείς με τα βελάκια μέχρι να βρεις το search and replace, να βάλεις την λέξη που θες να αλλάξεις και να πατήσεις το ok. Σε γενικές γραμμές, δεν θα έλεγες ότι αυτό είναι μια υπολειτουργία του "command mode" του notepad;
Στο command mode του vi πατάς το : για να σου εμφανίσει μια σειρά στο κάτω μέρος της οθόνης όπου γράφεις μια πιο περίπλοκη εντολή μέχρι να την ολοκληρώσεις και να πατήσεις enter για να εκτελεστεί. Ένα παράδειγμα; :w filename και Enter για να σώσεις (write) το αρχείο με το όνομα filename. Αυτό λέγεται command line mode.
Ναι, οι διαφορές command και command line mode είναι μικρές και να σου πω την αλήθεια, ούτε εγώ κάθομαι να τα πολυξεχωρίσω. Είναι πιο εύκολο (και ίσως πιο "υγιές") να τα θεωρήσεις ένα και να τελειώνεις. Απλά, στο command mode, οποιοδήποτε πλήκτρο πατήσεις, εκτελείται μια εντολή (πχ το u είναι undo), ενώ στο command line mode πρώτα συνθέτεις την εντολή και μετά την "τρέχεις" πατώντας το enter.
Παρασκευή, Ιανουαρίου 07, 2011
Deal-breakers
Τώρα τελευταία, πολλοί προσπαθούν να με πείσουν ότι το δικό τους κινητό είναι καλύτερο και να πετάξω την μπαχατέλα το iPhone 3G που πάλιωσε και είναι αργό και δεν γράφει και video και δεν έχει multitasking και δεν δεν δεν δεν.
Πάρτε deal-breakers για όλες τις πλατφόρμες γιατί μου την έσπασαν όλοι:
iPhone 4:
Μπορώ να πω πάρα πολλά εδώ πέρα, γιατί 2,5 χρόνια τώρα ξέρω τα κουσούρια του iOS από την καλή και την ανάποδη. Μεγαλύτερα προβλήματα για μένα είναι η μηδενική υποστήριξη Linux, η micro-SIM (έχω διαφορετικές SIM για κάθε Ελλάδα, Σουηδία, Ολλανδία), το κλειστό οικοσύστημα της Apple που δεν σου αφήνει π.χ. να αλλάξεις το απλοϊκό Mail.app με έναν πιο σοβαρό mail client, αλλά και το πάρα πολύ εκνευριστικό multitasking, το οποίο είναι απλά άθλιο και τελείως un-Apple.
Παράδειγμα κλεισίματος εφαρμογής: πατάς Home button για να βγεις, η εφαρμογή πάει στο background. Διπλό Home button για να ανοίξεις τον task manager. Βρίσκεις το εικονίδιο της bg'ed εφαρμογής, click-and-hold μέχρι να αρχίσει να "κουνιέται". Πατάς το X που εμφανίζεται για να κλείσει η εφαρμογή). Home button για να βγεις από τον task manager. Αν το κάνεις τρεις φορές γρήγορα μπροστά σε καθρέφτη, εμφανίζεται ο Steve Jobs.
Android:
Το αντίπαλο δέος. Που δεν ξέρεις αν θα συνδεθεί στο εταιρικό/πανεπιστημιακό wifi (το WPA-enterprise είχε μέχρι πρόσφατα χοντρό πρόβλημα). Που είναι ανοικτό σύστημα (χα!), αρκεί να κάνεις root την συσκευή. Που επιτρέπει τα πάντα στο Android market και έχει γεμίσει ο τόπος infected 'droids.
Τα μεγαλύτερα προβλήματα του Android είναι ότι η Google δεν ασχολείται με λεπτομέρειες και με την έννοια του support. Και όταν λέμε support, εννοούμε "deal with it" - η απάντηση της Google για κάτι προβλήματα 3G στο Nexus One (αν θυμάμαι καλά), όταν βαρέθηκε να ασχοληθεί άλλο. Η νοοτροπία των beta πέρασε από το Gmail στο Android.
Επίσης, βγάζει τα updates του Android χύμα, και μετά οι manufacturers πρέπει να τα βάλουν στις συσκευές τους. Το οποίο στην πλειοψηφία των περιπτώσεων απαιτεί υπολογιστή με Windows. Και πάλι, ΑΑΑΑΝ βγει το update. Πρόσφατο παράδειγμα η Sony Ericsson που ανακοίνωσε ότι το X10 δεν θα πάρει καν το Android 2.2 "Froyo". Κινητό των 400 ευρώ με λιγότερο από έναν χρόνο κυκλοφορίας, έτσι; Ας μην ξεχνάμε και το Nexus One που αποσύρθηκε μετά από 6 μόλις μήνες κυκλοφορίας. Τι στο διάολο - μίας χρήσης είναι;
Υπάρχουν ένα κάρο συσκευές Android με διαφορετικό hardware. Θέλεις να κατεβάσεις ένα game και ψάχνεις το compatibility. Σαν πολύ... desktop pc δεν θυμίζει αυτό;
Symbian:
Χαχα.
Νεκρό λειτουργικό, με μηδενικό μέλλον - η Nokia το κυκλοφορεί ακόμα γιατί δεν έχει προλάβει να συμμαζέψει το Maemo/MeeGo. Είπαμε, ήταν πρωτοποριακό πριν 5-6-10 χρόνια, αλλά και η γιαγιά μου γκομένακι το έπαιζε στα νιάτα της. Η διαδικασία του mail setup σε Symbian είναι Σταυροφορία σε σχέση με τους υπόλοιπους και προφανώς πρέπει να πας σε Ν8 και Symbian 3 για να δεις κάτι που να μην θυμίζει '90s σε αισθητική και λειτουργικότητα. (και πάλι επιφυλάσομαι για το Ν8 μέχρι να το πιάσω στα χέρια μου για αναλυτική επαφή). Πριν καιρό είχαν βγει στο φως δηλώσεις ενός υπαλλήλου της Nokia που έλεγε ότι οι softwareάδες είναι παρακατιανοί μέσα στην Nokia και κουμάντο στην παραγωγή κάνουν οι hardwareάδες, με αποτέλεσμα να γράφουν τις ανάγκες του OS εκεί που δεν πιάνει μελάνη. Που να βάζεις μνήμη τώρα, είναι και ακριβή, πάμε στο μισό από το OS requirement, κι άλλα τέτοια ωραία.
Bug-ridden OS και μάπα ποιότητα κατασκευής. Οι χρήστες Nokia που ξέρω όλοι τρέχουν σε service. Και τι service, ε; Έπρεπε να μπλέξουμε με Rainbow και Systemgraph για να εξαφανιστούν οι κραυγές αγωνίας των πελατών της Alpha Copy. Όλοι οι haters ασχολούνται με την Apple (διότι το iPhone ως #1 παγκοσμίως γίνεται αυτόματα "ο εχθρός") και κατεβάζουν αμάσητο το πόσες συσκευές Nokia φεύγουν για service.
Palm:
Ε εντάξει, τι να πούμε... Θες να αγοράσεις και δεν μπορείς... Το αίσχος της διανομής. Κυκλοφορεί επίσημα σε περίπου... 5 χώρες, το Palm profile που απαιτείται κλειδώνει στην πρώτη χώρα που θα βάλεις, οπότε ξέχνα μετακομίσεις και τέτοια, κι αλίμονο σου αν δηλώσεις χώρα στην οποία δεν δουλεύει το Palm App Store. Πρακτικά, ξεχνάμε πώληση, service και εφαρμογές.
Φυσικά, με τέτοια προβλήματα κυκλοφορίας, οι developers δεν έχουν και ιδιαίτερο λόγο να ασχοληθούν, οπότε για το WebOS δεν υπάρχουν διαθέσιμες ούτε το 1/100 των εφαρμογών που έχει το iOS ή το Android. Και για να κρατήσει τις παραδόσεις η Palm, δεν υπάρχει ελληνικό πληκτρολόγιο στο WebOS. Επιστροφή στα 90s.
Maemo:
Νταξ, δεν πρόλαβε να το δει και κανένας... Ένα N900 βγήκε (πέρα από τα tablets που αγοράστηκαν μόνο από gadget freaks) και αυτό ήταν. Σαν συσκευή είναι βαρύ, αργό, με κακή αίσθηση σε πληκτρολόγιο και touch screen. Μιλώντας ουσιαστικά για μια mobile έκδοση του Debian, έχεις άμεσα διαθέσιμο ένα τεράστιο repository από εφαρμογές... αρκεί να είσαι ένα-δύο βήματα πριν το Linux guru status και να μην σε πειράζει που δεν είναι σχεδιασμένες για χρήση σε κινητό. Οι built-for-Maemo εφαρμογές είναι λιγότερες ακόμα και από αυτές για WebOS.
Επίσης, το Ν900 είναι συσκευή της Nokia, άρα... Alpha Copy, με ότι σημαίνει αυτό. 'H φαντάσου τώρα, εσύ ο προχώ χρήστης, την χαρά του να μπορείς να κάνεις μαλακία με το xorg.conf...
Windows Phone 7:
Είναι καινούρια πλατφόρμα ακόμα και είναι νωρίς για γκρίνιες, αλλά το παρελθόν ζέχνει και βρωμάει. Προς το παρόν, επιδεικνύει τα μισά κουσούρια του πρώτου iPhone. Multitasking ε; Αναμείνατε.
Και μιλάμε φυσικά και για Microsoft. Ξέρεις, αυτή η εταιρία που δεν κάνει ποτέ λάθη.
Blackberry:
Καμία άποψη. Δεν το έχω χρησιμοποιήσει αρκετά για να έχω γνώμη. Με κάτι λίγα λεπτά χρήσης σε demo συσκευές σε μαγαζιά, ένα πράγμα θα πω - η μπίλια πρέπει να καταργηθεί με προεδρικό διάταγμα.
--
Κεντρικό νόημα: το κινητό σου είναι καλύτερο μέχρι να μου το δώσεις κανά μήνα και να βρω έναν κουβά κουσούρια. Μην ανησυχείς, όταν βγει το τέλειο κινητό θα το πουν στις ειδήσεις.
Δευτέρα, Ιανουαρίου 03, 2011
Auto-localization done wrong: Google
For the last 1,5 year, I've ended up spending my life between Stockholm (Sweden), Thessaloniki (Greece) and Eindhoven (Netherlands). And this has made me notice something about Google.
Their auto-localization is horrible.
Here's how it works: typing google.com into your browser takes you to the Google homepage of the country you're in. I'm currently in Greece, so typing google.com takes me to www.google.gr. When I'm in Sweden, it takes me to www.google.se. Right? Right.
As expected, the interface is localized. Greek menus for google.gr, swedish for google.se, etc etc. For the sake of consistency (and my sanity), I prefer all of my online services in English. So, I log into my Google account, hit Settings and make the appropriate changes. Ready to go.
Alas, Google has decided that this is not how things should work. Language settings are cookie-based, not account-based. Yes, using a different browser means that you have to do this AGAIN. Have a second computer? AGAIN.
The way cookies work means that each cookie is associated with one domain. So, yeah, travelling from Sweden to Greece means that every single setting I have done while in Sweden is useless, because Google is now redirecting me to google.gr. Different domain, different cookies, different settings. AGAIN.
So... the number of times you'll have to adjust your Google settings is something along the lines of:
(total number of browsers installed) x (number of visited countries)
Ah, countries visited. As some of you may know, there is no direct flight from Stockholm to Thessaloniki. My itineraries have a lay-over, usually in Prague (Czech Republic) or Budapest (Hungary). Both have beautiful airports and free Wi-Fi. You guessed correctly: Google redirects me to google.cz or google.hu respectively. Yes, no matter how many times you change your language settings, you still end up on an undecipherable Google homepage.
(btw, 'Settings' is 'Ρυθμίσεις' in Greek and 'Inställnigar' in Swedish)
Google offers a quick and dirty fix: at the bottom of its homepage there's the 'Google.com in English' link, which points to google.com/ncr, the un-localized English version of Google.com. IMHO, a very annoying and undignified solution.
Anyway, I eventually manage to adjust every single browser in my possession. Then a new headache arises. Typing a search term into Chrome's address bar brings out results from google.se. But... but... but I'm in Greece right now! I know I've set this up!
I haven't found an explanation for this yet, but it does seem to be caused by the fact that I was in Sweden when I downloaded this (probably swedish) version of Chrome, ALTHOUGH all menus in Chrome are in english.
So, I found this beautiful solution that seems to work for the time being: I switched my default search engine to Yahoo!.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)